رواية نبض السيف الفصل الثالث 3 بقلم سارة محمد

بعد م العريس دخل القاعه والناس كلها قعدت فضلت ادور عليها لحد موصلتلها وقفت وراها وهى كانت واقفه مع واحده سمعتها بتقولها…

مين قال كدا انا اساسا مش زعلانه ان هشام خطب..دا انا مبسوطه وحتي جيت خطوبته اهو..

صاحبتها : كدابه..انتى جايه عشان محدش يقول حاجه..

وانتى اساسا مقهوره علشان مشى ورا كلام ابوه ومحاربش عشانك رغم انه بيحبك وعارف انك بتحبيه.. انتي كنتي موقفه دنيتك وليل نهار بتدعي بيه ومش قابله اي حد يدخل حياتك عشان مستنيه هشام يجهز.. وهو اول م جهز عمل اي ؟! راح خطب واحده غي…

اميره : كفايه بقي.. مش عايزه دمعه واحده تنزل مني ف المكان دا.. انا عايزه ابقي لوحدي.. امشي لو سمحتي امشي

وبعدين البنت اديرت وشوفت وشها..

انا :انتى !!

اميره بخضه : س..سيف

نبض : انت !

اميره بصيتنلنا وقالتلنا : انتم تعرفوا بعض؟!

مسكت اميره من ايديها جامد وقولتلها تعالى معايا..

اميره : فين ؟!

انا بزعيق : هنمشى..

نبض شدت ايديها من ايدى وبصوت واطى..

ششش..هتلم علينا الناس..

يبقالك ايه ده ؟!

اميره : اخويا..وبعدين بصيتلى وقالتلى همشى معاك ..ادينى بس خمس دقائق..

انا : انجزى..

ومشيت قالت انها رايحه الحمام…

ولقيتنى واقف جنب نبض…

كانت لابسه فستان اسود وحاطه روج احمر ولا بسه هيلز احمر ..مش هنكر انها كانت جميله…

نبض : انت اسلوبك كله على بعضه غلط ..

انا : مالكيش فيه ..

رفعت عينيها وبصيتلى بغيظ وقالتلى : انت همجى..

انا : وانتى دبش..

بصيتلى وقالتلى..لولا انك طلعت اخو صاحبتى كان زمانى دالوقت ماسحه بكرامتك الأرض..

وجات تتحرك خطوه لقدام خبطت فى الجرسون وبعدين ببص لقيتها بصت بسرعه ناحيه هشام وخطيبته..

بصيت لقيت اميره بتقرب منهم..

حضنت خطيبته وباستها وقالتلها الف مبروك..

ووقفت قدام هشام بكل قوه بعد مجابته بعنيها بأستحقار من تحت لفوق وهى راسمه الأبتسامه على وشها ومدت ايديها…وقالته الف مبروك..

اتعامل معاها بتوتر واستغراب ومدلها ايده وقالها الله يبارك فيكى بعدها بثوانى..

ابتسمت واديتله ضهرها بكل شموخ ومشيت كانت لابسه دريس احمر وكان ملفت جدا وكانت برضو حلوه..

استغربت منها جدا ومحستش ان دى اختى..

انا اختى عمرها مكانت بالقوه ديه..حستها بتقوله …

(وإن ثملت عشقاً..وإن مت غيرتاً..وإن تمزقت اشتياقاً..فإن يداى لا تلوى..وقلبى لا يُهان)

اميره ٠: يالا ..

تعالى معانا يا نبض نوصلك …

نبض بقرف وهى بصالى : لا متشكره انا بابا هيجى ياخدنى..

وراحت موطيه على اميره وبصوت واطى قيلالها..

انتى بنت بميت راجل..

فى العربيه …

انا : اقدر افهم ايه الكلام الى انا سمعته وانتى واقفه مع نبض ديه ؟!

اميره : انت تعرف نبض منين ؟!

انا : متغيريش الموضوع..

اميره بعياط : انا اسفه بجد انى مقولتلكش ولا عرفتك..

بس انا وهشام كنا بنتكلم عادى زى ما انت معارف وانا حبيته واستنيته لحد مجه فيوم واعترفلى بحبه .. كان كل ميتقدملى عريس يقولى انا لسا مش جاهز ي اميره وانا كنت مستنياه..

غمضت عينيها الى مليانه دموع وبقهره قالتلى …لحد مخطب..

انا محكتلكش لما عمل كدا علشان متخسرش صاحبك وصديق عمرك..

انا بزعيق : ازاى هشام عمل معاكى كدا!!

اميره : ارجوك يسيف متكلمه ولا تقوله حاجه علشان متقللش منى ..

انا : مش هيدخل بيتنا تانى..

انا مش هعرفه تانى..

اميره : اتعامل عادى علشان خاطرى وكأنك معرفتش حاجه..

ومسحت دموعها…

اميره : ايه بقا تعرف نبض منين..؟!

انا : قبضت عليها قبل كدا..

اميره : يخرابى يسيف انت بتتكلم بجد انت الظابط الى مرمطها اليوم ده ؟!

انا : اه انا..

اميره : نبض مش هتعرفنى تانى خلاص..

هتقطع علاقتها بيا..

انا : هى جايه تبع شريف ولا العروسه؟!

اميره : لا تبع العروسه…العروسه تبقا بنت عمت باباها..انا عارفه البنت دى كويس انا واميره..اسمها امنيه..

فى بيت نبض…

باباها : انا هسافر يا نبض برا البلد لمده شهر..

نبض : وبعدين ؟!

باباها : لازم تروحى تقعدى الشهر ده فى الفيله بتاعتنا ..

انا مش هأمن عليكى فى المنطقه العشوائيه ديه…

نبض بأنفعال : انا مش هتحرك من هناااا..

باباها بزعيق : انتى نسيتى اخر مره ساعه متقبض عليكى ..عايزانى ءامن عليكى ازاى..منطقه زى دى مقدرش اسيبك فيها واسافر..

نبض بعياط : انا مقدرش اعيش من غير ريحه ماما الى ماليه البيت ده ..وقربت من الصور وهى وشها متغرق من الدموع..

انا مقدرش ابعد عن الذكريات ديه …

انا مقدرش محلمش يوم بماما…انا ماما كل يوم بتجيلى فى منامى هنا ..

باباها :دادا فاطيمه هتكون معاكى هناك والخدامين..

نبض بأنهيار : داده ايه ..وخدامين ايه..

انا بقول ايه !…وانت بتقول ايه..!

باباها : الكلام الى انا قولته هيتنفذ وبالحرف الواحد..

وخليكى عارفه انى لما ارجع هتاخدى كورس علاج نفسى…

ومشا كالعاده وساب نبض ميته من العياط…

فى الكليه..

اميره : الو يا نبض انتى فين ؟!

نبض : انا وصلت اهو..

اميره : مال صوتك ؟!

نبض : مفيش..

نبض واميره اتعرفوا على بعض فى الكليه هما الأتنين فى كليه اعلام بس خاصه…عندهم 20 سنه….الأتنين اكتر ميزه فيهم جنال عيونهم..مع ان اميره عينيها ملونه ونبض لاء..

نبض دخلت المحاضره وقعدت جنب اميره..

نبض : انتى الى شكلك تعبانه خالص …

اميره : لا خالص..انا كويسه .

نبض : متقاوحيش معايا..

الدكتور : الصوت يشباب…

بعد المحاضره…نبض واميره قاعدين على الكافيتريا…

اميره : اسمعى كلام باباكى ينبض..انا شايفه انه معاه حق..

استحملى الشهر ده بس.. هى فين الفيله دى ؟!

نبض : فى…..******

اميره : بتهزرى … احنا برضو ساكنين هناك…

احنا كدا جران بجد..لا لا مش مصدقه…

صدقى الدنيا دى مش اوضه وكلنا فيها لا ..دى كنبه وكلنا قاعدين عليها…

نبض : مشربتيش ولا اكلتى حاجه ..

اميره : ماليش نفس ..لازم تيجى من النهارده وانا هقعد معاكى طول اليوم دا احنا كمان بقينا جران…

تانى يوم..

اميره وهى واقفه فى البلكونه : الو يا نبض وصلتى ؟!

نبض : اه …انتى فين..؟!

اميره : اه شوفتك خلاص..

ايه ده ليه مش الفيله الى فى وشى..انتى الفيله  الى جنبى..

اميره : دا انتى طماعه يبههه..

نزلت اميره وقعدت مع نبض طول اليوم….

الساعه 10  بالليل…

اميره : انا لازم اروح يا نبض علشان بابا بيرن عليا…

نبض : تمام يحبيبتى مع السلامه …

نبض طلعت اوضتها وحاولت تنام بس معرفتش..وخايفه جدا …

فضلت لحد الساعه واحده تحاول ومش عارفه…

رنت على اميره..

اميره : فى ايه ينبض…

نبض : انا مش عارفه انام…انا قلبى مقبوض وخايفه..

اميره : هنزل افتحلك الباب وتعالى باتى معايا النهارده…

نبض : بس..

اميره : مبسش ي اميره عندنا كليه الصبح..وبكره يستى هاجى ابات معاكى..

نبض :طيب جايه…

لبست وخرجت تتسحب من الباب علشان داده فاطيمه متحسش..مهيا سابتها ونامت…والخدم روحوا..

دخلت نبض عند اميره..ونامت عندها..

الساعه تلاته بالليل سيف خارج من اوضته..يشرب..بص لقى نبض داخله اوضه اميره …

فرك فى  عينيه وقال……انا بحلم وانا صاحى بالبنت ديه ؟!

تانى يوم فى المحاضره…

نبض : مالك يا اميره..

اميره : مش عارفه اخد نفسى…

نبض : طيب تعالى نطلع برا فى الهوا…

لو سمحت يدكتور..هنخرج علشان هى تعبت..

الدكتور : اتفضلى..

قعدوا على الكافيه…

نبض : ميا وعصير لو سمحت…

الكافيه الى بيقعدوا عليه فى وش هندسه..الكافيه مكشوف ..كانوا قاعدين بره فى الهوا مش جوا..

نبض لقيت اميره بصه ناحيه بره..

فبصت شافت امنيه خطيبه هشام واقفه قدام الكليه…ووقفت عربيه قدامها ونزل منها هشام وقف جنبها كلمها وبعدين فتح لها باب العربيه…

نبض بصيت لأميره ومسكت المنيو بسرعه وقالتلها…بتوتر..كانت بتحاول تداريه..

اميره اطلبلك ايه تاكليه…

كانت بتحاول تغير الموضوع .. كانت بتحاول متخليهاش تفكر..

واميره لسا باصه عليهم..

نبض : ااااميره… ولسا بتلمسها..راحت نبض واقعه من على الكرسى..

اميره بخوف وبصوت عالى : نبض!!

تليفون اميره رن فى اللحظه دى..

وكان مكتوب …my pro♥️

ردت نبض بسرعه وبتوتر : الو ..نبض تعبت واغم عليها …

هشام : انتم فين ؟!

نبض : فى الكافيه الى قدام هندسه…

وبتكلم الجارسون ..هاتلى ميا لو سمحت وبترفع راسها…

لقيت واقف قدامها..

(فالروح عندما تقف أمام الوجع بكامل اراداتها ..تكن اقوى مما تتخيل..اما اذا وقفت امامه وهى مُجبره وترى القدر يضغط على جرحها ويضحك…فإنها تتشتت من شده الألم وتفقد الصواب)