رواية زوجتي قاصر الفصل الرابع عشر 14 بقلم نورهان أشرف

رواية زوجتي قاصر الجزء الرابع عشر

رواية زوجتي قاصر البارت الرابع عشر

رواية زوجتي قاصر الحلقة الرابعة عشر

انت اى و عاوز منى اى انت ليه عاوز تجرحنى و تكسرنى انت عارف انا كل ما حاول ابدأ معاك من جديد ترجع انت تدمر كل حاجة بسبب تصرفاتك انا عاوزه اسالك سوال واحد انت عقلك مش بيفكر فى الكلام اللى بتخرجه جبل ماتجرحنى وتكسر بخاطري بس العيب مش عليك العيب عليا انا لان فاكره ان قلبك في يوم ممكن يحس بجرحك ليا
قالت كده وخرجت من الاوضه وهي بتحاول تمسح دموعها نزلت من على الدرج بكل سرعه حتى انها لم تلاحظ فتحيه التي كانت تقف في الخارج تستمع الى ما كل يدور داخل الغرف المغلقه دخلت فتحيه غرفتها واتصلت بحسان وقالت: ايه يا حسان هتيجي متى عشان تقف مع صاحبك
حسان بجديه :خلاص يا خاله انا جربت على البلد بس عايز اقولك حاجه
فتحيه بهدوء :خير يا حسان عاوز ايه
حسان بغضب: بصي يا خاله انا عملت كل حاجه انت قلتي عليها عشان كده احسن حاجه ليا وليكي ان الموضوع ده يخلص في اقرب وقت لان انا ما عنديش استعداد اكمل في دور الخدام المطيع ده
فتحيه بهدوء: خلاص يا حسان احنا خلصنا من الراس الكبيره ومبجاش عندنا غير الصغير ومفيش ايام وهنخلص منه زي ما عملنا مع جدو المهم انت تكون في البلد عشان ناخد امضته على كل حاجة بيع و شراء ليك انت
قالت فتحيه كده وقفلت التليفون حتى من غير ما تنتظر رد حسان عليها
اروحه فتحيه ظهرها على الكرسي وهي تقول خلاص الحلم قرب يتحقق وهتبقى كل حاجه ملك انا لوحدي وساعتها انا بس هكون ست الجصر يا ضرغام انت السبب فى كل حاجة انا عملتها و هعملها انت لوحدك السبب
فلاش باك
ضرغام بغضب :انت اتجنيت يا رافت عاوزنى انا احط ايدي فى ايد الجنايني بعد ما كبرتك وعلمتك وخليتك راجل مال و هدومك عايزني اوطي راسي واحط راسي في الطين عشان انت بتعشق الخدامه بنت الجنايني اللي كل حياتها قضيتها خدمه ليك ولاهلك انت اكيد حصل فى دماغك حاجه ماهو مش معجوله تكون فايق وتعمل كدا
رافت بحزن :بس انا بحبها يابا و عاوزها
ضرغام بسخرية:حب اى وجلع حريم ماسخ اى بجولك اى يا رافت انت بعد اسبوع فرحك على بنت النائب صفوان انا مش هجبل تحط راسي انا و العائله كلها فى الطين عشان مجرد خدامه يلا اطلع برا ومش عاوز حد يعرف بالكلام العبيط اللى انت بتجول عليه ده فاهم
حرك رافت راسه بحزن وخرج من غرفه المكتب ام ضرغام وقف فى شباك المكتب اخذ ينده على عبده الجنايني بكل قوه
:عبده تعال انت وبنتك دلوقتي حالا يلا
حرك عبده راسه وقال :تحت امرك يا ضرغام بيه
بعد مرور عشر دقائق كان يقف كل من عبده و فتحيه بكل هدوء
عبده:خير يا بيه فى اى
ضرغام بسخريه: هو هيجي الخير طول ما بنتك دي موجوده
قال ضرغام كده وهو يشير بيده تجاه فتحيه
عبده بستغراب:ليه يا بيه هى عملت اى
ضرغام بجديه :اى رايك يا عبده لو انا ضرغام بيه جيت طلبت ايد بنتك
نظر عبده بصدمه وقال:هو العين بتعالى عن الحاجب يا بيه بجا انت عاوز تطلب ايد بنتى انا
ضرغام بسخرية : اهي بنتك بقى عايزه العين تعلى عن الحاجب يا عبده بنتك اللي انا مشغلكم خدامين عندي عايزه تبقى ست البيت ده تخيل كده معايا لما انا احط ايدي فى ايدك انت
نظر عبده بصدمه الى ابنته وهو يقول :لا يا بيه اكيد حضرتك فهمت غلط انا بنتي عمرها ما هتفكر كدا
نظر ضرغام الى فتحيه بقرف وهو يقول: لا بنتك فكرت ونفذت كمان بنتك لفت على ابني عشان يتجوزها عايزه تبقى ست البيت ده فاكره ان انا راجل اهبل ممكن اوافق على القرف اللي هي عاوزه عشان خاطر ابنى لكن متعرفش ان كلمى انا هنا بس اللى بيمشي وانا عمرى ما هوافق
نظرات فتحيه له بغضب وقالت: انا ما غلطتش انا و رافت بنحب بعض وعايزين نتجوز ايه العيب فى كده وبعدين ما الست ام رافت كنت خدامه اى الفرق بقا
نظر ضرغام الى عبده بقوه وهو يقول : اى الفرق الفرق انك متجيش ربع ام رافت وبعدين اى يا عبده تحب تعرفها فين الغلط بتاعها ولا عاوزنى انا اللى اعرفها بنفسي مع ان انا مش هحب كدا حاكم انت فى الاول و الاخر الخدام بتاعى
لم يتحمل عبده كم الاهانه وصفع فتحيه بكل قوه وقال:اعتذري للبيه يا فتحيه يلا
نظرات فتحيه الى ضرغام وقالت :انا اسف يا ضرغام بيه
كنت فتحيه بتقول تلك الكلمات والدموع تنهمر بكل قوه
ضرغام بهدوء:خالص يا عبده اخرج انت وبنتك بس انا مش عاوز اشوف طايف فتحيه فى البيت مفهوم
عبده بحزن:تحت امرك يت بيه اللى انت عاوزه
نظرا ضرغام الى فتحيه وقال الفرق بينك انتى و ام رافت ان ام رافت اصلها طيب عكسك يا فتحيه
قال كدا و اشر لها بالخروج
خرجت فتحيه وهى تبكى نظر لها ولدها وقال :بلاش عياط يا بنتى فى ناس اتخلقوا فى الدنيا دى عبيد وفى ناس اسياد واحتا اتكتب علينا نبقا عبيد
حركت فتحيه راسها وقالت :لا يابا انا هبقا ست القصر ده وكل حاجه هنا هتكون تحت امرى انا
خرجت فتحيه من تلك الذاكره على دمعه انهمرت من عينها
فتحيه بحزن:خلاص يابا قرب الحلم يبقا حقيقه كان نفسي تبقا معايا عشان تشوف بنتك عملت اى بس اكيد انت شايف كل حاجة كنت بتقول كلامها والدموع تنهمر دون توقف
ام عن شاهين خرج من الاوضه بعد ما غير هدومه وهو بيفكر فى الكلام اللى قالته زينه مش عارف هو ليه قال كدا ومش عارف هو ليه بيعمل معاها كدا اخذ ينظر الى النساء الموجودات يبحث عنها بين الجميع لكن لم يجد لها اثر اشار شاهين الى احد الخادمات
الخدامه :خير يا بيه فى اى
شاهين بستغراب:فين زينه راحت فين
الخدامه بهدوء:انا كنت شايفها خارجه هى و الحاجه زينب بس معرفش راحوا فين
اشر لها شاهين واخذ يفكر اين ذهبت تلك المجنونه
اما عند زينه كانت تجلس في منزلها امام ولدته التي كانت تنظر لها باستغراب وتقول: لا ما هو شغل الجنان اللي انتي فيه دوت انا مش هتحمله كثير انا عايزه اعرف في ايه يا بنتي من ساعه كنت بتقولي هتحمله وملكيش دعوه بيه يامه لكن دلوقتي لا وبقا راسك والف سيف تخرجي وتمشي من البيت ايه اللي حصل يا زينه فهميني و طمنيني لحسن انا خلاص عقلي هيشت مني بسببك وبعدين ليه عم تبكي
مسحت زينه دموعها وقالت بصي ياما هو في حاجه انا هقوله لك بس مش عايزه اي حد يعرف عن الموضوع ده حاجه ابوس ايدك ياما عشان خاطر انا
زينب باستغراب: في ايه يا بنتي قلقتيني عليكى قولي يا زينه وما تخافيش انا امك محدش في الكون ده هيحبك قد يا بنتي
زينه بهدوء: اما فتحيه هي سبب كل البلاوي اللي بتحصل لشاهين وانا عرفت كده بالصدفه وخفت اقول لشاهين لاحسن ما يصدقنيش لان هي اللي ربته بس انا سمعتها بدل المره اثنين
زينب بستغراب سمعتي ايه بالظبط احكيلي وعرفيني عشان ابقى معاكي وبعدين فتحيه الخدامه ديت هتكون هي سبب كل حاجه كيف يعني
زينه بهدوء :ما هو ده اللي انا عايزه اعرفه وكمان انا خايفه ان هي اللي تكون قتلت الحاج ضرغام لان اللي عرفته ان هي سبب هروب مرات شاهين الاولانيه بس ايه السر لده كله انا معرفش
زينب بغضب: لا خلاص الموضوع ده انتى انت ملكيش دعوه بيه و رجوع ط البيت ده تاني لا انا اخاف يا بنتي لاحسن تعمل فيكي حاجه وانا مليش غيرك
كدت ان ترد عليها زينب لكن اوقفها صوت والدها محسن وهو يقول :ايه اللي انتي بتقوليه ده يا مرا بدل ما تقولي لبنتك تروح بيتها عشان تقف مع جوزها في محنته انتي عايزها تسيب البيت وتمشي عاوز الناس تقول ايه بقولك اى يا زينب بنتك هترجع بيت جوزها ودلوقتي حالا انا شاهين بعتني عشان اجيبها وانا مش همشي غير لما تكون معايا كانت لسه زينب هترد عليه لكن اوقفها نظرات زينه وهي تقول