رواية عشق رعد الفصل الرابع عشر 14 بقلم نورهان رضا
رواية عشق رعد الجزء الرابع عشر
رواية عشق رعد البارت الرابع عشر
رواية عشق رعد الحلقة الرابعة عشر
رعد: بخوووف شديد تقى
جريت مى واسامة ورعد نزل جرى
رعد: شال راس تقى وحطها على حجره وبيقولها بخوف شديد تقى بعد اذنك فتحى عينك تقى سمعانى فتحى عينك ياتقى وبيمسح فى الدم من على راسها ودموع رعد نازلة
اسامه: اهدا يارعد وسعلى كده
رعد زق اسامة وحضن تقى لااا محدش يقرب منها.
مى لرعد: انت مجنون وسع خليه يشوفها مالها وسع كده
شال رعد تقى وحطها على السرير
اسامة: دخل وكشف عليها ومسحلها الدم
رعد: فيها اى ليه مصحيتش
اسامة: مافيش حاجه هى اغمى عليها من الوقعه والدم دا من الجروح اللى فى راسها مش اكتر لما وقعت الجروح فتحت ونزفت تانى
رعد: انا هوديها المستشفى دلوقتي
اسامة: ما انا دكتور
رعد: انت دكتور بهايم انت
اسامة: يابنى هو انت مبتفهمش بقولك انا دكتور البالطو دا مش بياكل معاك خالص
تقى فتحت عينها وقالت بطلوا بقا
رعد: تقى حبيبتى انتى كويسة
اسامة: حبيبتك
رعد: احم احم انا قولت حبيبتى امتى
تقى: انا سمعت على فكرة انا عاوزة اسالك سؤال وجاوبنى بصراحة
رعد: قولى
تقى: انت اللي كنت على البحر صح
رعد سكت شويه ورد وقال: ايوه
تقى: انتى تعرفنى من امتى
رعد بعدين بعدين نتكلم ارتاحى
تقى: انا كويسة بس انا مش هرتاح الا لما اعرف.
رعد: انا اعرفك من سنة تقريبا وكنت دايما وراكى ومن اول لما شوفتك مش عارفه عملتى فيا اى كنت دايما لازم اعرف احوالك ولما عرفت ان فارس بيضحك عليكى مظهرتش ليكى تاني لانك فكرتك بتحبيه وفبعدت وكنت دايما بروح للبحر ولما شوفتك هناك كنت عاوز اخدك في حضني واطبطب عليكى واقولك بتعيطى ليه انا لسه موجود اهو معاكي بس خوفت تهربى منى لانك كنت موجوعة وهتقولى بستغلك بس لما كنت بشوفك مع فارس كنت بموت الف موتة واتاكد ساعتها انى بحبك ❤انا بحبك ياتقى ♥
تقى: والله 😂امال مين تالا دى ياخويا
مى برقت ليها
تقى: اووبس
قام رعد وبصلها تالا يعني انتى اللى دخلتى الاوضه كنت عارف انه انتى
تقى: انا اسفة بس برضو ماقولتليش مين تالا
سيف: تالا دى تبقى تيتا.
مى بضحك: والهبلة تقى كانت زعلانه بتحسبها حبيبتك
رعد: ايوه حبيبتى مش هى امى
تقى: بس مامتك حلوة اوى
مى: اكيد لازم تكون حلوة امال هتجيب العسل دا منين.
اتكسف رعد وخرج
تقى: انت لسانك متربى منك
مى: ماكنتش اقصد بس ياستى الراجل ميت فى دباديبك
تقى: انا خايفة يامى خايفة احبه يطلع بيخدعنى زى فارس خايفة اقرب اتجرح تاني
رعد كان واقف بالاكل على الباب ودخل وقال عندك حق تقولى كده بس النااس مش زى بعضهم انا مش بفرض عليكى حبى واعتبرينى ماقولتش حاجه بس صدقينى انا حبيبتك وانا معرفش انتى مين وهفضل مستنى قرارك لحد اخر يوم فى عمرى
دخل وقعد جنب تقى وحطلها الاكل وقالها ممكن تسمحيلى اكلك
تقى هزت براسها
بدا رعد ياكلها وبعدين ادها الدوا
مى: انا همشى ياتقى وهبعتلك على الواتساب ماشى
تقى: ماشى
اسامة يالاه وانا هوصلك فى طريقى
مشيوا مى واسامة
سيف: ماما ممكن انام جنبك النهارده
تقى: اكيد ياحبيبى
نام سيف وتقى جنب بعض
فى نص الليل دخل رعد عليهم وغطا تقى وسيف وبصلهم وقال انتوا اغلى حاجه فى حياتى انا عايش علشانكم والله انا ممكن اعمل اى حاجه علشان تكونوا بخير وبعدين خرج وراح نام
تانى يوم
صحيت تقى لاقيت رعد واقف ليها بالفطار
تقى: بسم الله الرحمن الرحيم
رعد: صباح الخير يا حبيبتى صباح الخير يابطل
سيف: صباح الخير يابابا
تقى: صباح الخير
حط رعد الفطار وقال هنفطر كلنا سوا
تقى: طيب حطوا تحت واحنا هننزل
رعد: لا مافيش انك تقومى من على السرير لحد ما تخفى
سيف: بابا عنده حق
بداوا فطار وتقى مبسوطه من جواها بس خايفة فى نفس الوقت ومتوترة
رعد مسك ايدها وقالها متتوتريش انا عارف انك متوترة انا هقولك تاني انا مش بحبرك على حاجه انا هنزل الشغل وهرجع متاخر خلوا بالكوا على نفسكم سلام
مشى رعد
تقى وسيف طول النهار مبسوطين وبتفرجوا على افلام
مى بعتت لتقى على الواتساب
مى: عاملة ايه النهارده
تقى: الحمدلله
مى: انا النهارده راقبت عباس وعرفت كل حاجه عنه ودلوقتى انا برسم خطه علشان اوقعه عرفت ان هو كل يوم بيرجع سكران طينه مع بنت من بنات البار الصغيرين وبيدب منها قدام الباب دا اسهل طريقة انى اعمل نفسي بنت من دول واخش معاه الفله وابصمه على كل حاجه هى معاه انا هبدا اعمل الورق وانفذ خطتى
تقى: انتى متاكدة يامى
مى: متقلقيش عليا اصل انا قولت كل حاجه لاسامة
تقى: الله يخربيتك اسامة هيقول لرعد ورعد مش هيرضى
اسامة كان جنب مى: ضحك وقالها لا متقلقيش انا مش هقول حاجه لرعد وانا مع مى وان شاء الله هنرجع حق سيف وانا معاكوا
تقى: تمام ربنا يسترها.
بليل
عم مسعد: انسة تقى العشا جاهز اجيبه لحضرتك الاوضة انتى وسيف
تقى: لا ياعم مسعد هستنى رعد لما يرجع ناكل سوا حات اكل لسيف علشان الدوا علشان ينام
اكل سيف وتقى نيمته
الساعة بقيت12بليل ورعد مارجعش
مسكت تقى التلفون وبترن عليه مش بيرد بدات تقى تتوتر
بعد مرور نص ساعه الباب خبط
فتحت تقى الباب وانصدمت من اللى شافته
تقى بصدمة: رعد!!
رعد دخل وهو شايل بنت مغمى عليها
رعد: مسعد اتصل باسامة بسرعة
تقى: مين دى وفى اى
رعد: مهتمش بكلام تقى وبدا يفوق فى البنت
تقى بصيت للبنت لاقيتها لابسه على الموضة جيبه قصيرة وقميص وشعرها سايب ولونه ذهبى وجميل وبشرتها بيضة زى التلج وحطه ميكاب وشكلها حلو اوى مسك رعد ايد البنت وبيدعك فيهاعلشان تفوق
تقى واقفة وهتموت من الغيرة
تقى: رعد انا بكلمك مين دى
رعد: مسعد اتصلت باسامة
مسعد جه اهو
دخل اسامة فى اى ياجماعة
رعد: تعال بسرعة شوف مالها
دخل اسامة وكشف عليها وقال مافيش اى حاجه فيها دى سكرانة بس ونامت
رعد: متاكد
تقى: ومالك زعلان ومتوتر وخايف كدة ليه عليها
رعد: انا خبطتها بالعربية كنت راجع وطلعت قدامى فجاة فتخبطت
اسامة: لا مفهاش حاجه
تقى: اسامة هو انا شفافة قدامك
اسامة باستغراب يعني اى
تقى: يعني بكلم حد كدة موجود وهو مش شايفنى بس مافيش مشكله تصبح على خير يااسامة
اسامة وانتى من اهله
طلعت تقى وهى هتموت من الغيرة والغيظ من البنت
ودخل اوضتها وقفلت الباب عليها
تقى فى الاوضه: لنفسها مبيردش عليا ماشي يارعد اه ماهو حقه البنت زى القمر دلوقتي مش شايفنى انا ماشي يارعد ماشي
فضلت طول الليل بتفكر وغيرانه مش عارفه تنام
تانى يوم الصبح صحى سيف
سيف: صباح الخير ياماما انتى مانمتيش
تقى: لا لا نمت صباح النور يالاه قوم علشان ننزل نفطر
نزلوا تحت لاقوا رعد بيدى للبنت كوباية عصير ليمون علشان تفوق
تقى خدت سيف وقعدوا على السفرة ودخلت تجهز فطار لسيف مع مسعد وهى بتبص على رعد والبنت
البنت: شكرا جدا
رعد: ولا يهمك دا هيفوقك اكيد
البنت: انت مين بقا
رعد: انا رعد عباس الصافى
البنت: واو انا عرفاك بس ماكنتش اتخيل انك مز اكتر من الصور
تقى: وقعت الصحن لما سمعت كدة
عم مسعد: انتبهى يابنتى هتتعورى
تقى: لا ولا يهمك انا هلمه
نزلت تقى تلم الصحن اللى اتكسر وهى بتلمه اتعورت فى ايدها
مسعد: انتى اتعورتيى يابنتى هجبلك شاش بسرعة
رعد: اتعورت ازاى
جرى رعد عند تقى
تقى بغضب: لا ميهمكش روح كمل اللى بتعمل اخدت تقى الشاش من مسعد وراح اوضتها وقالت لمسعد يحط الاكل لسيف
طلعت تقى اوضتها وهى بتعيط من الغيرة ومش عارفه تعمل ايه
طلع وراها رعد
تقى دخلت اوضتها وقفلت الباب فى وش رعد
رعد خبط على الباب
تقى: عاوز اى
رعد: افتحى ياتقى
تقى: وافتح ليه اكيد البنت تحت مستنياك تكمل معها كلام
ابتسم رعد وقال: افتحى ياتقى وبطلى هبل
البنت طلعت ورا رعد
البنت: مالها البنت دى هى الطباخة هنا
تقى فتحت الباب وشديت رعد ناحيتها وقالتلها لا مش الطباخة ياعنيا انا خطيبته
البنت: هو انت خاطب اوه ماكنتش اعرف
رعد: يعني ممكن افكر
البنت بضحك: انا لو منك افكر الف مرة
تقى: اه تفكر طيب فكر براحتك بره زقت رعد بره وقفلت الباب تانى
ضحك رعد
البنت: دى عدوانية اوى
رعد: تقى بعد اذنك افتحى الباب
البنت: تعال ننزل هى كدة كدة مش هتفتح
فتح تقى الباب ولاقيت البنت ماسكة ايد رعد
تقى بصيت رعد وقالتله: حلوة ماسكة الايد دى
سحب رعد ايده
تقى: بقولك ياحبيبتي مش انتى فوقتى وبقيتى احسن اظن مالكيش مكان هنا اتفضلى من غير مطرود
البنت: اوك اهدى انا ماشية
مشيت البنت
دخلت تقى ودخل رعد وقعد على الكرسى وحط ايده على وشه ومات من الضحك
تقى: بتضحك على اى
رعد: الشعور دا حلو اوى
تقى: شعور اى
رعد: انتى غيرانة عليا
تقى: هغير من اى
رعد: من البنت اصلك هبلة هو انا اصلا ينفع ابص لغيرك انتى مليتى حياتى ودنيتى كلها
تقى: ومين قالك انى غيرانة اصلا هغير من دى اصلا هه انت متعرفنيش
رعد: طيب اروح الحقها قبل ما تمشى
تقى: اوى اوى روح
رعد مات من الضحك
وفجاة سمع صوت حد بيصرخ تحت جريت تقى ورعد
وبصوا ولقوو…
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشق رعد)
