رواية مريض نفسي الفصل الرابع 4 بقلم بسملة حسن
رواية مريض نفسي البارت الرابع
رواية مريض نفسي الجزء الرابع
رواية مريض نفسي الحلقة الرابعة
ليل:ودلوقت اخلعى هدومك
كيان:انت جايبنى هنا عشان كده
ليل: حاجه زى كده
كيان:انت مش راجل اللى يبقى عاوز يعمل فى مراته كده يبقى مش رااااجل
ليل بعصبيه:انا هوريكى مين ده اللى مش راجل ياروح امك
شدنى من ايدى بقوه وبدأ يقطعلى هدومى…
كيان: سيبنى حرام عليك انا معملتش حاجه ليل ارجوك
ضربنى بالقلم: اخرسى بقاااااااا ومهما تصوتى محدش هيسمعك هنا احنا فى حته مقطوعه ياتيجى برضاكى أو غصب عنك واللى فى دماغى هيحصل
كيان بعياط:ارجوك انا معملتش حاجه حرام عليك والله حرام
قطعلى السوي تيشرت اللى كنت لابساه وزقنى على السرير بدأ يقطعلى بقيت هدومى وكنت بقاوم واضربه لكنه كان اقوى منى
كيان:ليييل متعملش كده متخوفنيش منك اكترر
لكنه كان مغيب عن العالم وكأنه مش سامعنى انقض عليا واغت..صب**نى بكل وحشيه وانا كنت بتوجع واصوت وهو ولا كأنه موجود…حسيت وقتها روحى بتتسحب منى وعينى بدأت تقفل ظهرت قدامى الرؤيه باللون الاسود وبعدها فقدت الوعى…
محستش بنفسى غير وانا سامعه صوته بيكلم حد
ليل:تمام اتفضل انت
كان الدكتور اللى نداه ليل وكشف عليا
حاولت اتحرك من مكانى اتوجعت مكنتش قادرة….
كيان بعياط:انا عاوزه ماما روحنى لاهلى ارجوك وانا مش هقولهم على حاجه
بدأ يقرب منى فبدأت اصرخ:ابعددد عنييييي انت لا يمكن تكون الشخص اللى حبيته انا وثقتتت فييك وانت خونت الثقه دى ممنعتكش من حاجه عشان تعمل كدههه ارجوك ابعد عنى
ليل بهدوء:صوتتتك
سكت بخوف خوفت يعمل فيا كده تانى كنت حاسه بوجع ومش قادرة اتحرك
كيان:انا عايزه أطلق…طلقنى
ليل:وحياه امك؟
كيان:طلقنى انا استحاله اعيش معاك ياسادى
ليل:انا هعرفك ازاى تقوليلى كدهههه
شدنى بقوه ف وقعت على الارض مكنتش قادرة امشى شالنى ونزل بيا كنت بضربه على صدرة حتى خربشته فى وشه بضوافرى لكنه كان ثابت ومستمر فى نزول السلم
كيان:انت مودينى على فين سيبنى
ليل:هششش اخرسى
فتح باب اوضه كانت زى بدروم كان ضلمه مفيهاش نور
نزلنى وقعدنى على الارض
ليل:هتفضلى هنا لحد ما تتأدبى ومسمعش منك كلمه تضايقني تانى
كيان بدموع:انا اسفه مش هقول كده تانى
بصلى بجمود ف حاولت اقوم لحد ماسندت على الحيطه وقومت قربت منه وحضنته
كيان:انا اسفه اقسم بالله مش هقول كده تانى بس بلاش الضلمه انت عارف انى بخاف منها
ليل:مادام مش هتقولى كده تانى يبقى تتعاقبى على المره اللى قولتى فيها كده ومش هحبسك تانى
كيان:طب اعمل اى ومتحبسنيش
ليل حضنى:تقعدى هنا ساكته ولما اطلعك هقولك تعملى اى
كيان بصتله بقهر:ممكن متسيبنيش كتير عشان بخاف اوى
ليل قلبه وجعه عليها بس افتكر حاجه:ماشى مش هسيبك كتير يلا اقعدى
كيان:ممكن تقعد معايا ومتتكلمش معايا بس خليك معايا
ليل:لا ورايا شغل ويلا بقاا بطلى دلع
كيان:اقولك على حاجه اخيره
ليل:قولى
كيان:رغم اللى انت عملته فيا انا لسه بحبك حاسه ان اللى بتعمله ده وراه سبب انت مش وحش زى ما انت معتقد
بعدنى عن حضنه:انا هروح مشوار وارجع تانى وقتها هشوف مزاجى افتحلك ولا لا
رجعت ل ورا من غير ولا كلمه عشان مقولش حاجه تضايقه ويطلعنى فى اسرع وقت
طلع من الاوضه وسابنى قعدت على الارض كنت خايفه فضلت اقرا قرأن وادعى ربنا وافكر اى اللى يخليه يعمل كده انا لازم اعرف السبب
“عند ليل”
بيتكلم فى الفون
ليل:كله تمام
الشخص:****
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية مريض نفسي)
