رواية عشقت القاسي الفصل السابع 7 بقلم بشرى شريف
رواية عشقت القاسي الجزء السابع
رواية عشقت القاسي البارت السابع
رواية عشقت القاسي الحلقة السابعة
اسفه على التاخير بس بجد تانيه ثانوى صعبه اوى بلص ان التفاعل وحش اوى لو عايزنى اكمل راجعوا التفاعل تانى
و عدى يومين و محدش عارف حاجه عن ياسمين و خالد
فى اليومين دول قاسى كان بيدور عليها فى كل حت و طبعا مش عارف يوصل لها بسبب انها المفروض ميته قدام الكل و فى بداية اليوم التانى كان قاسى قاعد مع ميار و معاهم سوزى اللى حسه بالغضب و سمير و دخلت عليهم ست فى الخمسين من عمرها و قالت: هاي
سوزى قامت حضنتها و قالت: مامي
هدي: حبيبت قلب مامى
سمير: عامله اى يا مامى
هدى: الحمدلله يا قلبى
هدى بصت على قاسى و ميار و قالت: هاى
قاسى بغضب: غورى من وشى يا هدى بدل لما اقوملك
سمير بغضب: ازاى تكلم مامى كدا
قاسى كان ها يقوم بس هدى خدت سمير و سوزى و مشيت و بعد وقت دخلت الخدامه و هى معاها ريم
ميار بستغراب: ريم
ريم و هى بتنهج: فين ياسمين
قاسى: مش موجوده
ريم: طب راحت فين
قاسى: مختفيه
ريم: طب ممكن توصلنى عند جون
قاسى: و فين بيته
ريم: مش عارفه
ميار: انا عارفه
خروجوا التلاته ركبوا العربيه و فى الطريق لبيت جون
اما فى فيلا جون
خالد:ياسمين قومى نامى
ياسمين بغضب: مش ها نام و لا هرتاح الا لما ريم ترجع دخلت بنت عندها 5 سنين و هى بتقول: مامى مامى هى ريم مش ها تيجي
ياسمين بحب: جيه فى الطريق يا روما
مريم بفرحه: هييييييه و خرجت و بعد وقت
ياسمين: انا هقوم ادور عليها بنفسى بس قبل ما تتحرك كانت وقعه مغم عليها خالد شالها و طلعها فوق و هو قلقان و جون كان طلع بس الجرس رن جون راح فتح و لقه ريم بتجرى عليه و بتحضنه جون شالها و قال بفرحه: ريم حبيبتى وحشتيني اوى كنتى فين
ريم: هى فين ياسمين
جون بص على قاسى و ميار اللى مستنين رده و قال: اتفضلوا
و دخلوا التلاته
جون بصوت عالي: ريم رجعت ريم رجعت
نزل خالد بيجرى و هو بيقول: بجد يا جون
جون: اه و الله اهى
خالد شدها من جون و حضنها و قال: كدا يا ريم كنتى فين
ريم بدموع: فين ياسمين
مريم نزلت و هى بتقول: خالوا خالد هى مامى ليه مش عايزه تصحى
خالد: تعالى يا روما ريم اهى مريم نزلت حضنت ريم
ريم: فين ياسمين
مريم: نايمه
ريم بصت لجون و خالد و قالت: فين ياسمين
جون: انتى هبله يا بت ما مريم بتقول ليكى نايمه
ريم: انا هطلع ليها
مريم: هاجى معاكى
خالد: اطلعوا بس مش عايز هبل و ياريت مش اطلع القى وش ياسمين احمر من الضرب ها
ريم ضحكت و قالت: حاضر بس هى مالها
خالد: وخده منوم علشان تنام و مش ها تصحى دلوقتي
ريم: ماشي وطلعوا
خالد: اتفضلوا
قاسى: ممكن افهم ازاى تختفوا كدا
جون بستغراب: مين دول
خالد: قاسى المهدى
جون: رجل الاعمال
خالد: اه و كمل لقاسى: هو انتوا لقتوا ريم ازاى
ميار: ريم اللى جت عندنا
جون: ازاى
ميار حكت ازاى و بعدين قالت: هى ياسمين كويسه
جون: اه
خالد: هى بس علشان مش بتنام و لا بتاكل و عملت مجهود كبير فا اغم عليها
ميار بخوف: و هى كويسة
جون: اه و الله هى شويه و ها تفوق
قاسى كان قلقان عليها و قال و هو بيحاول يخفى القلق: هى اغم عليها امتى
خالد: و انتوا بترنوا
قاسى بقلق مخفى: ها تفوق امتى
خالد: مش عارف ممكن كمان شويه او الصبح بس احتمال الصبح علشان هى مش نامت من يومين
قاسى: طب ها نستاذن احنا و بكرا ها نجي نطمن عليها و على ريم بعد اذنكم
خالد: تمام اتفضل
قاسى و ميار خرجوا مع جون علشان يوصلهم
و خالد طلع يطمن على ياسمين و اول لما دخل انصدم لقى مريم فوق ياسمين و ريم بتعضها علشان تصحى
خالد بصويت وصل ليهم تحت: ايه اللى بتعملوا دا
مريم و ريم نزلوا جري
جون: عملتوا اى
مريم: مش عملنا حاجه
جون: انجزوا عملتوا اى لياسمين
ريم: مش عملنا حاجه
جون: لا فى مصيبه خالد لما بيقلب على الام اللى بتصوت فى عيالها بيبقى فى مصيبه حصلت
ريم: تؤتؤ
قاسى: بعد اذنك و خد ميار و خرجوا
ميار: قاسى استنى علشان خاطري ليضرب الاطفال
قاسى: يلا يا ميار
ميار: علشان خاطري
قاسى اتنهد و وقف و هو بيقول: حاضر مع ان كدا عيب
اما جوه خالد نزل جرى و قال: تعالوا بقى
جون: اهدى بس فى اى
خالد: اطلع علشان اطمن على البت القى الهانم اقعده بتتنطط على ياسمين
جون بصدمه: يا نهار ابيض مين فيهم
خالد: الاستاذ مريم و الهانم ريم بقى مقضياها عض في يد البنت
جون انفجر ضحك
اما برا قاسى و هو بيشد ميار: يلا يا حبيبتى هما يستهلوا اصلا
ميار ضحكت
جوا بعد ما خالد هيدى
خالد: كنتى فين يا ريم
ريم: انا لما خرجت اجيب حاجه حلوه كنت بعدى الطريق و فى عربيه جت بسرعه خبطتنى و لما فوقت لقيت واحد قاعد جنبى و قال ان هو دا اللى خبطنى و لما قام يجيب حاجه اكلها هربت و روحت عند ياسمين بس مش لقتها و هما جبونى هنا
جون: روحتى هناك ليه و مش جيتى هنا
ريم: لاني مش عارفه الطريق هنا انا قولت لسواق التاكسى على مستشفتى الفرماوي وبعدين دخلت من الشارع اللي جنبه ولقيت القصر و هما بقى جابوني هنا لان البنت اللى معاه كانت عارفه الطريقه
خالد: و الفون بتاعك فين بقى و مقفول ليه
ريم: الفون بتاعي هنا
خالد: تمام يا قلبى قومى ارتاحى
ريم: لا هلعب انا نايمه من يومين
جون: ايوه صح قومى العبى
ريم جريت تلعب مع مريم
فى مكان تاني
كان فى شاب عمال يدور فى كل حته على ريم
الشاب بستغراب: هى راحت فين
فضل يدور لحد ما تعب و افتكر الكاميرات و راح يشوف الكاميرات و شاف ريم و هى بتهرب
معتز: دى مجنونه بس قمر
فى العربيه
ميار: هى ياسمين مخلفه
قاسى ببرود: مش عارف
ميار: طب ازاى دا العالم كله عارف انها سنجل
قاسى: عادي ممكن تكون مش قايله لحد
ميار: هسأله بكرا
قاسى بص لميار و قال: لا يا ميار و مش عايزك تصاحبى ياسمين اوى
ميار كان ها تتكلم بس قاسى بص ليها فا ميار خافت و قالت: حاضر
و رواحوا و ناموا و تانى يوم قاسى خد ميار و راحوا لياسمين اما عند ياسمين فا كانت صاحيت و فرحت لما شافت ريم و بعد وقت الفون اتصل
خالد رد و قال: الوو
الشخص: خالد انا جى و عارف ان ياسمين عايشه فا خاليها ها
خالد: تمام يا عمو سامح
وقف و بالغ ياسمين و جون و بعد وقت وصل سامح و ابنه و دخلوا قاعدوا مع جون و بعد دقيقه دخلت ياسمين و خالد
سامح: ياسمين حبيبتى عامله ايه
ياسمين: الحمدلله يا انكل
سامح: بصى بقى دا معتز ابنى و اللى ها يتعامل معاكم
خالد: تمام
وفضلوا يتكلموا فى الشغل و بعد وقت الجرس رن
مريم جريت فتحت
ميار: فين ياسمين يقمر
مريم: مامى جوه
ميار: ممكن تودينا ليها
مريم: حاضر و مسكت يد ميار و قاسى و دخلت الاوضه اللى الكل قاعد فيها و قالت: مامى عمو و طنط بيسالوا عليكى
ياسمين بصت و ابتسمت و قالت: ميار وحشتني ميار قربت و حضنتها و مريم خرجت تلعب و بعد وقت
دخلت ريم وهى مسكه يد مريم و بتقول: ياسمين مريم كلت التراب و ورق الشجر
معتز بصدمه: انتى
ريم: انت
ياسمين: انتوا
خالد: بس يا ظريفه و كمل انتوا تعرفوا بعض
ريم: دا اللى خبطنى
معتز: انتوا تعرفوها
ياسمين شاورت لريم و قالت: خدى مريم و روحوا اتفرجوا على الكرتون و كملت ل معتز: اه ساره بنت خالتى
اما قاسى كان عايز يمشى بس ياسمين كانت رافضه و بتقول انها عاوزه فى حاجه و بعد ساعه سمعوا صويت جامد من فوق الكل طلع يجرى و اول لما دخلوا لقوا ريم بصه من البلكونة الكل قرب و ياسمين بتبص لقت مريم وقعه و الدم حواليها ياسمين اغم عليها
خالد و جون و سامح و قاسى و ميار فى صوت واحد: ياااااااااااسمين
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشقت القاسي)
