رواية عائلة جميلة الفصل الثاني 2 بقلم زينب محروس
رواية عائلة جميلة الجزء الثاني
رواية عائلة جميلة البارت الثاني
رواية عائلة جميلة الحلقة الثانية
و مر اليوم و تانى يوم بالليل بنت خالت حماتى كانت عندنا بس مكنش حد فى البيت غيرى انا و حماتى .
حماتى : اعمليلنا كوبيتين شاى يا جميلة .
انا : حاضر …..
دخلت المطبخ و عملت الشاى ….. و اخدته و جيت راحة الصالون سمعت حماتى بتتكلم و انصدمت انها ممكن تعمل حاجة زى كدا ……….
فى الصالون .
طنط سعدية : بقولك ايه يا أم ماجد …. عايزة آخد رأيك فى حاجة .
حماتى (وفيقة ) : قولى يا اختى سمعاكى .
طنط (سعدية ) : بصراحة كدا كنت بفكر آخد مريم أخت مرات ابنك ل_ وليد ابنى … ايه رأيك .
حماتى (وفيقة ) : ابنك الدكتور .
طنط سعدية : اه هو انا ليا غيره ….. باين عليها بنت محترمة و من يوم ما شوفتها فى فرح محمود و جميلة و انا حبيتها .
حماتى ( وفيقة ) : بس لسه صغيرة دى من دور فرح بنتى
طنط سعدية : طب و ايه يعنى ما فرح مخطوبة و هتتجوز كمان اربع شهور .. .. و جميلة باين عليها بنت حلال … فاكيد مريم هتبقى زيها .
حماتى ( وفيقة ) بنبرة غلب : و اللهى ما انا عارفة اقولك ايه بس يا سعدية …
طنط سعدية باستغراب : تقولى ايه فى ايه ؟ .
حماتى ( وفيقة ) بكذب : اصل انا عندى اختها اهى موريانى المر … رامية الحمل كله على سمر بنت اختى و فرح … و اكمنها مدرسة شايفة نفسها و بتتامر علينا و مش عايزة تعمل اى حاجة مش عارفة ايه اللى خلانى اجوزها لابنى … … دى مسودة حياة محمود ابنى يا حبة عينى … يلا بقى ربنا يسامحنى انا اللى عملت فى ابنى كدا … اقولك ايه بس ولا ايه .
طنط سعدية : ياما تحت السواهى دواهى … بقى دا كله يطلع من جميلة ؟…. مع ان باين عليها انها غلبانة و محترمة ……ربنا يكون فى عونك يا اختى .
حماتى (وفيقة ) : يلا ربنا يهديها …. لازم استحملها ما انا بعتبرها زى فرح بنتى .
مستنتش إنى اسمع كلمة زيادة و حمحمت و دخلت حطيت الشاى وطبق فيه شوية حلويات و طبق فاكهة … و استأذنت و خرجت قدام الباب …. مقدرتش امسك دموعى اكتر من كدا كل حاجة انا بعملها قالت عكسها مش عارفة ليه هى مبتحبنيش …. حتى لو بتكرهنى مش لدرجة انها توقف حال اختى كدا ….. فضلت اعيط شوية و لقيت حمايا (عادل ) داخل مسحت دموعى بسرعة و كنت همشى لقيته بيندهلى .
انا : نعم يا بابا عايز حاجة
حمايا ( عادل ) : مالك يا بنتى معيطة ليه ؟….. مين اللى مزعلك ؟
انا : مفيش حد يا بابا انا بس اللى عينى بتوجعنى شوية .
حمايا ( عادل ) : وفيقة زعلتك …. انا عارف إن لسانها اطول منها ….. قوليلى و انا ابهدلهالك عشان تبطل تزعلك .
ابتسمت و قولتله : لاء ابدا دا ماما طيبة …. و اكيد لو فى حاجة هقولك .
حمايا ( عادل ) : ماشى يا بنتى .
مر شهرين اجازة اخر السنة بدات و فرح خلصت إمتحانات … و حماتى بتعملنى بطريقة مش كويسة ….. و سمر بتتحجج باى حاجة عشان متشتغلش فى البيت …. و بتبعد حبيبة عنى مش عارفة ليه ….. و فرح فاضل شهرين على فرحها .
فى يوم كان خطوبة سعاد صاحبة فرح …. و عشان فرح متروحش لوحدها طلبت منى اروح معاها ….. و بالليل طلعت شقتى لبست فستان( اوف وايت ) و نزلت كانت فرح جاهزة هى كمان …. و اول ما شافتنى قالت بانبهار: الله يا جميلة الفستان دا جميل جدا .
ابتسمت و قولتلها : عجبك ؟
فرح : جدا …. دا تحفة … جبتيه امتى؟
انا : مش انا اللى اشتريته ….. منى مرات اخويا كانت بتشترى ليها لبس و دا عجبها و عارفة انى بحب اللون
ده فجابت منه اتنين واحد ليها و التانى اللى هو ده ليا .
فرح : جميل …… ذوق منى تحفة خليها تيجى معانا و انا بشترى هدوم الفرح .
انا : بس كدا …. دى هتتبسط جدا .
قالت سمر بغيرة واضحة جدا فى صوتها : ولا حلو ولا حاجة دا فلاحى اوى .
قبل ما ارد انا فرح ردت عليها : دا فلاحى يا سمر ؟!!….. دا دا الموضة …. دا نازل جديد على فكرة تلاقيكى انتى اللى منزلتيش محلات ملابس من زمان .
سمر بنحرة : مش محتاجة انزل ….. عندى هدوم لسنين قدام .
فرح : يلا يا جميلة احسن هنتأخر على الخطوبة .
و بعدين خرجت انا و فرح عشان نروح الخطوبة .
عند سمر و وفيقة .
سمر : شايفة يا ماما مخلصة فلوس محمود على اللبس كل يومين تشترى لبس جديد و تقول منى اللى جيباه .
وفيقة : منها لله بنت عايدة مضيعة فلوس ابنى على التفاهات و لبسها .
سمر : انا مش عارفة اصلا يا ماما محمود سايبها كدا ليه …. دا انا مش بشترى غير فى المناسبات عشان اوفر فلوس جوزى اللى بيتعب بيها ….. انما هى ولا يهمها .
وفيقة : دا انتى بنت اختى يا سمر …. متكرنيش نفسك بيها تربية عايدة …. قالتها بسخرية .
روحنا الخطوبة و مر اليوم و مر كمان يومين …. من ساعة الخطوبة و انا تعبانة …… محمود اصر عليا انى اروح اكشف
و قولتله هاخد منى بس رفض و قال اخد حماتى او سمر …. قولتله خلاص قولهم انت عشان لو رفضوا انا هتحرج …. قالى ماشى و بعد ما اتغدينا …. و احنا بنشرب الشاى …. محمود اتكلم و قال : ماما …. جميلة تعبانة شوية و هتروح تكشف بكرة فكانت عايزة انتى او سمر او فرح تروحوا معاها ……..
سمر : دا انا بكرة راحة عند ماما مش هعرف اروح معاها .
حماتى ( وفيقة ) : و انا يا ابنى رجلى تعبانى شوية و مش هقدر اروح ….. و فرح لازم تفضل فى البيت عشان مينفعش ميكونش حد فى البيت .
انا : خلاص مفيش مشكلة هاخد منى معايا .
و تانى يوم روحت كشفت و طلعت حامل فى شهر و نص و روحت انا و ناهد … ولما قولتلهم فى البيت كانوا مبسوطين و حتى حماتى كانت مبسوطة عشان ابنها و سمر بس اللى كانت متضايقة مش عارفة ليه و هى الوحيدة اللى مش بركتلى ……….. و انا اتقبلت موقفها عادى عشان عارفة انها بتكرهنى عادى بقى سلايف ………
مر اسبوع و سمر كانت فى مشوار مع امها و سايبة حبيبة فى البيت مع حماتى …. و انا كنت خلصت شغل البيت ففكرت الاعب حبيبة شوية نسلى وقتنا بدل الملل .
دخلت كانت قاعدة تتفرج على الكرتون ….. و حماتى نايمة .
انا : ايه رايك يا حبيبة يا حبيبتى نلعب شوية فى الجنينة اللى برا عشان تيتا نايمة .
حبيبة بحماس : ماشى يلا نلعب .
انا : يلا يا قلبى .
و خرجنا فى الجنينة الصغيرة اللى موجودة قدام بيتنا …. و قعدنا نلعب شوية و بعد ما تعبنا من كتر اللعب قعدنا على العشب بنضحك بتعب و بعد حبيبة ما خلصت ضحك لقيتها بتقولى ….. طنط انتى هتقولى لمامى ان لعبت معاكى .
استغربت انها قالتلى يا طنط لان من يوم ما دخلت على البيت ده و هى بتقولى ماما الصغيرة فقولتلها : ليه يا حبيبة ؟
حبيبة ببراءة : عشان ماما قالتلى معتش العب معاكى و لا اكلمك ……. بس انا بحبك يا طنط .
اشتلتها على رجلى و بوستها و قولت : لاء يا حبيبة انا مش هقول لماما انك لعبتى معايا …… بس انتى ليه بتقوليلى يا طنط و بطلتى تقوليلى يا ماما الصغيرة .
حبيبة : عشان ماما ضربتنى و قالتلى انا امك انما هى مرات عمك و مش بتحبك …. و قالت كمان انى لو قولتلك كدا تانى هتلسعنى بالنار .
قبل ما ارد عليها فجاة البنت صرخت و ملقتهاش على رجلى …………
يتبع …
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عائلة جميلة )
