رواية شمس الفصل الثالث 3 بقلم قدر
رواية شمس الجزء الثالث
رواية شمس البارت الثالث
رواية شمس الحلقة الثالثة
حسام اول مبص على وشها وركز ..
حسام فضل يخبط على دماغه ويقول لا انا اكيد تقلت فى الشرب ..
ايه الافكار الى بتجيلى دى ويدعك فى عينيه ..
البنت : طلباتك ..
حسام : ايه ده نفس الصوت كمان ..
وبزعيق وبصوت عالى …
احمد .. الحق يااا احماااد ..
احمد بأستغراب : فى اى يا ابنى .. .
حسام : الحق يا احمد ..
احمد قام بسرعه وراح لعنده لقاه بيشاروله على البنت ..
احمد اول مبص للبنت رفعت شعرها من على وشها وبصيتله ..
احمد اتصدم فى اللحظه دى ومسكها جامد من دراعها ..
وبص لحسام ..
حسام : مش دى مراتك ! !
احمد بعد مشدها من ايديها .. قالها بزعيق
انتى بتعملى ايه هنا ؟ !
شمس وهى بتشد ايديها : وانت مالك انت .. كنت مين انت اصلا .. ؟ !
وبعدين سيب ايدى الأستاذ ده جه قبلك وبصبت لحسام ..
احمد بعصبيه : نعم يختى ؟ !
ولسا بينزل بالقلم على وشها راحت واقعه على الارض ..
حسام : لم لحمك يا اخويا .. ..
حسام قلع جاكيت البدله الى كان لابسه وحاطه عليها وشالها حطها فى العربيه .. ..
ووصل البيت حطها على السرير وفضل قاعد على الكرسى قصادها .. محاولش انه حتى يفوقها ..
طول الليل دماغه بتلف وتدور وتسأل ايه الى حصل ده ؟
وهى عملت كدا ليه ؟ !
صحيت الصبح بتبص لقيته قاعد على الكرسى قصادها وباصصلها ..
شمس : انت قاعد كدا ليه ؟ وايه الى دخلك الأوضه دى اصلا ؟
احمد : وانتى ايه الى ملبسك كدا ..
قامت وقفت بسرعه قدام المرايه وبصيت على شكلها ..
شمس بصدمه : انت عملت فيا ايه ؟
احمد : انتى ازاى خرجتى بالبس ده ؟
وايه الهباب الى على وشك ده !
مسحت شمس الروج الاحمر بسرعه ..
شمس : انت الى عملت فيا ايه انطق ..
احمد : استهبلى كويس . . . انتى فاكره انك كدا يعنى هتربينى مثلا ؟
وبزعيق انا مش هعديهالك على فكره ..
انتى مش يبقا اسمك على اسمى والاقى داخلالى بالبس ده الnight clup واسكت ..
شمس بصريخ : لا بقا دا انت الى بتستهبل .. انت الى لبستنى اللبس ده صح ؟
ودخلت الاوضه دى ازاى وانا قافله عليا بالمفتاح هاه ..
حسبى الله ونعم الوكيل فيك ..
احمد فضل باصصلها ومستغرب جدا انها مصدقه الكلام الى بتقوله . . . وانها بتكدبه بالطريقه دى . .
خرج من الاوضه وهيا عماله تصرخ وتزعقله .. وقعد فى الصاله ..
شمس بزعيق : اهرب .. ما انت طول عمرك جبان وبتهرب .
بعد شويا . . .
احمد لقا الباب بيخبط .. بص من العين السحريه
احمد : اهلك ..
شمس : مش عاوزه اشوف وش حد ..
احمد : انا هفتحلهم وانتى روحى غيرى القرف الى انتى لابساه ده ..
شمس : انت شكلك اتجنتت رسمى ..
احمد راح فتحلهم وهى دخلت غيرت وخرجتلهم ..
مرات عمها :عامله اى يشمس ..
شمس : هكون عامله ايه يمرات عمى . .
احمد خرج وقف فى البلكونه هو وعمها ..
وقربت منها بنت عمها وشدتها من شعرها وقالتلها ..
انتى يبت يشمس شكل أمك كانت دعيالك ولا ايه ؟
عارفه جده سايبله كام ورث وكاتبهم ب اسمه ..
شمس : اوعى كدا وسيبى شعرى .. ومش عاوزه اعرف .. .ويا ريت بعد كدا تنسونى .. ومتجوش تانى ..
مرات عمها : بتكرشينا دالوقتى وانا مأكلينك ومشربينك ومعلمينك .. ناس مبيطمرش فيها صحيح ..
شمس : ومشغلنى خدامه وملبسانى البس الى بيصغر على بنتك .. دا انتى عمرك مجبتيلى فستان جديد ولا توكه حتى .. .
خرج عم شمس من البلكونه هو واحمد ..
عم شمس : يالا بينا .. .
هما : يالا .. مع السلامه يحبيبتى ..
احمد قعد هو وشمس فى الصاله ..
منمش طول الليل ولسا دماغه عماله تودى وتجيب .. .
احمد : انا عاوز انام ..
شمس : متتخمد .. ..
احمد : وانتى مش هتنزلى تانى ؟
يشمس الى انتى بتعمليه دا مش اسلوب خالص .. وانتى عارفه انى اتجوزتك علشان اصلح غلطتى .. عاوزه ايه تانى ؟
شمس : انا قولتلك عاوزه حاجه تانى ؟!
انا عنلت حاجه اصلا !
احمد : استغفر الله العظيم ..
طيب بصى يشمس انا كدا اتعاملت معاكى بالحسنى بس لو نزلتى تانى من غير اذنى وبينتى شعرايه واحده من شعرك ولا نزلتى بلبس شبه الى لبستيه دا تانى ..
انا هقتلك ..
شمس : انت شارب حاجه يا احمد ؟
انت شارب صح ؟
احمد بعصبيه : اللهم بلغت يشمس ..
انتى حره بقا ..
دخل نام بعد مقفل باب الشقه بالمفتاح وحط المفتاح تحت المخده ..
صحا من النوم لقاها طبخت ..
احمد : ايه الريحه دى ؟ !
شمس : دا محشى .. وفراخ ..
اجيبلك تاكل ؟
احمد : يا ريت ..
ابتسمت وقامت حطيتله الغدا ..
احمد : مش هتاكلى ؟
شمس : لاء ..
احمد : ليه ؟
شمس : علشان مش جعانه ..
احمد : بس انتى مأكلتيش حاجه من امبارح ..
شمس : لما اجوع هاكل ..
عاوز شاى ولا قهوه ؟
احمد : قهوه ياريت ..
شمس راحت عملتىه القهوه وحطيتها قدامه ..
شمس : حسانى خدامه اووى .. مش مراتك ابدا ..
احمد : ليه بتقولى كدا .. هو مش الزوجه بتطبخ لجوزها عادى وتخدمه ؟
شمس : مُجرد احساس ..
احمد : احنا لازم ننزل الكليه كمان يومين ..
شمس بلعت ريقها وقالت ل احمد ..
لاء يا احمد مش نازله فى حته ولا هتعلم تانى ..
احمد : متخافيش يشمس انا هبقا معاكى .
شمس : يعنى ايه انت معايا ..
احمد : يعنى محدش هيقدر يبصلك ..
شمس : انا مش هتعلم تانى وولا هروح فى حته يا احمد ..
احمد : ازاى يعنى .. انتى عارفه ان دى اخر سنه ليا واول سنه ليكى ..
انتى بتدئى وانا بخلص خلاص ..
مينفعش حد فينا يقف ..
شمس : اتعلم انت وعيش انت واغلط انت حتى اتحمل انت نتيجه اغلاطك بس انا مش هنزل فى حته ..
احمد بزعيق : وانا مش هقبل ان مراتى تكون مش متعلمه حتى ..
شمس بأبتسامه كلها ألم : انت بتعايرنى !
احمد : مش قصدى ..
شمس : خلاص يا احمد ..
ودخلت قعدت فى الأوضه ..
بالليل ..
احمد خبط على باب اوضتها علشان يسألها ..
هتنامى امتا لقاها نايمه .. طفا النور تانى وخرج وقفل الباب ..
ووهو نايم فى الصاله سمع صوت الباب بيتقفل .. . الساعه اتنين بالليل .. صحا بسرعه ولبس الكوتشى على البجامه ولبس جاكيت وطلع بره البيت لقاها ركبت تاكسى ومشيت ..
ركب بسرعه عربيته ومشا ورا التاكسى لحد موصل ل night clup بس فى مكان بعيد شويا ..
دخلت ودخل وراها بسرعه ..
كانت رافعه شعرها لفوق ولابسه بنطلون جينز وجاكيت جيلد قصير ..
وقعدت على البار ..
احمد وقف يتفرج عليها ..
الراجل الى واقف على البار ..
تشربى ايه ؟
هى : اى حاجه تظبطلى دماغى .. اقولك اعملى كوكتيل على ذوقك ..
فى ثوانى كان حاطط قدامها كاس ..
واحد جه قعد جنبها ..
مال الجميل .. شكله زعلان ..
هى : روح شوف اى واحده تانيه علشان انا اجازتى النهارده ..
الشخص : وهما من امتا بياخدوا اجازه يجميل ..
وحط ايده على وشها .. رجعت لورا بسرعه ..
احمد مسك ايده وبزعيق وعصبيه ..
احمد : اقطعهالك دالوقتى !
الشخص : وانت كنت مين بقا ان شاء الله ؟
احمد : كُنت جوزها يروح امك .. وراح زاقه موقعه على الارض …
بيدير يبص عليها ملقاهاش ..
خرج بسرعه يدور عليها ..
لقاها بتجرى فى الشارع ..
وقف مكانه وبينده عليها بعصبيه شديده
شمس .. اقفى مكانك . اقفى احسنلك ..
وقفت واديرت علشان تبصله فجأه جات عربيه من اخر الطريق وخبطتها ..
احمد : شممممش …
وطلع جرى شالها ..
احمد : شمس .. متموتيش يا شمس ..
متموتيش ..
كانت دماغه بتجيب دم ..
شالها بسرعه وحطها فى العربيه ..
ووداها على المستشفى ..
الدكتور : الأصابه الحمدلله الى فى دماغها مش خطيره والباقى مُجرد خدش وكسر فى ايديها .. بس الكلام الى انت حكيتهولى ده هو الى خطير وانت فاهم غلط خالص …
مراتك عقلها بيحاول يهرب من واقع وده بأنه بيخلق شخصيه جديده مختلفه تماما عن شخصيتها ..
انا شايف انها محتاجه دكتور نفسى ..
الدكتور وقف دكتور معدى ..
الدكتور : عاوز اشتشيرك يا دكتور حسن فى موضوع ..
وحكاله على كل حاجه ..
دكتور حسن : الكلام الى انت بتقوله ده محتاج قاعده فى المكتب وقال ل احمد تعالى معايا ..
احمد راح قعد معاه فى المكتب ..
الدكتور : انا شغال على دراسه جديده تُشابه حاله مراتك دى .. وبدء يطلع ورق من المكتب وقال ل احمد ..
لو احنا قدرنا نرجع تانى لليوم الى حصلها فيه الصدمه ونخليه طبيعى ..
وقتها ب احتماليه85%
هى هتخف .. بس الموضوع لسا تحت الدراسه لعلمك ..
احمد : استحاله الى انت يتقوله ده يحصل اصلا ..
“المجد لمن أضناه الأسى ومزقت روحه برودة العلاقات ولمن قدّم روحه فداءً لمن لايستحق فدُهست روحه بأقدام تجار المشاعر وبائعي كلمات الحب في سوق النفاق العاطفي “
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية شمس)
