رواية متيم بحبها الفصل الرابع عشر 14 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها الجزء الرابع عشر
رواية متيم بحبها البارت الرابع عشر
رواية متيم بحبها الحلقة الرابعة عشر
وسام: خلاص خلاص صعبتى عليا نص ساعه و جاى
ميان: ماشى
وسام:يلا باى يا فرولتى
ميان باحراج :باى
” احمد كان مبسوط ان وسام بيضحك يمكن مشفهوش مبسوط كدا ابدا “
احمد: ايوه بقا
وسام: احم ايه
احمد: لا مفيش
وسام: طب انا همشى انا بقا
احمد: ماشى هستناك بكره
وسام:ماشى
“وسام روح وملقاش نيار فى الڤيلا و قالو ان هو مشى “
يوسف:وسام
وسام:ايوه
يوسف:تعالى عاوزك
“وسام راح ليوسف “
يوسف:عملت ايه مع ميان
وسام:مفيش قفلت عليها فوق
يوسف:اممم بص يا وسام عاوزك تعرف انى معاك ميان طريقتها و اسلوبها لبسها و كلو عاوز يتغير و محدش هيقدر يعمل كدا غيرك متفكرش انى ضدك لاء انا معاك
وسام:ميان محتاجه مجهود كبير اوى بنتك عنديه و مبتسمعش الكلام ابدا بس انا هعرف اربيها من اول
يوسف:و انا واثق من كدا اه و حاجه كمان نيار مفيش اى حاجه بينو و بين ميان هو شخص جدع جدا و هو صديق ميان من زمان جدا و بيعتبرها اختو و هو يعتبر اللى ماسك لها الشغل كلو
وسام:و دا يخليها تجرى عليه تحضنو كدا
يوسف:انا مقلتش كدا انا حكيت ل نيار على كل حاجه و بالعكس هو واقف معاك و هيساعدك انك ترجع ميان انا بس بعرفك ان هو شخص كويس و وقف مع ميان كتير زمان و ميان مدام حد وقف معاها فا هى استحاله تتخلا عندو و مستعده تضحى بعمرها علشانو مبتحبش حد يجى عليها خليك حنين معاها و انت هتكسب قلبها مش عارف انا بقولك كدا لى دا انت اللى مربيها مش انا و انت حافظها اكتر منى يلا بقا اطلع صالحها
وسام:تصبح على خير
يوسف:و انت من اهل الخير
“وسام طلع فوق و اول ما فتح الباب سمع صوت ميان و كانت بتصوت جرى عليها و فتح اوضه الملابس لقاها فوق التسريها “
ميان:عاااااااااااااااا
وسام:فى ايه يا مجنونه
ميان:عاااااا الحقنى فاااار
وسام بضحك:يا بنت المجنونه كل دا علشان فار
ميان:اه مشيه ونبى يا وسام
وسام:طب انزلى
ميان:مش هنزل غير لما تمشيه
وسام:انزلى يا ميان احسنلك
ميان:مش هنزل
وسام:طيب براحتك مترجعيش تزعلى بقا
“وسام طفا النور و كان طالع ميان بترجى”
ميان:عاا خلاص ونبى خلاص
وسام:هتنزلى
ميان:خايفه انزل
وسام بمكر :امممـ خلاص انا هنزلك
“وسام و هو بيقرب عند ميان “
ميان:انت هتعمل ايه
وسام:هتشوفى دلوقتى
“وسام شالها و خدها بره و هى كانت قريبه جدا منو و كانت حاسه بحاجه غريبه من نحيتو اما وسام كان فرحان بقربها منو للدرجه دى “
وسام:احم احم احنا وصلنا مش ناويه تنزلى ولا انتى عجبتك القاعده فى حضنى
ميان:هااا
وسام:هاا ايه بس
ميان:احم شكرا
وسام:شكرا ايه لاء انا عااوز بوسه
ميان:نــــــعععم دا ليه ان شاء الله ايش حال مكنت انت اللى حبستنى جوه اه صح تسدق افتكرت
وسام:اهدى بس و انا هشرحلك
ميان و هى بتجرى وراه بالمخده: تشرحلى تشرحلى ايه
“ميان كانت بتجرى وراه و هى بتضربو بالمخده “
ميان:يخربيتك قطعت نفسى
“ديان قعدت مكانها “
وسام بخوف :انتى كويسه
“ميان قامت نطت على ظهرو”
ميان:بقا انت ياض تعمل فيا كدا و تحبسنى جوه تخلينى غدا للفار اللى جوه دا
وسام:بقا كدا طيب
“وسام لفها و حضنها من عند وسطها “
ميان:ابعد يا وسام و الا وال
وسام و هو بيقرب منها:و الا ايه
ميان بسرحان:و الا
وسام:كملى
“وسام لسه بتقرب راحت ميان زقاه و طالعه تجرى “
وسام: لاء جامد
ميان:ايه رايك
وسام:عاااش
ميان:يلا بقا انزل هاتلى اكل لحسن جعاانه اوى
وسام:نعععم امال الاكل اللى سبتهولك مين كلو
ميان ببرائه مصطنعه: الفار
وسام:لا والله
ميان:الله كنت جعانه و كلتها انت هتبصلى فى اللقمه ولا ايه و بعدين انا مش هاكل كتير هاكل حاجه خفيفه كدا على الماشى
وسام:لا يستى بالف هنا عاوزه تاكلى ايه طيب
ميان: عاوزه وجبه من ماكدونالدز و ببسى و شوكولاته كتيرررررر
وسام:اه و بالنسبه للى هتاكل حاجه خفيفه راحت فين
ميان:الله يرحمها بقا
وسام:ماشى يختى عاوزه حاجه تانى
ميان:لاء كفايه كدا علشان انام خفيف خفيف و الرجيم ميبظش
وسام: 🙂🙂🙂
ميان:يلا بس انت اطلبلنا الاكل
وسام:حاضر
“و فعلا وسام طلب الاكل و الاكل جيه و قعدو كلو و ميان كانت بتاكل بطريقه زى الاطفال لسه زى ما هيه طفله متغيرتش عن زمان طفله و مرحه و سام سرح فى حاجه حصلت زمان “
Flash Back🦋🤎
ميان:وسام وسام
وسام:قلبو
ميان:عاوزه اروح ماكدونالدز
وسام:ماكدونالدز مره واحده
ميان:اها
وسام:لاء قطتى عندها مذاكره فا انا هطلبلها اللى هى عوزاه و هى تقعد تذاكر
ميان:بس انا عاوزه اخرج
وسام:خلصى مذاكره و بكره اول ما ترجعى من المدرسه هخرجك
ميان:امممم بس بشرط تجبلى نوتيلا
وسام:اشطا يا قطتى
back🦋🤎
ميان:ايه يا عم رحت فين
وسام….
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)
