رواية منقذتي البريئه الفصل الرابع عشر 14 بقلم ندى مصطفى
رواية منقذتي البريئه البارت الرابع عشر
رواية منقذتي البريئه الجزء الرابع عشر
رواية منقذتي البريئه الحلقة الرابعة عشر
*فى مغزن فى قصر المنشاوى
دخل صالح و قال بغضب = بجا انتى يا ****** تيجى اهنه بكل بجاحه وتجولى عوزه ابنك تنا ادفنك مترحك يا *****
ولسه هيضربها فغمضت نهلا عينها بتعب فمسكو كامل وقال = اهدا يا صالح مش اجده البت اساسآ خلصانه اجده ممكن تموت فيها
صالح بغضب = فى ستين دهيه المهم منرحش كلنا فى دهيا بسبب الجربـ*ـووعه دى يا كامل
…كانت نهلا تسمعهم بأنهيار وهيا مضربضه ووضعين قطعة قماشه على فمها لأجل لا تصرخ فجه كامل يتحدث ولاكن فجأه دخلت هنيه…
فقالت بستغراب تحول إلى غضب = صالح انتا بتعمل ايه اهنه ، ايه ده مين دى عاد
صالح بجمود = دى هيا ام الواد يما
نظرتلو هنيه بصدمه وقالت = ايه وبتعمل ايه اهنه و مين عامل فيها اجده انطق يا واد منك له عاد
كامل بتوضيح = كانت وجفا مع عمى عزيز وكانت هتجلو كل حاجه بس لحجتها بسرعه و جبدها اهنه وعرفت صالح
غضبت هنيه بشده فقتربت هنيه من نهلا المرعوبه و مسكتها من شعرها وقالت بشر = بجا انتى يا بنت الـ****** بسببك هضيعى مننا كل حاجه لاااا ده بعينك وعاش والله ألى عمل فيكى اجده وبجى جبلينى لو شفتى نور الشمس من تانى يا حلوه ، اميييييييين
دخل احد رجلها يدعا امين وقال بخوف = ايه ، ايه يا هنيه هانم
هنيه بغضب = خد البت دى على المغزن لحد مفضلها عاد يلااا
…ذهب امين وحمل نهلا وهيا تصرخ بصوت مكتوم و تترجا صالح انو ينقذها منهم ولاكن كان صالح يتابع كل ده بجمود ولا كأن ان هى المسكينه ام ابنه حدا…
فـ بعد مأخدها امين وذهب فقالت هنيه بشر = البت دى ايه معرفها طرجنا يا صاااااالح مش جلتلى انك هطعتلها الفلوس وتغور من اهنه ازاى بجا جد اهنه عاد ما طنتج
صالح بتوتر = معرفش عاد يما هتلجيها سمعدنى وانا بكلمك يوم الولاده ولا حاجه
هنيه بغل صفعته وقالت = غبى ومن ورا غبائك ده هتودينا كليدنا فى دهيه ولولا كامل ده كان عمك دلوجتى عرف كل حاجه عملناها وزمانك دلوك يا حلدها بدل ما تد*خل زى كل العرسان تتنجل على المركز ونروح كليدنا فى كلبوش من وراك
صالح وهوا يحك فى اسنانه بغيظ قال = خلاص بجا يما غلطه ومش هتتكرر
نظرتله هنيه بسخريه فقاطعهم كامل برتباك وهوا يقول بلخبطه = هونا لازم اجلجم حاجه اجده هيا هيا مكناش عرفين انها هتبجا هتبجا أااا هوااااا
هنيه بصرامه = ما تجول فيه ايه عاد من غير لف و دوران
كامل مره وحده قال = كنا عطيين كيس بضاعه كبير للديرر حسن ولما حصلت المشكله طلبتها منه وجلى ان ان
صالح بقلق = جلك ايه يا كامل متتكلم عدل عاد
كامل بتوتر = جلى ان هوا عطا الكيس لوليد جبل ما يتجبض عليه ولما راح ظاره فى السجن ليعرف مكنهم منه جلو ان هوا مش هيجول حاجه ألا لما الريص يرحلو بزاده يتكلم معاه
هنيه بتوجس = ينهار اسود ينهار اسود ايه خلا الكلـ*ـب ده يتصرف من دماغه البضاعه ده مهمه جوى و مطلوب من راجل مهم ولو عرف انها ضاعض هيودينا كلنا دهيه حطنا كلنا تحت رجل الز*فت وليد
صالح بغضب = لا عاش ولا كان الى يزلنا للكـ*ـلب ده انا بكره هرحلو السجن وأمره انه يجيب البضاعه يأما نوديه فى ستين داهيه هوا فاكر نفسه ايه
ذهبتله هنيه بهدوء و قالت بهدوء غامض = لا يا ولدى روح انتا لعرستك وانا هشوف حل فى الموضوع ده يلا
صالح بسعاده انه هيروح لحببته أخيرآ قال = طيب يما ولو عزتى حاجه نادينى
…اومأت له هنيه فودع صالح كامل ورحل ففضل كامل مع هنيه منتظر ردها ففضلت هنيه لفضره صامته بتفكير لحد مكسرت الصمت…
وهيا تقول بهدوء = كامل انتا بكر تروح ضرورى لمغزن التغزين بتاع الز*فت الى اسمه وليد ماشى اكيد مخبيها فيها ولو ملجتهمش هناك خد الرجاله وجلبو بيته ومهما الى حصل مترجعوش من غير البضاعه مااااشى
كامل بطاعه = ماشى اعطبرى ان كلامك نفذ
هنيه جديه = عاش يا ولدى يلا روح على بيتك وبكره تجيلى بلمعلوم
…اومأ لها كامل بطاعه ورحل مابين كانت تقف هنيه بملامح غاضبه مغلوله و توعد يملأ اعينها للكل بلجحيم…
*اما فى جناح اسد و هند
…كانت هند تقف امام اسد بخجل و ارتباك بعد ما بدلت فستنها بقميص نوم رقيق مثلها فتقضم منها اسد…
وباس رصها وقال بهدوء بصوتو الساحر = ليه مرتبكه كده بصى يا هند انا اه مش متجوزك عن حب بس منكرش انى ادعلج بيكى حده لو من مده جريبه و علشان اجده حبيت اعتى فرصه لعلاقتنا تجبلى انك تكونى حرم اسد المنشاوى امام الناس و امام الله
…هزد هند رصها بخجل بمعنا ( اه ) فحضنها اسد ببتسامه و حملها ليذهبو معن إلى جنة عشقهم الجديده لهم…
*اما فى جناح عليا و صالح
…دخل صالح إلى الغرفه بلهفه فوجد عليا نائمه فكشر بتوجس و ذهب لها بمحولد استيقظها…
قائلآ = عليا لولا جومى ايه منيمك يا كسلانه مش وجتو خالص
عليا بنوم = لا يا صالح ونبى سبنى انام دلوجتى
صالح بتصميم = لااا نوم ايه مفيشنوم الليلاتى يا جلبى هههه
… وخلع ملبسو بلكامل وووو هشششش وذهبو هم كمان لعالمهم الخاص…
*اما فى بداية يوم جديد بأحداث جديده
…فى مكتب بصيد لمحامى صغير فى البلد كان بركات و عم فتحى جالسين معو…
فقال المحامى زاهر بعمليه = بصو يا جماعه احنا اه تممنا كتب الكتاب ده عاد بس خلى عندكم علم انه مش متسجل فى طفضر الحكومه ولكنو متسجل فى طفضرى انا اهنه
بركات بستغراب = يعنى ايه يا استاذ زاهر ياريت توضحلنا
المحامى زاهر بجديه = يعنى انتا فى القانون بلا قيد وبلا جواز و عقد الجواز ده تم بلبطاقه الى عملنهالك دلوجتى بس فى الاصل البطاقه دى ملهاش لزمه بنسبا انك فاقد الذاكره
عم فتحى = ليه يبنى مش المفرود ان بركات فى القانون ابنى وانه متجوز كمان
المحامى زاهر = ده صح ياعم فتحى بس دى بطاقه ملهاش لزمه نهائين وفعلآ بركات متسجل عندى اهنه على اسمك بركات فتحى حسنين وبرضو ليه عقد جواز بأسمه الحالى و بأسم المدام ملك بس كل ده مش متسجل عند الحكومه عاد يا عم فتحى و ده الاهم دلوجتى
بركات بحزن قال = يعنى انا بلا قيد وبلا جواز و كمان فاقد الذاكره اححححح وايه الحل يا استاذ زاهر
المحامى زاهر بجديه = الحل انك تحاول فى اسرع وجت تستعين ذاكرتك و تعيد كتب كتابك من جديد على مدام ملك بلبطاقه الاصليه وبجده هتكون سجلت جوازك عند الحكومه
بركات بهدوء حزين = انشاء الله اكيد خير
…وبعد شويه رحله بركات و عم فتحى من عنده وكان الحزن و الحيره مسيطرين على وجه بركات…
فقال عم فتحى = مخلاص يأبنى ما كده كده انتا معاك دلوجتى بطاقه و معاك عقد جوازك انتا و ملك ايه مخليك حيران وحزنان اجده
بركات بحيره = حاسس اننا اتسرعنا ياعم فتحى وبكده بظلم ملك معايه
عم فتحى ببتسامه = انتا مش بتحب مراتك
بركات بعشق = اوى اوى ياعم فتحى لدرجت انى مش مدخيل حياتى من غرها بأت حده من روحى
ابتسم عم فتحى و قال = خلاص ارمى همك على ربنا و عالم روحك الصبر الصبر ده الغزاء الروحى للناس الصبر و النسيان ونتا ناسى اساسآ فـ اصبر يأبنى و بلاش تزعل نفسك
بركات بحب = تسلم ياراجل يا طيب او اقول يا بابا ههههه
عم فتحى دمعت عينو لشوقو لهى الكلمه الذى فقطها مع فقطان ابنه الوحيد فقال = الى تعوذو يبنى يلا هسيبك انا وروح للأرض عوز حاجه
بركات ببتسامه = لا تسلم
فقال عم فتحى قبل ما يرحل = اه صح يا بركات ابجا روح للمغزن هدلنا منه شكارت بزور لنزرعها بالله عليك
بركات = من عنيه الاتنين تحب اجبهالك دلوقتى
عم فتحى = لا لا خليها بليل وخلاص يلا معسلامه يا ابنى
بركات = معسلامه
…وتركه عم فتحى و ذهب فكرر بركات الذهاب للمنزل ليرتاح شويه و بعدين ينزل للأرض…
*اما فى بيت اهل ملك
…كانت مالك جالسه مع دنيا يطبخون فلحظت ملك شرود دنيا والحزن الذى مسيطر على وجهها…
فقالت بقلق = مالك يا دنيا ليه زعلانه اجده
دنيا بخوف و حيره قالت = ووووووووووو..
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية منقذتي البريئه)
