رواية السر الفصل الخامس 5 بقلم روان محمد صقر
رواية السر الجزء الخامس
رواية السر البارت الخامس
رواية السر الحلقة الخامسة
وبعد ما صحيت لاقيت نفسى نايمه على سرير ولبسه هدوم بيتى وشعرى مفرود ومتغطيه بخفة
لكن لما حاولت أقوم لاقيت تُقل فى أيدى
وكانت الصدمة لما لاقيت أيدى مربوطة فى السرير بحديد وكأنى مسجونه فضلت انادى على سند كتير : سند أنت يا بنى آدم
لاقيته دخل عليا بلا مبالاة وكأنه اللى هو عمله فيا عادى ومن حقه قرب عليا قوى لغاية ما وقف قدام وشه بحياء بصيت فى عيونه بقوة وحدة ونطقت بقوة عكس الخوف اللى متشال فى قلبى منه : أنت أى اللى عمله فيا ده يا حيوان أنت
قرب اكتر واكتر لغاية ما جنب شعرى المفرود وراء ودنى بأنمله بهدوء وهمس فى ودنى بكلام يقتل بس كان مليان عشق معرفش ازاى بس حسيت بعشقه فى كلامه القاسى ده
سند : أهدى خالص يا بت الملاجئ لأن لسه حسابك لسه فى أوله فاهمه اللى أنا عمله فيكى ده حاجه بسيطة قوى وهتفضلى كده مش هفك إيدك هعيشك خدامه ذليله خلى الخدامين ليهم كرامه عنك فاهمه هخليكى تتمنى الموت ومطولهوش يا حقيرة عشان تمشى على حل شعرك كويس وتبيعى نفسك يا رخيصة
صعقت من كلامه وقربت منه اكتر لغاية ما أنفاسى لفحت وشه بس كان لازم من مواجهة حقيقية بصيت فى عيونه وقولت: الرخيص عارف نفسه كويس وأنت عارف أنا بتكلم عن أى
كفاية أنك طلعت متجوز ومحدش يعرف عنك حاجه ولا عنها واحدة جيبها من الشارع مش معروف أصلها ولا فصلها يا أستاذ سند الرخيص يتكلم عن نفسه كويس
أما لو بتتكلم عليا فى ده كلام معروف كويس أنه مش صح وقطع لسان اللى يقول عنى نص كلمه أنا اشرف منك ومن اللى وسوستلك وقالتلك أنى معيوبه
مرر أيده على خدى وتاه فى عيونى وحسيت بدموع اتجمعت فى عيونه السمرا بلون سواد الليل قرب اكتر منى بتوهان وردف قدام شفايفى : بعشقك يا بت الملاجئ؟!
وحضنى قوى وفضل يعيط ويعاتبنى : ليه يا سر ما قولتليش أنك مش بنت عمى؟!
ليه خبيتوا عنى ؟! أنهم اتبنوكى من الملجأ ؟!
طلعت من حضنه بوهن وضعف من عشقه اللى حسيت بيه قوى : طب ما أنت كمان ابن ملجأ يا سند مش أنا لوحدى ؟!
وجاه صوت من الباب بينطق بشر قطع كل شئ فينا حتى النفس انقطع وقال : ومحدش قالكم أنكم اخوات؟!
وكانت الصدمة؟؟؟؟؟؟؟
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية السر)
