رواية حب لا ينتهي الفصل التاسع والعشرون 29 بقلم زينب رشدي
رواية حب لا ينتهي الجزء التاسع والعشرون
رواية حب لا ينتهي البارت التاسع والعشرون
رواية حب لا ينتهي الحلقة التاسعة والعشرون
بعد مرور سنتين جودى اتوفت في السجن بسبب مشاجره حدثت مع زملائها ومدحت اتحكم عليه بالاعدام لان تم اثبات انه صاحب شقه مشبوعه وعمل محرم ومحمد وسلوى تم جوازهم من سنه وعمر طلع عنيه طبعا وانجبت طفل اسمه يزن اما ساره وسيف عايشين احل ايام حياتهم بيسافروا كل اجازه وسيف ساب الشركه وماسك شركته وساره مسكت الشركه هى ومحمد وشركه ساره وسيف بقت من احسن الشركات في مصر اما عن عمر اخيرا اتنازلت ديما والنهارده الفرح
وكان طريقهم لبيتهم بعد انهاء الفرح
عمر: في حاجه غريبه
ديما: حاجه اي
عمر: محمد وسلوى وساره وسيف ومروان اختفوا فجاءه حتى مسلموش علينا
ديما بضيق: تانى ي عمر قولتلك سيبهم براحتهم
عمر: خايف يكونوا بيجهزوا لمصيبه
ديما: من عمايلك
عمر فتح الباب وفجاءها وشالها ودخل بيها
عمر بفرحه: اخيرا بقيتى مراتى نورتى بيتك
ديما بخجل: نزلنى طيب
عمر نزلها ووقف قدامها وقرب
عمر: طلعتى عنيا
ديما: مش كنت بتاكد انك بتحبني
عمر بحب: سنتين بتتاكدى
ديما: ايوه
عمر قرب اكتر: واتاكدى
سيف وساره: احم احم
عمر بخضه: اي ده انتوا بتعملوا اي
سيف بخبث: ابدا جاين نسهر سوا
عمر بصدمه: تعمل اي ي حبيبى
محمد بتدخل وماسك تفاحه: حبيبى وحشتنا قولنا نيجى نسهر معاك
عمر: لا انتوا اتجنيتوا رسمى النهارده دخلتى
سلوى دخلت بصنيه عليها عشا: عمر حبيبى وصلت كويس تعالا اتعشي معانا
ديما بضحك: هههههه انا جعانه فعلاً
عمر: انتى بتضحكى علي اي
ديما: قولتلك هتترد
محمد: فكرنى ي محمد يوم فرحى عملت اي
عمر: صحيتك من الساعه سبعه ولما رجعتوا من السفر فضلت عندكم اسبوع
سيف: وانا عملت معايا اي
عمر: كنت بجيلكم كل يوم حتى لما رحتوا عمره جيت معاكم
ساره: ومش بس كده انت مكنتش تخلينا نقرب من بعض
عمر بضيق: اكيد مش هتخلصوا ثاركم دلوقتي طيب تعالوا الصبح
سلوى: ي لهوى انت بتطردنا
محمد: ي قادر ده انت سايب هدومك لحد دلوقتي عندنا
عمر: خايف على اخواتى ي جدع
سيف: واحنا خايفين على ديما
عمر: يعنى هتقعدوا
الكل: ااااه
عمر شال ديما يطلع الاوضه: تنوروا
سيف: غبى فاكر كده هيخلص مننا
اول لما دخل الاوضه اتصدم من وجود مروان والاوضه كلها مدربكه من هدومه والاكل اللى على السرير
مروان: كل ده تاخير ده الفلم قرب يخلص
ديما قعدت جنبه وحضنته: ي حبيبي
عمر: وانت بتعمل اي هنا
مروان: جاي اطمن على اختى
عمر: اطمن بكره
مروان: لا مبعرفش انام لوحدي بخاف
عمر: يعنى هتبات معانا ولا اي
مروان: يعنى يرضيك أنام لوحدي ثم اختى وحشاني
عمر بعصبيه: متضحكيش بقولك
ديما بضحك:ههههه اعمل اي من اعمالكم سلط عليكم
عمر اتعصب جامد ومسك مروان من لياقه قميصه ونزل بيه وامر ديما تقعد تستنى
مروان بضيق: البدله ي اخى غاليه
عمر: انتوا عايزين توصلوا لايه
سيف: بص ي حبيبي مهما عملت مش هتسلم مننا احنا قررنا نقعد معاك ونخلص كل حاجه النهارده
عمر: سيف متهزرش انا مستنى بقالى سنتين
محمد: ي سلام وسيف استنى اربع سنين وانا استنيت سنه ومسلمناش منك ومن مقالبك
عمر: رايكم اي
ساره: والله انا مقدرش اكسر كلام جوزي
سلوى: ايوه هو قالى هنبات هنا يبقى خلاص
عمر بصدمه: تبات ي ولاد الغبيه النهارده دخلتى
محمد: احنا هنطلع ننام احنا اخترنا الاوضه اللى على الشارع
سيف: نام انت انا هقعد نشوف فلم
ساره: ديما ديما يلا هنشوف فلم سواااا
ديما: ثانيه واحده ي ساره هغير وجايه
مروان: متحضروا فشار ولا حاجه
محمد: يبقى اقعد معاكم وانت غير لو حابب
طلع عمر كانت ديما غيرت ولبست فستان طويل عمر كمان غير وكان مضايق اوى
ديما: مالك ي حبيبي
عمر: وزمتك مش حرام نقعد معاهم وانتى لابسه فستان كان زمانه ب
ديما بمقاطعه: اتلم ويلا
عمر شالها ونيمها على السرير: تسبيره بس
ديما بخجل: عمر اعقل
عمر قرب من شفايف*ها: وهو انا بقا عندى عقل
مروان بيخبط: ديما ي ديماااااا
ديما زقته وقامت ونزلت مع مروان
عمر بضيق: كل حاجه بتخلص كان عقلى فين وانا بعمل فيهم كده (احسن احسن والله فرحانه فيك😂)
نزل وراهم وشاف مروان واخد ديما فى حضنه نفس اللى كان بيعمله في سيف
عمر: معلش يعنى دي مراتي وابسط حقوقى ابقى قاعد جنبها
سيف بإبتسامة: اقعد يلااااا في اي جنب
ساره بصوت واطى: مش كفايه احنا زودنها
سيف: تؤ تؤ انا بفكر اعيش هنا على طول
قعدوا فتره وجابلهم عمر عصير وشويه وكانوا ناموا بسبب المنوم شاف ديما نايمه معاهم مع ان مكنش حاططلها منوم واستنتج ان شربت مع اخوها اضايق اوى وقرر يعمل حاجه تانى
وتااانى يوم صحي سيف ومحمد ومروان وساره وسلوى
سيف بضيق: نمتوا ي اغبيه
محمد: هما فين
ساره ماسكه ورقه: سافر
كاتب فى الورقه ان مسافر الغردقة شهر عسل
سلوى: يعنى قدر يهرب
مروان: على مين هسافر ورا هو في الغردقه يعنى ساعتين بالعربية
ساره: حرام سيبه
مروان: اسيب مين ده يوم خطوبتى طلع عنيا وانا اصلا نازل القاهره عشانها
سلوى: ما كنت تستاهل برضو ما انت طلعت عنيه مكنش يشوف ديما
مروان: هروح برضو عشان اكيد مش هيرحمنى يوم فرحى
ساره: براحتكم بقا انا هروح بيتى عشان اصلا المفروض كل واحد يخليه في حاله
سيف: ايوه سافر انت واحنا نتمتع بدون عمر لاول مره
رجعت ساره البيت ونزل سيف الشغل وقررت ساره تعمله مفاجاءه لحد ما يرجع زينت الاوضه ولبست قمي*ص نوم كان جايبه سيف ورفضت تلبسه وحضرت عشا وكلمته يرجع بسرعه
دخل سيف بقلق بس اتبدل ملامحه للنبهار من جمالها
قرب منها وضمها ليه
سيف: اي ده مش ده اللى كان عجبني وقولتى مش هلبسه
ساره بخجل: اصل بصراحه النهارده يوم مهم
سيف باستغراب: مهم لي
ساره: انا مش بقالى كام يوم تعبانه
سيف بضيق: ااااه وقولت كذا مره اكشفى ورفضتى
ساره مسكت ايده: ما عشان كده من يومين تعبت اوى عند ماما و
سيف بمقاطعه وقلق: تعبتى ازاي ي حبيبتى مالك
ساره بتوتر: اهدى ي حبيبي انا كويسه قدامك اهو انا روحت انا وماما للدكتور وقالى
سيف بخوف ظاهر في عنيه: قالك اي متكلمى متقلقنيش
ساره مسكت ايده وحطتها على بطنها: وقال ان هنا واخيرا هيبقى في حته منك
سيف بعدم استعاب: يعنى اي مش فاهم
ساره: يعنى انت هتبقى بابى بعد سبع شهور
سيف بعدم تصديق: مش فاهم برضو
ساره بضيق: في اي ي سيف انت مستوى زكائك قل ليه بقولك ان حامل وفي الشهر التانى
سيف فاق من الصدمه وحضنها جامد: بتكلمى جد انا هيبقى ليا ابن منك في حته منى هنا (وشاور على بطنها)
ساره بفرحه: ايوه انا فرحانه اوى انا كنت قلقانه من التاخير اوى
سيف بدموع: والله ما مصدق
ساره مسحت دموعه: صدق ي حبيبى
سيف شالها ونيمها على السرير: انتى ترتاحى خلاص مفيش حركه مش عايز بنتى تتعب خالص
ساره بغيره: من دلوقتي خايف على بنتك وانا مش مهم ثم مين قالك انها بنت
سيف قرب من شفاي*فها: انا عايز بنت شبهك
ساره: واي كمان
سيف: عايز عشر بنات وولدين
ساره بصدمه: بتهزر هو انا ارنبه ي سيف
سيف بيقلع قميصه: احلى ارنبه ولا اي
وبعد مرور سبع شهور
ساره بتعب: سيف سيف اصحي
سيف بضيق: نامى ي حبيبتي
ساره: اصحي ي بنادم شكلى هولد
سيف بإبتسامة: قديمه ي حبيبي بقالك أسبوعين تصحي وتقولى كده ونروح المستشفى ويقولوا لسه نامى ي حبيبتى ربنا يهديكى
ساره بعصبيه: قوم بقا بولد بجد
سيف بضيق: مش قايم
ساره بصراخ: ااااااااه
سيف بخضه: اي ده انتى بتكلمى جد
ساره: اومال بهزر ي بنادم بقولك بولد منك لله
سيف بخوف: يعنى اعمل اي دلوقتي
ساره: انت بتسال دلوقتي يخى منك لله انت السبب كان زمانى نايمه في بيت اهلى
سيف بصدمه: بيت اهلك دلوقتي وانا اغتص*بتك مش بمزاجك
ساره: ده وقته والله بس اولد لقتلك بمووووت ي غبى
سيف غير هدومها بسرعه واخد شنطه البيبى وراح المستشفى وكل أهلها واهل وقفت قدام اوضه العمليات ورفضت تدخل لحد ما جه سيف
سيف: اي ي حبيبتى
ساره: اوعدنى انك مش هتحبها اكتر منى
سيف: ي حبيبتى انا هحبها عشان منك بس مستحيل احب حد اكتر منك
ساره بدموع: لا البنت حبيبت ابوها وهتنسانى
سيف بصدمه من بكائها: حبيبتى اهدى متخفيش حتحبنا احنا الاتنين وانا مش هحب غيرك
ساره: لو مو….
سيف بمقاطعه وقلق: متكمليش
الممرضه: يلا ي مدام
ساره بعصبيه: انتى مستعجله على اي ما تصبرى
عمر: حبيبتي يلا هتتعبى كده
سيف باس شف*ايفها برقه: مستنيكى
دخلت ساره غرفه العمليات والكل قلقان ومتوتر وخصوصا سيف حس ان ضعيف والدنيا فضيت بيه واول لما فكر انها بتقول هتموت قلبه وجع اوووى ونزلت دمعه منه غصب عنه فجاءه مامته جات جنبه
نعمه: مفيش ست اول ولاده مش بتفكر في الموت انا يوم ولادتك كنت حاسه ان هموت وقولت لابوك كده وهو طمنى
سيف: هموت لو حصلها حاجه
نعمه بقلق: متقولش كده بعد الشر
سيف: ساره ي امى حب حياتى عمرى كله الدنيا متسواش من غيرها
نعمه: متقلقش ي حبيبى هتبقى كويسه
وعند عمر لا يقل قلق وخوف على ساره
ديما: ي حبيبي متقلقش
عمر: لا ي ديما قلبى مش مطمن شوفتى كانت خايفه ازاى
ديما: ي حبيبي طبيعي تبقى خايفه دي اول ولاده ليها عمر: يارب ي ديما تخرج بالسلامه حاسس ان روحى هتطلع
ديما حضنته: متقلقش خير بأذن الله
عمر براحه: كل ما ابقى مخنوق حضنك بريحنى
ديما: معرفش ليه موعوده احضنك في المستشفيات
عمر:ربنا يخليكي ليا يارب وتولدى عبد الجواد بسرعه
ديما بعدت بضيق: قولت مسمهوش عبد الجواد
عمر: خلاص نتخانق لما تولدى
ديما بفرحه: لسه بدرى انا لسه فى التالت
وبعد وقت خرج الدكتور الكل وقف قدامه
الدكتور بابتسامة: مبروك
سيف: ساره كويسه
الدكتور: هي تعبت معانا شويه العمليه كانت صعبه
عمر باستغراب: صعبه
الدكتور: المدام كانت حامل فى تؤم بكيس وولد في كيس يعنى المدام انجبت تلت اطفال
سيف بفرحه: احلف
الدكتور: والله اتفضلوا هى فى اوضه 501
الكل دخل ل ساره
سيف حضنها: الف مبروك ي حبيبتي
ساره بتعب: الله يبارك فيكي ي حبيبى
عمر: مبروك ي سرسور
ساره: ربنا رزقنا بايه ي سيف انت مخلتنيش اشوف السونار قولى بقا
سيف: مش قولتلك عايز دسته وقولتى انا مش ارنبه
عمر بضحك: طلعتي ارنبه فعلاً
ساره: متهزروش بقاا
سيف: توينز بنتين وولد
ساره بصدمه: يعنى اي
ديما: يعنى ي حبيبتي بقيت ام لتلت اطفال
سيف بغمزه: فاضل تسع اطفال من الدسته
ساره بخجل: اتلم ي سيف
منى ونعمه: اطفالك ي حبيبتى
ساره وسيف وعمر مسكوا كل واحد طفل
عمر بغيره: شبه سيف ليه
سيف بغيز: ممكن عشان اولادى مثلا
محمد: ساره البنت دي لابنى
سلوى: اااه ي ختى كميله
يزن بطفوله: ااه اتزوزها
الكل ضحك
حبيب: هتسمى اي
سيف: نور
وساره بابتسامة:اسر و حازم
سيف ضمها لحضنه: بحبك
فى النهاية 🔚كنت عاوزة اقولكم ان مينفعش نصدق اى حد بسهولة.. المظاهر خداعة و مش الكل بيحب لينا الخير.. كتير اللى بيستكتر علينا اى نعمة فى حياتنا و بيبقى عاوز يهدها لانه مش قادر يحصل عليها زى الشخص ده ف هو بنى ادم ناقص مش بيحمد ربنا على اللى هو فيه غير لما النعم اللى معاه تضيع منه…. بيبص ل غيره و شايف الحلو فى حياة غيره بس… متضعفش قصاد اهانة اتوجهتلك او اى صعوبة فى حياتك و تستسلم لازم تقوم و تهد الدنيا من تانى و تثق فى ربنا و ربنا مش هيسيبك و هينجيك بس ادعى و فوض امرك لله و هتلاقى الامور بتتحل بسهولة بس انت اصبر… و زى ما قابلت الوحش هتقابل ناس انضف و انقى تستاهل تكون جزء فى حياتنا.. ولو ملقتش حد يستاهل انه يكون صديقك يبقى متصاحبش احسن عشان منتوجعش.. ربنا يبعتلنا ناس تشبهنا تتقى ربنا فينا و تحب لينا الخير و تكون سند لينا فى كل محنة ♥🤲🏻
تمت…
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حب لا ينتهي)
