رواية جمعنا القدر الفصل السابع 7 بقلم زينب محروس
رواية جمعنا القدر الفصل السابع 7 بقلم زينب محروس |
رواية جمعنا القدر الفصل السابع 7 بقلم زينب محروس
عاد مروان وقدر فى وقت متأخر كان الجميع خلدوا الى النوم
قدر : سيبنى بقا يا مروان عايزة انام
مروان : خليكى معايا كمان شوية
قدر : شوية ايه يا مروان احنا بقينا نص الليل
مروان : طب وفيها ايه
قدر : يا سلام
مروان : خلاص يا قدرى تصبحى على خير الايام جاية كتير
قدر : ماشى امشى بقا روح اوضتك تصبح على خير
مروان : وانتى من اهله
وذهب مروان الى غرفته ودخلت قدر الى غرفتها
ايسيل : يا اهلا ايه ناويين تباتوا بره ولا ايه
قدر بخضة : يخربيتك جعزتينى ايه اللى مصحيكى
ايسيل : مستنية الاميرة قدر عشان تحكيلى ايه اللى حصل يوم الحادثة
نور وهى تخرج من الحمام : اخيرا رجعتى
قدر : نور انتى هنا
نور : لاء هناك انتى مفكرة هيجيلى نوم من غير معرف الحكاية
قدر : ناموا دلوقتى وانا هحكيلكوا الصبح انشاء الله
ايسيل : صبح مين يا روح طنط مفيش نوم غير لما تحكيلنا
قدر : خلاص عارفة مش هتخلونى انام غير لما تعرفوا كل حاجة يا ساتر عليكم
نور : طب يلا بقا عشان انا متشوقة
قدر : طيب اسمعوا فى يوم الحادثة لما نور جيت هنا وطلبت منك يا ايسيل تجيبيلها تشرب بعد ما انتى خرجتى من هنا طلبت منها تساعدنى عشان امشى من هنا واتفقت معاها انى هسافر برا مصر وهقعد عند عمتها فى لبنان فترة على ما نفسيتى ترتاح و هى اتصلت بكرم عشان يحجزلى تذكرة و اتفقنا معاه يساعدنا و عشان كدا قولت انى هروح معاكم الخطوبة ولما نيجى نخرج اتحجج باى حاجة عشان تروحوا لوحدكم ونحصلكم انا ونور وفعلا انا اللى كسرت الصندل بقصدى وبعد ما انتوا مشيتوا اتصلنا على كرم وطلبنا منه يجيب التذاكر و يرجع الحفلة عشان محدش ياخد باله ……. وطلعت جهزت شنطتى ونور ساعدتنى و خرجنا وركبنا عربيتى لان عربية نور كانت خالصة بنزين …….وبعد شوية واحنا على الطريق كان فيه عربية بتلاحقنا وكل شوية تخبط فينا لحد ما اتخبطنا فى شجرة ونور وقعت من العربية واغمى عليها بس انا كنت لسة فى وعى وسمعت واحد منهم بيقول سيبوا البنت اللى على الارض ملناش دعوة بيها الباشا عايز التانية هى اللى تموت اللى هى انا وفى اللحظة دى جيت عربية تانية وهما لما شافوها جريوا وبعدين لقيت واحدة ست و وراها حراس كتير فتحت الباب وانا مكنتش قادرة اتكلم و كان فيه شوية جروح فى وشى وهى خدتنى معاها بس انا مشوفتش و شها لانها كانت مقنعة ….. وطلبت من رجالتها يوصلوا نور على المستشفى و يولعوا فى العربية اللى اساسا كانت بتدخن وطلبت منهم يتصرفوا فى جثة وتكون محروقة ويوصلوها على المستشفى مع نور على اساس ان الجثة بتاعتى واخدتنى فى شقة فى عمارة وطلبت الدكتور وانا نمت ولما صحيت لقيت مروان جنبى … و معرفش الست راحت فين ….. بس هيا كانت بنت اكبر مننا بحاجة بسيطة تقريبا .
قدر بتعب : مروان انت بتعمل ايه هنا
مروان : انتى اللى بتعملى ايه هنا ؟
قدر : انا كنت و ( حكتله على العربية اللى كانت بتلاحقهم .)
مروان : وانتى ايه اللى خلاكى تروحى على طريق ****
قدر : انا انا كنت
مروان بزعيق : متحوليش تكدبى انطقى كنتى بتعملى ايه هناك
قدر وقد نست المها : انت بتزعقلى ليه
مروان بزعيق : بقولك كنتى هناك ليه
قدر بزعيق هى الأخرى : كنت مسافرة استريحت
مروان بزعيق : مسافرة ! مسافرة راحة فين وازاى من غير ما حد يعرف و ليه اصلا
قدر بزعيق ???????? : بسببك
مروان باستغراب و هو يعقد ما بين حاجبيه : بسببى ! ليه ؟
قدر: ????????????
مروان بزعيق : بسببى ليه ؟
قدر بزعيق وبكاء : بسببك اه بسببك مستغرب ليه عايزنى اقعد ليه عايزنى اقعد عشان اشوفك مع واحدة تانية عايزنى افضل عشان اتكسر كل يوم وانت قدامى ومش حاسس بيا عشان اباركلك على جوازك من واحدة تانية
مروان بهدوء : قدر انتى بتحبينى
قدر ????????: اه بحبك بحبك من اول مرة دخلت فيها بيتكم من حنيتك من معاملتك ليا ومن خوفك عليا حبيتك وعارفة انك مش بتحبنى ????????????
مروان : طب ومين قالك انى مش بحبك
قدر بضحكت وجع : عارفة انك بتحبنى زى ايسيل
امسكها مروان من كتفها ثم قال : بس انا بحبك يا قدر
قدر بضحك : اه عشان كدا اتجوزت واحدة تانية
مروان : قدر انا …..
قطعت قدر كلامه : انت كداب كداب
مروان بصدق : لاء مش كداب انا بحبك بجد
قدر : ولما انت بتحبنى اتجوزت سمر ليه
مروان : اهدى وهحكيلك على كل حاجة بس الاول قوليلى انا بشتغل ايه
قدر : مهندس
مروان : غلط انا مش مهندس انا بشتغل فى مكافحة المخدرات و سمر دى انا متجوزها بس عشان شغلى وفترة بس وهطلقها لان سمر وابوها تجار مخدرات
قدر : مخدرات !
مروان : اه مخدرات عشان كدا اتجوزتها بس انا بحبك انتى انا كنت عايز اولع فى كرم لم اتخبطى فيه فى المول
قدر : انت شوفتنا
مروان : اه شوفتكم وكنت عايز اجى اخدك من ايدك و اقوله دى بتاعتى انا انتى متعرفيش انا حسيت بايه لما عرفت انك عملتى حادثة و موتى انا مقدرش اعيش من غيرك
قدر : بس انت جيت هنا ازاى
مروان : لما خرجت من المشفى فى واحد اتصل عليا وطلب منى اجى هنا ضرورى ولما وصلت كان الباب مفتوح ومفيش حد موجود
قطع كلامهم رنين هاتف مروان
مروان : دا نفس الرقم …… ثم أجاب.
مروان : ايوه
….. افتح الاسبيكر
مروان : فتحته
……. انتوا الاتنين اسمعوا اللى هقولكم عليه و نفذوا بالحرف الواحد
مروان : بس انت مين
……. مش مهم انا مين المهم قدر متخرجش من البيت ده الا بعد ما سمر و ابوها يتقبض عليهم لان العربية اللى كانت بتلاحق قدر دى تبعهم و هما اللى عايزين يقتلوها
مروان : و يقتلوها ليه
…… معرفش ليه انا حذرتكم المرة دى احنا انقذنا قدر بس المرة الجاية الله اعلم هيحصل ايه واه احنا حطينا جثة بدل قدر واحنا اللى ولعنا فى العربية وخد بالك يا مروان وانت جاى تشوف قدر اتاكد ان مفيش حد بيراقبك ولما تخرج من هنا اتصرف وكان قدر ماتت فعلا .
ثم اغلق الخط
مروان : اه يا سمر يا بنت ال***
قدر : يعنى ايه يعنى انا هفضل محبوسة هنا علطول لاء طبعا
مروان : لاء لازم تفضلى هنا
قدر : لاء انا لازم ارجع اكيد ايسيل وماما و بابا و نور قلقانيين عليا
مروان : لاء هتفضلى مقدرش اخاطر بحياتك
قدر : بس …
قاطعها مروان :عشان خطرى يا قدر لو بتحبينى خليكى هنا
قدر باستسلام : ماشى يا مروان بس انا هفضل لوحدى
مروان : لاء انا هجيلك كل يوم وكمان هخلى بنت تيجى تقعد معاكى هنا متقلقيش
قدر : ماشى
مروان : انا لازم ارجع دلوقتى عشان محدش يشك فى حاجة
قدر : ماشى
مروان : قدر
قدر : نعم
مروان : انا عارف ان مش وقته بس مش هقدر استنى تقبلى تتجوزينى
قدر بتوتر : اتجوزك طب وسمر
مروان : قولتلك سمر انا مبحبهاش ولا عمرى حبتها و هطلقها بعد ما المهمة دى تخلص …… ها موافقة
قدر بخجل : موافقة
ابتسم مروان ثم قال : انشاء الله كتب الكتاب هيكون يوم رجوعك و القبض على سمر وابوها .
قدر : بس يا ستى دا كل اللى حصل ممكن انام بقا
نور : طب وسمر و ابوها عايزين يقتلوكى ليه
قدر : معرفش
ايسيل : انا اصلا عمرى ماستريحتلها سمر دى
نور : تقدرى تنامى بقا يلا يا بنات تصبحوا على خير انا ماشية بقا
قدر : الوقت اتاخر خليكى هنا النهاردة
نور : لاء مراد بعتلى رسالة مستنينى تحت عشان نروح
قدر : ماشى تعالى بكرة
نور : انشاء الله
ايسيل : استنى هنزل معاكى متنزليش لوحدك
نور : مش مستهلة خليكى
ايسيل : يا ستى هنزلك و بالمرة اجيب ميه معايا من المطبخ وانا راجعة
نور : ماشى يلا تصبحى على خير يا قدر
قدر : وانتى من اهله
…………
بقلمى زينب محروس
فى الصباح
مروان و هو يمسك وردة ويداعب بها انف قدر : قومى يا كسلانة
قدر بتململ : اوعى يا ايسيل عايزة انام
مروان : ???????? تنامى ايه الساعة عشرة قومى
قدر بضجر : يعنى عشان قومتى قبلى هتقرفينى
مروان : ???????????????? ايسيل مين
قدر : مش هقوم وحلى عن نفوخى بقا
مروان بخبث : بقى كدا ماشى
مروان و هو يسكب فوقها الماء : انتى اللى جبتيه لنفسك
قدر بفزع : فى ايه انا بغرق بغرق حد ينقذنى بسرعة
مروان : ????????????????
قدر و قد لاحظت وجود مروان فى الغرفة وبيده دورق الماء : ايه اللى انت عملته ده
مروان : كنت بصحيكى
قدر : حد يصحى حد كدا
مروان : انتى اللى نومك تقيل بصحى فيكى بقالى ساعة وتقوليلى( و هو يقلدها )سبينى انام يا ايسيل ????????????
قدر بغيظ : تقوم تصحينى كدا
مروان : خلاص بقا يا قدرى …… قلبك ابيض
قدر بخبث : يلا المسامح كريم اه صح فين ايسيل
مروان : نزلت تحت
قدر : طب وانت ايه اللى جابك هنا
مروان : وحشتينى جيت اصحيكى غلطان انا
قدر : ماشى وصحيتنى اخرج بقا
مروان : مش هتنزلى
قدر : هفير هدومى وهنزل وراك
مروان : ماشى متتاخريش والا هطلع تانى
قدر : لاء مش هتاخر يلا اخرج
مروان : ماشى و سار قليلا حتى وصل للباب
قدر : مروان توقف مروان و عندما دار رأسه شعر بماء على وجهه
قدر : ???????????? كدا متعادلين
مروان بحدة : قدررر
قدر : ايه يا قلبى بهزر معاك
مروان وهو يقترب : بترديهالى يعنى ماشى
قدر : قلبك ابيض
مروان بتعصب مصتنع : ازاى تعملى حاجة زى كدا
قدر بخوف : انا انا
مروان : غمضى عينك
قدر : مروان انا والله ما اقصد
مروان : قدر بقولك غمضى عيونك
قدر اغمضت عيونها و لكنها فتحتها مرة اخرى عندما سمعته يضحك
مروان : ???????????????????? هموت من الضحك كان لازم تشوفى نفسك
قدر بغيظ : انت بتضحك طب انا زعلانة منك
مروان : خلاص خلاص ???????? والله مش قادر
قدر بزعل: مروان اطلع بره
مروان : خلاص اسف
قدر : مش مسمحاك
مروان : خلاص بقا قولتلك اسف
قدر : بشرط
مروات : قولى
قدر : تودينى الملاهى وتجيبلى ايس كريم وعروسة كبيرة
مروان : …..الملاهى !؟….. طفلة
قدر و هى تضع يدها على خصرها : دا اللى عندى
مروان : ماشى موافق
قدر : اتفقنا وايسيل معانا
مروان : ماشى
قدر : يلا اخرج بقا عشان اغير
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى مكان اخر
مجهول 1 و هو يتحدث فى الهاتف : ايه يعنى ايه اتقبض عليه
……. : ……………….
مجهول 1 بعصبية : طيب اقفل باخبرك اللى زيك دى
مجهول 2 : مين اللى اتقبض عليه
مجهول 1 : مراد اخويا اتقبض عليه بسبب ابن الصياد
مجهول 2 : وابن الصياد ماله
مجهول 1: طلع شغال فى مكافحة المخدرات وبيخدعنا
مجهول 2 : مكافحة مخدرات ! احنا لازم نخلص منه فى اسرع وقت
مجهول 1 : متقلقش هنخلص منه وللابد
فى فيلا الصياد
نزلت قدر الى الصالون وجدت الجميع يضحكون
قدر : يا رب دايما
صباح : تعالى يا حبيبتى اقعدى جنبى وحشتينى
عامر : لاء تعال هنا جنبى
ايسيل : ولا جنبك ولا جنبها هى هتقعد جنبى
مروان : وتقعد جنبك ليه متقعد جنب جوزها
قدر : بسس انا هقعد فى النص جنب بابا وماما
وبعد ان جلست قدر
مروان : ايه رايك بقا يا بابا نخلى الفرح كمان يومين
عامر : يومين دى قليل اوى
صباح : لاء خليه كمان شهر عشان نلحق
مروان : هما اسبوعين
قدر :والدراسة
مروان : مالها
قدر : خليها بعد الدراسة على الاقل السنة دى
مروان : لاء هما اسبوعين
عامر : مفرقتش يا قدر
قدر : خلاص يا بابا اللى تشوفه
عامر : خلاص على بركت الله كمان اسبوعين
ايسيل : قدر انتى هتيجى الكلية النهاردة
قدر : اه انشاء الله
مروان : كلية ايه الساعة 11 و بعدين لسة انتى هتفطرى
ايسيل : المحاضرة الساعة 1
صباح : خلاص افطرى الاول وبعدين مروان يوصلكوا
قدر : حاضر
فى الكلية بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل
قدر: فى ايه اللمة اللى هناك دى
ايسيل : مش عارفة
راندا من خلفهم : بيقولك حتة شاب ايه مز يخربيت جماله
قدر بخضة : راندا يخرب عقلك انتى رجعتى امته من إيطاليا
راند : من يومين
ايسيل : من يومين و مش بتسألى علينا يا واطية
راندا : والله كنت جايلكم بس ماما كانت تعبانة
قدر : الف سلامة
راندا : الله يسلمك
ايسيل : طب يلا عشان المحاضرة
راندا : استنى بس لما نشوف مين المز لاء و كمان جاى ب بعربية ايه .
قدر : يا ستى طب و احنا مالنا يلا ندخل
راندا : يلا
ذهبوا الى المحاضرة وجلسوا بجانب بعضهم ثم عم الصمت بالمكان
راندا : الحقوا دا نفس المز اللى كان بره
قدر : ممكن يكون دكتور جديد
ايسيل : ممكن بس ايه ده دا مشاء الله عليه قمر
قطع حديثهم الشاب وهو يعرف عن نفسه
عدى : انا الدكتور عدى المهدى هدرسلكم الترم ده بدل الدكتور عمر انا هنا زى اخوكم الكبير اى حد واقفلوا حاجة انا موجود مش هجبر حد يحضر و لو زهقتم وعايزين استراحة مفيش مشكلة بس وقت الجد جد
ثم بدأ بالشرح بطريقة سلسة لم يمل من شرحه الطلاب و احبوا طريقة شرحه
بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل ذهب الى النادى
مروان : ازيك عاملة ايه
نادية : انا كويسة يا حبيبى اقعد
مروان : معلش اتاخرت عليكى بس كنت بوصل البنات للكلية
نادية : لاء ما اتاخرتش ولا حاجة قولى اخبار عامر ايه وصباح والبنات
مروان : كلنا كويسين مش ناقصنا غيرك يا عمتى
نادية : و موضوعك انت وقدر
مروان : الفرح كمان اسبوعين وانشاء الله هتحضرى
نادية : هحضر ازاى والخلاف دا يا مروان
مروان : انشاء الله كل حاجة هتتحل يا عمتى
نادية : يا رب يا حبيبى انا لازم اخد حق بنتى اللى حرقوا قلبى عليها وهى لسة مولودة مفكرين انى معرفش انهم ورا الموضوع
مروان : ان شاء الله يا عمتى …. مليكة و عدى اخبارهم ايه ؟
نادية : نزلوا من اسبوع .
مروان : نزلوا مصر ؟
نادية : اه و هيفضلوا هنا عدى اشتغل دكتور هنا فى الجامعة و مليكة كمان ورقها اتقبل بس تعبت النهاردة ومراحتش والنهاردة اول يوم ليها
مروان : يعنى عدى هنا وانا معرفش الواطى لما اشوفه
نادية : قال هيعملهالك مفاجأة
مروان : يعنى هو دلوقتى فى الكلية
نادية : اه هناك
مروان : هو بيدرس لهندسة صح ؟
نادية : اه
مروان : كويس وانا رايح اجيب البنات اشوفه
فى الجامعة
بعد انتهاء المحاضرة اثناء خروج قدر سقط منها الكتاب
عدى : يا أنسة ……يا آنسة …… ثم لمح اسمها على الكتاب .
عدى : يا آنسة قدر
التفت قدر قم قالت : نعم فى حاجة يا دكتور .
عدى باستغراب و همس : مليكة !
قدر : فى حاجة يا دكتور
عدى : انتى ازاى كدا
قدر بحدة : افندم !
انتبه عدى لما يقوله ثم تحدث بجدية : لا ولا حاجة كتابك
قدر و هى تأخذه : اه شكرا
ثم تركوه وذهبوا
عدى لنفسه : معقول فى شبه كدا دى صورة طبق الاصل
ثم نظر الى ساعته
عدى : مروان لازم اشوفه قبل ماروح
ثم خرج ركب سيارته و اخرج هاتفه و طلب رقم مروان
مروان : اهلا بالواطى اللى هنا بقاله اسبوع ومش معبرنا
عدى : مقبولة منك ياعم انت فين
مروان : انا رايح الجامعة عشان اخد البنات انت هناك صح
عدى : لاء خرجت كنت رايح عندك فى البيت
مروان : رايح عندى البيت ازاى يا غبى
عدى : عادى هقول انى واحد صاحبك
مروان : خلاص تمام يلا اسبقنى وانا هجيب البنات و جاى
عدى : لا يا عم مش رايح انا كدا كدا لسة قريب من الكلية هستناك فى الكلية
مروان : ماشى براحتك
عدى : طب يلا سلام
مروان : مع السلامة
ثم عاد عدى مرة اخرى الى الكلية ولكنه صدم احد ………