رواية ملاك الجاسر الفصل السابع والعشرون 27 بقلم لولو وائل
رواية ملاك الجاسر الجزء السابع والعشرون
رواية ملاك الجاسر البارت السابع والعشرون
رواية ملاك الجاسر الحلقة السابعة والعشرون
اغلقت نور الخط والتفت لتجد
نور بصدمه:ملاك
ملاك:لى يا نور لى عملتى كده
نور:يا ملاك والله مكان قصدى بس مكنتش عايز اشوفك زعلانه
ملاك:تشوفينى زعلانه انا قصدى على دواكى لى مختيهوش لى بتهملى صحتك
نور بتوتر:اه حاضر هاخده
ملاك:كنتى بتكلمى مين
نور:أمى كنت بكلم امى
ملاك:ماشى انا داخله انام تصبحي على خير
نور:وانتى من اهل الخير
دخل ملاك الغرفه وذهب فى نوم عميق
نور:اوف يلهوى كنت هقع بلساني انا غبيه اوى الحمدلله انها عدت على خير هروح اخد الدوا وانام
صباح يوم جديد
جاسر:جاهزه
داليا:أه هنسافر ازاى مع بعض وروفان
جاسر:مجتش من امبارح
داليا:أنت سايب مراتك بايته بره البيت من امبارح
جاسر:مين قالك انها مراتى انا روفان متجوزناش تانى كل شوايه تقولى يلا نتجوز وانا اقولها لا
داليا:طب هى قاعده معانا بصفتها اى
جاسر:بصى ههحكيلك كل حاجه بس بشرط تكلمى منه تيجى معانا وتخليها تقنع يوسف
داليا:وفكرك هيوفقو
جاسر:انا النهارده هقولكو الحقيقه مش هينفع ابقى لوحدى أكتر من كده
داليا:ماشى
جاسر:وانا هكلم مراد
داليا:الو منه حبيبتى عامله اى
منه:الحمدلله وانتى عامله اى
داليا:بقول متيجى معايا اسكندريه
منه:جاسر هو الى قالك صح
داليا:بصراحه اه
منه:انتى عارفه ان يوسف مش هيوافق
داليا:جاسر النهارده عايز يقولنا الحقيقه كلها
منه:طب ما نتجمع فى بيته لازم اسكندريه
داليا:معرفش هو الى قالى
منه:ماشى هقوله وابعتلك
داليا:تمام
جاسر:ها عملتى اى
داليا:قالتلى هتقول ليوسف وتقولى
جاسر:انا كلمت مراد وهو جاى
داليا:ماشى اهى بعتت جايين يلا احنا بقى
جاسر:يلا
ذهبو الى اسكندريه و طول الطريق حل الصمت حتى وصلو الى الفيلا الخاصه بجاسر فى الاسكندريه
داليا:اخير وصلنا انا تعبت اوى
جاسر:ادخلى ارتاحى عقبال ما يجو
دخلت داليا ووصل مراد ونادر
مراد:رجعت لعقلك وله لا يا صحبى
جاسر:هتعرف كل حاجه النهارده
مراد:مستنى مين يوسف
جاسر:أه
ووصل فى هذه اللحظه يوسف
يوسف:وانا جيت اهو
جاسر:خشوا ارتاحو من السفر الكلام مش هيطير
يوسف:ماشى
عند ملاك
ملاك:جاسم انت يا بنى كل يوم كده
جاسم:حاضر قومت اهو بس بلاش لبن ونبى
ملاك:لا هتشرب اللبن علشان تكبر بدل ماانت اوزعه كده
جاسم:انا اوزعه ماشى انا زعلان منك
ملاك:طب مين الى هياكل الشوكولاته دى
جاسم:أنا
ملاك:لا اشرب اللبن الاول
جاسم:حاضر
واخذ كوب اللبن وشربه مره واحده
ملاك:بلهنا والشفا خد الشوكولاته اهى
جاسم:شكر يا احسن ام فى الدنيا
ملاك:يلا قوم
جاسم:حاضر
ملاك فى بالها:خلاص فاضل شهر وجاسم يدخل المدرسه وانت يا جاسر بعيد عنى معقول تكون محبتنيش
جاسم:يلا نقعد مع خالتو نور
ملاك:يلا
عند جاسر
تجمعو كلهم مع بعض
جاسر:طبعا انتو عارفين انا مجمعكو لى
الجميع:أه
جاسر:قبل ٦ سنين بعد ما كلكو مشيتوا حسيت ان فى حاجه غلط ومن الاول وانا حاسس بس مخدش بالى غير متأخر وقررت اعمل تحليل تانى ورحت للمستشفى وعرفت ان الدكتور الى عملى التحاليل روفان رشته وقضت معاه ليله علشان يبدل التحليل وجبت النتيجه الاصليه وطلعت فعلا بخلف طبعا كلكو بتسألو انا لى مرجعتش ملاك بعد ما عرفت واطرد روفان علشان روفان عرفت انى عرفت كل حاجه ومسكتتش وحصل حاجه خلتنى اسكت كل الفتره دى
فلاش باك
جاسر:مش هرحمك بقى انتى ترشى الدكتور وربى مهرحمك
روفان:انت الى صدقت على طول وبعدين انت لو عندك ثقه فى ملاك مكنتش عملت كده
جاسر:وانا هرميكى بره البيت وارجع ملاك
روفان:ههههههه ترمى مين مش هتخرجنى من البيت ولا هترجع ملاك
جاسر:تحبى تشوفى
كان سوف يذهب جاسر ولكن اوقفته روفان
روفان:لو روحت رجعت ملاك هتروح هتلاقى جوثتها بس
جاسر:انتى بتقولى اى
روفان:لو عايز تحمى مراتك وابنك بلاش ترجعها سبها
جاسر:ابنى هى ملاك حامل
روفان:بعد ما رمتها فى الشارع طلعت حامل فى رجاله تبعى محصرين بيتها لو رجعتلها هقتلها وهقتل ابنك
جاسر:انتى ازاى زباله كده
روفان:انا اعمل اى حاجه علشان الفلوس اوعى تقول لصحابك انك عرفت الحقيقه علشان مأزيش حد منهم
جاسر:وانا مش هسيبك
وتركها وذهب
بالك
حسيت نفسى مربوط ومش عارف اعمل حاجه ومش عايز اخسر ابنى وملاك اضطريت اسكت وافكر فى هدوء علشان اعرف اوقعها طول ال٦ سنين بخطط واعمل فى حاجات لحد ما عملت حاجه انا عارف انو مينفعش بس الى زى دى مش هينفع معاها غير كده خليت حد تبعى يساعدني ويخلى روفان بقيت مدمنه روفان دلوقتى مبقتش تعرف تعيش من غير ما تشم بودره انا بحاول ادور على ملاك علشان اودى
ملاك فى مكان بعيد علشان اقدر اخلص من روفان بس مش عارف مكانها مكنش ينفع اجمعكو فى القصر علشان روفان حطى ناس فى كل مكان تابعها لو شافتكو هتعرف انى عايز اقولكو الحقيقه طبعا داليا انتى سألتني روفان قاعده بصفتها اى بصفتها قريبت فوزيه لان فوزيه تبقى مرات ابوها انا قلتلكو الحقيقه علشان تساعدوني مش عايز ابقى لوحدى فى المعركه دى
داليا:خالتو اتجوزت هى ازاى كده
يوسف انا اسف يا صحبى علشان كنت بعملك وحش طول السنين دى سامحنى يا صحبى
مراد:وانا كمان يا صحبى سامحنى
نادر:بصراحه حسيتك انسان جدع لو عملت حاجه زعلتك سامحنى
داليا بدموع:متزعلش منى مكنش قصدى اعمل كده معاك
منه بدموع:انا اسفه يا حاسر ارجوك سامحنى
جاسر:انا مش زعلان منكو انا جايبكو علشان عرفت ان ملاك فى اسكندريه
داليا:بصراحه كده انا عارفه مكان ملاك انا اسفه انى مقولتلكش علشان نور هى الى قالتلى مقولش
جاسر:خلاص مش مهم المهم انك عارفه مكانها
داليا:هنروحلها دلوقتى
جاسر:لا
منه:احنا نسينا صح مين الى ساعدك علشان تخلى روفان مدمنه
جاسر:
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ملاك الجاسر)
