رواية حطمت كبريائه الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم ندى الشيمي
رواية حطمت كبريائه الجزء الثالث والعشرون
رواية حطمت كبريائه البارت الثالث والعشرون
رواية حطمت كبريائه الحلقة الثالثة والعشرون
فى مخزن دخل مراد بهيبته
ونظر الى الرجالة إللى بيضر*بوا حازم بق*وة وهو مربوط وأمرهم بالذهاب
حازم : ااناا عملت ايه يا مراد بيه
مراد : إحمد ربنا إنى مخلصتش عليك
حازم : ليه بس انا عملت ايه
مراد : انت فاكرنى نايم على ودانى مش عارف ايه اللى بيحصل
حازم : طيب قولى انا عملت ايه لدا كله
مراد : لو قربت من حاجة تخصنى تانى هم*حيك من على وش الارض فااااهم
حازم : يعنى ايه مش فاهم
مراد : ابتسام تبعد عنها خااالص
حازم بقلق: ححاضرر ببس لييه يعنى
مراد : من غير ليه دى تخصنى انا انا وبس سامع
حازم : اانت تؤمر بس خليهم يفكونى طيب
مراد : لما تعرف غلطك الاول
تركه مراد
حازم : عرفتة والله عرفته ياا مرااااد بيه
دخلوا الرجالة وضر*بوه حتى اغمى عليه .
آتى يوم جديد
فى المطار
مازن : هتوحشينى يا فجرى
فجر بخجل : وانت كمان هستناك تيجى تتقدملى من بابا
مازن : كلها اسبوعين كده وهاجى بس اخلص الشغل اللى ورايا
فجر : تمام فى انتظارك
فارس : هتسافرى خلاص
ملك : لا جاية المطار اشترى كيس شبسي وراجعة تانى 🙂
فارس : الحمد لله هخلص من لمضتها
ملك : هتيجى امتى ياض تتقدملى
فارس : لما تحترمينى
ملك : يعنى مش هتيجى خالص😄
فارس : ظريفة 😏
ملك : لوح تلج 🙄
فارس : لما نخلص الشغل اللى ورانا هنيجى انا ومازن
ملك : تمام سلام يا سلعوه
فارس : سلام ي بومه 😜
فجر : سلام
مازن : سلام ابقى اتصلى بيا اول ما توصلى
فجر : حاضر
فارس : وانت كمان ابقى اتصلى بيا
ملك : مش معايا رصيد 🤡
فارس : ارحمنى يا رب خلاص انا هرن
ملك : هههههه ماشي
( فى مصر )
دخل عبدالله مكتب حازم بعد الاستأذان
عبدالله : اتفضل القهوة
حازم : طيب
عبدالله : ايه اللى فى وشك ده يا استاذ حازم
حازم : احم عملت حاد*ثة بسيطة بالعربية
عبدالله : الف سلامة عليك
حازم : الله يسلمك
عبدالله : كنت عايز اقولك بخصوص ابتسام انها ..
حازم بخوف : بس بس متجبش سيرتها تانى خلاص فركش الموضوع يلا روح على شغلك
عبدالله باستغراب : حاضر بس فى حاجه ولا ايه
حازم بإرتباك : لا لا مفيش
عبدالله بعدم فهم : طيب
فى المساء
فى المطار كانت ابتسام وعبداللة فى انتظار فجر
ووالد ووالدت ملك فى انتظارها
فجر رأت ابتسام وارتمت فى احضانها
ابتسام : فجرررر وحشتينى
فجر : وانت كمان يا روحى
فجر : بابا عامل ايه واحشنى
عبدالله : حمدلله على سلامتك يا قلب ابوكى
فجر بإستغراب : هى ماما مجتش معاكم ليه هى تعبانة ؟
نظرت ابتسام لوالدها وبدأت فجر بالشك بان فى حاجة مخبينها عليها
عبدالله : تعالو نروح يلا علشان ترتاحى لسة راجعة من السفر فجر بعدم فهم : ماشي
والد ملك : وحشتينا يا موكة
ملك : وانتو كمان وحشتونى
والدتها : طيب يلا نروح الوقت اتأخر
فى منزل عبدالله
فجر دخلت المنزل تنادى على والدتها بفرح
فجر : ماما انا جيت تعالى وحشتينى
دخلت اوضتها لم تجدها
ابتسام بدموع : ماما اتوفت يا فجر
فجر : …..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حطمت كبريائه)
