رواية حياة فارس الصعيد الفصل الثامن 8 بقلم جهاد محمد
 |
| رواية حياة فارس الصعيد الفصل الثامن 8 بقلم جهاد محمد |
رواية حياة فارس الصعيد الفصل الثامن 8 بقلم جهاد محمد
دخل فارس الجامعه جرى واتصدم لما لقى الد*م مغرق الارض وحياه قعده الارض عماله تعيط وتصرخ من المنظر وجمبها شخص كمان
فارس شال حياه وهو تايه مش عارف يعمل حاجه فى الوقت ده جت الاسعاف اخدت الشخص اللى اتصاب وحياه كانت فى حضن فارس
فارس بغضب / فين أمن المخرو*وبه دي
الامن / اتفضل يا فارس باشا
دخل فارس عند العميد وكانت حياه معاه
فارس بعصبيه / انا عايز اعرف اييه اللى بيحصل هنا انا مراتى كانت هتتخ*طف وانتو نايمين على ودانكو
العميد بتوتر / اهدى يا فارس باشا وانت هتشوف كل حاجه بعينك فى الكاميرات
العميد شغل الكاميرات
وهنا كانت حياه نزله من على السلالم هى وهدى معاها بس فجاه فى شخص جه من وراهم وحط حاجه على وش هدى واخدها وفى نفس الوقت كان الأمن بيجرى وراه بس اتصاب وحياه فضلت تلف حوليها وتصرخ لان هدى مكنتش معاها
فارس بغضب / ااااه ياولاد الكل*ب كانوا عايزين يخطفوا مراتى بس جت فى بنت عمى مبقاش انا فارس الصعيد لو مجبتكمش
بعدها اخد حياه ورجعوا على القصر
ماجده بتوتر من شكل حياه / اللى حصل يا فارس اخواتك حصلهم حاجه
فارس بشر / لا يا امى محصلهمش حاجه بس هدى هى اللى حصلها
مريم بصريخ / بنتتى حصلها اييه
فارس / اتخطفت
مريم بصريخ / اااااه يا بنتى يا نور عيني جبلى بنتى يا فاااارس ونبى انا محلتيش غيرها من ساعه ما جت وش المصايب دى وبنتى مش بخير
فارس بغضب / مرااااات عمى محدش يجيب سيره حرم فارس الصعيد على لسانه ولو على بنتك هرجعهالك وبص لماجده تخدى حياه يأمى وتخلى بالك منها ومن النهارده مفيش جامعه ولا لياسمين وورد وحياه لغيط ما نعرف هدى فين فااااهمين
ماجده هزت رأسها
سابهم فارس وافتكر نوح وفى الوقت ده كلم شخص فى الفون
فارس بغضب/ تعرفلى مكان نووح حالا ساامع
الشخص بخوف / ح.حاضر يا فارس باشا
بعد وقت كان الشخص ده جاب له مكان نوح
عند فارس كان فى القسم
فارس بصوت عالى / عدنااان جهزلى قوه مسلح*ه حالا
عدنان / شو قوه وكبيره ايه القصه
فارس بغضب / مش وقته
عدنان / القوه جهزه بره
فارس / طب تعالى معايا بسرعه
عدنان / شو اناا
فارس / اخللص
مشى فارس وعدنان وكان معاهم قوه كبيره جدا مسلح*ه بعد وقت وصلو مكان على طريق
فضلوا يضربوا بالنا*ر على الحرس اللى بره ودخلو فارس اول ما دخ
شخص ببتسامه/ نورت يا فارس الصعيد
فارس وكأن الزمن رجع بيه لورا وفى عنيه لمعه غريبه
فارس بغضب / انت
