رواية تزوجت عمياء الفصل السابع 7 بقلم زينب محروس
 |
| رواية تزوجت عمياء الفصل السابع 7 بقلم زينب محروس |
رواية تزوجت عمياء الفصل السابع 7 والأخير بقلم زينب محروس
لؤى : سيلين انتى ساكتة ليه
سيلين بضحك و عياط فى نفس الوقت : انا ….. انا شايفة
انا شايفاك يا لؤى
لؤى : الحمد الله العملية نجحت ….. مبروك يا حبيبتى
شكرا يا دكتور
الدكتور : الشكر لله ………. اعملوا حسابكم هيبقى فى متابعة
لؤى : تمام يا دكتور
الدكتور : استأذن انا بقى ….. سلام
لؤى : مع السلامة ووصل الدكتور لحد الباب و رجع تانى
اول ما دخل سيلين حضنته
سلين بفرحة : لؤى انا مبسوطة اوى انا رجعت اشوف تانى
….. و بعدين بعدت عنه : عارف انا كان نفسى افتح عشان اشوفك ….. بس مطلعتش زى ما اتخيلتك خالص
لؤى بعبوس مصطنع : ايه اوحش من اللى فى خيالك
سيلين ???????????? : لاء احلا بكتير
لؤى بغرور : يا بنتى انا عارف دا انا كانت البنات و اقفة قدام بيتى ليل نهار عشان يطلبوا ايدى
سيلين : ???????????? بجد يا لمبى دا احنا طلعنا جامدين بقى
لؤى : الله دا احنا بنعرف نهزر اهو …. بس ايه كانوا شوية بنات ايه
سيلين و هى بتضربه بخفة على كتفه : والله
لؤى : ???????????? لاء طبعا يا حبيبتى دا كلهم غفر
سيلين : طب وانا ؟
لؤى : شيخ الغفر
سيلين بزعل : شكرا على ذوقك يا ابن الناس
لؤى : خلاص متخلكيش افوشة كدا ….. دا انتى اللى فى القلب
مر كمان اسبوع و لؤى لسا زعلان من سميرة و على حالهم
فى المكتب تليفون لؤى رن
لؤى : ايوا يا حسام عامل ايه
حسام : انا تمام …. بس فى اخبار مش حلوه
لؤى : خير ايه اللى حصل
حسام : خالد …. خالد هرب من السجن
لؤى قام من على الكرسى : سيلين فى البيت هى و ماما … حسام انا هقفل دلوقتى و هكلمك بعدين ….واخد مفاتيح عربيته
قبل ساعة
فى البيت
سيلين : روحى انتى يا فاطمة انا هجهز الغدا
فاطمة : بس مينفعش يا هانم
سيلين : يلا يا فاطمة روحى شوفى عيالك و اقعدى معاهم النهاردة و انا هطبخ انا
فاطمة : ربنا يخليكى يا ست هانم …. ومشت و سيلين دخلت المطبخ جهزت الغدا و طلعت تغير هدومها قفلت باب الاوضة و حست بحد بيشدها و حاولت تبعده بس معرفتش
خالد : ايه يا بنت عمى …. اهدى مش كدا انا مش هعمل حاجة غير انى هقتلكوا و اخلص منكوا
سيلين : خالد ؟!
خالد : اه خالد يا حلوة مفاجاة مش كدا ؟ …… بس مش عارف هى وحشة او حلوة بالنسبالك
سيلين ????????????: انت خرجت ازاى ؟
خالد : مش شغلك و بطلى كلام كتير عشان انا اتخنقت امسكى الورق ده امضى عليه و خلصينى
سيلين : مش همضى على حاجة
خالد : هتمضى يا روح امك مش بمزاجك
سمعوا صوت عربية
خالد : المحروس جوزك وصل اهو …. كويس عشان اخلص منكم مرة واحدة
دخل لؤى البيت زى المجنون و هو بينادى على سيلين … بس سمع صوت خالد من الصالون
خالد : تعالى هنا يا بطل مراتك هنا
دخل لؤى لقى سيلين مربوطة فى الكرسى
خالد و هو مصوب المسدس نحيته : اقعد جنبها
لؤى قعد …… خالد : شاطر امضى بقى على الورق اللى قدامك
سيلين : لاء يا لؤى
خالد حط المسدس فى دماغها : بقولك امضى و الا هفجر المسدس فى نفوخ حبيبت القلب
سيلين : لاء يا لؤى
لؤى : طب ابعد عن سيلين و انا هعمل اللى انت عايزه
خالد : اخلص امضى
لؤى : حاضر ……. و لسا هيمضى سمع صوت حاجة اصتدمت فى الارض و بيبص لقى سميرة ماسكة خشبة فى ايدها و خالد واقع على الارض
لؤى فك سيلين بسرعة
لؤى : انتى كويسة يا حبيبتى
اماءت براسها …… لؤى و جه كلامه ل سميرة
ماما خدى سيلين و اطلعوا من هنا و انا هتصرف معاه
سيلين : لاء مش هطلع من غيرك
خالد من وراهم : لاء حلوه الدراما دى عجبتنى ….. وجه كلامه لسميرة ….. وانتى بقى عاملة فيها الحما الطيبوبة
تحبوا ابدا بمين …. سيلين اه سيلين و بعدين الحجة
وانتهى من كلامه وانطلق صوت رصاص مدوي في الهوا .
كان الهدوء سيد الموقف سميرة اخدت الرصاصة بدل سيلين و خالد واقع على الارض بسبب الرصاصة الى ااخدهامن حسام
لؤى واقف مش بينطق
حسام : لؤى فوق لازم ناخد امك على المستشفى
اخيرا نطق لؤى بصريخ : ماما ….. لاء ماما…… ماما قومي
سميرة : انا اسفه يا ولاد ….. ارجوكم سامحوني….. الطمع عمى علي عيوني ….. مكنتش بفكر غير فى الفلوس … ارجوكم تسامحوني
سيلين : انتى هتبقى كويسه …. متخافيش
حسام : مش هنستنى الاسعاف شيلها نوديها
ونقلوهم المشفى
لؤى قاعد على الكرسى و بيعيط و سيلين قاعدة جنبه و حسام جى عليهم
حسام : خالد توفى
سيلين : ربنا يرحمه ويغفر له
حسام : اخبار طنط سميرة ايه
لؤى : مش عارف لسا محدش خرج
بعد ساعتين خرج الدكتور …. لؤى اتحرك من مكانه و راحله
لؤى : ماما عاملة ايه يا دكتور
الدكتور : احنا عملنا اللى علينا والحالة دلوقتى مستقرة …. بس مش هتفوق دلوقتى و جودكم هنا ملهوش لازمة
سيلين : لاء هنفضل هنا
الدكتور : براحتكم …. عن اذنكم
لؤى :الحمد الله
تانى يوم فى اوضة سميرة
سميرة : انا اسفة يا سيلين
سيلين : انا مسمحاكى يا طنط و مش زعلانة منك
سميرة : طالما بتقولى طنط يبقى لسا زعلانة
سيلين عرفت ان قصدها على ماما : لاء مش زعلانة يا …. ماما
ابتسمت سميرة : و انت يا لؤى
لؤى هو بيبوس ايدها : مش زعلان يا ست الكل ….. صاحبة الشأن سامحتك هزعل انا منك
بعد عدت ايام
سميرة : انا عايزة اخرج من هنا انا بقيت كويسة …. زهقت من قعدة المستشفى
لؤى : طيب انا هروح اسال الدكتور و اجى
وخرج سال الدكتور و وكتبلها على خروج
سيلين : انا هكلم فاطمة عشان تجهز الغدا
سميرة : انا عايزة ارجع بيتى
سيلين : طب ما احنا راجعين بيتك
سميرة : لاء مش الفيلا شقتى فى العمارة
لؤى : بس انتى تعبانة و مينفعش
سميرة : انا كويسة والله ….. معلش ريحونى
سيلين : خلاص و احنا كمان هنيجى معاكى
سميرة : لاء انتو ارجعوا الفيلا
لؤى : ليه يا ماما احنا زعلناكى فى حاجة
سميرة : لاء يا حبيبى هقعد يومين هناك و هرجع الفيلا تانى
لؤى : بس …..
سميرة : عشان خاطرى يا لؤى
لؤى : ماشى
وروحت سميرة شقتها فى العمارة و سيلين و لؤى رجعوا الفيلا
????????????????????????????????????????????????????????????
بعد خمس سنين
بغرفة لؤى
سيلين : يا حبيبى حور لسا صغيرة مينفعش نسيبها هنا خلينا السنة دى
لؤى : لاء ….. ماما و بابا هنا هيهتموا بها و بعدين ما احنا هنسيب احمد معاهم …..
سيلين : يعنى لازم …. دا احنا كل سنة لازم نسافر بلد شكل فى عيد جوازنا …… دا اسبوع يا لؤى و حور لسا صغيرة
لؤى : عشان مرحناش شهر عسل بعد الجواز يا روحى الحق عليا بعوضك
سيلين : خلاص يا لؤى براحتك
لؤى : طب يلا بقى يا حبيبتى عشان نجهز الشنط .
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
النهاية.
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
