رواية محطة القطار الفصل الثاني 2 بقلم نبض القلب
رواية محطة القطار البارت الثاني
رواية محطة القطار الجزء الثاني
رواية محطة القطار الحلقة الثانية
فى كافيه
مرتضى وميار يتحدثو عن الشقه وتجهيزات ….وكانت ميار لبسه نظاره شمس
ميار : فى اى مالك
مرتضى..بوجع : مش عاوزك تكرهينى ……انا غلط فى حقك وفى حق صاحبى
ميار : انت قصدك اى
مرتضى : انا لازم اسيبك
ميار : انت بتهزر
مرتضى : الحقيقه ان
قطع حديثهم عمر
عمر : اى يعم مبروك ………مش كنت تقول انك خطبت …..يعنى اعرف من وليد
مرتضى…..بتوتر : الله يبارك فيك ……عقبالك
كان فى الوقت ده ينظر الى عمر وخايف انه يعرف ميار
مرتضى كان عاوز وقت يفهم ميار الحقيقه …..وبعدها هيقول لعمر كل حاجه …..لكن عمر جاه فاجأه
اكيد هيقول عليه صديق ندل
عمر : عرفنا بالعروسه
مرتضى …بتردد : ميار
عمر : اهلا
ميار: عقبالك
عمر : ياريت بس اشوفها
ميار: هى مين
عمر : ..اللى اخدت منى الجاكت …..فى المحطه
عمر : ياريت بس اشوفها
ميار: جاكت بتاعك كان فيه 37.5 جنيه
عمر …بفرحه : ايوه …انتى تعرفيها ياريت تقولى مكانها فين
مرتضى …بوجع : ميار اللى اخدت منك جاكت ياصاحبى
عمر… قلبه يخفق بشده: ممكن تخلعى النظاره
خلعت ميار النظاره من على وجهها
عمر : لا …مش هى
ميار : مش انا اللى اخدت منك جاكت ……
مرتضى مندهش : انا مش فاهم حاجه
ميار : فى واحده اسمها نسمه هى صاحبتى وجارتي هى اللى اخدت الجاكت منك ياعمر
فلاش باك
ميار : اى ده يا نسمه
نسمه : ده جاكت رجالى
ميار : انتى اشتريتي جاكت رجالى ليه
نسمه : وانا فى محطه شاب خبط فيه… وان سوسته جاكت اللى كان لبسه تشبك فى بلوفر اللى انا لبسه ….كنت مستعجله عشان القطار كان هيتحرك ..هو كمان هيركب نفس القطار ….قولته يقلع الجاكت
فى القطار اقدر افك شبكه دى
ميار : اى اللى حصل
نسمه : ركبت القطار …….هو على بال لما تطلع السلم كان القطار مشى وفضل معيا الجاكت ……….قوللى اعمل اى
ميار : دورى فى جاكت كده شوفى اى ورقه عنه…..نعرف مكانه
نسمه : مفيش غير 37.5 جنيه …..اصلى انا قولتله ياخد كل حاجه من جاكت
ميار : على فكره كويس انك قولتى كده …..كان زمانه ضاع منه الجاكت بكل حاجه فيه ..
نسمه :…المهم هنوصلو الجاكت ده ازاى …انا كمان معرفش شكله لانه كان لبس نظاره شمس وكاب
ميار : اعملى بوست على جروبات اسالى عن صاحب الجاكت
نسمه : اعملى انتى انا معيش باقه نت
باك
ميار : انا عملت البوست …نزلته …باسم صفحتى ….وانت يامرتضى اللى بعت الرساله
فلاش باك
نسمه : اى ده فى رساله
ميار : حد اكلم
نسمه : واحد بيقول انه صاحب جاكت
ميار : خلاص اكتبى وحددى ميعاد انه يقابلك وتسلمى جاكت ليه …..
نسمه : حاضر ………ثم تابعت حديثها: بص انتى هتجى معيا ….
ميار : : تمام
باك
ميار……وهى تنظر الى مرتضى : لماشوفتك فى المحطه وعرفتك حسب صوره اللى بعتها …..ونسمه كانت معيا
فلاش باك
ميار : هو هناك اهو ……شاب صاحب الجاكت
نسمه : مش هو الشاب………….. اللى خبطت فيا كان طوله اقصر من كده
ميار : غريبه ده قال كل علامات اللى تاكد انه هو صاحب الجاكت
نسمه : يمكن صاحبه
ميار : ما كان يقول من الاول …..يعنى الولد بيهزر ……خليكى انتى اما اشوف حكايته اى ……حاتى الجاكت
باك
مرتضى….وينظر الى عمر : انا كنت هقولك الحقيقه …..
عمر : انت عارف لو كانت خطيبتك هى نسمه ……صدقنى انا عمرى ماكنت هسيبها لك …………..
مرتضى : انا اسف ياصاحبى ……ثم تابع حديثه بفرحه هو ينظر الى ميار : كويس انك مش نسمه
عمر.. بنرفزه : قوم معيا
مرتضى : على فين
عمر : صلح اللى عملته… تعالى انت وخطيبتك عشان اروح لنسمه
مرتضى : طيب روح وحنا جاين وراك …….
عمر : دقيقه واحده عشان مكسرش الكافيه على دماغك ياصاحبى ……..
مرتضى …يضحك : حاضر
عمر : بطل ضحك انت حسابك معيا بعدين ……انا هروح اشغل العربيه
خرج عمر وهو فى قمه السعاده انه وجد الفتاه الذى احبها من نظره الاولى ……. ومرتضى كذلك كان فى غايه الفرحه وسعاده وقلبه ارتاح انها ليست البنت التى يبحث عنها عمر
مرتضى : مقولتيش ليه انك عرفتنى ……ليه سبتنى كل مده دى فى حيره انا قلبى كان وجعنى ……
ميار : …….رغم انى بكره المقالب ومحبش اعملها فى حد ..بس اول ما شوفتك كنت مضيقه جدا انك كذبت عليه قولت الولد ده بتاع مقالب ……..قولت لازم اردلك المقلب ده
بس لما جيت عندنا البيت وكلمتنى حبيتك يامرتضى كنت مستنه انك تقولى مين صاحب الجاكت …كنت عاوزه اعرف انت مخبى عنى ليه
مرتضى : عشان كان ممكن تكونى نسمه ……وتسبنى …كل مره كنت اشجع نفسى عشان اقولك عن عمر ……وكنت ديما حزين انى خبيت على صاحبى… وقلبى يتقطع اكتر لمااسمعه كل مره يقول نفسى اشوفها …مع الوقت كنت بحبك اكتر ياميار كنت اخاف اكتر انى اضيعك
بس الحمد الله انا لاطلعت عمر ولا وانتى طلعتى نسمه ….. انتى نصيبى وانا نصيبك …….
ميار : يامرتضى اللى ياقوى الحب …..الصراحه وعدم الخداع …….يعنى مفيش مقالب تانيه
مرتضى : مفيش مقالب
فجاه يقطع حديثهم
عمر ..بصراخ : يالا
ميار ..انتفضت من مكانها : حاضر …ده صاحبك مجنون اوى
مرتضى : اللى يحب يعمل اكتر من كده
عمر راح واتقدم ل نسمه ……تم زواج عمر ونسمه ……..وكذلك مرتضى وميار
عند نسمه وعمر
نسمه : عمر
عمر: نعم
نسمه : تعالى عاوزك تجبلى حاجه
توجه الى المطبخ
عمر : فى اى
نسمه : حات كوبيات اللى فوق دى
عمر : حاضر
نسمه : طبق اللى هناك ده
عمر..بنفاذ صبر : حاضر
نسمه : انت رايح فين
عمر : مش خلاص جبت اللى عاوزه
نسمه : لا …استنى ممكن احتاج حاجه تانى
عمر : انا اى اللى خلنى اتجوز واحده قصيره
نسمه ….بزعل مثل الاطفال : مش عجبك …قالتها خرجت من المطبخ جلست على اريكه فى صاله
توجه اليها
عمر : طبعا عجبانى …….ده انا حبيتك من اول نظره …….انا اعمل المستحيل عشان متروحيش منى …….. والحمد الله انتى نصيبى وانا نصيبك ..انا بحبك اوى يانسمه
نسمه …بفرحه : وانا كمان
عمر : ياسلام ياحببتى لما بتكونى هاديه …..بتكونى عسل
نسمه : طيب يالا تعالى ساعدنى …
عمر : تحت امرك ياقلبى
عند ميار ومرتضى
ميار : قوم يامرتضى ..انا عاوزه اشرب
مرتضى ..يفرك فى عينه : طب ماتروحى ياحببتى تشربى
ميار : انا خايفه
مرتضى …بتريقه : المطبخ فى شقتنا …….مش فى شقه تانيه
ميار : قوم بقا
مرتضى : حاضر
ميار : نهض من الفراش متوجه خارج الغرفه
ميار : انا هجى معاك …….اصلى خايفه اقعد فى الاوضه لوحدى
مرتضى : انا حاسس انى مجوز عيله صغيرة
ميار : انا زعلانه منك ……….مش عاوزه منك حاجه
خرجت من غرفه جلست على مائده طعام صغيره داخل المطبخ تضع يدها على خدها …..يدخل مرتضى المطبخ يجلس بجوارها
مرتضى : يعنى انتى الوقتى مش خايفه لماتقعدى لوحدك
ميار : مش انت اللى قولتلى انك عيله صغيره ومضايق منى …بعدت عنك
مرتضى : اضايق منك ازاى ……انتى خطفتى قلبى
ميار ..بزعل مصطنع : ماهما تقول انا لسه زعلانه منك
مرتضى : ….انا همشى خليكى عندك …..ثم ذهب وفصل النور على شقه
ميار …بصراخ مثل الاطفال : مرتضى انا خايفه
مرتضى ..وهو يحاول يكتم ضحكته : الحقى فى حاجه تخوف فى الشقه
ميار …جريت عليه وحضنته : حاجه اى ……ثم تابعت حديثها : انت بتضحك ….بتعمل فيا مقلب
مرتضى : انتى مطلعه عينى ……بس بحبك ياقمر
ميار : وانا كمان
ثم اتكلمت ميار ومرتضى فى نفس واحد : نصيبى انى اكون معاك
تمت
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية محطة القطار)
