رواية عشقته صعيدياً الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم سهير أحمد
 |
| رواية عشقته صعيدياً الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم سهير أحمد |
رواية عشقته صعيدياً الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم سهير أحمد
حور : أحلى عبايه ليكى يا ماما هنيه
هنيه برفعه حاجب: عندى كتير كتر خيرك وسابتها ومشت
حور بإحراج : أحم خلاص خديها حضرتك يا ماما فاطمه
فاطمه بمواساه : طيب تصدقى أن دى أحلى من عبايتى أنا هاخدها
حور بابتسامه : خدى اللى حضرتك عاوزاه أنا جعانه على فكرة
فهد : طيب والله وقفنا مرتين فى السكه علشان ناكل
الجد : بس يالا دى لو عازت أدبحك على الغدا هعمل كده
حور : يع لأ فهد طعمه مش حلو أقولك أنا نفسى فى ايه
فاطمه : فى ايه ياحبيبتى
حور بتلذذ: فطير مشلتت ومعاه عسل أسمر وجبنه قريش الله
فاطمه : بس كده من العين دى قبل العين دى
حور : طيب يمين بالله الست دى أجدع واحده فيكم
الجد : اطلعوا ارتاحوا شويه على ماالأكل يجهز
فهد وحور : حاضر ياجدى
///////////////////////////////////////////////////////////
هنيه : طلبتنى يابوى
الجد : تعالى ياهنيه
هنيه : نعم يا بوى
الجد : مالك بجى حاسك متضايقه من حاجه
هنيه : هتضايق من ايه يابوى الحمد لله على كل حال
الجد بصراحه: حور خط أحمر يا هنيه أنا عارف أنا بعمل ايه
هنيه بتوتر : وهو أنا عملت حاجه عفشه ولا حاجه
الجد : كسرتى بخاطرها فيها ايه لو كنتى أخدتى العبايه منها
هنيه : مانا عندى كتير
الجد : طب ما الكل عنده كتير مكانش حد مستنى منهم حاجه بس جابوها من الذوق متكسفيش ايديها
هنيه : وهو أنا جليله الذوق مثلا
الجد : هنيه أنا مبحبش شغل النسوان والقمص ده البت غلبانه وشافت كتير وهى بالنسبالي أحسن منكم كلكم
هنيه : ماشى عاوز حاجه منى
الجد : ماعاوزش حاجه
فاطمه : هنيه تعالى أعملى الفطير معايا
هنيه بغضب : ليه وأنا مالى مكنتش الخدامه بتاع الست حور
فاطمه : ليه أكده البت عاوزاها
هنيه : والله طلبتها منك أنتى مش منى أنا وأنا موراييش إلا الطبخ ولا ايه
////////////////////////////////////////////////////////////
حور بغضب : سيب شعرى بقى
فهد بضجر : والله مايحصل هعملك الكحكه يعنى هعملها
حور : يعنى بتعمل ضفيرة ومش بتعرف تعمل كحكه أمرك غريب والله
فهد بيبوسها من خدها : أنا أعمل أى حاجه علشانك يا حورى
حور: ياسلام يا عم الرومانسى طيب اوعى
فهد : بس خلاص أهيه
حور : طيب يلا أحلقلك دقنك بقى
فهد : بس والله لو عورتينى زى المرة اللى فاتت هزعلك
حور : وأنا أقدر ياكبير يلا بس
حور بتحلقله دقنه وهو بيبصلها بسرحان
حور بتوتر : فهد متبصليش كده
فهد بسرحان : شكلك حلو من قرب
حور : فهد أنا بتفقع من الرومانسيه دى مبتستحملش
فهد بغضب : اوعى ده أنتى عيله فصيله فين الرقه فين الرومانسيه
حور وهى بتجرى من قدامه : عند فاطمه تحت هههههههه
فهد : آه يا بنت ال همسكك على فكرة
حور على السلم : هنشوف
////////////////////////////////////////////////////////
حور : ممكن أدخل
هنيه بغضب : عاوزة ايه
حور : هتكلم مع حضرتك شويه إذا مفيش مانع يعنى
هنيه : اتفضلى قولى اللى عندك
حور : هو حضرتك متضايقه منى أو زعلانه منى فى حاجه
هنيه باستغراب : ليه بتقولى الكلام ده
حور : يعنى لو متضايقه أو أنا زعلت حضرتك فى حاجه فأنا آسفه بس أنا مش قصدى
هنيه : مش منك وبدأت تعيط محدش خابر أنا عاوزة ايه
حور بحنان وخدتها فى حضنها : ممكن حضرتك تهدى لو فى حاجه قوليلى
هنيه استغربت جدا من الحركه دى بس عيطت لحد أما ارتاحت
هنيه : متشكرة تعبتك معايا
حور بابتسامه : ايه رأيك لو نتكلم مع بعض بصراحه شويه يعنى نصارح بعض فى اللى قلوبنا
هنيه : ياريت
حور : طيب تمام اتفضلى
هنيه بتلقائية: أنا بصراحه مبحبكيش بكرهك مش عارفه ليه
حور بابتسامه : طيب مانا كمان بكرهك
هنيه بصدمه : ايييه ????????????????????
////////////////////////////////////////////////////
فهد بقلق : حور فين يا جدى
الجد : عند هنيه أقعد علشان عاوزك
فهد : نعم يا جدى
الجد بابتسامه : أخباركم ايه يا فهد
فهد بضحك: فى ايه ياجدى ما حنا معاكم أهوه
الجد : مقصدش أقصد أنت وحور عاملين ايه مع بعض
فهد بسعادة : الحمد لله هى زى الفل معايا
الجد بفرحه لحفيدة : مبسوط يعنى
فهد : أوى حورى معايا مش عاوز حاجه خلاص بقينا سوا
الجد : يارب دايما مبسوط وأشوف ذريتكم قبل أما أموت
فهد بأدب مقبلا إياه من يده : بعد الشر عليك يا جدى ربنا يديك الصحه وطول العمر
////////////////////////////////////////////////////////////////
هنيه بصدمه : ايييه
حور ببساطه: حضرتك مش والدتى أنتى مرات أبويا يعنى أكيد مش هحبك لأنك واخده مكانها
هنيه : أيوة بس هما متطلقين
حور : ولو أنا كنت عاوزاهم يفضلوا مع بعض تبقى موجودة فى الأوضه دى على سرير بابا مش أنتى
هنيه : طب أنتى ليه بتتكلمى معايا بطيبه
حور : علشان حضرتك وجودك هنا أمر واقع أم لأخواتي الاتنين كنتى واقفه جمب بابا فى وقت صعب لازم أتقبل وجودك
أنا صارحتك باللى جوايا ياريت تقوليلي حضرتك كارهانى ليه بقى
هنيه : أنتى من ساعه مارجعتى والكل نسى حاله بقيتى الكل فى الكل هنا يعنى كل حاجه حور حور حور كان البيت مفيش فيه غيرك أبويا الحج مكانش بيضحك مع حد ولا بيتكلم مع حد زيك جيتى أنتى بقى
حور : حضرتك أنا عندى كام سنه
هنيه باستغراب : عشرين
حور : بقالى عشر سنين بعيده لسه راجعه هنا من قد ايه تلات شهور مثلا أكيد هيحاولوا يعوضونى عن عشر سنين من غيرهم
هنيه : وايه يعنى
حور : لأ طبعا فيها جدى وبابا بيحاولوا يطفوا نار ذنب موجودة جواهم فبيحاولوا معايا علشان أتعود على وجودهم بس إنما ولاد حضرتك فى مكانهم
أتمنى نكون صفينا قلوبنا من بعض
هنيه بابتسامه : أنا مكانش فيه حاجه مزعلانى غير اللى قولتهولك
حور : طب تمام هاتى حضن بقى
هنيه : تعالى يا حبيبتى
حور : بلاش حبيبتى دى خليكى على طبيعتك معايا أحسن
///////////////////////////////////////////////////////////////////
وإن كانت الصراحه ستفتح عليك أبواب جهنم فاختارها
وإن كان النفاق والكذب سيفتحون عليك أبواب الجنه فابتعد عنهم
فتعامل بالوجه الحقيقى لاداعى للاصطناع والتلون لإرضاء أحد
فالمنافق فى الدرك الأسفل من النار
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////
حور : سلام عليكم يا سليم
الجد بابتسامه حنونه : وعليكم السلام ياقلب سليم هاه كنتى بتعملى ايه بقى
حور : أبدا كنا بنصفى حساباتنا كلها على نضيف يعنى
الجد : طيب يلا نقوم ناكل
حور : بصراحه يا سليم أنا مبحبش شغل ولاد الناس ده
الجد : يعنى ايه
حور وهى بتشيل صنيه الأكل على الأرض : تعيش عيشه أهلك وتأكل على الأرض
الجد : أنا العمدة عاوزانى آكل على الأرض
حور بمرح : ياراجل خلى البساط أحمدى أقعد كل يلا
الجد بمرح : على رأيك حتى الواحد ياخد راحته فى الأكل بس مش هنستناهم
حور : استناهم أنت هاكل أنا الأكل ده لوحدى
الجد باستمتاع: عارفه أنا مكلتش على الأرض من امتى
حور : من امتى
الجد : من أيام ستك ماكانت عايشه يلا الله يرحمها
فهد بصدمه : ايه اللى أنتم عاملينه ده
الجد : تعالوا كلكم هناكل هنا النهاردة
الكل نزل ياكل على الأرض باستمتاع
حور : خد اللقمه دى يا فهدى
الجد بغيرة : على فكرة أنتى لسه مأكلاه
حور : خلاص خدها أنت
فهد بغيرة : قولتلك متأكليش راجل غيرى
حور : خلاص هاكلها أنا
حامد : على فكرة دى بنتى يعنى عمالين تحدفوها لبعض
/////////////////////////////////////////////////////////////////
فهد : حور
حور بتركيز : خير
فهد : هو أنتى مش عاوزة تقولى حاجه ( حور وفهد علاقتهم بقت أحسن قالتله كام مرة بحبك بس ده فى وقت فرحه هو منتظرها تقول أنها بتحبه حرفيا فى وقت وعيها الكامل )
حور بصويت : يا لهووى البت حد يلحقها
فهد : بت مين
حور : الروايه البت اتحبست فى البيت المسكون لوحدها
فهد : أبو شكلك خضيتينى ثم أحنا مش اتفقنا مفيش رعب تانى
حور بردح : رعب مين اللى مفيش تانى ده أنا بحب الرعب ده أكتر منك
فهد : نعم بتقولى ايه
حور : فهد الرعب ده عندى أحسن من أى حاجه تمام متتكلمش فى الموضوع ده تانى كنت بتقول ايه بقى
فهد بحزن : لا أبدأ أنا نازل تحت
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
فهد بغضب : أنت بتضحك ده أنا اللى غلطان أنى بحكيلكم
سليم بضحك : بصراحه أنت طماع ماهى قالتهالك
فهد : يابنى أفهم أنا عاوز أسمعها بجد مش لما أفرحها يعنى
ابراهيم:طيب ما تسألها إذا كانت بتحبك ولا لأ
فهد : لأ علشان ممكن تقولها تراضينى
سامح : حور أنا عارفها كويس مبتحبش تقول الحاجه إلا أما تتأكد فهى ساكته بس متقلقش يعنى هى لو مش بتحبك والله لو فرشتلها الأرض ورد كارهاك كارهاك
فهد بطريقه مضحكه: يسمع من بقك ربنا يا سوسو يا أخويا
/////////////////////////////////////////////////////////////
فاطمه بغضب : أنتى عبيطه يعنى ولا ايه
حور بغباء : ليه بس أنا حكيتلك كل حاجه
صفاء : دى بتسأل يا حبيبتى جوزك بيسألك مش عاوزة تقولى حاجه يبقى عاوز ايه
حور : عاوز ايه
جميله : غبيه رسمى يعنى
آيه بضحك : يعنى عاوزك تقوليله بحبك
حور : طيب ماهو عارف
فاطمه : يا حور يا حبيبتى الراجل بيحب يحس أن مراته بتحبه كل فترة تجدد حبها ليه بطريقتها هى بقى فهمتى
حور : آه فهمت طيب أعمل ايه
البنات : بصى بقى ياستى ******************
///////////////////////////////////////////////////
فهد بصدمه : ايه اللى أنتى عاملاه ده ????????????????????????
