رواية طفلة النمر الفصل الحادي عشر 11 بقلم بشرى شريف
رواية طفلة النمر الجزء الحادي عشر
رواية طفلة النمر البارت الحادي عشر
رواية طفلة النمر الحلقة الحادية عشر
بعد ما وصال كلت مريم فضلت تلعب معاها و كل دا و نمر مراقبهم و مبتسم و بص لمريم و هو بيفكر في حاجه نمر قال: مريم
مريم: نعم يا نمر بيه
نمر: انتى وراكى شغل
مريم: لا
نمر: طب لو عاوزه تروحي روحي
مريم: انا هقعد مع وصال شوية
نمر: تمام
نمر رجع يشتغل تانى و على الساعه 5
مريم: مستر نمر
نمر: امممم
مريم: انا همشى و وصال نامت
نمر بص علي وصال و قال: تمام اتفضلى انتى
مريم ببتسامه: بعد اذنك و خرجت و بعد ساعتين صحيت وصال و قربت من نمر و قالت: بابا
نمر ساب الورق بتعب و شالها حطها على المكتب و قال: نعم
وصال: انا جعانه
نمر: حاضر تكلى ايه
وصال بخجل و صوت واطى: شاورما
نمر سمعها و قال: طب ليه مكسوفه و بتقولى بصوت واطى
وصال: علشان ماما قالت ليا انى مش ينفع اطلب طلبات كتير و انا بطلب طلبات كتير
نمر ببتسامه: لا يا ستى معايا اطلبى اللى انتى عاوزه
وصال حضنته بفرحه و قالت: انت احلى بابا
نمر حضنه و قال: يلا عشان نطلب و فعلا طلبوا و بعد وقت دخل السكيروتى باكل و نمر و وصال كلوا و نمر عمل لنفسه قهوه و بعد ساعات
نمر: الو
فاطمه: ايه يا بنى كل دا و الفون مقفول ليه
نمر: مش عارف بس ممكن شبكه
فاطمه:طب قدامك قد ايه
نمر بتعب: مش عارف لسه شويع و رايه شغل كتير اوى اوى يعنى علشان الصفقات اللى داخل فيها
فاطمه: لا تعالى و كمل بكرا الوقت اتاخر اوى
نمر: ليه الساعه كام
فاطمه: الفجر قرب ياذن
نمر بصدمه: ايه كل دا و انا لسه ماخلصتش و فى شغل كتير كمان
فاطمه: معلش يا بنى بس انت كنت مقصر فى الشركه و كنت بتروحه كل فين وفين
نمر: يلا مش مهم انا جى دلوقتي
نمر قف و بص لقه وصال نايمه شالها و خرج و بعد وقت وصل و طلع نايم وصال وراح غرفة فاطمه
فاطمه: انت جيت يا حبيبي
نمر باس راسها و قال: اه
فاطمه: طب روح نام
نمر: حاضر اه عمر رجع و جى بكرا و سلمى ها توصل بكرا على العصر
فاطمه: توصل بسلامه بس عمر دا حسابه معايا كبير
نمر: معلش بقى اصلا احنا اتخنقنا
فاطمه: ليه
نمر: عايزنى اودي وصال ليهم
فاطمه: معلش بس انت عارف عمر بيخاف عليك اوى
نمر و هو بيقوم: عارف يلا تصبحى على الجنه
فاطمه: و انت من اهلها
نمر خرج وراح الاوضه غير و نام تاني يوم وصال صحيت و قامت و قالت: بابا بابا
نمر بنوم: ايه
وصال: انا حلمت بحلم
نمر: حلو ولا وحش
وصال: مش عارفه بس هو و حكت يوم امبارح
نمر بضحك: بس دا حقيقى
وصال: بجد
نمر: اه وبص فى ساعة و قال يدوب اقوم عشان اروح الشركه و ارجع تانى
وصال قامت و نزلت جرى على تحت
نمر بص على باب الاوضه و هو مش فاهم حاجه و قام يلبس اما تحت
وصال: داده يلا تعالي عشان البس عشان اروح مع بابا
سعاد: و هتسبينى
وصال: معلش بقى
هاجر: طب احنا مش قاعدنا مع بعض امبارح
وصال: معلش لما اجي ها قعد معاكم
سعاد: تمام هاجر حضرى الفطار
هاجر: حاضر
بعد وقت على السفره دخلت وصال
نمر بص عليها و انصدم كانت ملاك و فيها جمال و انو، ثه
وصال كانت لبسه فستان قصير و فرده شعره مع شفيفها الوردى الطبيعيه و خدوده الحمرا مع عينيها البنى و شعرها العسلى اللى ينور فى الشمس
نمر قال: لبسه ليه
وصال: هاجى معاك
نمر بغيره: لا
وصال: علشان خاطري عاوزه اشوف مريم
نمر: طب اطلعى غيرى
سعاد: يا نمر بيه وصال طفله و حقه تلبس كدا
اتكلمت فاطمه قبل ما نمر يتعصب على سعاد: ايوه يا نمر وصال طفله و لو مش لبست دا دلوقتي لما تكبر ها تكون نفسها تلبس و ها تزعل
نمر قال بغيره: هو دا شكل طفله
فاطمه ضحكت و قالت: اه
نمر: تمام اقعدي كلى
وصال حضنته بفرحه و قاعدة يكلوا
و بعد وثت دخل عمر و قال: انا جيت
وصال: عمو الوحش جيه
فاطمه و نمر كتموا ضحكتهم و عمر بص عليها بغيظ
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية طفلة النمر)
