رواية رفيف قلبي الفصل الثاني 2 بقلم شروق السيد
رواية رفيف قلبي الجزء الثاني
رواية رفيف قلبي البارت الثاني
رواية رفيف قلبي الحلقة الثانية
رفيف بصدمة: انت مستحيل
اسر بخبث قام وقف ومش عده خطوات وبقى قريب منها : لية مستحيل ياروفا دا انا حتى داخل
البيت من بابة
رفيف بغضب: وانت لو اخر واحد فى الدنيا
مش هتجوزك
اسر بإستفزاز وتجاهل لكلامها: قولت اى ياراجل طيب موافق طبعا
والدها: والله يابنى انت متتعيبش بس الرأى رأيها
اسر بإحترام مصطنع: بعد إذنك ياعمى ممكن اقعد معاها لوحدنا
والدها: اكيد يابنى انا هروح اعملك شاي فى الكشك برة…… مشى وسابهم لوحدهم
اسر بغضب مسكها من حجابها: بقا بترفضينى انا يبنت ال**
رفيف بوجع وحطت ايدها على ايده اللى مسكه حجابها: ااااه اسر سبنى ابعد
اسر اتكلم بنبرة مرعبة: ورحمة امى لو رفعتى صوتك عليا تانى لموتك انتى وابوكى انتى فاااهمة
رفيف بغضب بقت تخبط على ايدة اللى مساكة حجابها: لاا مش فااهمة وابعد عنى بدل مصوت والم عليك الناس
اسر بخبث نزل ايدة وسابها: القطة بتعرف تخربش اهوو
رفيف بغضب: انتى عايز منى اى تانى انت مش…. قاطعها
اسر بوعيد: ابوكى دلوقتى هيجى يسألك موافقة ولا لا نصيحة منى توافقى دا لو خايفة عليه
دخل والد رفيف بقلق
والدها بقلق: خير ياولاد صوتكم عالى ليية كدا انا كنت بعمل شاى برة ودخلت على صوتكم
اسر بخبث وهو بيبص لرفيف نظرات تهديد: ابدا ياعمى دا الحماس اخدنا وكنا بنعبر عن فرحتنا بصوت عالى
رفيف بقلق على والدها: بابا انا موافقة اتجوز اسر
والدها بفرحة: بجد يابنتى موافقة ياااه انا كنت بتمنى اشوفك بالفستان الابيض قبل ما اموت
رفيف حطت ايدها على بوقه: متقولش كدا يابابا ربنا يطول فى عمرك يارب ويحفظك ليا
اسر بضجر: بقولك اى ياعمى انا عايز كتب الكتاب بعد يومين وبعدها تيجي على بيتى
والدها: ازاى يابنى يبقا كتب كتاب بس يعنى ولا فرح ولا نعزم قرايبها اللى فى البلد
أسر بضيق: ياعمى انا هتجوز بنتك مش هتجوز قرايبها وبعدين انا ظروفى متستحملش اعمل فرح وزيطة واهلى لسة ميتين مكملوش 3 شهور
والدها: طيب على الاقل نعمل اشهار فى الجامع
اسر بغرور: اعمل اللى تعملة المهم كتب الكتاب بعد يوميين
تسريع الاحداث
يوم كتب الكتاب فى شقة اسر
اسر قعد وحط ايده فى ايد والد رفيف وتم كتب الكتاب
والد رفيف: تعالى ياحببتى يلا امضى
دخلت بنت منتقبة كانت لابسه فستان سماوى وخمار بنفس اللون وعلية نقاب سماوى
لم يتعرف عليها اسر ولكن مهلا ما هذة العيون التى تمتلكها تلك الفتاة
ياالها من عيون ساحرة
اتفاجاء بيها بتمضى فى الدفتر
اسر بصدمة: انتى رفيف
والدها قام وباس راسها واخد المأذون وخرج
اسر بصدمة وهو سرحان فى عيونها اللى زى البحر اللى سحرته من اول مشافها: انتى ازاى كدا وفجاءة قام من سرحانة على صوتها
رفيف بدموع تلمع فى عينيها: كان نفسى اعملها مفاجاءة للشخص اللى هحبة يوم كتب كتابنا ويكون هو الشخص الوحيد اللى مسمحلة يشوفنى اكون ملكة هو وبس
اسر اتجاهل كلامها: طبعا انتى عايزة تعرفى اتجوزتك ليية
رفيف بحزن: عادى مبقتش فارقة
اسر اتغاظ جدا من ردها هو كان متوقع هيشوف نظرات الفضول والحب فى عيونها زي مكان بيشوفها قبل كدا
اسر بغضب: بت انتى انا مبحبش اللامبالاة دى وشيلى الزفت اللى لابساه فى عيونك دا وعلى وشك بتدارى اى يعنى من جمالك قووى
رفيف بدموع بتحاول تمنعها من النزول: انا مش حاطة حاجة خالص دى اول مرة مكنش حاطة ميكب او اى حاجه حتى دى عيونى والله
اسر ضحك بخبث: من غير ميكب يبقا شكلنا هنتسلى جامد النهاردة
وفجاءة وبدون اى مقدمات شد النقاب من عليها
وفجاءة وقف مكانة بصدمة ووو……
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية رفيف قلبي)
