رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون 34 بقلم بشرى شريف
رواية طفلة النمر الجزء الرابع والثلاثون
رواية طفلة النمر البارت الرابع والثلاثون
رواية طفلة النمر الحلقة الرابعة والثلاثون
هاجر: مش قال مين بس عرفت ان فى بنت من البنتين مع رجل اعمال كبير بس بردوا رفض يقول مين الراجل دا غير ب اتنين مليون جنيه
الراجل بصدمه: ايه
هاجر: ايوه
الراجل: تمام هقول لهشام بيه و ابلغك تقولي له
هاجر: تمام
اما فى السجن عند حامد كان قاعد و قدامه شخص و بيقول: انت لسه صغير بس عاوز اقولك ان اللى عمل فيا كدا هو نمر اخوك هو اللى حبسنى و هو اللى لبسنى الاحمر و هتعدم بسببه عاوزك لما تكبر تنتقم منه انت لسه صغير يا اسر بس لما تكبر هتكون اسد علشان تاخد حق ابوك
اسر و فى عنيه ش، ر: حاضر يا بابا هدرب و هكبر و هن، تم ليك من نمر
حامد بخبث: شاطر يا اسر و كان فى سر بس انا هم، وت لازم اقوله لك
اسر: ايه يا بابا
حامد بخبث: نمر لما عرف ان اتجوزت و خالفت م، وت امك
اسر بصدمه و ش، ر: هو اللى م، وت ماما
حامد بخبث: اه
اسر بش، ر: اما وراتك يا نمر
حامد ابتسم بخبث و قال بضعف مصطنع: انا هقوم يا بنى و عاوزك تيجى ليا انا هت، عدم الاسبوع اللى جى
اسر قام و حضنه و قال: حاضر
و خرج
اسر اخو نمر و عنده 15 سنه
فى القصر فاطمه كانت قاعده فى اوضتها و حصنه صورة ولد و بتقول بعياط: نفسى اقولك يا بنى انى امك نفسى تعرف انى امك الحقيقه نفسى تقولى ماما من قلبك نفسى اسمعها منك اوى دخلت سماح و هى بتقول: مالك يا ماما
فاطمه بعياط: وحشنى اوى
سماح: طب ما تقولى له انك انتى امه
فاطمه: تفتكرى بقى ينفع
سماح: من كام شهر كنت هقولك لا طبعا بس دلوقتي اقولك ان عادى انك تقولى لان الحياه مش فيها عمر انك تخبى تانى و بذات ان اللى كان مهددك خلص يعتبر مات
فاطمه: و السر بتاعك
سماح بتنهيده: هقول بس لما القيها
فاطمه: انتى مش كنتى رافضه
سماح: اه بس انا يعتبر مش من اهتمامها فا عادى لو عرفت و كمان انتى عارفه انى قريب و هم، وت
فاطمه حضنتها و قالت: ان شاءلله لا يا قلبي
سماح بدموع: يارب
فى اليخت
خرجت وصال من الاوضه و طلعت على السطح لقت نمر واقف بيبص للبحر وصال قربت منه و حضنته من ورا و قالت: مالك
نمر شالها
وصال بضحك و صويت: يا نمر نزلنى
نمر و هو شايلها على ضهره قال بحب: لا
وصال: طب قاعدنى على سور
نمر: امممم ماشى
نمر نزل وصال و قاعدها على سور اليخت و كان حضن وسطها جامد علشان مش تقع
وصال بعشقك: انا بعشقك يا نمرى
نمر بحب: و انا بموت فيكى يلا كملى بقى
وصال: اكمل ايه
نمر: كلامك عليا
وصال: لا خلاص
نمر: يلا يا قلبي كملى
وصال: مش عارفه ليه حاسه بتهديد
نمر: لا خالص و بدا يشيل يده من على وسطها
وصال صوتت و مسك فيه جامد
نمر ضحك و قال: طب يلا كملى
وصال: حاضر بس نزلنى
نمر شالها اكنها طفله و راح قاعد على الكنبه و قاعدها على رجله وصال حطت راسها على صدره و قالت بحب: انت كل حاجه ليا من و انا صغيره و انت مهتم بيا من قبل ما تعرف انى بنت الداده بتاعت سيف و بدات ترابنى و تاخد بالك منى كنت بسمعك و انت بتتكلم مع تيتا فاطمه و هى بتقولك على الجواز و انت بتقول لها انك مش ها تتجوز لان مافيش واحده ها تقبل بواحد معاه بنت و لما كانت تسال لك مين البنت دى تقول لها وصال و لما كانت تقول ليكى وفيها ايه انك تتجوز و انت ترد و تقول ليها انك مش ها تتجوز و تسيبنى او تجيب واحده تعاملنى وحش علشان كدا كنت دايما بقولك انك تتجوز بس كنت بقولها و انا زعلانه علشان مش عاوزك تسيبنى علشان بحبك و بردوا علشان بحبك كنت عاوزك تتجوز بس الحمدلله انك كنت بترفض و بصت ليه بغضب طفولى: كنت مو، تك لو كنت وافقت
نمر ضحك و قال: مجنونه و الله
وصال بحب: عارف كنت بحب اوى دخلتك عليا و انت معاك الحاجه اللى كان نفسي فيها بس مكسوفه اقولك
نمر بغيظ: الحركه دى كانت بضيقنى
وصال بحب: قلبك ابيض بقى
نمر ضمها بحب و قال: انتى بنتى يا وصال مش حبيبتى بس
وصال بحب: و انت بابي و اخويا و حبيبى و جوزى و كل ما ليا فى الدنيا دى كلها
نمر بحب: طفلتى
وصال حضنته بحب و كسوف
نمر: انتى عارفه ليه كنت رافض اتجوز
وصال: ليه
نمر: علشان كنت بحب واحده ة كنت مش عاوز اتجوز غيرها و فى الوقت دا هى كانت بتدرس فا قولت استنها و لما كانوا يفتحوا الموضوع كنت بجبها فيكى انتى
وصال بدموع: طب ليه مش اتجوزتها
نمر: و مين قالك انا متجوزها
وصال بصدمه: انت متجوز عليا
نمر: لا انا متجوزك عليها
وصال و هى بتقوم من على رجله: طب ليه اتجوزتنى يلا قوم روح ليها
نمر شدها ليه تانى بضحك و قال: مش عاوزه تعرفى مين
وصال بعيط: لا
نمر مسح دموعها و بس خدها و قال و هو باصص فى عنيها: البنت اللى كنت مس عاوز اتجوز علشانها و علشان كانت صغيره و بتدرس هى احلى و اجمل و ارق بنت فى الكوكب هى
وصال بعيط: مين
نمر مسح باقى دموعها و بس خدها و عنيها و قال: العيون الجميله دى مش تعيط تانى حت لو علشانى
وصال: طب مين
نمر ضمها لحضنه اوى و قال: اكيد بنوتى
وصال بفرحه: انا
نمر: لا بنوتى واحده تانيه
وصال ضربته على كتفه بضحك و فرحخ و قالت: انت بتحبنى من و انا صغيره
نمر بعشق: انا بحبك و انتى لسه فى اللفه او لما مامتك دخلت علينا القصر و هى شايلاك و عيني وقعت عليكى و انا حبيتك و لما شوفتك تانى قلبى نبض علشان كدا كنت مش عاوز افرط فيك و لما عرفت ان انتى وصال الطفله اللى حبيتها فرحت و فضلت ما اخليك معي لحد ما بقيت بادمنك مش باعشقك بس
وصال عيطت من الفرحه و حضنة نمر جامد و قالت: انت كل حياتى يا نمرى
نمر ميح دموعها و قال: انا قولت ايه و بعدين انتي روحى يا وصالى
اما فى الشقه هاجر كانت بتتكلم فى الفون و هى بتقول: اه الفلوس معانا
عوض: تمام هاجى اقول ليكم
و بعد وقت مش طويل
كان عوض قاعد مع هاجر و الرجاله
عوض: انا مش عارفه البنت التانيه هى مين و كمان ساره
هاجر بغضب: نعم يا روح امك
عوض: بس اعرف هما مع مين
هاجر: فين
عوض: ساره مع هشام بيه اما البنت التانيه فا هى مع راجل اسمه……. و العنوان اهو
هاجر خدت العنوان و قالت: انت متاكد ان ساره مع هشام بيه
عوض: اه
هاجر: تمام خد الفلوس اهى
عوض خد الفلوس و فتح الشنطه و قال بغضب: الفلوس ناقصه
هاجر ببرود: طبعا امال انت فاكر هتاخد اتنين مليون جنيه بالمعلومات دى
عوض: بس كان فى اتفاق بينا
هاجر: الاتفاق انك تقول هما مين و فين و انت قولت هما فين و احتمال يطلعوا غلط
عوض: بس
هاجر و هى بتمد يدها علشان تاخد الفلوس قالت: خلاص مش عاجبينك هاتهم
عوض و هو بيبعد الشنطه: لا خلاص
و قام مشى بغضب
الرجاله: امشى انتى علشان محدش يشك فيكى و يقولوا بتخرج كتير
هاجر: تمام
بعد اسبوع كان الاسبوع دا من احلى الايام على وصال و نمر اما على الرجاله فا كانوا مش لقين الراجل و فى الاسبوع دا صافى راحت القصر بس عارفت ان وصال و نمر مسافرين فا قررت تسافر و تبقى تنزل ليهم فى وقت تانى
فى المخزن دخل نمر و قال بشر: اهلا يا سيد
سيد بخوف: انت عاوز منى ايه
نمر بشر: هتعرف دلوقتي و فضل يقرب منه بشر
فى ايطالى
كانت ملك قاعده على النيل و سيف قاعد جنبها و حضنها
سيف بحب: انتى عارفه انا بحبك قد ايه
ملك: عارفه
سيف: طب قد ايه يا عم الواثق انت
ملك: انت النيل دا كله
سيف: تؤتؤ
ملك: طب قد ايه
سيف: انا بحبك قد الجنه
ملك بعشق: و انا بعشقك و عمرى ما هزعلك فى اليوم انت عوضى فى الدنيا دى كلها
سيف: و انا عمرى ما هزعلك و هعوضك فعلا على كل حاجه
ملك: طب انا جعانه
سيف بغيظ: انتى فصيله يا بت
ملك و هى بطلع لسانها: عارفه
سيف: طب يلا نجيب اكل
ملك: يلا
قاموا جابوا اكل فضلوا يتمشوا و يتفسحوا
فى امريكا
كانت صافى قاعده على مكتب و دخل عليها شاب
صافى قامت واقفت و قالت: ادهم بيه
ادهم: ساره تعالي ورايا المكتب
ساره او صافى: حاضر
ييييييييييتبع ياتر صافى هى ساره فعلا و لا حد تانى و ياتر مين ابن فاطمه و ايه السر اللى سماح مخبيه و نمر ها يعمل ايه فى سيد و ياتر مين الشخص اللى معاه بنت سعاد التانيه كل دا ها نعرفه البارت اللى جى
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية طفلة النمر)
