رواية عشقي الفصل الثامن 8 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عشقي البارت الثامن
رواية عشقي الجزء الثامن
رواية عشقي الحلقة الثامنة
زين : ادخل فيه حاجه
: فيه واحد برا اسمه على بيقول عايزة حضرتك فى موضوع مهم
زين وهو لسه بيبص للملفات اللى قدامه: انا معرفش حد بالاسم دا و دلوقتي مش فاضي تماما اقابل حد قوليوله مشغول
: تمام يا فندم
: بيقول لحضرتك مشغول ومش فاضى يقابل اى حد
على بصوت عالى: هو ايه اللي مش فاضى انا عايز اعرف بنتى فين لازم اقابله دلوقتي
كل المواظفين اتجمعوا على صوته حتى زين خرج من علو الصوت
زين بعصبية: انت مين وعايز ايه
خاف منه و رجع لورا خاف من هيبته ومن مدى قوته
على : عايز بنتى اللى انت خدتها
زين بحدة وصوت عالى : انتوا واقفين بتعملوا ايه كل واحد على مكتبه
اتكلم بحدة ارعبت على : تعال معايا
على راح وراه بخوف
زين : محدش يدخل خالص دلوقتي
: تمام يا فندم
زين ببرود: كنت بتقول ايه بقى عايز بنتك
على بخوف : ايوا ياسمين بنتى اللى انت خدتها
زين راح وقف وراه ببرود على جيه يخرج من خوفه منه زين قعده
زين : يا راجل اقعد هو احنا لسه اتكلمنا هاا قولى بقى عايز ايه من الاخر
على : عشر مليون جنيه وخليها معاك مش عايزاها
زين راح عنده ون..زل فيه ضر…ب : انت عارف لولا انك ابو مراتى وانها اكيد هتزعل لو خل..صت عليك دلوقتي لكنت عملت كدا
على بصدمة وخوف : مراتك
زين : ايوا عليك نور مراتى يلا بقى يحلو ورينى عرض كتافك بدل ما اجبلك الشرطة تحبسك ومراتى ملكش دعوه بيها لو عرفت بس انك قربتلها همحيك
على بخوف شديد: انا اسف يا باشا
على قام بخوف شديد وخرج بسرعة من الشركة
فى المساء
فوزية : حضرتك بتعملى ايه هنا
ياسمين: جوعت اوى يا دادة قولت اجيب اشوف اى حاجه اكلها
فوزية : طب اطلعى انتى وانا هجبلك
ياسمين: لا روحى انتى نامى الوقت اتأخر انا هاكل واطلع
فوزية بخوف شديد: يلهوى دى عربية زين بيه شكله وصل روحى يبنتى متعمليش مشاكل معاه
ياسمين: وفيها ايه يعنى يا دادة روحى انتى ولو اتكلم انا هرد
فوزية بخوف : تمام
طلع زين الاوضة دور عليها ملقهاش خرج من الاوضة
زين : فوزية الهانم فين
فوزية بخوف : فى المطبخ يبيه انا والله قولتلها مش هينفع هى اللى مرضتيش
زين : تمام روحى انتى
دخل المطبخ لاقها قاعدة على الرخامة وماسكه فى ايدها ساندويتش وفى الايد التانية عصير فراوله كانت لابسه بيجامة وعاملة شعرها ديل حصان وبتاكل بشهية كبيرة بصلها وابتسم على طفولتها قرب منها وحط ايده على الرخامة وهو محاوطها
زين : بتعملى ايه هنا
ياسمين بخضة ورقة : خضتنى يا زين
زين بتوهان فيها: ينفع اللى بتعمليه دا هو فيه حد ينزل كدا
ياسمين: مالى يعنى وبعدين البيت مفيهوش رجالة غيرك واصلا كل اللى فى البيت نايمين سابنى اكمل اكل بقى
اخد منها الساندوتش والكوباية وحاطهم على الرخامة جانبها وهو بيبص لعيونها فى حركة وترتها
: هقولهم يطلعولك الاكل فوق
ياسمين بتوتر : انا انا عايزة اكل هنا
لاحظ انها مبهدلة حولين بوؤها حط صبعه عشان يزيله واتكلم بحنية مفرطة: على طول تبهدلى نفسك كدا
جسمها اتنفض اثر قربه حطيت ايدها على صدره بضعف واتكلمت بضعف : ابعد
دفن رأسه فى رقبتها غمضت عيونها بتوهان
اتكلم بهمس : متأكدة انك عايزنى ابعد
ياسمين بتوهان: انت عايز ايه يا زين
زين بتوهان وهو بيستنشق ريحة شعرها: عايز افضل كدا على طول مش عايز ابعد ابدا
ياسمين: انا انا
بصلها بحب وحط صبعه على شفايفها واتكلم بهمس : هشششش متقوليش حاجه خالص
قرب من خدها وقبله بحنية مفرطة مسكت فى قميصه دفنت راسها فى صدره بخجل منه واتكلمت بهمس
: زين انا مش مي
زين : عارف انتى ياسمين مراتى انا شايفاك ياسمين ومش شايفاك حد تانى
خرجت من حضنه وبصتله بفرحة: بجد
ميل بوشه عليها واتكلم بهمس: ااه
قبلها بحب كبير غمضت عينيها وهى حاسة ان قلبها بيرقص من الفرحة حاوطت بأيدها رقبته بس سرعان ما افتكرته وهو بيقول انه مش هيعرف يحب تانى دموعها بدأت تنزل بعد عنها اما حس بدموعها واتكلم بحنية
: مالك
بعدته بعنف وهى بتكتم شهقاتها طلعت جرى على الاوضة وهو طلع وراها
قعدت على السرير وهى بتبكى بشدة افتكرت اللى حصل معاها راح قعد على الأرض قدامها بخوف
: مالك فيه ايه
ياسمين ببكاء: هو انت عايز منى ايه مش احنا قولنا ان جوزنا دا مجرد على ورق ليه كلكم بتفكروا فيه كدا زين هو انا متحبش
زين بألم حس ان قلبه وجعه عليها اتكلم بحنية مفرطة
: انا اسف والله لو كان اللى حصل حسسك بكدا بس والله بضعف قدامك ومعرفش ايه السبب زين السيوفى بنفسه بتتفك حصونه قدام عينيكى انتى بالنسبالى شبه المخدر اما بشوفك مش ببقى زين نفسه
ياسمين بدموع : بتبقى زين الراجل اللي عايز يطلع شهوته
زين اتعصب من كلامها بس حاول يمسك نفسه قدامها عشان ميزعلهاش
: انتى شايفنى كدا يا ياسمين
حضنته بقوة وفضلت تعيط ملس على شعرها وهو بيحاول يهديها: اهدى خلاص مش هقربك منك تانى مش انتى عايزة كدا
كانت عايزة تقوله انا نفسى اكون ملاكك واكون فعلا مراتك بس مش رغبة حب لسانها حسيت انه ات..شل عن الكلام فضلت مشددة من مسكتها ليه وهى فى حضنه مكنتش عايزة تطلع منه
زين بحنية : خلاص بقى بطلى عياط وانا اسف يستى حقك عليا
خرجت من حضنه بعيون مليانة بالدموع و رموشها الكثيفة المبلولة
زين بحنية : خلاص بقى
بدأ يمسحلها دمواعها بس مقدرش يمسك نفسه وهو باصص لعيونها قبل شفايفها بحب وووو
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشقي)
