رواية سيوف الفارس الفصل السادس 6 بقلم يارا حسنين
رواية سيوف الفارس الجزء السادس
رواية سيوف الفارس البارت السادس
رواية سيوف الفارس الحلقة السادسة
*خلص مكالمته و بص لامير إلى متوقع منه اى ردة فعل لكن سكوته طال*
امير : انا بقول يلا بينا بقا
*ركبوا العربية و مشيوا و مرة واحدة صوته عالى مع عصبيته*
فارس : و ياترى انت متفق معاهم بقا
امير : متفق معاهم مع مين
*وقف عربيته*
فارس: ولا انت مش هتصيع عليا انا ، انت فاهم قصدى كويس
امير : فارس و انت عارف انى عمرى فى حياتى ما اتفق عليك
فارس : امير *بعصبية مكتومة*
امير : افندم
فارس : انزل
امير : ايه
فارس : انزل من العربية حالا
امير : هى باقت كدا يعنى طب ماشى ياعم فارس
*نزل من العربية و فارس مشى بعربيته بأقصى سرعة و راح مكانه المفضل إلى بيحب يقعد فيه لما يكون متضايق محدش يعرف المكان دا غيره هو بس،مكان شكله شيك جدا ميقلش فخامة عن الأماكن إلى بيخطيها فارس الحراسة حولين المكان، البيت مقسم لغرفة نوم و صالة جيم بأحدث الأجهزة و صالة ليڤينج الإضاءة بالون الشمعى زى ما بيحب*
*دخل صالة الجيم يخرج الطاقة إلى جواه لكن هاجمته ذكرياته*
*فلاش باك*
*دخل عليه و شافه بعينه ماسك مسدس و بيصوبه عليها و فى واحدة موجودة ميعرفهاش و مقابلهاش قبل كدا سمع كلام غريب مستوعبهوش و صدمته الأكبر لما سمع ضرب النار و شاف أمه وقعت على الأرض محسش بنفسه غير على سريره فى اوضته اتمنى أن دا يكون مجرد حلم نزل بسرعة و شافهم متجمعين و عياط أخته و الناس إلى بتواسيه*
لمار : ماما يا فارس *بعياطها إلى مستحملهوش جريت فى حضنه*
*كتم دموعه عشان متنزلش*
*بعدها عنه واتجه نحيته فى وسط الناس إلى موجودة شده من قميصه و قومه والكل اتفاجئ من ردت فعله*
فارس : قتلتها ها،قتلتها و جاى ببجاحة تاخد عزاها*اتكلم بعصبية تدل على كل إلى جواه*
حسن : اهدى كدا و فوق للى بتقوله *اتكلم بصرامة*
فارس : انا واعى اووى للى بقوله *نظرة شرار فى عنيه*
حسن : انت مش فاهم حاجة خديه يا لمار على جوا
فارس : انا شوفتك ،اه شوفتك كنت ماسك المسدس و ضربتها بالنار ايه هكدب عينى *عينيه اتملت دموع و ماسك نفسه مش عايز ينهار قدامهم*
حسن : انت باين اتجننت بقولك انت مش فاهم حاجة ادخل جوا بقولك و كفاية فضايح لحد كدا
فارس : اه ما دا كل إلى همك نفسك و بس ، يا جماعة الراجل دا قاتل بدم بارد و إلى اتقتلت دى مراته الى هى امى *بصله فى عينه بشرار *والله لدفعك تمن دمها
لمار : اهدى يا فارس مش كدا معلش يا بابا فارس تعبان شوية *بتتكلم بعياط و بتشد فارس لجوا*
حسن : قوليله يا لمار خليه يهدى
فارس : و رحمة امى لدفعك التمن
*اتفاجئ بضربة على وشه*
حسن : اظاهر انى سكتلك كتير خدوه لاوضته *أمر الحراس يدخلوه على أوضته و قفلوا عليه*
*باك*
*بدأ يعالى السرعة اكتر عشان يخرج غضبه و يتعب عشان ينام بسرعة لحد ما تعب دخل رمى نفسه على السرير عشان ينام*
*لكن تليفونه رن فتعدل يرد و قبل ما ينطق*
وعد : انا اسفة جدا انى اتصلت بحضرتك دلوقتى بس انا كنت عايزة اقول انى مش هقدر اسافر
فارس : ليه يا وعد *بتعب*
وعد : اصل ماما مش موافقة فممكن حضرتك تخلى حد تانى مكانى
فارس : انتى فين دلوقتى
وعد *باستغراب*: فى البيت
فارس : خلى مامتك تكلمنى
وعد : ايه
فارس: خلى ماما تكلمنى يالا
وعد : حاضر
*خرجت جرى من اوضتها بتنده لفاطمة*
وعد : يا ماما يا ماما انتى فين
فاطمة : عايزة ايه يابت انتى
وعد : استاذ فارس عايز يكلمك عشان موضوع السفر
فاطمة : نعم*قبل ما تتكلم لقيت التليفون فى ايدها رضيت بالأمر الواقع*
فاطمة : السلام عليكم
فارس :و عليكم السلام *ابتسم بتلقائية*
فاطمة : وعد قالتلى على موضوع السفر والصراحة انا مش موافقة هى بنتى الوحيدة و من حقى انى اخاف عليها
فارس : اولا احب اقولك الحمدلله على سلامتك ثانيا خلينى اقول لحضرتك حاجة اتمنى تسمعينى انا اسمى فارس و صاحب الشركة إلى وعد شغالة فيها انا بكلمك مش بصفتى صاحب الشركة انا بكلمك بصفتى زميل وعد و انا اضمنلك سلامتها و متخافيش عليها انا هخلى بالى منها كويس
*احساس غريب حسيته خلاها تطمن من ناحيته*
فاطمة : يا بنى دى بنتى
فارس : وانا اضمنلك سلامتها
فاطمة : ماشى يا بنى امرى لله
فارس : طلاما هتطمنى عليها ، هى برضو هتكون عايزة تطمن عليكى *ابتسم*
فاطمة *ضحكت و صوتها فرحه*: اه انتوا متفقين عليا ولا ايه على صاحبك إلى اسمه اللهم ذكرنى
فارس : امير يا طنط
فاطمة : اه امير بص احنا مش عايزين نتعبه و بعدين انا كويسة و زى الفل كمان ، و لو احتجت حاجة هخلى سارة تعملهالى
فارس : معلش يا طنط خليها عليا المرة دى هبعت امير عندك يتطمن عليكى دا لو مفهاش تقل عليكوا
فاطمة : لا يا حبيبي مفيش تقل ولا حاجة إذا كان كدا ياريت تقبل العزومة و تشرفونا بكرا
فارس : ماشى يا طنط نتقابل بكرا
فاطمة : ربنا يهديكوا دا انتوا جيل ما يعلم بيه الا ربنا
فارس : ايه الى حصل لدا كله *ضحك*
فاطمة : لو حد منكوا عايز حاجة هياخدها حتى لو ايه
*قعدوا يتكلموا و يضحكوا و وعد بتراقبها و مستغربة هل أثر للدرجادى على مامتها قفلت معاه*
فاطمة : خدى يا بت تليفونك
وعد : هسافر !!
فاطمة : اه
وعد : اوعى الواد لحق اثر عليكى *بضحك*
فاطمة : بس يابت بكرا فارس و امير هيتغدوا معانا
*فتحت بوقها من الصدمة*
وعد : ايه فارس هيجى هنا و يتغدى معانا نهار ابيض
فاطمة : ادخلى نامى يلا عشان وراكى شغل البيت بكرا
وعد : اه يعنى عشان بكرا اجازة و مش هروح الشركة تشغلينى فى البيت
فاطمة : عاجبك ولا مش عاجبك
وعد : عاجبنى ياقمر انت
*دخلت تنام و قلقانة من العزومة*
*جه معاد الغدا والتلاتة بيحضروا الاكل*
فاطمة : كدا كله تمام فاضل أنهم يجوا بس
وعد : انا هدخل اغير هدومى
سارة : خدينى معاكى اعدل نفسى
فاطمة : روحى يا ختى انتى وهى صبرنى عليهم يا رب
*اتصل بيه و مردش اتصل عليه تانى مرة رد*
فارس : ايه طلع عندك دم و بتزعل ولا ايه
امير : يا عم طب ارد اقولك ايه يعنى التليفون كان بعيد و مش سامعه مش اكتر حتى لو زعلان اكيد هرد
فارس : طيب هعدى عليك نروح عزومة وعد أنجز عشان انا فى الطريق
امير : تمام *قفل معاه واستغرب غبائه*
امير : ايه دا هو انا كدا أكدت انى معنديش دم مش دا السؤال هو فارس هيروح العزومة ياختى شكلى هتجنن بجد
*وصل عنده و راحوا على بيت وعد إلى وصفتهوله استقبلتهم فاطمة و قعدتهم*
فاطمة : عرفونى بنفسكوا بقا
فارس : انا فارس *ابتسم*
امير : انا امير
فاطمة : اه باين يا أمير كدا أن صاحبك بيحبك اوى دا كان بيشكر فيك صح يا فارس
فارس *ضحك عشان هينفذ خطته إلى قالها عليها*
امير : بيشكر فيا ههه وقال ايه بقا *رفع حاجبه بضحك*
فاطمة : يعنى بيشكر فيك انك محترم و مؤدب و حلو اووى الموقف إلى انت عملته مع البنات لما كانوا العيال بيدايقوهم
امير*بص لفارس الى كان بيضحك**اه هى بقت كدا ماشى يافارس*: بس ايه رأيك يا طنط
فاطمة : ربنا يحميك يابنى انا هقوم اشوف الغدى
*قامت وسابتهم*
امير : بتشكر فيا ها
فارس : ايه عندك شك
امير : ماشى ياعم فارس
*عينيه راحة جاية فى أرجاء الغرفة بيدور عليها لحد ما فوق نفسه ايه يا عم فارس اهدى كدا انت بتدور عليها ليه! مين قال انى بدور عليها انا بتفرج على الاوضة ، لا ياشيخ طب قابل بقا يا معلم اهى جتلك اهى*
امير : اهدى بقا و متستفزنيش قدامهم ها
فارس : مش عارف الصراحة
امير : نعم *عالى صوته*
وعد *بابتسامة*: اذيك يا استاذ فارس فى حاجة ولا ايه
فارس : الحمدلله ، لا مفيش حاجة
وعد : اذيك يا سيادة الرائد *بابتسامة*
*دخلت سارة تسلم عليهم وهو متابعها*
امير : زى الفل*بابتسامة و باصص لسارة*
فاطمة : يلا يا جماعة اتفضلوا الغدى جاهز
*اتغدوا و قعدوا فى الصالون وفاطمة قعدت معاهم و البنات بيشيلوا الاكل*
فاطمة : تشربوا ايه بقا تشربوا شاى البت سارة عليها كوباية شاى كدا
الاتنين : احنا مش عايزين نتعبكوا
فاطمة : لا ولا تعب ولا حاجة
*دخلوا بالشاى و قعدوا معاهم*
*فاطمة فى نفسها ربنا يهديكوا حسة انى قاعدة مع شوية مجانين*
فاطمة : انت بتشتغل ايه يا أمير
امير : انا ضابط قوات خاصة
فاطمة : ربنا معاك يابنى طب إذا كان كدا مش لازم تيجى كل شوية خليك فى شغلك اصلى اعرف انكوا شغلكوا تقيل يعنى
امير : انا عندى إجازة يا طنط لو هتقل عليكى قوليلى و خليكى صريحة معايا *بيتكلم بضحك*
فاطمة : لا يا بنى مفيش تقل ولا حاجة انت حر يا مرحب بيك*بضحك*ابو وعد الله يرحمه كان ضابط قوات خاصة برضو
امير : ايه دا بجد
سارة : اه و توفى هو و بابا فى العربية
امير : الله يرحمهم كانت حادثة يعنى
سارة : هما بيقولوا كدا
وعد : سارة خلاص *بزعل*
امير : انتى قاصدك حد قتلهم
فاطمة : خلاص يا جماعة اقفلوا السيرة دى *بضيق*
المهم بقا الواد فارس عايز يصالحك
امير : يصالحنى لا شكرا انا مبتصلحش
فارس : خلاص يا طنط هو الخسران سيبك منه
فاطمة : ولا انت وهو مش هتمشوا غير لما تتصلحوا والا
وعد و سارة : والا ايه *بخوف*
فاطمة : والا هخليكوا تأكلوا الكيكة إلى سارة عملاها متتكلش خالص
امير : لا و على ايه خلاص انا مش زعلان *بصله و ضحكوا*
*خلصوا قاعدتهم و روحوا بعد ما فاطمة صالحتهم على بعض والاتنين حبوا فاطمة بطريقتها فى التعامل و فارس استريح فى الكلام معاها و طريقتها فكرته بمامته و دا فرحه انه ممكن يلاقى حد زى مامته بعد موتها*
*فى مكان مريب دخل برجالته المسلحين*
: شوفت وصلت بينا لفين بعمايلك دى
: انا اسف غلطة مش هتتكرر تانى
: دى آخر فرصة ليك وانت عارف لما بطلع اخر كرت بيبقا العقاب وحش اووى
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : ( سيوف الفارس )
