رواية زهره الفصل السابع 7 بقلم سيمو مو

رواية زهره الجزء السابع

رواية زهره البارت السابع

رواية زهره الحلقة السابعة

بعنوان حربايه
عاصم: ها ي زهرتي خلصتي .. هى مش بترد ليه
فتح الباب براحه ملقاش حد فى الاوضه ف عرف انها فى الحمام ف فضل مستنيها ع السرير ولما خلصت طلعت وكانت بتعدل الفوطه اللي عليها ومكانتش باصه قدامها ومره واحده بصت لقته فى وشها ف اتفجعت وعاصم بص فى الارض وحاول يهديها
عاصم: اهدي اهدي انا اسف مكنتش اعرف انك هتخرجي كده هطلع اهو .. وطلع بره يستناها تخلص وزهره مكسوفه اوي ف لبست بسرعه وقالتله يدخل ف دخل وقعد ع الكرسي وقعدت هى ع كرسي السراحه علشان تسرح شعرها
عاصم: متزعليش لاني دخلت من غير ما اقولك بس انا نديت عليكي ومكنتيش بتردي
زهره: ولا يهمك
عاصم: اسرحلك شعرك
زهره: ماشي خد
ومسك الفرشه وسرحلها شعرها براحه وكان ريحته حلوه اوي ف لا إراضياً قرب شعرها وشمه ب انسجام كده ف ابتسمت وقالت: هو ريحته حلوه اوي كده
عاصم: ده انا عايز اكله هو انتي بتحطي فى ايه؟
زهره: ولا حاجه اللي الناس الطبيعيه بتحطه
عاصم: بيحطو شامبو وبلسم وحمام كريم
زهره: هو ده اللي حطاه
عاصم: غريبه .. انتي مختلفه عن الباقيين خالص ي زهرتي
اتكسفت للمره المليون ف سكت لانه زودها بصراحه وبعد ما خلص رجع يقعود ع الكرسي وهى قعدت ع السرير
عاصم: يلا افتحي العلبه
زهره: حاضر .. ده يجـ’ـنن ولونه تحفه اوي
عاصم: مبروك عليكي ي زهرتي
زهره: الله يبارك فيك ي عمو عاصم
عاصم: البسي الساعه بقا وريني
زهره: حاضر .. ايه رأيك
عاصم: تحفه ما شاء الله عليكي تتهني بيهم
زهره: إن شاء الله وميرسي ليك اوي
عاصم: العفو ي زهره ها هتعرفي تظبطي الموبايل ولا اعملهولك انا
زهره: اعمله انت
عاصم: ماشي سيبي الموبايلين معايه هاخدهم اسهر اخلصهم وانتي نامي لان الوقت اتأخر
زهره: ماشي تصبح ع خير
عاصم: وانتي من اهل الخير ي زهرتي .. وغطاها كويس وطفى النور وقفل وراه الباب ودخل اوضته وفتح موبايلها القديم علشان يبعت الحاجات من عليه وبالصدفه شاف رساله مبعوته ع الواتساب من رقم غريب
**وحشتيني اوي ي زهرتي**
واول ما شاف الرساله اتعـ’ـصب جدا ودخل يشوف الرقم على تروكولر بس مكانش متسجل ف بعت للرقم ده رساله **انت مين؟** ف الرقم رد عليه برساله **ايه مش فكراني ي قلبي انا مصطفى اللي كنا بنحب بعض فى ابتدائي** وعاصم طبعا اتعـ’ـصب اوي وبعت رساله تانيه **مش فكراك ممكن تفكرني** ف الرقم بعت **ازاي تنسيني ده احنا كنا بنحب بعض اوي اوي ونا طلعت عيني علشان اجيب رقمك ونرجع نتكلم تاني** فى الوقت ده عاصم خلاص مش شايف قدامه من كتر العصـ’ـبيه اللي هو فيها وحاول يهدي نفسه وقال هيواجه زهره بكره بس مكانش قادر يستنى ف راح فتح الباب ودخل وقفل وراه الباب جامد ف صحت مفز’وعه
زهره: عـ عمو عاصم
عاصم بعصـ’ـبيه: قومي ي زهره
زهره: خير فـ فى حاجه
عاصم: قولتلك قومي مش بتسمعي
زهره: حاضر اهو
عاصم: مش انا قولتلك تحكيلي كل اللي حصل معاكي قبل كده وبتحبي حد ولا لا
زهره: ايوه حكيتلك
عاصم: اومال مين الرقم اللي باعتلك وحشتيني ي زهره ده؟
زهره بصدمه: ايه ازاي انا معرفش ولا بحب حد والله
عاصم: انتي هتكدبي عليا تاني
زهره: صدقني ي عمو والله ما بكدب عليك انا معرفش اصلا مين الرقم ده
عاصم: اسمه مصطفى وبيقول انكو بتحبو بعض من ابتدائي
زهره: ابدا والله حتى معرفش حد ب الاسم ده ولا افتكر ان كان معايه حد اسمه كده
عاصم: يعني ايه يعني ده بيتبلى عليكي وبعدين عرف اسمك ازاي
زهره بعياط: صدقني معرفش والموبايل فى ايدك اهو شوف انا بكلم مين
عاصم: طيب خلاص .. وخرج بره الاوضه وراح اوضته وهى فضلت تعـ’ـيط لحد ما نامت وهو قعد يدور فى الموبايل بس ملقاش اي حاجه ف حس انه ظلمها لكن قال ميستعجلش واستنى لحد ما يروح الشغل بكره ويسأل سيف ع الرقم ده علشان يشوفهوله وفعلا نام وصحى راح الشغل وطبعا عدا ع ندى وقالتله صباح الخير بس مردش عليها وقفل الباب وراه جامد
ندى: ي مسهل شكلك اكلت الطُعم ي غالي
سيف دخله: فى كذا مدير لشركات عصاير عايزه تقابلك
عاصم: سيب اي حاجه دلوقتي وركز معايه عايزك فى موضوع
سيف: خير
عاصم: امبارح ونا ماسك موبايل زهره لقيت رساله من رقم مش متسجل باعتلها وحشتيني ي زهرتي
سيف: اوف وبعدين عملت ايه
عاصم: انا معايه الموبايل اهو شوف بنفسك
واخده منه وقرأ الشات وكان مصدوم
سيف: بقا زهره تعمل كده
عاصم: معرفش والله انا كنت زيك كده هتجـ”ـنن وروحت واجهتها بس قالت لا محصلش وعيـ’ـطت
سيف: طيب ايه المطلوب مني
عاصم: عايزك تعرفلي مين اللي باعت الرساله دي وتجيبهولي هنا
سيف: والله ده ع اساس اني واحد من بتوع المافيا
عاصم: اخلص ي سيف مافيش غيرك دلوقتي
سيف: طيب ماشي هشوف
عاصم: يلا واول ما تعرف حاجه اتصل بيا فورا
سيف: هى دي محتاجه توصيه .. و اخد معاه الموبايل وراح مكتبه وعاصم دماغه فضلت تفكر طول اليوم فى الموضوع ده ، وجه معاد انه يروح ف ركب هو وسيف وساق
عاصم: ها يابني عرفت حاجه
سيف: للأسف مش عايز اصدمك واقولك عرفت
عاصم: طب قول ميين
سكت شويه وقال: ندى
عاصم بزعيق: نعم ندى ندى مين
سيف: اهدى ي عاصم انا مارضيتش اقولك علشان ماتعملهاش حاجه فى الشغل
عاصم: يعني قصدك ندى السكرتيره حلو اوي
سيف: انت هتعمل ايه
عاصم: هتصل بيها واقولها عايز اقابلك
سيف: اوعا تكون هتعمل حاجه فيها
عاصم: متقلقش هعلمها الأدب بس
سيف: استر يارب
عاصم: الو ي ندى
ندى: ازيك ي عاصم بيه
عاصم: انتي روحتي صح
ندى: ايوه فى حاجه ي عاصم بيه
عاصم: اه بصراحه عايز اقابلك
ندى: بجد ! طيب اقابلك فين
عاصم: لا انا هجيلك اخدك بالعربيه نتعشى بره
ندى بفرح: تمام حاضر خمس دقايق واكون جاهزه
عاصم: ماشي سلام .. وقفل معاها
سيف: هو انا هفضل معاكو؟
عاصم: ايوه
سيف: ي ساتر استر من دخول الحاره
عاصم: انا ي ندى تعملي معايه انا كده ده انا همحيكي من ع وش الأرض
سيف: هو انت متعصب ليه اوي ومكبر الموضوع ها؟
عاصم: علشان مش انا اللي يتضحك عليا من واحده صفرا زي دي
سيف: ايه ي صفرااا احلى مسا عليكي ي صفرااا😂😂
عاصم: سييف انا مش بهزر اكتم
سيف: حاضر يعم
ووصل بيتها وزمرلها ف لبست الهيلز ونزلت بسرعه وركبت واتفجأت ب سيف
ندى: ايه ده سيف مش انت قولتلي ي عاصم بيه هنتعشى
عاصم: ايوه بس فى مشوار كده صغير لازم نعمله احنا التلاته
بلعت ريقها وقالت: مشوار ايه
عاصم: هتعرفي بعد شويه ي ندوشه
ندى: اول مره تدلعني ي عاصم بيه
عاصم: ومش اخر مره .. بصله سيف ب استغراب ف عمله ب ايده بأنه يظبر ففهم وسكت ودعى انه متحصلش مصـ’ـيبه.
….
كانت قاعده مستنياه يجي بس لقته اتأخر اوي ف نزلت تسالهم
زهره: بسمه هو عمو عاصم مجاش لسه
بسمه: لا ي حبيبتي لسه مش عارفه اتأخر ليه كده
صابرين: اتصلي عليه ي بسمه بالله عليكي ي بنتي
بسمه: حاضر ي ماما .. مش بيرد
زهره: خليكي وراه
بسمه: حاضر .. اتصلت اكتر من ١٠ مرات ومش بيرد بردو
صابرين: استر يارب هيكون فين يعني
محمد: هتلاقوه فى الشغل ي جماعه متزنوش عليه بقا
صابرين: لا ي محمد انا قلبي متوغوش
محمد: ي امي متخافيش عليه ده يضيع بلد بحالها
سكتو لكن زهره كانت خايـ’ـفه اوي عليه ف طلعت تقعد فى اوضتها وفضلت باصه من الشباك عليه لعل وعسى يجي.
……
وصلو بيت غريب وفاضي ف عاصم ركن وقالهم ينزلو
ندى: احنا فين ي عاصم بيه
عاصم: انزلو وهتعرفو .. نزلو ومشو وراه فى البيت وشد كرسي وقعد عليه
عاصم: اقعدو
ندى: طب احنا هنعمل ايه هنا
عاصم: اقعدي
ندى: …
عاصم: بصي بقا ي حلوه لو مش هتتكلمي بالذوق وتحكي عملتي ليه كده هخليكي تحكي غصب عنك وده هيزعلك ف تختاري ايه
ندى بخو*ف: حـ حاجه ايه ي عاصم بيه
عاصم: لا هنبتديها لف ودوران هنزعل من بعض وانا روحي فى مناخيري
ندى: فهمني طيب ي عاصم بيه انا مش فاهمه حاجه
عاصم: مين اللي خلاكي تبعتي الرسايل دي امبارح يبت انطقي
ندى: رسايل ايه ي عاصم بيه بس
مسك شعرها جامد وطلع الشات: الشات ده انطقي بقولك مين اللي خلاكي تبعتيه قولت
قالت بو*جع: انااا انا اللي بعتهم مش حد تاني
عاصم: ليه بقا ي روح امك
ندى: عـ علشان بحبك ي عاصم والبت دي مينفعش تكون مراتك انا بس اللي اكون مكانها
عاصم: وعرفتي منين رقمها
ندى: دورت عليه وجيبته
عاصم: يعني الكلام ده كله كدب وهى متعرفش حد بالاسم ده
ندى: ايوه انا اللي ألفت ده
عاصم: حلو اوي انتي من النهارده مرفوده وشوفي مين بقا اللي هيشغلك معاه بسمعتك الزبـ’ـاله دي يلا ي سيف .. وسابها ومشى وسيف بص عليها بقـ’ـرف وطلع مع عاصم وهى قامت تجري وراهم
ندى بعياط: عاصم متسبنيش بالله عليك انا بحبك والله
عاصم: جتك القـ’ـرف فى شكلك اخيرا خلصت منها
سيف: ده انت معلم ي عاصم معلم
عاصم: اومال ايه يابني .. وساق لحد ما روح سيف وروح ودخل البيت لقاهم صاحيين
عاصم: سلام عليكم
الكل: عليكم السلام ايه فينك كل ده
عاصم: كنت مشغول فى حاجه معلش
بسمه: مشغول ساعتين وعماله ارن عليك يجي ١٠٠ مره ومبتردش
عاصم: معلش ي حبيبتي كنت عامله سايلنت المهم زهره فين
بسمه: طلعت فوق وكانت خا*يفه عليك وبتخليني ارن كتير
عاصم: نامت يعني
بسمه: تقريبا
عاصم: طيب يلا تصبحو ع خير
الكل: وانت من اهل الخير ..
وطلع فوق وبسمه قالتلهم: اقـ’ـطع دراعي ده إن مكانش بيحب زهره ومتعاركين هما الاتنين
بعد ما طلع فوق راح ل اوضتها وهو زعلان من اللي عمله والظن اللي ظنه فيها ف فتح الباب براحه لقاها نايمه جمب الشباك ف شالها براحه ونيمها ع السرير وغطاها كويس وراح اوضته وفضل يفكر هيصالحها ازاي ونام من كتر التعب …….
ياترا زهره هتسامحه ولا ايه؟