رواية زواج عنيف الفصل الرابع 4 بقلم منار مجدي
رواية زواج عنيف الجزء الرابع
رواية زواج عنيف البارت الرابع
رواية زواج عنيف الحلقة الرابعة
ولاء:شكلى جيت فى وقت مش مناسب
ملك بصوت عالى:استنى عندك وانت ابعد عنى.
حمزه برفع حاجب:واثقه اوى كده.
ملك:بقولك اوعى متعصبنيش اكتر.
حمزه:لا مش هسيبك يا ملك.
ملك بابتسامه:مش هتبعد.
حمزه بشويه تردد:ها لا.
ملك:طيب تمام ولاء لفى وشك.
ولاء:يخساره كنت عايزه اشوف ايه هيحصل.
ملك بصوت عالى لولاء:ولاااء.
ولاء:طيب طيب .
لفت ولاء وملك بحركات سريعه خبطته فى بطنه رجع بوجع استغلت ملك ده ولفته ومسكت أيده الاتنين وثبتتهم جمب رأسه.
ملك بابتسامه وهى قريبه منه:لما ببقا عايزه اعمل حاجه بعملها سواء عجبك ده او لا.
حمزه كان قلبه بيدق جامد ومش عارف ليه مكنش مركز هى بتقول ايه بس مركز مع حركه شفايفها
ملك جت تقوم مسك هو ايديها جامد قربت منه تانى
ملك:انت مش بتحرم.
حمزه بحركه سريعه باسها ورجع تانى وبص ليها بصدمه
ملك بصدمه:ايه ده انت انت
ولاء:اسفه هقاطع خناقتكم اللطيفه ديه بس يا ملك عمتو .
ملك قامت بسرعه وخوف:عمتو طيب تعالى قدامى.
مشيت وسابته.
حمزه حط أيده على بقه:ايه إلى انا عملته ده ازاى وانا بحب واحده غيرها ومين ديه اصلا عشان احبها لا لا انا مش بحبها اكيد فى حاجه غلط لحظه هى قالت عمتو حسب معلوماتي جدى معندوش غير بنت واحده إلى هى ماما لحظه ماما هنا .
قام وخرج شاف ملك وهى داخله اوضه مع ولاء راح براحه وفتح الباب.
ملك بحنان:ايه يا روحى بس بتعيطى ليه
عمتها هزيت راسها وهى بتعيط.
ملك مسحت دموعها وهى مبتسمه وقاعده قدامها:طب تحبى تسمعى نكته بايخه.
عمتها بصيت ليها
ملك:بيقولك مره بنت اسمها ورده ابوها صحى ملقهاش قال إلحقونى بنتى اتقطفت 😂😂😂😂😂.
عمتها ابتسمت
ولاء:بايخه اوى على فكره.
ملك:اسكتى انتى اش فهمك وحشه يا عمتو
عمتها عملت بإيديها أنها نص نص
ملك:صحيح مش شوفتى الاستعراض الجديد إلى اتعلمته على اغنيتك المفضله .
ولاء:بس عمتو بتحب الهندى..
ملك:وانا هرقصلك على اكتر اغنيه بتحبيها(batameez dil)
ولاء بفرحه سقفت وراحت جمب عمتها.
ملك مسكتها:لا انتى هترقصى معايا قومى
لبست ملك نضاره ولزقت شنب على وشها وشغلت الاغنيه وبقيت تعمل نفس حركات رانبير كابور وولاء بتعمل معاها كانو بيضحكو جدا لدرجه عمتها بقيت بتضحك جامد
ملك فتحت ايديها فى الاخر:دادا ايه رأيك.
ولاء قعدت بتعب فى الارض:تعبت .
ملك وهى بتنهج:مانتى لو بتدربى مكنتيش تعبت كده
ولاء شديتها تقعد:يا ست خدى نفسك الاول
عمتهم بقيت بتضحك عليهم وبقيت احسن.
ملك وولاء فضلو يهزرو ويضحكو معاها وكان حمزه بيبص عليهم من بعيد مش قادر يدخل ومش قادر يمشى ويسيب مامته كان نفسه يدخل ويحضنها جامد وبقولها قد ايه هى واحشاه بس للأسف ملوش عين معندوش الجرأه يواجهه هيقولها ايه أبوه كان دايما بيمنعه يزورها وكان بيشغله فى الشغل عشان ميفكرش يروح يزورها كان نفسه يفضل معاها على طول بس أبوه هدده أنه لو مرحش معاه هيفضل يرازى فيها وبعد عشان خايف عليه هو كان مجرد مراهق ١٨ سنه كان فاك أنه بيعمل الصح بس ندم أنه فى يوم سابها وحشته اوى فاق على ايد جده الى بتتحط على كتفه بصيله بخضه ومسح دمعته الى نزلت غصب عنه
الجد:تعال معايا.
مشى حمزه وراه لحد ما وصلو للمكتب ودخلو.
الجد:ايه وحشتك
حمزه هز رأسه:هى كويسه .
الجد:لا مش كويسه وبعدين انت ايه فكرك بيها اصلا
حمزه:انا مكنتش نسيتها عشان افتكرها .
الجد ضحك بسخرية:بجد.
حمزه:هى دايما فى بالى وخيالى كان نفسى افضل معاها على طول.
الجد بمقاطعه:وايه خلاك تبعد .
حمزه:بعدت عشانها عشان احميها من شر بابا.
الجد:والمفروض اصدق.
حمزه بعصبية:انا مش مضطر اكذب على حضرتك على فكره بس انا كنت مجرد ولد عمرى كان بس ١٨ سنه ١٨ سنه كان بيهددنى أنه هيقتلها عشان اخدتنى منه بابا عنده مشكله نفسيه وكان بياخد لها علاج ومحدش يعرف غيرى الموضوع ده وانا كنت خايف عليها انا معنديش حاجة اغلى منها فى حياتى.
الجد:وايه منعك تكلمها أو حتى تزورها.
حمزه:مسح رقمها تليفونى وكنت كل لما اقرر اجى اشوفها كان شغلى يزيد وانشغل عنها.
الجد:مستوعب انت انشغلت كام سنه
حمزه:عارف كتير اوى سبع سنين كانو كتير عليا انا كمان برضو.
الجد:اشمعنا المره ديه رجعت.
حمزه:بابا إلى قالى عشان الشركه إلى بنيتها بمجهودى كانت بتخسر كتير اوى عشان اعرف اتصرف اضطربت اتداين لناس كتير وبقا عليا ديون كتير اوى وبابا جيه وقالى أنى ورثت من عمى
الجد:يعنى ابوك إلى بعتك.
حمزه:ايوه.
الجد:طيب انا هبحث فى كلامك ده واشوفه صح وله لا لو صح صدقنى يا حمزه ابوك هيندم على اليوم إلى اتولد فيه هو لسه ميعرفش ابرهيم الدالى يقدر يعمل ايه .(ابرهيم الدالى هو الجد)
حمزه بتوتر:ه هتعمل ايه يا جدو.
الجد:ملكش انت دعوه اتفضل يالا روح شوف امك امك تعبانه اوي بسببك حاسه انها غلطت عشان كده انت مش بتحبها حاسه بالذنب هو معملتهوش .
حمزه:هحاول اصلح ده اوعدك
الجد بتنهيده:اتمنى
حمزه طلع وخبط على الباب ودخل الأوضه.
ملك بعصبيه:انت مين سمحلك تدخل اطلع بره
عمتها مسكت أيديها.
ملك بقلق:عمتو انتى كويسه
عمتها بقيت تبتسم ليه وقربت منه وحطيت إيديها على وشه وهى بتضحك
حمزه:امى .
عيطت لما سمعت الكلمه ديه منه ياااه وحشتها اوى
ملك كانت كتأثره جدا.
حمزه مسك أيد مامته وباسها:انا اسف اوى .
مامته بقيت تهز راسها وهى بتضحك وسط دموعها
حمزه حضنها:وحشتينى اوى يا امى.
ملك كانت لسه هتنطق وتتخانق معاه مسكتها ولاء وشديتها لبره
ملك:ايه سيبينى اوريه شغله.
ولاء:حرام مش شايفه عمتو مبسوطه ازاى سيبيهم.
ملك:مستحيل يا جدووووووووو
نزلت أجدها تحكيله.
ملك:جدو انا كنت عمتى ومش هتصدق ده حمزه .
الجد:راح لها واعتزر.
ملك بإستغراب:انت عرفت ازاى
الجد:عشان كنا بنتكلم من شويه
ملك بفضول:وقالك ايه.
الجد:قال إنه أبوه كان جابره على الفراق ده
ملك: يا راجل.
الجد:انا برضو الكلام مش داخل دماغى وهبحث عن الحقيقه بنفسى.
ملك:يا جدو يا كونان يا خطير
الجد شدها من ودنها:يا بنتى بطلى كلام اهبل.
ملك:اه اه خلاص يا جدو اسفه اسفه
سابها جدها
ملك طلعت اوضتها تكلم طارق.
ملك:اهلا بالى مش معبرنا
طارق بضحك: والله مشغول يا حبيبى
ملك:وياترى ايه إلى شاغلك غيرى.
طارق:محدش يقدر يشغلني غير العياده مش كده برضو.
ملك:تصدق اقنعتنى.
طارق:بتعملى ايه.
ملك: وله حاجه ملل بس من اول الاسبوع هيبدا الاكشن
طارق:ليه ايه هيحصل.
ملك:هنزل اشتغل مع حمزه فى شركه بابا
طارق:وليه حمزه.
ملك:مش عارفه ده قرار جدو وبابا على أساس يعنى أنه يعرف يدير الشغل ويعلمنى يعنى.
طارق بضيق:وانتى وافقتى
ملك:ايوه يا طارق ده قرار جدو انت عارف مفيش مناقشات فى كلام جدو
طارق بضيق:وهتطلقى امتى بقا.
ملك:هزهقه فى حياته عشان يطلقنى فى أقرب وقت متقلقش
دخل حمزه وشاورلها أنه عايز يتكلم معاها
طارق:ماشى يا ملك.
ملك:طيب هكلمك بعدين سلام
طارق:سلام
قفلت مع طارق
ملك:افندم
حمزه:عايزين نحط النقط على الحروف كده عشان نعرف نتعامل مع بعض بعدين.
ملك:وايه بقا النقط إلى لسه متحطيتش.
حمزه:نقطى نقطى لسه محطتهاش.
ملك بسخريه:وانت كمان عندك نقط.
حمزه:يوووه هتسمعى وله لا
ملك يزهق:اتفضل سمعاك ارغى.
حمزه:بصى دلوقتى احنا هنشتغل مع بعض بمعنى اصح لسه هعلمك من اول وجديد اصول الشغل يبقا لازم نبقا كويسين مع بعض يعنى ممكن نبقا صحاب لا صحاب ايه ده كتير اوى خلينا زمايل شغل كويسين يعنى تكلمينى بإحترام هكلمك بإحترام وده الى هنعمله قدام الموظفين في الشركه عشان لو اتخانقنا قدامهم هيطنطو علينا خناقتنا الشخصيه خليها لما نبقا فى البيت تمام وكمان لسه فى حاجه لازم تعرفيها أن زى مانتى بتحبى إلى اسمه طارق ده ولما هنطلق هتتجوزيه انا كمان بحب سما ولما هطلقك هتجوزها فياريت محدش فينا يتدخل فى حياه التانى تمام اظن كده تمام
ملك:خلصت
حمزه:ايوه.
ملك:طيب بص بقا يا شبح انا ميتقليش اعمل ايه ومعملش ايه بمزاجى اعمل إلى انا عايزاه واكيد انا عارفه ازاى اتصرف قدام الناس وازاى وامتى وفين اتصرف معاك مش هبله انا
حمزه:المهم نكون متفقين وانا مش بجبرك انا بس بنصحك وانتى براحتك كله هيجى على دماغك فى الاخر انا أخرى بس أعلمك وانجح الشركه وانقذ شركتى وخلاص رحلتنا انتهت سوا
ملك:ده هيبقا يوم سعدى
حمزه:وسعدى انا كمان
ملك:تمام
حمزه:تمام
ملك:صح (كانت هتفتح موضوع إلى هببه الصبح بس رجعت فى كلامها أصلها هتقوله ايه)
(بالنسبه لحمزه كان حاسس انها هتتكلم عن نفس الموضوع وكان بيدعى تنسى الى حصل وفعلا ملك عديت الموضوع)
ملك:انا عايزه انام صاحيه بدرى تصبح على قرف.
نامت على الكنبه واستغطت وحمزه راح نام على السرير
ملك وحمزه الاتنين مكنوش نايمين وسرحانين فى حياتهم إلى اتغيرت فى يوم وليله لحد ما فاقو على رنه تليفون ملك.
ملك بصوت ناعم:ألو حبيبى
ضحك حمزه على نبرتها.
ملك بصيت ليه بغضب وكملت.
ملك:ها بعمل ايه(ضحكت برقه)اممم بلعب كوره.
طارق:بتهزرى.
ملك بضحك:يعنى احنا بليل تفتكر بعمل ايه كنت هنام
طارق:اااه والى اسمه حمزه ده
ملك:مخمود هناك اهو.
طارق:اها طيب يا حبيبتى انا قولت اطمن عليكى.
ملك:انت كويس.
طارق:زهقان شويه بس كله تمام متقلقيش.
ملك:تحب نخرج بكره سوا
طارق بفرحه:بجد
ملك:اه تعال انا كده كده كنت هعمل شوبينج عشان لبس الشغل
طارق: تمام وهناكل بيتزا ونجيب فشار ونتفرج على فيلم سوا
ملك بضحك:كل ده شكله هيبقا يوم طويل
طارق:بصى سيبيلى نفسك خالص وانا هشهيصك
ملك ضحكت:تمام هسيبك نفسى ليك عشان تشهيصنى
طارق:طيب سلام بقا عشان استعد.
ملك:باى
قفلت ملك التليفون وهى بتضحك
حمزه:الحب مولع فى الدره زى ما بيقولو.
ملك:عدى يومك ياله وسيبنى مبسوطه شويه لازم تعكنن عليا يعنى ياباااى.
لفت وشها ونامت
حمزه:نوم الظالم عباده.
تانى يوم صحيت بدرى كالعاده ودخلت الحمام اخدت دش ولبست ونزلت لريحانه
ملك:صباح الخير يا ريحانه.
قربت منها وبقيت تأكلها تفاح وهى مبتسمه.
لحد ما قرب منها من ضهرها وحط أيده على عينيها مسكت أيده ولايتها ورا ضهره
ملك:قولتلك كذا مره متقر……طارق
سابته
ملك:طارق جيت امتى افتكرتك ما علينا.
طارق:نسيتينى يا ملك
ملك:مقدرش طبعا
طارق:طيب يالا.
خرجو ملك وطارق.
حمزه:لحظه لحظه.
ملك وقفت بزهق:يا نعم على الصبح
حمزه:هنخرج معاكم.
ملك:ايه.
حمزه:ايه فى مشكله
ملك:ايوه.
حمزه:غيرانه من حبيبتى
ملك:انت اهبل ياله اغير ليه اصلا
حمزه:يبقا هنيجى معاكم وبالمره تتعرفى عليها عشان هتشوفيهل كتير بعد كده
طارق مسك أيديها:مش مشكله يا ملك خليهم يجيو.
ملك بتنهيده؛تمام.
حمزه:يبقا تعالو معايا فى العربيه بتاعتى غربيتى jeep وكبيره هتبقى احسن.
طارق:تمام.
وفعلا راحو وركبو وطارق ركب جمب حمزه قدام ملك بس الى ركبت ورا.
اتحرك حمزه وملك فتحت الشباك وبقيت تبص منه وطلعت ايديها وهى مستمتعة بنسمات الهوا لحد ما وقف حمزه بالعربيه.
حمزه:هنقف ثوانى نستنى حبيبتى.
ملك دخلت من الشباك وفتحت تليفونها تلعب عليه بس قاطع لعبها صوت كعب عالى متناسق رفعت وشها تشوفها وياريتها ما شافتهاش كانت لابسه فستان قصير شبيه للأنجيرى وعليه هيلز عالى ومكياج وده كان مخليها حلوه اوى حتى بالنسبة لملك خليتها تحس انها قليله بس سرعان ما تحكمت فى شعورها فستر الجسد لا ينقص من الجمال شئ حتى لو مش محجبه يكفيها أن تستر جسدها أيضا ستره الجسد من صفات الملوك نظرت لها بإشمئزاز حتى ركبت بجانبها أدارت نظرها .
حمزه اتحرك بالعربيه وكانت ملك وراه وسرحانه فى الطريق وكانت تلك رغد خلف طارق.
وصلو للمول.
نزلت ملك بسرعه وكأنها كانت تشعر بالاختناق فقط لأن هذه تجلس بجوارها.
طارق مسك أيديها فابتسمت ليه ابتسامه جميله ولكن لم تلفت انتباه أحد غير حمزه.
رغد:انا مبسوطه أنك اخيرا وافقت نخرج سوا
حمزه:اه وانا كمان.
دخلت ملك مع طارق وبقا يتمشو وملك بتتفرج على المحلات من بره ومفيش حاجه شداها أمل طارق فكان مشغول بحاجات تانيه عنها.
حمزه :ده هتلاقى فيه حاجات تعجبك.
رغد:بس انا مش بدور على حاجه معينه.
حمزه:عارف انا قصدى عليها.
ملك بصيت للمحل ودخلت المحل
طارق:حبيبتى هعمل مكالمه وراجعلك
ملك:تمام.
دخلت ملك وبقيت تتأمل الهدوم ونشوف نفسها فيها هل هتبقا حلوه وله لا.
حمزه:مش هتعرف تشوفى كده لازم تجربى.
ملك:بس دول مش استايلى.
حمزه:استايلك استايل رياضى امممم تعالى كده هناك تقريبا كان فى حاجات تنفع ليكى.
رغد كانت متضايقه:حمزه حبيبى انا هروح التواليت وجايه.
حمزه:تمام تمام خلى بالك من نفسك.
مشيت رغد فى حين ملك ضحكت بسخرية.
حمزه:بتضحكى ليه
ملك:على خلى بالك من نفسك هى رايحه الحمام مش رايحه تحارب وقال ايه الحب وله فى الدره.
حمزه ابتسم على نفسه:والله معاكى حق.
ملك ركزت فى ابتسامته وكانت جميله جدا.
حمزه بصيلها:احم طيب بصى ده.
ملك:احم اه حلو ده
حمزه:طيب جربيه
ملك:ماشى أو سمحت عايزه من ده مقاسى
الموظفه:اتفضلى معايا.
ملك راحت وراها وقعد حمزه ومسك محله يقلب فيها لحد ما خرجت ملك كانت لابسه بدله جميله جدا وفرده شعرها
قام حمزه بصدمه من جمالها
استووووووب
شايفين الى انا شايفاه فى قصه حب هتبدأ هنا وبالنسبه للأتنين التانين هيحصل فيهم ايه ربنا يستر
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية زواج عنيف)
