رواية ملاكي الصامت الفصل الثالث 3 بقلم نرمين محمد
رواية ملاكي الصامت الجزء الثالث
رواية ملاكي الصامت البارت الثالث
رواية ملاكي الصامت الحلقة الثالثة
الأب : انت بتقول ايه ……هتتجوزها ازاى
سليم : زى الناس مالك فى ايه ….ولا ليكون انا عريس ميشرفكش وانت خايف على بنتك منى …. آسف معلش المفروض اقول أنا اللى اخاف عليها منكوا
أحمد : تدفع كام
سليم : قصدك ايه
أحمد : قصدى انا وانت عارفينه كويس وانت عاوزها علشان عجب*** يعنى تتب***معاها شوية وبعدين مفيش حد يقدر ينكر قد ايه هى حلوة وتقدر توقع اى حد بسبب جمالها ده مش انت بس والله لولا أنها اختى انا مكنتش سبتها
غضب سليم بشدة بعد سماع هذا الكلام…كيف يفكر هذا الحقير بها ….صوب سليم المس** على يدين ورجلين احمد وأطل** عليه اربع رصا**”
سليم : سمعنى بقى كنت بتقول ايه
الأم : ايه اللى انت عملتوه ده …..ابنى حبيبى …قوم يا ابنى
أحمد : اااااه ….مش قادر ….ااااه
الأب : ليه عملت كدة …..سيبنا فى حالنا بقى
سليم : ابنك طول لسانه على حاجة تخصنى لأ وكمان ايه غلط فيها يبقى يستحق اللى يجراله …ومتخافش مش هيم** دلوقتى أنا اللى سايبه عايش بمزاجى ….انا بس كنت بعلم عليه علشان بعد كدة يفكر في الكلام قبل ما يقوله
الأب : طب انا هعمل اللى انت عاوزه ….بس سبنا فى حالنا
سليم : هو انت بتتشرط عليا ولا ايه
الأب : لأ والله يا باشااا …..اللى انت عاوزه هنعملوه
سليم : تمام اوى …. يا شباب فكوا الراجل ده علشان هو أبو العروسة ومش هينفع اتجوز من غيره
الأب : خلاص انا عملت اللى انت عايزه ودلوقتي هى بقت مراتك ….أقدر امشى انا ومراتى وابنى دلوقتى
سليم : لأ
الأب : بس انت قولت انتا لو عملنا اللى انت عايزه هتسبنا
سليم : انت بتزعق فى وشى ولا ايه يا راجل انت
الأب : لأ والله ياباشااا أنا مقدرش
سليم : على العموم انا هسيبكوا بس لسه فى حاجة اخيرة هتعملوها وبعد كدة روحوا فى ستين داهية
الأب : ايه هى
سليم : هتعرف قريب …..متستعجلش
ذهب سليم إلى المستشفى ودخل إلى غرفة عشق وجلس بجانبها
سليم : تعرفى إنك حلوة اوى اوى اوى وجميلة جدا …انتى مفكيش حاجة من البنى آدمين هما كلهم كدابين وخداعين وبيظلموا بس انتى حاجة تانية كدة ….الواحد لما بيشوفك بيحس إنك جنة مصغرة نازلة من السما …دعوة حلوة من عند ربنا ….ابتسامة جميلة تمحى الهموم ….انا ادفع عمرى كله ومشوفش نظرة الحزن اللى فى عنيكى دى ….وجعك بيقتلنى ….انا مش عارف امتى بقيتى مهمة عندى اوى كدة ومش عارف ازاى انا اتعلقت بيكى بالسرعة دى ….بس كل اللى أنا اعرفه انك بقيتى روحى ومفيش انسان من غير روح …صدقينى هعمل كل اللى أقدر عليه علشان انسيكى الايام الوحشة اللى عشتيها…انا عارف إنك اتعذبتى كتير والدنيا ظلمتك اوى وانتى بريئة ….انا آسف على أى حاجة زعلتك … آسف على كل دمعة نزلت من عنيكى … آسف على أى حاجة وحشة فى حياتك بس اوعدك انى هعوضك بس انتى قومى …قومى يا عشق سليم وقلبه
وفى هذه الأثناء استيقظت عشق حاولت فتح عيونها وصرخت بأعلى صوتها
عشق بصراخ : ابعدوا عنى ….انا معملتش حاجة والله …بس كفاية محدش يضرب**…انا جسمى وجع**” ….ابعدوا عنى والنبى …. يابابا كفاية والله ما عملت حاجة ….يا ماما الحقينى ….حد يلحقنى
سليم بدموع : اهدى …اهدى مفيش حد هيقرب منك ولا هيلمسك بس اهدى …اهدى متخافيش انا جنبك
عشق : لأ هيمو****” ….قولهم انى معملتش حاجة والله …خليهم يبعدوا عنى ….دول حرقونى ….انا معملتش حاجة …….سليم ضمها إلى حضنه وبكى بشدة رغماً عنه وهى قاومته بشدة ظنت أنه سيؤذيها ولكنها استسلمت بعد فترة وشعرت بالأمان
سليم وهى بحضنه : ششششش …اهدى مفيش حد هيقدر يلمسك طول مانا عايش بس اهدى
عشق : انا ….انا ….انا…ب…
سليم : بس خلاص مفيش حاجة تخوفك …اهدى وبطلى عياط ابوس ايدك …وقوليلى عاوزة ايه وانا اعمله
عشق : انا… أنا بخاف من الضلمة …شغل النور والنبى
وقعت هذه الكلمات على قلب سليم مثل النار وشعر بالغضب وأراد قت**” أهلها فى هذه الثانية لأنهم السبب فى كل هذا …حاول منع نزول دموعه ولكنه لم يستطع ف كلامها وجع قلبه ولا يعرف ماذا يفعل
عشق بدموع : حد يشغل النور …انا خايفة أوى
سليم : متخافيش ….طول مانا جنبك متخافيش …مش هسيبك وامشى انا معاكى بس اهدى
عشق : طب شغل النور والنبى انا خايفة
سليم : بصى …هو الموضوع أنه ….يعنى اللى حصل …عنيكى فيها مشاكل ومش هتشوفى بيها لفترة صغيره بس مش كتير
عشق : قصدك انى بقيت عامية
سليم : لأ …صدقينى هى فترة صغيرة وهترجعى تشوفى تانى وانا هخليكى تسمعى الكلام ده من الدكتورة لو مش مصدقانى
عشق : بس ….بس أنا بخاف من الضلمة
سليم : متخافيش انا هفضل جنبك ومستحيل اسيبك
عشق : انت مين
سليم : هتعرفى دلوقتى ….بس اهدى
وفى هذه الأثناء دخلت أم عشق عليهم الغرفة بعدما تركها الحراس بأمر من سليم
الأم : عاملة ايه دلوقتي يا بنتى
بعدما سمعت عشق صوتها خافت وارتعشت اجزاء جسمها كله خوفاً منها وبكت بشده ولاحظ سليم هذا وأخذها بين احضانه لكى تهدأ
سليم : ششششش …اهدى انا قولتلك طول مانا جنبك مستحيل حد يقرب منك بس اهدى
عشق بدموع : هما هيمو*** وانا معملتش حاجة والله
سليم : مفيش حد هيقرب منك ….ده انا ادفن**” صاحيين …اهدى انا معاكى
الأم : انا مش هعملك حاجة انا جاية اقولك كلمتين وماشية على طول ….احنا خلاص مش عاوزينك والجدع اللى جنبك ده هو اللي هياخدك …..متجيش لينا ولا تقربى مننا ابعدى عن حياتنا واحنا هنبعد عنك
عشق ببكاء شديد : طب انا عملت ايه ليكوا علشان تكرهونى بالشكل ده ….انا معملتش حاجة لكل ده
الام : انا قولت اللى عندى وخلاص متقربيش مننا ولا احنا هنقرب منك
عشق : طب انا هروح فين ….انا معرفش حد
الأم : هتروحى بيت جوزك
عشق : ايه ….جوزى مين وازاى ….. لأ والنبى يا ماما متسبنيش انا هعمل أى حاجة بس خدينى معاكى
الأم : خلاص انتى بقتى مراته وملكيش علاقة بينا…سلام
عشق بدموع : ماما….يا ماما استنى متسبنيش ارجوكى
سليم : اهدى ….انا قولتلك كفاية عياط …اهدى علشان خاطرى اهدى ….انا هعمل اللى انتى عايزاه بس متعيطيش
عشق : اعمل انا ايه دلوقتي ….اكيد هيعذ**” زيهم وكمان انا عامية هتصرف ازاى دلوقتى
سليم : مين قال إنه هيعذ**” ….ليه بتقولى كدة
عشق : اومال اتجوزنى ليه وكمان انا معرفوش …انا خايفة يعمل معايا حاجات وحشة ويضر**” ويحر**” زيهم
سليم ضمها لاحضانه : متخافيش انا مستحيل اعمل كدة ….انا اموت نفسي قبل ما افكر ازعلك
عشق : قصدك ايه …..هو انت
سليم : ايوه انا جوزك …..جوزك يا مدام عشق:::
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ملاكي الصامت)
