رواية جمعنا القدر الفصل التاسع 9 بقلم زينب محروس
 |
| رواية جمعنا القدر الفصل التاسع 9 بقلم زينب محروس |
رواية جمعنا القدر الفصل التاسع 9 بقلم زينب محروس
فى المساء ابدل مروان ملابسه و خرج من المنزل ليقابل نادية
مروان : ازيك يا عمتى عاملة ايه
نادية : الحمد الله يا حبيبى انا كويسة
مروان : ايه الاخبار
نادية : احنا دلوقتى فى نهاية اللعبة انا معايا كل الادلة اللى توديهم فى داهية بس انت لازم تخلى بالك من قدر اليومين دول .
مروان : و قدر مالها
نادية : هما اللى حاولوا يخطفوا قدر و كمان ( و أخبرته بمخطط اسامة و عدلى )
مروان : يا ولاد ال*** انا مش هرحمهم ان ما دخلتهم السجن يعفنوا فيه .
نادية : هى خطوة واحدة بس يا مروان و كل حاجة تنتهى
مروان : ثوانى … انتى قولتى انهم عايزين يلبسوا ابويا تهمت قتل خالد الهلالى
نادية : اه
مروان : يبقى اكيد هما اللى قتلوه ….. هى العملية دى هتم امته ؟
نادية : كمان اسبوع بس احتمال تتاجل
مروان : معتقدش لانها لو اتاجلت هيخسروا فيها كتير
نادية : طب و اخوه اللى مسجون ده اكيد هيحاول يهربه الاول
مروان : اه صح هو بيحب اخوه بس حبه للفلوس اكتر
نادية :طب هتعمل ايه
مروان : متشغليش بالك اهم حاجة تاخدى بالك كويس عشان اسامة مش سهل
نادية :انشاء الله خير …. يلا انا لازم امشى خلى بالك من نفسك
مروان : مع السلامة
فى اليوم الثانى فى الكلية
ايسيل : انا نسيت فونى فى الكافيه هرجع اجيبه و اجى
قدر : ماشى بسرعة عشان منتاخرش على المحاضرة بتاع الدكتور الرخم
ايسيل : طب اسبقينى انتى و راندا و احجزيلى عشان محدش يقعد على مقاعدنا
قدر : حاضر
وذهبت ايسيل تحضر هاتفها و اثناء رجوعها كانت تركض سريعا حتى اصتدمت بأحد و كادت تقع و لكن يدا فولازية امسكت بها .
ايسيل و هى تعتدل : كرم .. انت هنا
كرم : ???????? لاء هناك … ايه يا بنتى واخدة فى وشك و ماشية بسرعة كدا ليه
ايسيل : كنت ناسية فونى فى الكافيه و رجعت اجيبه بسرعة احسن عندى محاضرة و الدكتور بتاعها رخم اوى و لو اتاخرت يقولى( و هى تقلده ) … آنسة ايسيل متأخرة خمس دقايق
و كدا المجتمع هيدمر لما انتى تتاخرى خمس دقايق و غيرك خمس دقايق … فين احترام المواعيد ….. تقولش الدنيا هتتهد يعنى عشان إتأخرت .
كرم : ???????????? يخرب عقلك يا ايسيل ????????
ايسيل بجدية : سيبك من الدكتور ده انت هنا بتعمل ايه
كرم : جاى اشوف عدى متعرفيش مكتبه فين
ايسيل : تعال هوديك عنده مكتبه قريب من قاعة المحاضرة
كرم : يلا
بعد انتهاء المحاضرة
راندا : انا عندى ليكوا خبر حلو يابنات
قدر : ابهرينا ايه هوا
راندا : لاء احذروا هو ايه
ايسيل : انا غلب حمارى
قدر : و انا كمان
راندا بسعادة : انا اتخطبت
ايسيل : بجد لمين
قدر : اكيد ل محمد جارك مش كدا
راندا : اه هوا
ايسيل : اخيرا دا انتو كنتوا هتشلونا
راندا : اه اخيرا انا مبسوطة اوى يا بنات .
قدر و هى تحتضنها : الف مبروك ربنا يفرحك دايما
راندا : الله يبارك فيكى يا قلبى اعملوا حسابكم الشبكة يوم الجمعة
ايسيل : دا بعد بكرة…. بسرعة كدا
راندا : ايه اللى بسرعة دا انا بحبه بقالى اربع سنين عايزة ايه تانى
قدر : طب و هو قالك انه بيحبك
راندا : لاء بس باين فى عنيه مش محتاج يتكلم اصلا هو من النوع الكتوم
ايسيل :ربنا يتمملك على خير
راندا : يا رب .. عقبالك
ايسيل بمرح : لاء انا لسة صغيرة .. . و بعدين دى السنجلة جنتلة
راندا : ???????????? بكرة تتقلبى على بوزك
نظرة ايسيل لقدر وجدتها تنظر اليها و تبتسم
ايسيل : مالك فى ايه
قدر : لاء ولا حاجة
راندا : يلا يا بنات انا ماشية عشان راحين نجيب الشبكة متنسوش يوم الجمعة
قدر : مع السلامة … يلا يا ايسيل احنا كمان عشان نروح
ايسيل : يلا
فى مكان اخر
اسامة و هو يضع يده على ذقنه : انا شاكك فى نادية
عدلى : ليه
اسامة : مش عارف بحس كدا انها بتكدب … شكلهامخبية حاجة
عدلى : طب ماتخلى حد يراقبها
اسامة : ما انا عملت كدا
عدلى : متقولش على خطط تانى قدامها
اسامة : ازاى و احنا عشان ناخد املاك ابن الصياد محتاج مساعدتها
عدلى : قولها اللى هيا المفروض تعمله و بس
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
بعد ان انتهى عدى من عمله ذهب و احضر العديد من الهدايا ثم ذهب الى دار الايتام و عندما دخل و جد الاطفال يضحكون و نور فى المنتصف و ملفوف حول عينيها قطعة من القماش عندما وجده احد الاطفال يقف بعيد عنهم ذهب اليه و سحبه من يده ليلعب معهم و سار عدى معه دون ان ينطق حتى وصل اليهم و ذهب له جميع الاطفال و احتضنوه و بعد ان انتهو من الترحيب به اكملوا لعبهم و لم تدرى نور بوجود عدى
و ظلت تتبع خطواتهم حتى امسكت ب عدى و الجميع يضحكون
نور بغباء : ايه ده انتو فيكم حد بالطول ده
عدى : ????????????????
ازالت نور قطعة القماش فور سماعها لهذه الضحكة فهذه الضحكة ليست لطفل
نور بحرج : عدى ….. ثم ابتعدت عنه فهى كانت تقف بالقرب منه تكاد تكون داخل احضانه .
نور بحرج : انا اسفة مش قصدى
عدى : ولا يهمك انا الحق عليا
نور : انت بتعمل ايه هنا ؟
عدى : هو المكان ده بيتعمل فيه ايه
نور بغباء : مش عارفة
عدى : ???????? ايه يا بنتى مالك احنا فى دار ايتام
نور : اه صح
عدى : طب ممكن توزعى معايا الهدايا
نور : اه طبعا
و وزعوا الهدايا على الاطفال و بعد ان انتهوا وجدت نور فتاة تبكى فذهبت اليها
نور و هى تمسح دموعها : الجميل بيعيط ليه ؟
تيا : عشان محدش مخلينى العب معاه
نور : انتى اسمك ايه
تيا : انا اسمى تيا
نور : اسمك جميل يا تيا و انتى اصلا جميلة …مش عايزينك تلعبى ليه
تيا و هى تشير الى جانب و جهها اليمين : عشان وشى محروق و بيضحكوا عليا
نور : طيب تعالى معايا ….. و اخذتها و ذهبت الى باقى الاطفال
نور : انتوا مش عايزينها تلعب معاكم ليه ؟
محمد : بصى وشها عامل ازاى و شكلها و حش
نور : يا حبييى الجمال هو الجمال الداخلى مش الخارجى اهم حاجة جوهر الانسان … ثم اكملت و هى تشير الى قلبها
ده لازم يكون نضيف لازم تحبوا الناس مش عشان شكلهم حلو ياما ناس شكلها حلو و هما من جوه وحشين مش بيحبوا غير نفسهم و ناس مش حلوين من بره بس من جوه قلبهم ابيض مش بيحملوا حقد لحد و فى الاول و الاخر دى خلقت ربنا و ربنا خلق كل انسان فى احسن صورة و بعدين حط نغسك مكانها مش هتزعل لما تلاقى محدش عايزك تلعب معاه
محمد : اه هزعل … انا اسف مش هقولها كدا تانى و هنخليها تلعب معانا و مش هنزعلها
نور : برافو عليك يا حبيبى
ثم تحدث باقى الاطفال : و احنا كمان مش هنزعلها تانى
كل هذا و عدى يتابعها ثم ذهب اليهم و هو يحمل هدية بيده : اتفضلى يا تيا الهدية بتاعتك
تيا : شكرا يا عمو …. ثم قبلته على و جنته و ذهبت الى نور ايضا و قبلتها .
تيا : شكرا … انا بحبك اوى
نور : و انا كمان بحبك يا روحى يلا بقا عشان نلعب ولا انتو تعبتوا
الأطفال : لاء عايزين نلعب … و انت كمان يا عمو العب معانا
وقضوا بقية اليوم مع الأطفال
و عندما جاءوا ليذهبوا
عدى : اتفضلى اوصلك
نور : شكرا مراد هيجى ياخدنى زمانه على وصول
عدى : طيب تعالى نقعد على المقعد ده على ما يوصل عشان مينفعش تفضلى لوحدك
نور : روح انت عشان متتأخرش
عدى بإصرار : لاء مش هتأخر
و بعد ان جلسوا على احد المقاعد .
نور : الاطفال اتبسطوا بيك جدا
عدى : انا كمان اتبسط جدا انا اول مرة اضحك الضحك دا كله
….. انتى بتيجى هنا علطول
نور : انا باجى هنا مرة كل شهر انت اول مرة تيجى هنا
عدى : انا بحب الاطفال جدا ….. و انا فى لندن كنت بروح دار الايتام اللى هناك …… دى تانى مرة اجى الدار دى مرة اول ما نزلت من لندن و دى التانية .
نور : انا كمان بحب الاطفال … مفيش عندهم حقد و لا غل تجاه حد …. و انا معاهم بس الدنيا و اللى فيها .
عدى : انتى كمان انسانة جميلة
نور بخجل : دا من زوقك …
و ظلوا يتحدثون حتى جاء مراد …….. ……..
فى فيلا الصياد
صباح : اعملوا حسابكم يا بنات بكرة تنزلوا تشتروا شوية لبس و اللى ناقصكم عشان الفرح مش فاضل غير اسبوع
ايسيل : ايه رايك يا قدر نور و مليكة و راندا يخرجوا معانا
قدر : ماشى بس راندا لاء لانها أكيد بتجهز لحفلة الخطوبة
ايسيل بحماس : تمام نكلم البنات ….. ثم اكملت و هى تصفق بيدها مثل الاطفال … هيبقى يوم تجنن
صباح : مين مليكة … اول مرة اسمع اسمها
ايسيل : مليكة دى يا ماما نسخة من قدر لو شوفتيها تقولى دى قدر
صباح : بجد و تعرفوها منين
قدر : اخت عدى صاحب مروان اللى انقذنى و كانوا خارجين معانا لما كنا بنتفسح
صباح : عدى اللى كان مع مراد
ايسيل : اه هوا دا يا ماما
صباح : اها ……. طيب كلموا مروان عشان يروح معاكم
ايسيل : لاء احنا عايزين نبقى بنات بس
صباح : مينفعش انتى مش فاكرة اللى حصل مع قدر و لا ايه
ايسيل : خلاص براحتكم يلا يا قدر نطلع نكلم البنات
قدر : خلينا قاعدين شوية مع ماما
صباح : لاء يا حبيبتى قومى اطلعى انا هقوم انام
فى غرفة البنات
ايسيل : قوليلى بقا كنتى بتبصيلى كدا ليه و احنا فى الكلية
قدر : مش عارفة ليه …. انتى مش مخبية عنى حاجة مثلا
ايسيل بتلعثم : هخبى عنك ايه يعنى
قدر : مثلا معجبة بحد
ايسيل : انا مش معجبة ب مراد
قدر : ???????????? و مين جاب سيرة مراد
ايسيل : انا .. انا انا
قدر و هى تمثل الزعل : براحتك عايزة تخبى و مش عايزة تقوليلى انتى حرة
ايسيل بسرعة : خلاص خلاص هقولك … بصراحة انا بحب مراد
قدر : ???????? طب و مالك زعلانة كدا
ايسيل : اصل انا مش عارفة هوا كمان بيحس نفس الشعور تجاهى و لا لاء
قدر : و مين ميحبش القمر ده بس انتى ادعى ربنا يخترلك اللى فيه الخير و اللى يريح قلبك .. و انشاء الله مراد يبقى من نصيبك
ايسيل : يا رب
قدر : يلا بقا نكلم البنات عشان يجوا معانا بكرة
ايسيل : يلا انا هعمل جروب على الواتس و نتكلم كلنا فيه
قدر : ماشى
ايسيل : يلا يا بشر اجمعوا هنا هناك اخبار ضرورية
نور : ???????????? اشتغلتى فى وكالة الاخبار و لا ايه
ايسيل : ???????? انفع فى النشرة مش كدا
مليكة : تنفعى يا اسطا … اومال فين توأمى ؟
قدر : انا هنا يا اختشى
نور : يا شيخة دا انتوا الشبه اللى بينكوا مستحيل
ايسيل : يخلق من الشبه اربعين … و بعدين اسكوتوا بقا هتنسونى اللى كنت عايزة اقوله
مليكة : اتفضلى اشجينا
ايسيل : ايه رايكوا تيجو معانا بكرة انا وقدر
نور : رايحين فين ؟
ايسيل : هنتسوق عشان الفرح
مليكة : انا راشقة معاكوا
نور : وانا كمان موافقة
ايسيل : كدا اشطا اعملوا حسابكم هنخرج بدرى
مليكة : الساعة كام ؟
قدر : الساعة تسعة كدا
نور : تمام
و ظلوا يتحدثون و يتبادلون اطراف الحديث …..
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى النادى كان الشباب يلعبون كرة السلة
مروان : انتو معزومين على العشا بكرة عندى فى البيت
مراد : بمناسبة ايه
مروان : عادى من غير مناسبة محدش يتاخر و هاتوا البنات معاكوا …. و فى حد هعرفكوا عليه .
عدى : بس احتمال مجيش
مروان : ليه ؟
عدى : عندى مشوار
مروان : اجل مشوارك اهم حاجة تيجى بكرة او روحه بدرى
عدى : تمام هحاول
مراد : كفاية لعب كدا انا تعبت
عدى : و انا كمان
مروان : خلاص خلينا نغير و نروح
كرم : استنوا كمان كل مرة اروح خسران
مروان : ???????? معلش تتعوض المرة الجاية
مراد : يلا يا عم و الله لو فضلنا طول اليوم هتخسر برده
كرم : قولتلكم تعالوا ملاكمة مش راضيين خايفين تخسروا
عدى : متزعلش المرة الجاية هنلعبك ملاكمة .
كرم : لا يا جدع دا انا بهزر .
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى صباح اليوم الثانى
مروان : خدوا الحراسة معاكم و تليفوناتكم خلوها مفتوحة
…. ثم و جه حديثه لصباح .. انا عزمت عدى و مروان و كرم على العشا .
صباح : ينورا يا حبييى
ايسيل : يلا يا قدر عشان منتاخرش
مروان : طبعا البنات هيكونوا معاكم ارجعوا على هنا كلكم و متتاخروش
قدر : حاضر
خرجت قدر و ايسيل و قابلوا نور و مليكة امام مدخل المول
و دخلوا سويا الى المول ليتسوقوا
عند اسامة و عدلى
عدلى : ها عملت ايه مع قدر
اسامة : لسة معملتش حاجة
عدلى : ليه رجعت فى كلامك و لا ايه
اسامة : ???????????? رجعت فى كلامى … انا بس عايز اعمل كل حاجة على نضيف لازم كل الادلة تثبت ان عامر هو اللى موت خالد الهلالى و مراته
عدلى : مش خالد الهلالى دا برده كان صاحبك
اسامة : كان … كان صاحبى …. ربنا يجحمه مطرح ما راح
عدلى :???????????? لاء دا انت كنت بتعزه بقا
اسامة : اه بعزه لدرجة انى قتلته ????????????????
عدلى : قتلته …… اه صح القتل مش غريب عليك ما انت قتلت طفلة مولودة هيصعب عليك تقتل صاحبك
اسامة : و مين قالك انى قتلتها انا بعتها …. لو كنت قتلتها مكنتش هكسب بس لما بعتها كسبت فلوس كتير و بالمرة عملت خير عشان بس تعرف انى قلبى طيب
عدلى : ???????????? لاء حونين ????????
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى المول
مليكة : انا تعبت اوى يا بنات
نور : انا كمان مش قادرة
ايسيل : هانت يا جماعة هنخلص اهو
قدر : انا عايزة اشترى دبلة لمروان
نور : ايه رايكو بما ان كلنا سناجل و قدر بس اللى مرتبطة و هتشرى هدية لمروان احنا كمان كل واحدة تشترى هدية تعطيها لجوزها .
مليكة : فكرة حلوة انا موافقة
ايسيل : افترضنا معجبتهوش
قدر : بتقفليها ليه بس انشاء الله هتعجبه
مليكة : يلا يا ايسيل بقا اى حاجة منك حلوة
ايسيل : تمام يلا …
قدر اشترت دبلة لمروان … و مليكة إزازة برفان … و ايسيل جابت ساعة …. و نور اخدت محفظة …
و بعد ان انتهوا من التسوق ذهبوا معا الى فيلا الصياد
ركبت قدر و ايسيل معا .. و نور و مليكة فى سيارة نور
توقفت السيارات امام الباب الداخلى للفيلا و نزلت الفتيات
نور : ايه رايكوا لو نخلى مليكة تدخل الاول
مليكة : انا … ليه يعنى ؟ .. و بعدين انا اول مرة اجى هنا و معرفش حد و هتحرج
نور : اصبرى بس … لو صبر القاتل على المقتول …..
ايسيل : كملى ليه ….
نور : خلينا نشوف هيعرفوا يفرقوا بين قدر و مليكة و لا لاء
ايسيل : ماشى خلينا نتسلى شوية
قدر : بس ادخلى معاه يا ايسيل
ايسيل : ماشى يلا
و دخلت ايسيل و مليكة كان مروان يجلس و بجانبه مراد و بجانب مراد كرم
و فور دخولهم ابتسم مروان فهو قد علم انها ليست قدر لان قلبه يدق عندما يرى قدر
مراد : بتضحك على ايه
مروان : هتعرف دلوقتى …. اصبر بس
كرم : هو عدى اتاخر ليه
مروان : كلمته و جى فى الطريق … و اسكتوا بقا خلينا نتفرح
مراد : تتفرج على ايه
قطعت ايسيل حديثهم
ايسيل : السلام عليكم
الجميع : و عليكم السلام
صباح : جبتى كل حاجة يا قدر و لا لسة فى حاجة
قبل ان تجيب ردت ايسيل : اشترينا كله مفيش حاجة
صباح : كويس طلعوا الشنط فوق و تعالوا
ايسيل : ماشى يلا يا قدر
مراد :اومال نور فين هى و مليكة
ايسيل : داخلين ورانا .
وصعدن الى الاعلى ليضعوا الحقائب .
عند قدر و نور
نور : يلا ندخل احنا كمان يا قدر
قدر : يلا
و عندموا اقتربوا من غرفة الصالون
نور : اوبس انا نسيت فونى فى العربية …. هروح اجيبه بسرعة و اجى اوعى تدخلى
قدر : حاضر بسرعة
ذهبت نور ولكنها اصتدمت ب عدى
عدى :انا اسف مش قصدى
نور : ولا يهمك
عدى : مالك بتجرى ليه
نور :عشان عايزة اشوف رد فعلهم .. و نسيت فونى و راجعة اجيبه
عدى : مش فاهم حاجة
نور و هى تشرح له و تحرك يدها بعشوائية . : احنا خلينا مليكة تدخل على اساس انها قدر عشان نشوفهم هيعرفوها و لا لاء ..
عدى : ????????اه فهمت بتتسلوا
نور : الله ينور عليك ….. انا رايحة اجيب فونى و راجعة تانى
و تركته و ذهبت احضرت هاتفها و عادت مرة اخرى
نور : انت لسة واقف يلا عشان نتفرج و لم تنتظر رده
عدى : ???? مجنونة ….. و دخل هو الاخر
دخل عدى و جد الفتيات يقفون امام الباب ابتسم عليهم و دخل
نور : يلا ادخلى يا مليكة انتى و قدر و بعدين هندخل وراكم علطول
و دخلت ايسيل و مليكة و جلسوا بجانب صباح
صباح : مالك يا قدر ساكتة ليه
قدر من خلفها : انا كويسة يا ماما
الجميع : ????????????????
صباح : الله بتتكلمى ازاى ……. ثوانى انتى مليكة صح
قدر : وعرفتى ازاى بقا يا ماما
صباح و هى تدير راسها : عشان يا روح ماما انتى ايدك مفيش عليها شامة …. و مليكة فى شامة على ايدها
مليكة : طب عرفتى اسمى ازاى
صباح : عشان البنات حكولى عنك ….. انتى فعلا نسخة من قدر الفرق بس الشامة اللى على ايدك
مروان : فين بابا يا ماما
صباح : زمانه على و صول
ايسيل : انت هتعرفنا على مين يا مروان .
مروان : دلوقتى تشوفى لما لما بابا يوصل
سمعوا صوت سيارة
قدر : اهو بابا تقريبا و صل
دخل عامر و القى السلام و جلس على كرس بجانب مروان
عامر : شكرا يا عدى انت و مراد مش عارف من غيركوا كان ممكن هيحصل ايه لقدر
عدى : الشكر لله و بعدين دا واجبنا
عامر باستغراب : هو انا شايف قدر مرتين
ايسيل : ???????? لاء دى مليكة اخت عدى
عامر : سبحان الله فولة و اتقسمت نصين
مراد : ها يا مروان باباك وصل
مروان : خمس دقايق بالظبط
عامر : خمس دقايق على ايه
مروان و هو ينظر تجاه بابا الصالون : خلاص وصلوا …..
وقف عامر و صباح مصدومين و عم الصمت المكان ……..
