رواية أنا وبنت الشارع الفصل التاسع 9 بقلم منصور سيد
رواية أنا وبنت الشارع الجزء التاسع
رواية أنا وبنت الشارع البارت التاسع
رواية أنا وبنت الشارع الحلقة التاسعة
انا لازم اشوف صرفه اخلص منها انا مش هفضل تحت رحمتها هى طول ما هتكون هنا وانا هفضل فى خطر طول الوقت ومش بعيد تهددني بالموضوع ده دى حتى كان كلامها كله تلميح بأنها فهمت انا كنت ناويه على ايه مع والدت احمد البنت دى مش سهله لازم اتصرف
شويه وخرجت سلمى من غرفتها وراحت على نسمه فى غرفتها ونسمه يدوب كانت لسه واخده شور ومغيره ولسه هتريح ظهرها على السرير
سلمى:هتعملى ايه انتى هتنامى ولا ايه قومى روقى المطبخ واعملي غداء قبل ما والدت احمد تصحى وتعمليها حجتك قومى انتى هتعمليلى فيها هانم ولا ايه
نسمه:حاضر اللى تشوفيه
وقامت نسمه مع انها مش قادره تقف على رجليها من البهدلة اللى شفتها فى القسم اللى كانوا فى القسم معاها مخلوهاش تقعد وخلوها واقفه رخامه منهم عشان ما كنش معاها حاجه يخدوها منها
دخلت نسمه المطبخ ووضبته وطبخت ويدوب خلصت ولسه بتمسح ايدها فى الفوطه وهتخرج من المطبخ كانت والدت احمد صحيت راحت اخدتها وادتها شاور وغيرت ليها ملابسها وسرحت لها شعرها وملبستهاش بامبرز زى ما كانت متعوده تعمل معاها بس النظام اللى كانت معودها عليه اتلخبط تماما لما بعدت عنها فتره فحصل أنها اتسببت فى أنها بهدلت الدنيا وطبعا سلمى ماسكتتش
سلمى:ايه اللى عملتيه ده ملبستهاش بامبرز ليه عجبك كده السجاده لسه جديده انتى عارفه السجاده دى بكام
نسمه:اسفه اصل كنت معودها على نظام وماكنتش بلبسها بامبرز بس الظاهر انى هعيد اللى عملته من تانى وتعبت راح كله على الفاضى
سلمى :انتى هتعملى لى فيها خبيره بالا نظام بالا زفت انتى تلبسيها بامبرز من هنا ورايح
نسمه:اصل
سلمى بالا اصل بالا فصل زى ما قولتلك انا ست البيت هنا وتنفذى اللى اقولك عليه واتفضلى يالا شيلى السجاده دى وخدى باقى السجاد اغسليه بالمره
نسمه:طب هغسل اللى اتوسخت والباقى بعدين اصل بجد تعبانه جدا وبعدين دا معظمهم لسه جداد خساره غسيلهم
سلمى : اخلصى هو انتى هتردى على كل كلمه قولت تغسليهم كلهم يعنى كلهم
نسمه :حاضر اللى تشوفيه
احمد سمعهم نادى على سلمى وقال في ايه
سلمى:ايه هتتدخل كمان فى شغل البيت
احمد :سجاد ايه اللى عاوزاها تغسله كله دا معظمه لسه جديد ما ادسش عليه لوضرورى تغسل الوسخ منهم ولا حتى مش دلوقتى سبيها تستريح حرام عليكى الايام جايه كتير هتنديها تقوليلها عشان ما احرجكيش ولا اقولها انا يابنتى اسمعى منى دى شايله أمى من غيرها هنحتار بيها انا مش فاهم انتى بتفكرى ازاى
سلمى :خلاص هقولها تغسل اللى اتوسخت بس خلصنا
وقالت لنفسها لا كده كتير كمان بيحاملها ماشي لما نشوف انا ولا هى بقى وقعدت تفكرلها فى مصيبه تغورها من البيت وهى بتشاهد التليفزيون كان فيه مشهد ان حد بيتبلى على حد بالسرقه فعجبتها الفكره وقررت تنفذها مع نسمه وقالت فى بالها نخلص من البلوه الأولى وبعدين نشوف صرفه لأمه وفعلا قررت لما احمد ينزل المكتب تنفذ خطتها وبعد كام يوم نزل احمد المكتب استغلت انشغال نسمه بوالدت احمد ودخلت جابت الاسوره بتاعتها اللى احمد جبها ليها هديه ودخلت غرفة نسمه وحطتها فى دولاب نسمه بين ملابسها وقبل ما احمد يجي ندهت نسمه وقالت ليها ادخلى روقى غرفتنا انا واحمد فقالت نسمه حاضر هدخل غرفتي دقيقه وهرجع اروق غرفتكم دخلت نسمه غرفتها ولبست اليونيفورم اللى بتستخدمه عند التنظيف وخلعت الملابس اللى بتقعد بيها لما يكون مش وراها حاجه وراحت على غرفة سلمى فضلت تنظف فيها وروقتها وخلتها تمام وقبل ما احمد يجى علطول ندهت سلمى عليها وقالت ليها ادخلى حضرى الغداء زمان احمد طالع على السلم فعلا يدوب حضرت الغداء على السفره واحمد فتح الباب ودخل دخلت نسمه غرفتها تقلع اليونيفور وتلبس ملابسها العاديه ولسه بتغير وسمعت سلمى وهى بتزعق بصوت عالى شوفت أخرت مجايبك أدى اللى جبتها من الشارع شكلها سرقت الاسوره بتاعتى ضايعه وبدور عليها من الصبح ومش لقياها
احمد: قال ليها دورى كويس ياسلمى
سلمى: بقولك من الصبح بدور عليها مش لقيها ومفيش غير نسمه اللى اخدتها تعالى معايا ندور فى غرفتها
احمد : حرام عليكى انا جرحتها مره مش عاوز نظلمها ونرجع نلقاها هنا ولا هنا
سلمى: كمان خايف على مشاعرها الحرميه دى اللى لممها من الشارع والأقسام دى تربية شوارع اتفضل امامى ولا ادخل انا ادور
احمد : لا انا هدخل اشوفها
دخل احمد وسلمى ولسه احمد بيفكر يقولها ازاى انه عاوز يفتش غرفتها سلمى ما ادتوش فرصه انت لسه هتقف طلعى الاسوره يابت انتى ياحرميه
نسمه : انا حرميه الله يسمحك وانا سرقت منك ايه بقى ان شاء الله
سلمى: انتى هتستعبطى يابت الاسوره بتعتى فين طلعيها احسنلك
احمد: معلشي يانسمه انا عارف انك ما اخدتيش حاجه بس هندور عليها هنا عشان سلمى دورت عليها فى الشقه كلها ملقتهاش
نسمه:بس انا لشوفتها بتدور على حاجه ولا بتسأل على حاجه قبل ما تيجى وبعدين انت شاكك فيا انى انا اللى سرقتها
احمد:انا اشك فيكى لا طبعا
نسمه :امال ايه اللى هيجبها هنا غير لو انى اخدتها
سلمى: احمد ما تحرقش دمى دى حرميه انت بتكلمها كده ليه ما تبوس ايدها احسن وزقت نسمه وقعتها على الأرض وهى بتقولها اوعى من امامى ورفعت مرتبة سريرها تبص تحتها وفتحت كومدينو صغير فى الغرفه وفتحت الدولاب ورمت ملابسها كلها فى الأرض وعملت نفسها انها بتدور مع انها عارف هى حطاها فين بظبط بس بتحبك العمليه لحد ما
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أنا وبنت الشارع)
