رواية احببت خادمه الفصل التاسع عشر 19 بقلم جيداء محمد

رواية احببت خادمه الجزء التاسع عشر

رواية احببت خادمه البارت التاسع عشر

رواية احببت خادمه الحلقة التاسعة عشر

كارما: امال انت عايز اى منى
جاسر: انا عايز اتجوزك
كارما بغباء: انا
جاسر: لا امى ايوه انتى امال مين تتجوزينى
كارما: لو قولت مش موافقة
جاسر: بسيطة اوييي
كارما: هى اى اللى بسيطة
جاسر: عادى يعنى هخطفك وهتجوزك غصب عنك وعن امك
كارما واقفة مصدومة هى و ولدتها
جاسر وهو بيبصل لولدتها: انا آسف يا حاجة
ام كارما: ولا يهمك ياحبيبي
جاسر: قولتى اى يا عروسة
كارما: بس احنا منعرفش بعض كويس
جاسر: انا عارف عنك كل حاجه هنعمل فترة خطوبة الاول تتعرفى عليا اكتر
وكارما بصت ل مامتها وجاسر حس انها عايزة مامتها توافق الاول راح عند ولدتها ونزل على رقبه عشان يكون قدامها بالظبط
جاسر: بصى يا امى انا طالب منك ايد كارما على سنة الله ورسوله وانا والله هشيلها جوه قلبى ومش هزعلها فى يوم وهخليها زى الملكة
ام كارما: انا لو عليا انا موافقة كفاية انك كل مرة بتحمى بنتى وباين فى عينك انك بتحبها بس فى الاول والاخر الرأى رأيها هى
جاسر: اى يا عروسة قولتى اى
كارما بتفكير: وانا موافقة طلاما ماما موافق
جاسر: هو كده الكلام بقى الخطوبة يوم الجمعه الجاى
ام كارما: ماشى يبنى واحنا هنجهز كل حاجه لحد لما تيجي انت واهلك
جاسر: انا اهلى متوفيين وقاعد انا واختى الصغيرة لوحنا هاجى انا وهى وصاحبى وولدة صاحبى انا بعتبرها زى امى بالظبط
ام كارما: ماشى ي ابنى اتفقنا
جاسر بيغمز لكارما وهو ماشي: على ماعدنا بقى يا عروستى😉 ومشى
كارما راحت جريت على مامتها وحضنتها
كارما: انا فرحانة اويي يا ماما
ام كارما: ربنا يفرح قلبك علطول يبنتى
كارما: يارب
ام كارما: يلا قومى نامى عشان تجيبى حاجه الخطوبة بتاعتك بكره الصبح بدرى وتظبطى الدنيا عشان خلاص مقدمناش غير ٣ايام
كارما: حاضر يا ماما تصبحي على خير
ام كارما: وانتى من اهل الخير ياحبيبتي
فى مكان اول مره نروح فيه
فى بيت محمد
محمد: اى رايك يا نور فى البيت
نور: حلو يا بابا انا فاكرة ان احنا كنا قاعدين هنا قبل كده
محمد: ايوه دى الشقة بتاعتنا بس احنا مشينا من هنا من عشر سنين
نعمة: احكيلنا يلا اى اللى حصل معاكى من ساعة ما جيتى هنا القاهره
نور: حاضر اسمعو
وحكتلهم كل حاجه حتى اللى حصل بينها هى ويزن
نعمة: هو ليه يعمل كده
نور: معرفش يا ماما بس هو يعرف بابا
محمد: اسمو يزن اى يبنتى
نور: يزن الدمنهورى
محمد بصدمة: ده ابن الدمنهورى
نور: ايوه هو انت تعرفه
محمد: ايوه اعرفه انا كنت شغال عندهم من عشر سنين والمحاسب كان بيسرق وانا عرفت وكنت هروح ابلغ ابو يزن بس هو سبقونى واتهمونى بالسرقة وطردونى من الشركه وانا من ساعتها خدتك انتى وامك وروحنا الصعيد تانى
نور: اه عشان كده هو مفكر ان انت بعتنى عشان انتقم ان هما ترضوك عشان كده بيقولى انتقام
محمد: ايوه يبنتى
نعمة: يلا بقى روحى نامى
نور: حاضر بس انت يا بابا عرفت ازاى انى مظلومة
محمد: مش مهم يبنتى المهم انى عرفت خلاص
نور: ماشى يابابا يلا انا راحة انام
نعمة بعد لما نور قامت: انت مش هتقولها
محمد: لا
نعمة: طب هتعمل اى فى اختك
محمد: مش هعملها حاجه هعرفها انى عرفت وربنا يسامحها بقى
نعمة: يارب
محمد: ربنا يهديها هى وبنتها دى دول كانو هيخلونى اقتل بنتى
نعمة: معلش يا محمد حصل خير وسمعناهم فى الوقت المناسب
محمد: ايوه يعنى هى عملت ده كلو عشان بنتى احلى من بنتها وكل يشوية يجلها عريس ومين قالها انى هوافق
نعمة: خلاص بقى يا محمد هدى نفسك
محمد: حاضر يا نعمة بس انا مش هعرف اعملها حاجه عشان هى اختى وهى الكبيرة كمان
نعمة: عارفة يلا نروح ننام عشان ترتاح
محمد: حاضر يلا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فى ڤيلا المنياوى
جاسر دخل الڤيلا لقى اختو قاعده بتتفرج على فيلم رعب اتسحب وراح وراها ولعبلها فى شعرها راحت مصوته
لارا: اهههههه الحقونى
جاسر بضحك: اهدى انا جاسر يا زفته
لارا: والله حرام عليك يا جاسر قطعت الخلف منك لله
جاسر: خلاص معلشى اسف
لارا: اى اللى جابك متأخر كده
جاسر: كنت عايزك فى موضوع كده مهم
لارا: اتكلم
جاسر: انا هخطب بصى منغير كلام انا بحبها وروحت طلبت ايديها وحددنا الخطوبة يوم الجمعه الجايه
لارا: وعرفتها ازاى دى واسمها اى
جاسر: اسمها كارما وحكالها كل حاجه
لارا وعنيها مدمعة: ربنا يتمملك بخير ياحبيبى
جاسر: مالك هتعيطى ليه
لارا: كان نفسى ماما وبابا يكونو معانا فى يوم زى ده
جاسر: طيب اهدي ياروحي هما فى مكان احسن من هنا وهما اكيد شايفينا دلوقتي انتى بس اقرايلهم الفتحة
لارا: حاضر ومسحت دموعها انتى قولتلى بقى الخطوبة امتى
جاسر بضحك عليها بسبب تقلب مزاجها بالسرعة دى: يوم الجمعه
لارا: هروح انام انا بقى عشان اجهز بكره واجيب فستان واجيب شوية حاجات
جاسر: انتى حسستينى انك العروسة
لارا: لا بس انا اخت العريس لازم اكون بيرفيكت
جاسر: ماشى يا بيرفيكت
فى ڤيلا الدمنهورى
يزن طلع ودخل اوضة الرسم وكشف عن اللوحة اللى موجوده
يزن: انا كنت عارف انك متعمليش كده وان فى حاجه تانية بس انا كنت بحاول اقنع نفسى عشان كنت معجب بيكى بس مقدرتش برضو حبيبتك وكل مره كنت بتخانق معاكى قلبى كان بيوجعنى فيها بس كنت لازم اعمل كده عشان امنع نفسى ومعرفتش وحبيتك اكتر انا آسف على كل اللى عملتو معاكى
وقطع كلامه صوت التليفون وهو بيرن بص لقاه جاسر
يزن: اى يعم فى اى
جاسر: اى يسطا
يزن: عايز اى
جاسر: فى حدو يقول لحد بيرن عليه عايز اى
يزن: اه انا انجز بقى عشان عايز انام
جاسر: ماشي يعم مش انا هخطب
يزن: الف مبروك ومين سعيدة الحظ بقى
جاسر: كارما اللى حكيتلك عليها قبل كده
يزن: ربنا يتمملك على خير يا صحبى
جاسر: انا اتفقت مع والدتها انك هتيجي معايا انت وخالتى سهير ولارا
يزن: ايوه يعم طبعاً
جاسر: يلا سلام
يزن: سلام
وكل واحد راح ينام عشان وراهم حاجات كتيره
والتلت ايام مشيو كلهم يعتبر زى بعض مفيش اى جديد وجه يوم خطوبة جاسر وكارما وكل حاجه كارما ظبطتها كويس جداً وجابت فستان وعملت كوشة على القد وكل حاجه كانت حلوة وهى كانت احلى بالفستان البيبى بلو والطرحة البيض والمكياج الخفيف اكتفت بحط روج بس