رواية ليل احتلت عرش القاسي الفصل الثامن عشر 18 بقلم تيسير محمد
رواية ليل احتلت عرش القاسي الجزء الثامن عشر
رواية ليل احتلت عرش القاسي البارت الثامن عشر
رواية ليل احتلت عرش القاسي الحلقة الثامنة عشر
عند ياسمين تخلص شاور و تغير هدومها باشيك حاجة عندها و تجرى على اوضة ليل علشان تحكيلها اللى حصل
تفتح الباب بسرعة من غير حتى ما تخبط و تكون ليل بتلبس طرحتها فتتخض و الطرحة تقع من ايديها على الارض .
ليل : يا لهوى يا ياسمين حرام عليكى خضتينى .
ياسمين بابتسامة : سلامتك من الخضة يا جميل هيييح .
ليل : هييح هى وصلت لهييح لا يبقى فى حاجة انا معرفهاش بقى .
ياسمين : ايوه فى حاجات مش حاجة واحدة بس خلصى لبس و ننزل نتكلم فى الجنينة عايزة اشم هوا حاسة ان نفسى مفتوحة على الدنيا كلها .
ليل بمكر و هى بتلبس طرحتها : الاه قوليلى يا ياسو هو انتى اخر مرة شوفتى عمر كان امتى .
ياسمين باندفاع : لسه من شوية قبل ما اغير و اجيلك .
ليل : اه علشان كده .
ياسمين : هو انتى بتوقعينى فى الكلام يا ست ليل ، طب على فكرة بقى انا ممكن احلف انى محكلكيش حاجة اصلا و اسيبك كده تموتى من كتر التشويق .
ليل : لا و الله ده على اساس ان انا اللى هموت و اسمع مش انتى اللى هتموتى و تحكيلى .
ياسمين : لا خالص انا اصلا مبحبش احكى حاجة خالص بس انتى اللى حشرية و بتيجى تسالينى ايه اللى حصل و انا بصراحة مبرضاش اكسفك و بعدين يلا بقى علشان احكيلك اصل بصراحة انتى صعبتى عليا اوى يلا بينا بقى .
ليل : طيب يلا بينا لان انا كمان عندى ليكى نماية انما ايه تحفة .
ياسمين : اشطة يبقى بينا بقى على الجنينة نشرب نسكافية و ننم براحتنا ، و تشد ليل من ايديها و ينزلوا تحت .
تحت فى الجنينة كله قاعد ما عدا ليل و ياسمين اللى لسه منزلوش و فجاة و هما بيهزروا مع بعض تنزل ليل و ياسمين مع بعض و هما فى قمة الجمال لدرجة ان زين و عمر وقفوا مبلمين .
يوسف بمكر و صوت هامس : اشطة دى احلوت اوى يالا ربنا يقدرنا على فعل الخير و نولعها اكتر ، يالا تستهلوا يا ولاد الكلب .
عمر : اوبا هما مين الموزتين دول يا حج انت بتخون امى و لا ايه .
زين : امك مين يا اهبل انت هما برضو الموزز دول هيبصوا لابوك يعنى .
و فجاه ينزل قفا ثلاثى الابعاد على زين و عمر من ابوهم ، فتضحك عليهم ليل و ياسمين فيروح يضمهم يوسف ليه .
يوسف : و ميبصوليش ليه بقى ان شاء الله كنت عجزت و لا كنت عجزت طب ده انا حتى لسه البنات بتفكرنى عازب لحد دلوقتى و يسالونى و يقولو جو هو انت مرتبط لولا بس البغل عمر اللى جنبك ده بييجى بسماجة و يقول لا ده الحاج ابويا ابو شكلك عيل قاطع ارزاق .
امينة من ورا يوسف : و هما مين بقى اللى مفكرينك لسه عازب يا سى يوسف لا قصدى يا سى جو .
زين و عمر فى صوت واحد : احسن احسن .
يوسف يبلع ريقه : هاه لا ابدا يا حبيبتى دول بنات صغيرين و مراهقات يعنى مش هناخد على كلامهم يعنى ، و بعدين متنسنيش انت ازاى يا عمر تقول ابويا الحج دى انت شايفنى ببيع بطاطا على البحر يا كلب انت .
امينة : متغيرش الموضوع يا يوسف مين دول ها و انت ازاى مقولتليش قبل كده هاه .
زين يسحب ايد ليل من ابوه : طيب عن اذنكم يا جماعة هتكلم مع ليل شوية عقبال ما تولعوا فى بعض اقصد تتكلموا مع بعض ماشى عن اذنكوا .
عمر و هو بيمد ايده و ياخد ياسمين من ابوه : خلاص بقى يا امينة حصل خير مش كده متحسسونيش ان انا السبب يا جماعة .
يوسف : خد ياض يا ابن الكلب منك ليه متسوبنيش لوحدى ، واد يا زين انت الكبير العاقل يا حبيبى تعالى .
زين : لا يا جو انا مليش دعوة حل مشاكلك لوحدك هاه فاكر الجملة دى هاه و يغمزله و يسيبه و يمشى .
يوسف : ماشى يا ابن الكلب طيب و الله لاخلى ليل تطلعه على جتتك يا حيوان ، طيب انت يا عمر انت الصغير التافه و انت عارف انى بحبك متخلعش و تسيبنى .
عمر : بتقول حاجة يا ابا الحاج اصلى مش سامع كويس و يسيبه و يمشى .
يوسف يلف لامينة : امينة يا حبيبتى اوعى تخلى العيال الزبالة دول يوقعوا ما بينا ده انا يوسف حبيبك .
امينة : اه بأمارة البنات الحلوين اللى بيعاكسوك و عيالك شاهدين عليك .
يوسف : حلوين مين يا امينة هو فى بعد حلوتك و بعدين عيال مين دول اصلا مش عيالنا يا ماما احنا اصلا مبنخلفش بس انا مردتش اقولك علشان متزعليش فروحت عند باب المعبد اليهودى لقيتهم هناك صعبوا عليها فقولت نربيهم و نكسب فيهم ثواب انما دول مش عيالنا بقى احنا برضوا نخلف الاشكال الزبالة دى .
تضحك امينة و يوسف من قلبهم .
——————————————
زين : ممكن اعرف بقى الحوار اللى دار بينك و بين بابا كان ايه و انتى رضيتى على سؤاله بايه .
ليل : سؤال ايه .
زين : ليل بطلى استعباط انتى فاهمة كويس انا اقصد انهى سؤال .
ليل : اه انت قصدك لما سالنى انا بحبك و لا لا .
زين بتوتر : ايوه هو ده اللى اقصده .
ليل : لا .
زين : لا ايه بالظبط .
ليل : لا يعنى لا يعنى اجابة السؤال لا هى دى ليها معنى تانى .
زين بحزن : يعنى انتى مش بتحبينى .
ليل بعد ما حست بحزنه بس قررت انها مش هتضعف : ايوه مش بحبك .
زين : امال ليه لما بقرب منك بحس انك بتحبينى .
ليل بتوتر : لا خالص انا بس ببقى مرتبكة لان اول مرة حد يقرب منى مش اكتر و بعدين انت مبتدنيش فرصة انى ابعدك .
زين بحزن اخفاه علشان كبريائه : تمام و انا مش هقرب منك تانى علشان متدايقيش و هحاول اخلى فى حدود بينا اكتر من كده و اسف انى كنت بضايقك ، و يسيبها و يركب عربيته يمشى من الفيلا خالص .
ليل بعد ما يمشى تندم انها اتكلمت كده و حست انها زودتها فتقعد مكانها فى الجنينة و تبكى .
——————————-
عمر : ايه الحلاوة دى يا ياسو .
ياسمين بتكبر : ميرسى انا عارفة انى طول عمرى حلوة .
عمر يضحك عليها فى سره لانها عمرها ما كانت متكبره : طبعا يا حبيبتى انتى طول عمرك زى القمر .
ياسمين تتكسف انه قالها يا حبيبتى و ترفع عنيها : بجد يا عمر انا حبيبتك .
عمر بحب : ايوه يا ياسو انتى حبيبتى ، بس يا ترى بقى انا كمان حبيبك .
ياسمين : اممم و تسكت و تمشى قدامه بدلع .
عمر بغيظ : امممم فى عينك ما تنطقى بقى طلعتى روحى .
ياسمين لسه هتجاوب تشوف ليل من ضهرها و هى قاعدة فى الارض فتبص لعمر و تقول : معلش يا عمر بعدين لازم اروح اشوف ليل مالها ، و قبل ما يرد تمشى ناحية ليل و تسيبه .
عمر بغيظ : يادى النيلة هو انا هخلص من ابويا تطلعلى ست ليل كنت ناقص انا ليل كمان هى كانت جوازة نحس من الاول منك لله يا ياسمين كشفت راسى و دعيت عليكى .
———————————————-
ياسمين تروح لليل و تبصلها تلاقيها منهارة من العياط فتتخض عليها و تاخدها فى حضنها .
ليل : انا تعبانة اوى يا ياسمين و مش عارفة اعمل ايه .
ياسمين : الف سلامه عيكى من التعب يا ليل اهدى بس كده و فهمينى ايه اللى حصل .
ليل تحكى لياسمين كل اللى حصل من اول اليوم و كلامها مع يوسف و بعده مع زين .
ياسمين : انتى غلطانة يا ليل مكنش المفروض تقولى كده بابا يوسف كان قصده انك تعرفيه انك بتحبيه بس من غير ما تقولى بلسانك علشان تجننيه انما مش تقوليله انا مبحبكش كده على طول ما هو اكيد هيزعل منك .
ليل بعياط : طيب انا اعمل ايه دلوقتى .
ياسمين : انا هقولك تعملى ايه اسمعى
يا ستى …………………….. ها ايه رايك .
ليل بصدمة : لا طبعا انا مستحيل اعمل كده .
ياسمين بمكر : خلاص خليكى قاعدة بتعيطى ، انا عملت اللى عليا و تضحك و تسيبها و تمشى و ليل قاعدة مكانها و بتفكر .
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ليل احتلت عرش القاسي)
