رواية روحي فداكي الفصل الثالث 3 بقلم جهاد خالد

رواية روحي فداكي الجزء الثالث

رواية روحي فداكي البارت الثالث

رواية روحي فداكي الحلقة الثالثة

يونس بغضب..هو ايه ال ايه انا عايز اتجوزك ايه الغلط ف ال قولته و لا عايزانى اسيبك و دا يبصلك و دا عايز ياخدك عافيه
ياسمين بغضب و دموع. انا عمرى ما اتجوز من بعد ياقوت انت فاهم
يونس بغضب. ياقوت مات بقالوا ٦ شهور و انت صغيره و عليكى الطمع بلاش تخسرينى انا خايف عليكى الناس وحشه و مش بترحم
ام كريم بتفهم. عنده حق يا بنتى لازم تتجوزى اسمعى منى و مش هتندمى
ياسمين بصتلها بحزن و دموع. لا جواز لا مش هتجوز من بعد ياقوت دا كان كل حاجه ليا دا انا عشقته مش حبيته بس
يونس بغضب و غيره. انا ماشى و اعملى حسابك ال قولت عليه هيتنفذ بمزاجك أو غصب عنك و سابهم و مشى
ياسمين فضلت تعيط
أم كريم. طيب ايه حصل لكل دا
ياسمين و حكت كل ال حصل
ام كريم بحزن. على عينى اقولك تتجوزى بعد ياقوت دا كان ابنى ال مخلفتوش بس مش هينفع يا ياسمين لازم تتجوزى انت صغيره و الطمع فيكى خصوصا انك ارمله
ياسمين بزعيق. ليه كدا كل حاجه ارمله ارمله ليه مالها الارمله ملهاش حق تعيش
ام كريم بدموع. ليها كل الحق تعمل ال هى عايزاه بس لازم توافقى يا بنتى و سابتها و دخلت المطبخ و قعدت تعيط معلش يا ضنايا انا بحبك أوى يا ياقوت و مراتك لازم تتجوز غيرك.يا ضنايا الناس مش بترحم
ادم بيدور على جهاد ملقهاش سأل عليها
بنت من الموجودين مشيت يا ادم بيه من بدرى
ادم اتصل عليها
جهاد بنوم. الو مين
ادم بغضب. انت ازاى تمشى لوحدك كدا
جهاد بنفس النوم. معلش المره الجايه يا بابا مش هعمل كدا تانى
ادم بغضب..هو انت روحتى
جهاد بنوم اكتر. اممم باى و قفلت و نامت
ادم بضحك. هههه شكلك هتغلبينى معاكى يا جوجو
تانى يوم
ياسمين بعيون وارمه من كتر العياط و قاعده ف المكتب
جهاد بصتلها. مالك يا ياسمين
ياسمين ببكاء و حكت ال حصل
جهاد بدموع. أهدى طيب و كله هيتحل و انا شايفه أن تتجوزيه و و اقولك فكره ق قوليله انك موافقه بس بشرط الجواز على ورق بس
ياسمين بتنهيده و حزن. كنت بفكر ف كدا
دخل ادم عليهم. جهاد عوزك ف المكتب و مشى من غير ما يسمع الرد
جهاد بغضب. بارد مستفز
ياسمين بابتسامه. روحى شوفيه يا ختى
جهاد بصتلها بغضب و مشيت و بتمسح دموعها
جهاد خبطت و دخلت. نعم استاذ ادم
ادم قام من مكانه بسرعه و بسرعه البرق كان عندها
جهاد بخضه و رجعت لورا. ه هو ف فى ا ايه
ادم بصله بتركيز. كنتى بتعيطى ليه
جهاد بصدمه. ها
ادم. مش بحب أعيد كلامى كنتى بتعيطى ليه
جهاد. م مفيش ع عادى حاجه دخلت ف عينى
ادم. المفروض كدا اصدقك صح
جهاد هزت راسها بمواقفه.
ادم. طيب ياسمين كانت بتعيط ليه
جهاد بتنهيده. حضرتك عايز تسألها اسالها لكن انا مش هقول حاجه
ادم برفعه حاجب. ماشى و مشيتى امبارح من غير ما تقوليلي و كلمتك و رديتى ب
جهاد بزهول و مبرقه. اتصلت عليا امته دا
ادم بخبث. كنتى نائمه و قولتى حاجات كتير
جهاد و بتفتح موبايلها و لقيته فعلا اتصل عليها و ردت
ادم و قعد بتسليه. اتاكدتى من ال قولته
جهاد بتوتر. هو انا قولت لحضرتك ايه
ادم بخبث. قولتى انك بتجبينى و بتعشقينى من زمان و بجديه مصطنعه. فى واحده محترمه تقول كدا ل مديرها ف الشغل
جهاد بخجل و هتعيط من كتر الاحراج. ا انا م معرفش و ا ا انا اصلا مش ب بحب حضرتك
ادم برفعه حاجب
جهاد بارتباك. اقصد يعنى حضرتك مديرى و كدا ف كأخ يعنى مش اكتر و انا ا اصلا مخطوبه
ادم بغضب. نعم يا رووح امك م مخطووبه ل لمين
جهاد بفزع. ها ا ا انا قولت مخطوبه انا بص حضرتك ناجى ف وقت تانى و جت تخرج
ادم بغضب. استنى عندك
جهاد وقفت و هى عطيالوا ضهرها. ن نعم
ادم بتنهيده و غضب و بيحاول يخلى صوته طبيعى. انت مخطوبه بجد
جهاد بدون تفكير. اه عن اذنك ورايا شغل و طلعت تجرى راحت مكتبها و شربت مايه
ياسمين باستغراب. مالك يا بنتى
جهاد بخوف. يا لهوى انا قولتلوا انى مخطوبه انا دبست نفسى طيب اعمل ايه اعمل ايه
ياسمين باستغراب. فهمينى
جهاد حكيتلها ال حصل
ياسمين و هى مبرقه. ها
جهاد بتنهيده. اعمل ايه خوفنى والله
يونس دخل . ها قررتى ايه
ياسمين. سلام قولا من رب رحيم مالك فى ايه
يونس. ردى كتب الكتاب امته
جهاد استأذنت طيب هطلع أنا اجيب حاجه من بره و خرجت
يونس قعد. ها
ياسمين. انا موافقه بس بشرط
يونس بغيظ. ها
ياسمين. جواز على ورق بس
يونس بصلها بابتسامه. يعنى ايه
ياسمين بغيظ. يعنى مش هتقرب منى
يونس ببرود. ايوا يعنى فهمينى يعنى ايه
ياسمين باستغراب. هو ال يعنى ايه
يونس ببرود اكتر. ما انا مش فاهم يعنى ايه مقربش منك يعنى مقربش منك من اى نوع بس عايز افهم
ياسمين بغيظ اكتر. يعنى مش هنكون زى اى زوجين طبيعيين
يونس بضحك. اكيد مش هنكون طبعيين اكيد هنتجنن احنا مجانين احنا الاتنين
ياسمين باستغراب. انا مجنونه
يونس و هو بيقرب منها. لما واحده تقول الكلام دا ل هيكتب كتب كتابوا عليها النهارده بليل اكيد مجنونه
جهزى نفسك علشان تروحى علشان تجهزى ل كتب الكتاب و اه ياسين هيجى معانا متقلقيش و سابها و مشى.
ياسمين باستغراب. ايه المجنون دا و اخدت بعضها و مشيت و هى دموعها مش عايزه تقف لحد ما وصلت قدام قبره
ياسمين ببكاء. ياقوت سيبتنى ليه انا بحبك اوى يا ياقوت بعشقك مش بحبك بس كدا تسيبنى و تمشى كدا سيبتنى ل الايام تمرمط فيا و تبهدلنى انا و ابننا مكنتش اعرف ان دا كله هيحصلى انت كنت سندى و امانى كنت وانا معاك مش خايفه من اى حاجه ب ب بس انا د دلوقتى خ خايفه خايفه من كل حاجه يا ياقوت نفسى اكون كل دا بحلم و يكون حلم طويل و رخم ياقوت انا مش عايزه اتجوز و والله مش عايزه اخونك ا انا بحبك انت مش هحب حد غيرك بس الناس مش رحمانى الناس بتبصلى بشفقه بتموتنى الناس بتبصلى و كأنى عملت جريمه خايفين على جوازتهم منى اعمل ايه كان لازم اخد القرار الصعب دا أن اتجوز سامحنى بس مش هخونك انا ليك و هفضل ل ياقوت و بس
و روحت بيتها و اخدت اخر حاجه كان ياقوت لبسها و حضنت ال تى شيرت و نامت و هى بتتمنى انها ما تقومش تانى
فى مكان بعيد
ياقوت. ياسمين ياسمين اصحى يا حبيبتى
ياسمين قامت و بتعيط. ياقوت انت هنا بجد ي يعنى كل دا حلم
ياقوت بحب و لابس ابيض ف ابيض و وشه بشوش و بيشع نور. انا هنا جنبك و شاور على ياسين انا سبتلك حته منى و منك كل ما تبصيلوا هتفتكرينى
بس عايز اطلب منك طلب
ياسمين و هى بتبكى. قول يا روحى يا حبيبى
ياقوت و بيملس على شعرها بحنان. اتجوزى و عيشى انت صغيره اوى يا ياسمين على البهدله علشان خاطرى دى وصيتى ليكى بصى يا ياسمين انا عمرى انتهى و انت لسه العمر قدامك بس ماتنسينيش
ياسمين قامت و هى عرقانه و سمع اصوات كتير. فتحت عيونها
و فتحت الباب شافت يونس ف ب شياكته و أناقته و كأنه هيتجوز بنت بنوت لسه مسحت دموعها و راحت تاخد شاور و تلبس .
ام كريم ببكاء. خلى بالك منها يا بنى
يونس بحب. متقلقيش
محمد. متقلقيش ياسمين ف عينا يا ام كريم يبقى يفكر يزعلها بس و انا هنفخه
ياسمين طلعت و هى الحزن باين على وشها
ام كريم بهمس. افردى وشك شويه
يونس بصلها بانبهار برغم لبسها البسيط و كان عباره عن چيبه و بلوزه ب اللون الابيض مع بياض بشرتها الناعمه و عيونه العسلى الفاتح جعلتها ملكه متوجه
يونس بحب و لنفسه. الوجه الزعلان دا بكره هيبقى اسعد وجه ف العالم كله
محمد. يلا يا شيخنا
و كتبوا الكتاب
بارك الله لكما و بارك عليكما و جمع بينكم فى خير