رواية وردة حياتي الفصل الحادي عشر 11 بقلم جيداء محمد

رواية وردة حياتي الجزء الحادي عشر

رواية وردة حياتي البارت الحادي عشر

رواية وردة حياتي الحلقة الحادية عشر

ورد لسه هتطلع تنادى اهل اميرة عشان تقولهم انها صحيت بس سمعت صوت اميرة
اميرة: لا متقوللهمش انى صحيت عشان مش عايزة اشوفهم دلوقتي
ورد: ليه كده ياحبيبتي
اميرة: كده مش قادره اتكلم مع حد
ورد: خلاص حاضر انا هطلعهم عشان ميقولوش حاجه
اميرة: تمام ماشي
وبعدين ورد خرجت ولقت اهل اميرة لسه واصلين ام اميرة شافتها خارجة من عندها جريت عليها
فايزة: طمنينى عليها يابنتى
ورد: هى كويس والدكتورة طمنتنى وقالتلى هى بقت احسن وهتفوق شوية كدة
فايزة: طب انا هدخلها
ورد: لا الدكتورة خرجتنى وقالت هى لما تفوق هترن الجرس وهما هيعرفونا
فايزة: ماشي ياحبيبتي انتى عامله ايي
ورد: الحمدلله
لؤى: طب يلا نروح احنا يا ورد ونبقى نيجى بليل تانى
ورد: حاضر
لؤى: معتز هتيجي دلوقتي ولا اى
معتز: لا هستنى لحد لما اطمن عليها
لؤى: ماشى يلا يا ورد
اسلام: وانت مش هتمشى ليه اى اللى هيقعدك وبعدين انت دفعت فلوس المستشفى ليه هو حد قالك اننا مش لاقيين ناكل يعني ولا اى
معتز: وانت مالك انت هو انا دفعتلك انت
اسلام: انت دفعت لبنت عمى واللى هتكون مراتى
معتز: مرات ده لما تشوف حلمة ودنك
اسلام: ايوه هتكون مراتى وهتشوف
معتز: ولو قولتلك انها مش هتتجوز حد غيرى
اسلام: مش هيحصل
معتز: ولو حصل
اسلام: لو حصل هقتلك
معتز: خلاص نشوف وانت مش هتقدر تلمسنى شكلك لسه متعرفش مين معتز ولو قولت حاجه هعملها
اسلام: متتكلم وتقول حاجه ياعمى
على: انا مش هرد عليكو انتو الاتنين غير لما بنتى تفوق ونشوف الحوارات بتاعتكو دى
فايزة: انت كويس يا معتز يابنى
معتز: الحمدلله بخير يا امى
فايزة: شكرا على اللى عملتو مع بنتى لو حد غير مكنش عمل اللى انت عملتو وبصت لإسلام
معتز: ده واجبى وبعدين متشكرنيش تانى
فايزة: ربنا يخليك يارب
معتز: ويخليكى وان شاءلله اميرة هتقوم بالسلامه
فايزة: يارب

عند لؤى وورد فى العربية
لؤى: هوصلك البيت عشان ترتاحى وانا هروح الشركة اعمل حاجه وبعدين هرجع البيت تانى
ورد: طب ما تيجي تغير الاول
لؤى: مش هلحق عشان السكرتيره رنت عليا ومحتاجين أمضتى على شوية ورق ضرورى
ورد: طيب خلاص خدنى معاك ونرجع سوا بعد لما تخلص
لؤى: حاضر وبعدين مشيو راحو الشركة
ورد: روح انت المكتب وانا هروح الحمام وهاجى
لؤى: طب وهتعرفى تيجي المكتب بتاعى
ورد: اللى يسأل ميتوهش
لؤى: ماشى يستى متتأخريش بقى
ورد: تمام حاضر
ولؤى راح عند السكرتيرة
لؤى: دخليلى الورق اللى محتاج امضتى
السكرتيرة: اى اللى حصل لايد حضرتك
لؤى: ميشغلكيش دخليلى الورق المكتب ودخل المكتب بتاعه
السكرتيرة: هو بيعاملنى كده ليه امال لو ميعرفش انى بحبو
ورد: لو سمحت
السكرتيرة وهى بتبصلها من فوق لتحت: نعم عايزة اى
ورد: هو فين مكتب لؤى
السكرتيرة: لؤى حاف كده وبعدين انتى عيزاه فى اى
ورد: وانتى مالك انا عيزاه فى اى وبعدين اناديه بالاسم اللى انا عيزاه دى حاجه تخصنى انا وهو
السكرتيرة: وانت اصلا تعرفيه منين وهو يعرف الاشكال دي منين
ورد: الاشكال دي بتغلطى كمان انتى هتطردى النهارده
السكرتيرة: ومين بقى اللى هيطردنى انتى
لؤى وهو بيطلع من المكتب: ايوه هى اللى هتطردك وانا كنت ناوى اطردك من بدرى بس كنت مستنى الاقى غيرك بس انتى زودتيها على الأخر
السكرتيرة: انت هتطردنى عشان دى وبصتلها بقرف
لؤى: ايوه هتردك عشان دى وهترد اى حد يدايقها بكلمة انتى فاهمة وانتى مطرودة تقدرى تلمى ورق وتعدى على الحسابات وتخدى بقيت فلوسك ومش عايز اشوف وشك تانى
السكرتيرة مشيت منغير اى كلمة والكل كان عمال يتفرج عليهم
لؤى بزعيق: كل واحد يتفضل على شغلو ومسك ايد ورد ودخل بيها المكتب واول لما دخلو ورد قعدت تعيط
لؤى: طب انتى بتعيطى ليه دلوقتي ما انا خدتلك حقك
ورد: هو انا وحشه
لؤى: لا خالص انتى زى العسل
ورد: امال هى ليه كانت بتبصلى بقرف وكانت بتقولى كده
لؤى: عشان هى واحده متكبرة ومش عايزة تشوف حد احلى منها
ورد: بجد يعني انا حلوة
لؤى: انتى حلوة الحلوين كمان
ورد بكسوف: طب يلا نروح
لؤى: يلا يا وردتى
وبعدين روحو
ورد: انا عايزة اروح عند ماما وبابا النهارده ينفع
لؤى: اه طبعا ينفع بس نرتاح الاول وننام شوية ونصحى نرحلهم قبل لما نروح عند اميرة اى رايك
ورد: خلاص ماشي يلا ننام بقى تصبحي على خير
لؤى: وانتى دايما من اهلى يا وردتى
ورد: هو اى حوار وردتى ده
لؤى: عشان انتى اصلا وردتى
ورد: لا انا اسمى ورد بلاش وردتى دى عشان احنا عارفين اخرة الموضوع ده
لؤى سمع منها كده اتدايق اوييي وفكر يقولها
لؤى: بصى يا وردتى انا هقولك حاجه
ورد: اتفضل قول
لؤى: بصى انا بحبك ومش هطلقك عشان انا عايزك ومش عايز اسيبك واوعدك انى هخليكى تحبينى وانا مش عايزك تسبينى وانا مش عايز منك رد دلوقتي عشان لو عايزة تفكرى بس صدقينى انا بحبك وعايزك ولو على الاتفاق انسيه انا في الاول مكنتش موافق زيك بس بعدين لقيت نفسى بحبك ومعرفتش اسيطر على مشاعرى اكتر من كده واتدايقت لما جبتى سيرة الموضوع وانك عايزة تطلقى فكرى وانا موافق على اى حاجه هتقوليها
ورد بصدمة: طب انا هروح انام وهرد عليك بليل
لؤى: براحتك خدى وقتك
وبعدين ورد دخلت اوضتها وقعدت تفكر لحد لما وصلت لرد هتقولو ل لؤى بليل وبعدين نامت

عند اميرة فى الاوضة رنت الجرس عشان الممرضة تقول لاهلها انها فاقت
الممرضة: معتز بيه الآنسة اميرة فاقت تقدرو تدخلولها
معتز: تمام ادخلى انتى يا امى عشان لو مش لابسه الحجاب بتاعها
فايزة دخلت: عاملة اى ياقلب ماما
اميرة: الحمدلله امال فين بابا
فايزة: واقف بره معتز قالى ادخل البسك الحجاب عشان لو مش لبساه عشان هو واسلام هيدخلو
اميرة: خلاص خليهم يدخلو يا ماما
فايزة: تقدرو تدخلو
على: عاملة اى يبنتى
اميرة: الحمدلله بخير
على: انا آسف على كل حاجه عملتها معاكى انا عرفت انى بحبك وكنت بعمل معاكى كده عشان كنت خايف عليكى وعرفت ده لما كنتى هتروحي منى
اميرة: خلاص يابابا اللى حصل حصل وانا خلاص مسمحاك
اسلام وهو رايح يسلم عليها: حمدالله على سلامتك يا عروستى ولسه بيمد ايدو يسلم عليها
معتز: ارجع مكانك
اسلام: لا بقى انتى زودتها على الاخر دى هتبقى مراتى
معتز: قولتلك لما تشوف حلمة ودنك
اسلام: ما تتكلم ياعمى مش انا هتجوز بنتك
اميرة: وانا مش هتجوزك
اسلام: لا هتتجوزينى غصب عنك
على: وانا مش هغصب بنتى على حاجه تانى
اسلام: يعني اى ياعمى
على: يعني هى مش عايزة تتجوزك يبقا خلاص مفيش جواز
اسلام: هو لعب عيال ولا اى
على: لم نفسك واطلع بره
اسلام: ماشي وهروح اشوف الكلام ده مع العيلة
على: اعمل اللى تعملو معدش يهمنى حد
اسلام: ماشي ياعمى وسبهم ومشى
على: آسف يبنى على الكلام اللى اسلام قالهولك
معتز: لا عادي بس انا عايز اطلب منك طلب
على: اتفضل
معتز: انا عايز اطلب منك ايد اميرة
على: انا موافق الراى فى الاول وفى الاخر رايها لو وافقت انا مش هقدر ارفض خلاص
فايزة: وانا موافقة اى يا اميرة قولتى اى
اميرة وهى بتبص ل معتز: وانا موافقة مليش راى بعد رايكو
فايزة بهزار: يعنى يا معتز جاى تطلب ايديها فى المستشفى
معتز: ملقتش وقت احسن من ده هروح انا وهبقى اجيلكو بليل تانى
على: اتفضل يابنى

بليل عند لؤى وورد صحيو ولبسو وراحو عند ابو ورد
سيد: عاملة اى ياحبيبتي
ورد: الحمدلله فين ماما
نوال: انا هنا ياقلب ماما
ورد: ماما وحشتينى اوييي
نوال: انتى اكتر والله كنت لسه بقول لابوكى نبقى نجيلك وهو قالى ماشي
سيد: طب هتفضلو واقفين يلا اقعدو
نوال: عامل اى يالؤى
لؤى: الحمدلله بخير
سيد: انا عايز اتكلم معاكو
ورد: اتفضل يابابا
سيد: بصى عايزك تسامحينى انك غصبتك على الجواز
ورد: مسامحاك يابابا والله
سيد: مش عايزين تعرفو انا جوزتكو ليه
ورد: ايوه عارفين عشان تسد الفلوس اللى عليك لعمو محسن
سيد: لا مش عشان كده
ورد: امال
سيد: بصو بقى احنا جوزناكو عشان ام لؤى كانت بتحبك ودى كانت امنيتها انها تجوزكو لبعض ولما ماتت محسن كان زعلان انو مش هيعرف ينفزلها وصيتها وانا اقترحت عليه الفكرة دى وقولتلو انكو ان شاءلله هتحبو بعض بس ف احنا جوزناكو وحققنا وصيتها ف لو عايزين تطلقو براحتكو ولو مش عايزين براحتكو برضو
ورد: طب وليه محكتليش حاجه زى دى يابابا
سيد: انتى مكنتيش هترضى شوفو هتكررو اى بقى
ورد: احنا قررنا اننا مش هنتطلق
ولؤى سمع الجملة دي وفرح اوييي انها وفقت تدى لعلاقتهم فرصة تانية وابوها وامها برضو فرحو وبعدين قعدو شوية ومشيو

ورد ولؤى مشيو راحو المستسفى عشان يطمنو على اميرة وطول الطريق ورد ساكتة ولؤى مرداش يفتح معاها موضوع دلوقتي قال لما يروحو هيبقى يتكلم معاها ووصلو المستشفى مع وصول معتز
معتز: اى يسطا مالك مبسوط ليه
لؤى: موضوع هبقى احكيلك بعدين وبعدين ما انت باين عليك جاى وانت مبسوط مالك انت كمان
معتز: اصل انا طلبت ايد اميرة وهما وافقو
لؤى: ازاى وابن عمها اللى كانت هتتجوزه
معتز: لا مهو خلاص راح من حيث ما جه
ورد: الف مبروك يامعتز ربنا يتمم علي خير
لؤى: الف مبروك يسطا
معتز: الله يبارك فيكو يلا بقى نطلع لعروستى عشان اطمن عليها
لؤى بضحك: يلا ياخويا
وطلعو وخبطو على الباب واميرة كانت لوحدها عشان خلت اهلها يروحو يرتاحو
اميرة: اتفضل ورد حبيبتى فينك من الصبح
ورد: معلشى ياحبيبتي روحت غيرت وروحت عند ماما وجتلك اهو
اميرة: وحشتيني
ورد بضحك: وانتى انتى الف مبروك يانور عيني
اميرة: الله يبارك فيكي ياقلبي
معتز: عاملة اى دلوقتي ياقلبى
اميرة: الحمدلله بخير
معتز: يلا بقى عشان هنعمل الفرح الاسبوع الجاي
اميرة: لا ده بدرى اويي
معتز: لا مش بدرى واتفقت مع عمو على وهو وافقنى الراى
ورد: وبعدين مش لسه بدرى انتى كده كده مجهزة كل حاجه فاضل الفستان بس قومى بالسلامة واحنا هننزل ننقيه
لؤى: تعالى معايا بره يا معتز عايزك فى موضوع
معتز: تمام يلا
اميرة: اى اخبارك انتى ولؤى
ورد حكتلها كل اللى حصل
اميرة: طب انتى خلاص وافقتى تدى علاقتكو فرصة كمان
ورد: بصراحه اه عشان مكسرش قلب لؤى وهو باين عليه انو بيحبنى
اميرة: طب وانتى
ورد: بصراحه وانا بدأت احبو
اميرة: ايوه قولى كده بقى الف مبروك ياقلبى
ورد: الله يبارك فيكي ياعروسة

وعدى الاسبوع وجه يوم الفرح واميرة بقت احسن
ورد: مبروك ياقلبي
اميرة: الله يبارك فيكي هو معتز جه
ورد: ايوه جه بره استنى هدخله
معتز اول لما دخل: بسم الله ماشاء الله شكلك حلو اوييي
اميرة: بجد
معتز: اه والله وزى القمر الف مبروك ياعروستى
اميرة: الله يبارك فيك الف مبروك عليك انا
معتز: تعالى يلا نخرج عشان كتب الكتاب الشيخ جه ومستنين العروسه عشان بعديها نروح قاعة الفرح
اميرة: يلا
وخرجو والزغاريط ابتدى وكتبو الكتاب والمأزون قال جملته الشهيرة
المأزون: بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكم فى خير وعلى خير
وابتدت الزغاريط ومعتز راح حضن اميرة وخدها ونزل وكلهم ركبو العربيات وراحو القاعة
وفى نص الفرح اسلام دخل ولؤى شافه
لؤى: لو جاى تعمل مشاكل امشى بلاش النهارده
اسلام: لا والله انا جاى ابركلهم وراح عند اميرة ومعتز
معتز: اى اللى جابك
اسلام: انا آسف على كل حاجه انا عملتهالك وانا اسف يا اميرة انى كنت هتجوزك غصب عنك بس انا اى حاجة ليا مبحبش حد ياخدها منى بس انا اتاكدت انك بتحبها ومش بتلعب بيها انا اسف واتمنى تسمحونى
اميرة: وانا سامحتك يا اسلام
معتز: وانا كمان سامحتك ربنا معاك
اسلام: الف مبروك وربنا يتمملكو على خير ويرزقكو بالزرية الصالحة وشكرا انكو سمحتونى
معتز: ان شاءلله ونورتنا فى الفرح والله يا اسلام وعقبالك يارب
اسلام: تسلم ياحبيبي ان شاءلله قريب اويي
معتز: ابقى اعزمنا بقى
اسلام: طبعا انتو اول المعزومين
معتز: وهنكون اول الحضور ان شاءلله