رواية حور الزين الفصل الرابع 4 بقلم رقية حمدي
رواية حور الزين الجزء الرابع
رواية حور الزين البارت الرابع
رواية حور الزين الحلقة الرابعة
بعد ما بفكر الممرضة الكانيولا لحور
زين: حور قادره تمشى ولا اشيلك
حور بضحك: لا شيلنى
زين جى يشيلها
حور بضحك: ابيه بتعمل اى انا بهزر
زين بضحك: هشيلك
حور: لا لا انا كويسة والله
فى العربية:
حور: ابيه انت شكلك تعبان اوى حضرتك كويس
زين: تعبان بس من الشغل و قلقان عليكى، حور لو سمعتك بتقوليلى ابيه تانى او حضرتك مش هرد عليكى
حور: بس…بس مينفعش حض…انت اكبر منى
زين: ايوة ده كان زمان دلوقتى انا جوزك يعنى تقوليلى زين وبس زين وبس
حور: حاضر
زين بضحك: حاضر يا اى؟
حور بكسوف: حاضر يا ز…زين
زين: ايوة كده اسمعى الكلام
فى بيت زين:
حور: تاكل اى
زين: مليش نفس خالص والله انا عايز انام بس…هتنامى
حور: هنام انا كمان
بعد مرور اسبوعين
صباحا فى بيت زين:
زين صاحى معدش قادر يستحمل انه متجوز غصب ومش قادر يتخيل حور مراته خالص
زين بعصبية: قومى البسى يلا هوديكى عند ماما نورهان هناك وعيزاكى تقعدى معاها
حور بخوف: حاضر
فى الفيلا عند عماد (ابو زين):
زين بيخبط على الباب ونورهان فتحت
زين: حور اهى هخلص شغل واجيلكوا
نورهان لسة هتتكلم لقته مشى
نورهان: فى اى يا حور ماله ده
حور بصوت مخنوق: ممكن يكون متأخر
نورهان: متأخر اى يا بنتى لسة شوية على شغله ، تعالى بس ندخل الأول
حور قاعده وشكلها عايزه تعيط
نورهان: مالك حور فى اى يا حبيبتى
حور والدموع فى عنيها: مفيش يا حبيبتى انا كويسة
نورهان: باين عليكى يا حبيبتى فى اى انتى متعوتيش تكتمى جواكى على طول كنتى بتحكيلى وتفضفضيلى
فى اللحظه دى حور انهارت حرفيا
حور: معنتش قادره استحمل يا نورهان والله تعبت
نورهان: من اى يا حبيبتى
حور: من زين ، زين صعب اوى والله انتى تعرفى اننا عيشين اخوات فى البيت
نورهان: اخوات ازاى يا حور ما انتوا كنتوا كويسين يوم الصباحية
حور بعياط: كنت بمثل والله ده قالى كلام اول ما دخلنا الشقة قالى كلام يكسر اى حد
وحكت لها الى حصل
نورهان اخدت حور فى حضنها: كل ده جواكى يا قلبى ومش بتتكلمى ، كده يا زين كده حد يعمل كده حرام عليك والله ، طب كل الفتره دى بتعملوا اى؟؟
حور بخنقه: ولا اى حاجه بنصحى يفطر وينزل شغله يرجع يتغدى ويفضل مكشر فى وشى وبليل ننام وممكن يزعق معايا الصبح شوية وانا لما بعيط نفسى بيتقطع فاكره الى حصل يوم ما جيتوا كل لما اعيط يحصلى كده دى الحاجه الوحيده الى بتخليه يحضنى ولما ركبت محاليل حضنى بس وانا بفك الكانيولا غير كده على طول طريقته معايا وحشه
نورهان: والله لقول لبابا لما يصحى علشان يظبطه وانا هظبطه لما يجى
حور بتحزير: اوعى يا نورهان ونبى اوعى تعملى كده علشان خاطرى انا اتفقت معاه منقولش بس انا كنت تعبت والله
نورهان: خلاص مش هقول ولا هعمل حاجه والله
حور: شوفتى يا نورهان حب حياتى بيعمل فيا اى انا مش مصدقه والله بجد قلبى واجعنى اوى ، بحب اوى اشم ريحته يوم لما جيتوا بعد ما روحتوا محستش بنفسى غير وانا قاعده على رجله ودافنه وشى فى رقبته فضلت كده ربع ساعه بشم ريحته بس بحاول اشبع منه علشان لما يسيبنى انا حتى قلتله انه يسبنى على ذمته ويعيش عادى ويتجوز لو عايز
نورهان بحزن: ده جوزك يا حور ليه تقبلى على نفسك بكده
حور: بحبه عايزه افضل معاه عايزه افضل شيفاه مبسوط حتى لو مع واحده تانية…الى بيحب حد بيحب يشوفه مبسوط
****عند زين فى الشركه
زين بندم: كنت متعصب اوى انهرده وزعقتلها جامد
ادهم: انت بتنيلها اكتر يا زين يا خرابى عليك
زين: معنتش قادر والله تعب كل يوم تصعب عليا اكتر من الى انا بعمله فيها وهى ساكته ومستحمله حاولت احبها والله معرفتش مع انها حنينه معايا اوى تتمنالى الرضا ارضى
ادهم بعصبية: البت دى خساره فيك يا زين، انا ماشى حرقت دمى يا شيخ
خلص زين شغله وراح على بيت اهله
***فى الفيلا
نورا: اتأخرت كده ليه يا زين كلنا مستنينك
زين: معلش يا حبيبتى كنت مشغول
كله قاعد على السفره و نورهان مش طايقة زين علشان الى عمله فى حور
عماد: لما نخلص عايزك يا زين
زين: حاضر يا بابا
خلصوا اكل وزين راح مع عماد على أوضة المكتب
فى المكتب:
عماد: اخبارك انت وحور اى ؟
زين بتريقة: زى الفل بس حور بتعيط اليوم كله تقريبا وانا متعصب عليها ليل نهار كل الى فيا بيطلع عليها وعارف كمان اول ما دخلنا الشقه قلتلها انى مش بحبها ولا عايزها وانى مجبر عليها ؛ ومن كتر العياط نفسها بيروح مش بتقدر تتنفس فى الأول قالتلى ان ده عادى وكان بيحصلها قبل كده بس بسبب الى حصل من يوم متجوزنا بقا نفسها بيتقطع بالربع ساعه روحنا للدكتور علقت محاليل وكانت بتموت تقريبا اى رأى حضرتك بقا احنا تمام اوى
عماد بعصبية: انت مش راجل مش عارف تتحمل مسأولية وحده هو انا مجوزك واحده من الشارع دى بنت صاحب عمرى وفى مقام عمك الله يرحمه ، انت شكلك عكتها جامد يا زفت انت البت شكلها مش طبيعى
عماد طلع ينادى على حور
عماد: حور عايزك
حور: حاضر يا عمو
عماد: حور زين عامل اى معاكى؟
حور بكذب: عامل ازاى يا عمو زين زى الفل معايا ربنا يخلهولى
عماد: حور متكدبيش عليا زين قالى كل حاجه
حور وعنيها مليانه دموع: قالك اى يا عمو
عماد قام حضن حور: قالى على الى بيعملوا معاكى وعلى الى قالهولك
حور مقدرتش تتكلم وقعدت تعيط
زين بعصبية: بلاش عياط هتتعبى
حور بعياط: ملكش دعوه بيا
زين بعصبية: اتكلمى عدل يا حور بدل ما اتنرفز عليكى
حور انفجرت فى زين : هتتنرفز عليا امال انت مش متنرفز دلوقتى ما انت علطول متنرفز عليا يا شيخ ده من يوم ما احنا اتجوزنا وانت مفيش مره كلمتنى كويس مفيش مره كنت حنين معايا هى كانت مره يتيمه لما كنت بفك الكانيولا غيرها مفيش ده انت حتى مجبرتش بخاطرى وقولت عادى قدامى انك مجبر عليا ومش عايزنى يا شيخ حرام عليك مفكرتش انا اتوجعت قد اى او اتكسرت قد اى محستش بيا وانا كاتمه جوايا مش راضية اتكلم علشان معملكش مشاكل يا زين ده انت اكتر حد انا حبيته فى الدنيا كنت بتمنى انى اتجوزك واول ما ربنا يحققلى امنيتى تعمل فيا كده
زين ببرود: انا قولت لبابا مش عايزك هكسرها لو اتجوزتها
حور بانهيار: اسكت بقا كفاية حرام عليك ده انا لسة قايله ان كلامك كسرنى تروح عايده تانى انت مبتحسش
بره فى الصاله:
نورهان قاعده تعيط فى حضن احمد وصعبان عليها حور
نورهان بزعل: ليه يا ماما زين يعمل كده زين عمره ما كان قاسى اوى كده
نورا: والله يا بنتى معرفش قدر يعمل فيها كده ا….
وفجأه الباب اتفتح وخرجت منه حور وقالت بعصبية: انا همشى من وشك يا زين يا عربى و مش هتشوف وشى تانى
خرجت حور من البيت وراحت للحراسه تحت وطلبت منهم يروحوها
فى البيت
حور دخلت البيت وقعدت على السرير تعيط و حاولت تهدى نفسها علشان متتعبش
حور بدموع: والله لسبلك البيت يا زين
حور وهى بتلم الهدوم: بقا هو ده الى انا حبيته ده انا عايزه ضرب الجزمه
وفجأه سمعت صوت ضرب نار…..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حور الزين)
