رواية انت نوري الجزء الثاني الفصل الرابع 4 بقلم شيماء حمادة
رواية انت نوري الجزء الثاني البارت الرابع
رواية انت نوري الجزء الثاني الجزء الرابع
رواية انت نوري الجزء الثاني الحلقة الرابعة
اسر بيشدها وبيبو*سها يع*نف
جورى بتكون مصدومه فى البداية بس بتفوق من صدمتها لما بتحس بيداه بتفتح زاير القميص بتاعها
جورى بتزقه بع*نف وهى بتاخد نفسها
جورى : انت اتجننت انت اى تعمل كده
اسر ببرود : انتى اللي جيتيلي وانتى عارفه اني لوحدي في الشقه
جورى بدموع : انت انسان زبا… وبتمد أيدها علشان تضربه بالقلم بيمسك أيدها
اسر بتهديد : قسما بالله لو ما مشيتي دلوقتي لكمل اللى كانت بعمله
جورى دموعها بتنزل اكتر وبتشد أيدها منه بغضب وقرف وتزل جورى على اوضتها
اسر بيقفل الباب بعصبية : مكانش لازم اعمل كده بيروح علشان ينام بس بيفتكر دموعها ونصرتها ليه بيزعل بس بيحول يشغل تفكيره بحاجة تانيه بس بيلقى نفسه بيفكر فى الوقت اللى بسها فيه وإحساس ساعتها وبيلقى نفسه بيتسم
اسر بستغراب وعصبيه : يووو هو فى اى
بينام على جانبه و وهو بيحاول ينام من غير ميفكر فيها وبيحاول الشغل اى حاجه بس بيلقى نفسه فكر فيها تانى
اسر بغضب : اوووووف
بيقوم من على السرير ويدخل المطبخ يعمل قهوه مدام مش عارفه ينام بس مش بيلقى بينزل تحت مش بيلقى بيرن على معتز مش بيرد عليه
فيروز : مالك يا اسر وقف كده ليه
اسر : كنت بدور على قهوه ومش لقى
فيروز : طيب اطلع فوق هتلقى القهوه فى المطبخ
اسر بتوتر : لا مش مهم
فيروز : لا روح وعملى معاك
اسر : انتى بتستغلينى بقى
فيروز : اه وبسرعه قبل ما يحيى يصحه
اسر : ماشى بيطلع الشقه وبيدخل على المطبخ علطول بس بيسمع صوت عيط جورى فا بيرجع تانى من غير ما ياخد حاجه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح على الفطار بيكون قاعد محمد ورقيه وأسر وفتون ويحيى وفيروز
رقيه : أما ل فين عيالك يا فيروز
فيروز : زمنهم نزلين يا ماما
بينزل معتز
يحيى بستغراب : امال فين جورى
معتز : بتقول تعبانه
فتون بتقوم من على الكرسي
فيروز : رايحه فين ياتوته
فتون : هشوفها مالها
فيروز : لا اقعدى كلى وبعدين وشويه هنوديها للدكتور
يحيى : ليه مالها
فيروز : مش عارفه من البارح بتعيط ومش راضيه تتكلم
يحيى : ليكون حد مزعلها
اسر بيسمع الكلام وبيحس بذنب بس بيقول لنفسه بيكبر دماغك اكيد مش بو*سه اللى تعمل فيها كده
بيقطع كلامهم نزول ادم
ادم : اسلام عليكم
الكل : وعليكم السلام
يحيى بستغراب : انت نامت هنا
ادم : امال هنام فين
محمد : عند مراتك
ادم بيبص ليحيى يحيى بيهز رأسه بمعنى مش انا فا بيبص لأسر
محمد : مش هما اللى قالولى
ادم بهدوء : هو حضرتك بترقبنى
رقيه : هو الكلام ده بجد يا ادم
ادم بيبص لفتون بحيره وبيخد نفس : اه يا ماما
رقيه بفرحه : الف مبروووك يا بنى هى مين ما تجبها تقعد معانا
فتون مش بتقدر تستحمل وبتطلع واضتها ادم بيبصلها بحزن وبيقول : ياتره رد فعل مامتك
فيروز بتكون قعده مش فاهمه حاجه بتبص ليحيى يحيى بيبص لها بمعنى بعدين هحكيلك
رقيه : قولت اى هتجبها صح
ادم بضيق : ان شاءالله
وبيطلع ورا فتون علشان يصلحها
معتز بيميل على اسر
معتز : شايفك مش مستغرب يعنى
اسر بتكبر : كنت الشاهد
معتز بستغراب : ومش زعلان
اسر : هزعل ليه ده شرع ربنا وحقه
معتز بيهز رأسه بمعنى تمام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون ادم بيخبط على باب اوضتها
فتون بعيط : مين
ادم : ممكن ادخل
فتون : ايوا
ادم بيدخل : حبيب بابا بيعيط ليه
فتون : مش بعيط
ادم : كده بتكدبى على بابا
فتون : هو انت معتش بتحب ماما
ادم : لا طبعا بحبها
فتون : مال اتجوزت ليه
ادم : بصى هو الموضوع معقد ومش هتفهميه بس خليكي فكره انى محبتش ولا هحب بعد فتون
فتون : طيب انت لسه بتحبنى
ادم بستغراب : ايوا طبعا بتسالى ليه
فتون : مش انت مسامنى فتون على اسم ماما علشان بتحبها ولما انت تبطل تحبها هتبطل تحبنى انا كمان
ادم بيضحك : لا ياستى انا مش هبطل احبك علشان انتى بنتى ولا هبطل احب مامتك علشان دى روحى
فتون : وعد
ادم بيضحك : وعد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
جور فى الاوضه بتتكلم في التليفون
جورى : لا مش جايه
لين : يابت الهبله انتى كده بتعرفيه أنه صح
جورى : يعنى اى
لين : ياجورى ياحبيبتي هو عمل كده علشان يبعدك عنهو وانتى بعتي فعلا لازم تبطلي الدلقه دى وتبيني له انه مش فارق معاكي
جورى : تفتكر هو ممكن يكون قصده كده فعلا
لين : اكيد ده قصده
جورى بحزن : وبعدين هعمل اى
لين : لا ركزى كده عايزه يعرف ان هو مش فارق معاكى
جورى ببله : بس هو فارق
لين بنفز صبر : انتى هتمثلى هتمثلللللى بتكمل بخيث : وليه نمثل ما تفكك منه وفى كتير بيتمنوكي
جورى بسخريه هما فين دول :
لين : عندك مثل شادى هيموت عليكى ولا الدكتور حسام انا بقول خلينا فى حسام حتى نخلص من ام الدكتوراه اللى مش عارفين نعملها دى
( لين وجورى صحاب دراسه خلصوا كلية صيدلة و الماجستير وبيعملوا الدكتوراه )
جورى بتضحك : على رايك
فتون بتخبط
جورى : طيب سلام بقى ونشوف الموضوع ده بعدين
لين :ماشى سلام
جورى : مين
فتون : انا يا جوجو
جورى : ادخلى
فتون : مالك تعبانه من اى
جورى : تعالى نروح المول
فتون مش كنتى تعبانه
جورى : ما انا صحيت بقى
فتون بشك : بسرعه دى .ماما بتقول انك بتعيطى من البارح بليل
جورى : هحكيلك فى الطريق بس يلا نستاذن الأول
فتون : يلا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فيروز : كده يا يحيى بتخابى عليه
يحيى : ياحبيبتي انتي عارفه انى مينفعش اقول حاجه متخصنيش
فيروز بتعيط
يحيى بيقوم من مكانه ويروح عندها على السرير : مالك بس يا حبيبتي بتعيطى ليه
فيروز : هو انا لو مت هتتجوز بعدى
يحيى بلهفه : بعد الشر عليكى أن شاءلله انا وانتى لا
فيروز بتبسط لما بتشوف لهفته وبتقول بحب : بعد الشر عليك . يحيى انت لسه بتحبنى زى لاول ولا انا كبرت ومبقتش اعجبك
يحيى : بالعكس ياروحي انتى كل يوم بتحلوى فى عينى اكتر وكل يوم حبك فى قلبى يزيد أضعف مضاعفه
فيروز بتبو*سه من خده : بحبك يايويو
يحيى : يعني بعد السنين دى كلها ولسه متعرفش الكلمه دى بتتقال ازاى
فيروز بستغراب : ازاى
يحيى : كده وبيبوسها من شفايفه
فيروز : ماشى
يحيى : هو اى اللى ماشى يلا قولى
فيروز بتقرب منه وتبوسه من شفايفه : بحبك بحبك وبموت فيكى يا يويو
يحيى بخبث : لا دى مبتقلش كده وبيقرب منها و……..
يذهبان الى عالمهم الخاص والذى لما ولن يتغير مع مرور الزمن
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المول
جورى وهى دخله بتقبلها حد من صاحب الدراسه وبتقف تتكلم معاها وبتكلموا كتير
فتون بتزهق : جورى انا هدخل اشوف اى حاجه اكلها على ماتجى
جورى بتفكر : تمام ماشى وبتكمل كلام مع صحابها
فتون بتدخل تشترى قهوه وتمشى وهى بصه فى التلفون و مره وحده بتخبط فى حد فتون قبل ما ترفع عنيها
فتون : انا اسفه والله مكنتش اقصد
شخص بزعيق : ما انتى ماشيه بصه فى التلفون هتركزى ازاى
فتون وهى بترفع عنيها : لا انا بس….بتنصدم لما عينيها بتجى فى عنيه
الشخص بيحرك ايده قدام عنيها : روحتى فين
فتون لسه هترد بتجى بانت لبسه فستان اصفر قصير لقبل ربتها وبكت ومفتوح من الضهر وقدام وبتتكلم بدلع
البنت وهى حطه أيدها على كتف الشخص : مين دى يا يويو
فتون مش بتحس بنفسها غير وهى رأيه بقيت القهوه على الشخص ده وبتمشى بغضب
الشخص بيضغت على ايده جامد وهو بيحاول يتمالك أعصابه علشان ميمدش ايده عليها
البنت بتمسكها : من ايداها انتى اتجنينتى انتى عارفه ده مين
بتجى جورى جرى وتشد فتون من أيدها
جور بعصبية : انتى ازاى تمسكيها كده
البنت بتكبر : وطتلع مين انتى كمان
الناس بتتلم لما بتحس أن فى حاجه غلط
فتون بحرج : يلا يا جورى نامشى من هنا
جور: لسه هتتكلم بتلقى الناس كلها ملمومه عليهم
الشخص بعصبية : كل واحد يروح يشوف شغله
جورى بتخاف من صوته وشكله وفتون بتشدها وتمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند حمزه بيكون معزوم عند بابه
حمزه : انتى هتفضلى مبوزه كده كتير
ايسل : اه
حمزه : يا حبيبتي كنت بهزر
ايسل : لا انت كنت بتتكلم جد
حمزه بحب بيقرب منها ويحت ايده على كتفها : والله محصلش شبقى فى حد يبقى معاه القمر ده ويبص لنجوم
ايسل بتبعد عنه شويه : لا متضحكش عليا انت قولت أنها حلو
حمزه : كنت بضيقك
ايسل بدموع : ورتحت كده
حمزه بيقرب منها ويمسح الدمعه اللى نزلت جنب شفايفها وبيقول برومانسية : عمر ما رتاح وانتى زعلانه ياروح قلبي
ايسل بترفع صبعها الصغير : اوعدنى متعملش كده تانى
حمزه بيقرب اكتر : هوعدك بطريقه تانيه وبخد شفايفها فى راحله من الحب بيقطعها عليه باباه وهو بيقول
مصطفى : بتعمل اى ياروح امك
ايسل بتبعد بخجل جامد وبتكون عايزه الأرض تنشق وتبلعها
حمزه بيخدها فحضنه وبيقول : بحطلها قطره يا بابا وبيغمزله
ايسل وهى دافنه وشها فى حضنه : ونبى يا حمزه سبنى اقوم هعيط والله
حمزه بيسبها
مصطفى بيضحك : انت لسه فاكر قلبك ابيض بقى
حمزه : ابيض اى ده انت كنت مقضيها
مصطفى : مقضيها اى اد انت مكنتش مهنينى على حاجه خالص
حمزه : ومين سمعك والله ولا حتى القطره بيقت عارف احطها حتى لما ربنا كرمنى انت جيت
مصطفى : أتصدق صعبت عليا خلاص سيب كريم هنا يومين وروح شوف بقى هتحط قطره ولا تعمل اى
حمزه : يومين بس
مصطفى : لا ياروح امك انت مش رايح هانى مول كتر خيرى انى هاخده اصلا
حمزه بيوقف ويبوسه من خده : تسلملى ياحجوج
مصطفى بيحط ايده مكان البوسه : ياعنى يابنى ده انت حالتك متاخره على الاخر
حمزه بيضحك : لا متفهمنيش غلط
مصطفى : غلط اى روح شوف مراتك أجرى
حمزه : ايسل يا ايسل
ايسل : نعم
حمزه بيشدها من أيدها ويخدها ويمشى
ايسل : استن نجيب كريم
حمزه : لا تعالى بس
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ليلى بتوصل لها صوت رساله من وليد مكتوب فيها ( الاسود عليكى تحفه )
ليلى بتقراه الرساله بستغراب وبتبص على لبسها واللى بيكون كاش مايوه اسود وتبص فى الاوضه
وليد من البلكونه : انا هنا
ليلى : يانهار ابيض انت بتعمل اى هنا
وليد بحب : وحشتنى
ليلى : تقم تجى ومن البلكونه
وليد وهو بيقرب منها :اعمل اى ما انتى اللى حلوه ومبقدرش على بعدك
ليلى بحزن بترجع لوره : وليد احنا كبرنا مينفعش شغل المراهقه ده
وليد : تصدقي لو اقولك وانا معاكى ببقا عايز واقول بعلو صوتى بحبها ياناس واخدك فى حضنى زى العيال الصغيره
ليلى بيتحول حزنها لسعاده ومش بتاخد بالها أنها وصلت لاخر الحيطه
وليد بيقرب منها وهو بيبلع ريقه وبيقول : يخرب بيت حلاوتك اللى مجننانى وبيقرب اكتر من شفايفها ويبو*سها بحب ورغبه دوبوها وليد بيبعد شويه علشان تاخد نفسها وبيرجع تانى ليلى بتبعد لما بتحس بيداه بتتحرك على جسمها
ليلى وهى بتاخد نفسها : مينفعش كده عيب
وليد : انتى مراتى
ليلى : لما اكون فى بيتك
وليد بابتسامه :قريب إن شاء الله
ليلى : ان شاءالله طيب امشى بقى قبل ماحد يجى
وليد : حاضر وبينزل من البلكونه وليلى بتكون خايفه عليه وبعد مبتتاكد أنه ركب عربيته بتدخل وتقفل البلوكونه
ليلى بضحك : مجنون وبعدين بتزعل تانى وبتقول : معقول ده عوض ربنا بعد السنين دى كلها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح ادم بيلبس وياخد عربيته وبيروح على الشقه عند ريم
ادم بيوصل قدام العماره بينزل من العربيه وبعدين يطلع فى الاسنسيار بيوصل قدام الشقه وبيتصدم لما بيلقى باب الشقه مك*سور بيدخل بسرعه
ادم : ريم .يا ريم وبيدور فى الشقه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية انت نوري الجزء الثاني)
