رواية عيون قلبي الفصل العشرون 20 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عيون قلبي الجزء العشرون
رواية عيون قلبي البارت العشرون
رواية عيون قلبي الحلقة العشرون
ادم قام وكانت راسه بتوجعه
ادم بوجع: اه
وفجأة التفت جانبه وكانت ندى نايمة
ادم بصدمة وصوت عالى صحى ندى: ايه دا ندى ايه اللى جابك هنا
ندى بعياط: ادم انت كنت سكران انبارح ووو
ادم : خلاص انا هقوم ادخل الحمام وانتى تكونى لبستى وخرجتى من الاوضة
ندى بعياط : طب واللى حصل دا انا خلاص مش هعرف اورى وشى للناس بعد كدا هقول لماما وبابا ايه
ادم : خلاص اهدى وانا هتصرف
وسابها ودخل الحمام وندى لبست وخرجت من الأوضة
عند عين كانت واقفة بتحضر الفطار
رنا بزعل: عين هو ايه اللى حصل
عين حكت لرنا كل حاجه
رنا بعياط: انا اسفة يا عين انا السبب فى كل اللى حصل دا
عين وهى بتحضنها: هشش متعيطيش وانتى مش ذنبك حاجه كلمى كريم وقوليله يبعت الصور ولو موفقش المرة دى قوليلى
رنا : ربنا يديمك ليا يا عين
وقتها نادية دخلت
نادية: بتتعبى نفسك ليه يحبيبتى كنتى صحتينى وانا كنت هحضره
عين ببأتسامة: خلاص يا ماما انا كويسة وهحضره انا
نادية: لا اوعيلى انتى كدا وانا هحضره
ايمان: صباح الخير على اجمل عين فى الدنيا
عين ببأتسامة: كل دا نوم
ايمان: ما سهرنين طول الليل ياختى
عين : انا اسفة يا ايمان تعبتك معايا
ايمان: والله يا عين لو قولتى الكلام دا تانى انا بجد هزعل منك جامد
عين وهى بتحضنها: لا خلاص انا مش اد زعلك ويلا عشان تفطرى معانا بقى وتروحى شغلك
ايمان: شغل ايه انا مش هسيبك انهاردة
عين : يبنتى انتى لسه متعينة جديد
ايمان: وفيها ايه يعنى هيرفضونى صحابك مبقاش باقى على حاجه
عند ادم
خرج من الحمام وملاقش ندى
ادم بعصبية شديدة وهو بيمسك الكوباية وبيرميها: ازاى اعمل كدا ازاى بس والله كنت شايفها عين
ادم راح اوضة الرياضة بتاعته وفضل يطلع فيه كل حزنه و وجعه
فرح : ادم كفاية كدا وتعال افطر
ادم وهو مكمل : سبينى لوحدى يا فرح لو سمحتى
فرح : هتتعب كدا تعال بقى بالله عليك
ادم بصوت عالى: قولتلك سبينى لوحدى
فرح : طب ايه اللى حصل لى كل دا طيب وليه عملت فى عين كدا
ادم وهو بيطلعها برا وبعصبية: يلا اطلعى
كلهم وقتها طلعوا على صوته
ادم بعصبية: الكلام للكل اسم البنت اللى اسمها عين ميتذكرش فى البيت دا تانى
ادم وهو بياخد نفس عميق : عمتى
عايدة: نعم
ادم : انا بطلب منك ايد ندى وهكلم عمو سمير وهبلغه برضوا
عايدة بفرحة: اكيد موافقة
فرح : طب وعين
ادم بعصبية: انا قولت سيرتها متتجبش هنا تانى ودخل أوضة الرياضه وقفل الباب فى و’شهم
عند عمر كان قلقان جدا على إيمان عشان مجتش الشغل فرن عليها
ايمان: الو السلام عليكم
عمر : وعليكم السلام مجتيش ليه
ايمان: فيه شوية ظروف كدا فمعرفتش اجاى
عمر : ظروف ايه انتى كويسة
ايمان بعصبية: اسأل صاحبك
وقفلت فى وشه
عين : طب هو ذنبه ايه
ايمان: مش عارفه انا اصلا مخن’وقه من جوزك جدا فطلعت خنق’تى عليه هو بقى
عين : ااه يااانى منك بس انا شايفة ان فيه تطورات حصلت اهى
ايمان حكتلها كل حصل
عين بفرحة: طب الحمد لله خديله معياد مع طنط ومازن
ايمان: انتى عايزنى اقرا فاتحتى وانتى بالحزن دا
عين ببأتسامة عكس البركان اللى جواها : ومالى انا كويسة أهو الحمد لله قولى لطنط بدل ما انا اللى هقولها لو مش عشانك عشانى انا هفرح بفرحتك
ايمان بتفكير : لو دا هيخليكى مبسوطة ماش
عين حضنتها: مبارك يعيونى قولى لطنط وخدى معياد ورنى عليه وقوليله
ايمان: تمام
فى شركة آدم
عمر: اكيد الموضوع فيه حاجه غلط
ادم بوجع شديد ودموع : بقولك هى اللى قالت بنفسها دا
حبيبي
عمر : طب اهدى بس انت فعلا هتتجوز ندى
ادم : مقدميش حل غير كدا
فى احدى الكافيهات
ندى بضحك: مش قادره اصدق ان خططتنا نجحت اوى كدا و خل’صنا منها أخيرا
عايدة: عشان تعرفوا انا ممكن اعمل ايه
ميار : لا بجد برڤوا عليكى
ندى : جت الخير والبركة بتاعتنا اللى مكناش هنعرف نعمل من غيرها حاجه
رنا بضحك : تيجو تشوفوا كمية الحزن اللى فى عينها منمتش من العياط طول الليل حقيقى فرحة متتوصفش
كلهم وهم بيشربوا العصير وبضحك : فى صحة خروج عين من حياة ادم
بعد مرور أسبوع عمر وإيمان اتقرا فاتحتهم و ادم مرضيش يجى عشان عين بس قال لعمر انو اكيد هيعوضه فى الخطوبة وادم اتكلم مع ابو ندى و وافق طبعا وحددوا معياد الخطوبة وعين وادم حالتهم بتزيد سوء اكتر وهم بعاد عن بعض
ندى بشر : نفذى
رنا وهى ماسكة الجرايد: تمام
رنا راحت عند عين اللى كانت قاعدة حزينة وكانت ايمان قاعدة جنبها
رنا : عين امسكى معلش الجرايد دى عبال ما ادخل المطبخ اعملى اى حاجه اكلها
عين : ادخل اعملك
رنا : لا يحبيبتى خليكى
ودخلت رنا
عين وهى بتفتح الجرايد وبصدمة: ايه دا
وبعد كدا اغمى عليها
ايمان بخوف : عين يا عين ردى عليا محمود يا محمود
محمود بخوف : ايه دا فيه ايه اللى حصلها
ايمان: مش عارفه رن على الدكتور بسرعة
محمود : حاضر
بعد مرور ربع ساعة
الدكتور: لو سمحتوا يا جماعه بلاش تزحموا الأوضة وكلهم خرجوا وفضل بس ايمان ونادية ورنا
نادية بخوف : هاا يا دكتور طمنا
الدكتور: متقلقوش يا جماعه دى حاجات طبيعية بتحصل فى الشهور الاولى
ايمان: يعنى ايه يا دكتور
الدكتور ببأتسامة: الف مبروك المدام حامل
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عيون قلبي)
