رواية أنتي نبض قلبي الفصل الثاني والأربعون 42 بقلم عائشة أحمد
 |
| رواية أنتي نبض قلبي الفصل الثاني والأربعون 42 بقلم عائشة أحمد |
رواية أنتي نبض قلبي الفصل الثاني والأربعون 42 بقلم عائشة أحمد
مرت عدة ايام من بعد مراد عن مليكه وخوفه من اللى جى واهماله ليها اما مليكه فكانت حاسه ان مراد مخبى عليها حاجه بس مش عارفه اى والعلاقه بينهم اصبحت فاترة وكانوا فى خناق مستمر والكل لاحظ دة
صباح يوم كتب الكتاب على مائدة الفطار
مليكه قاعدة حزينه ومراد كذلك
اياد: مالكوا يا جماعه وحدووووه
الجميع : لا اله الا الله
مهاب : اى يا مليكه مالك فيكى اى
مليكه بصتله : مفيش
مهاب : امال وشك دبلان ليه كدا واصفر مش مليكه اللى متعودين عليها
مراد ماسك اعصابه بالعافيه وعايز يولع فى مهاب
مليكه ابتسمت : تعبانه شوى
مهاب: سلامتك تحبى اجبلك دكتور ولا نروح المستشفى
مليكه ببسمه بصت لمراد اللى عنيه بطلع شرار وبعدين بصتله : لا مش محتاجه شكرا لاهتمامك
مهاب ببسمه : ولو دا انتى تؤمرى
مراد خبط عالترابيذة : انا ماشى عن اذنكوا
اياد بص لمليكه اللى باصه على مراد : فى اى يا مليكه اى اللى حاصل بينكوا
مليكه : صدقنى لو قلتلك معرفش
رهف: طب انا مش فاهمه اى اللى حاصلوا متغير اوى
مليكه : معرفش معرفش وسابتهم ومشت
رهف : اياد روح اتكلم معاه اكيد فى حاجه مخبيها علينا
اياد : هشوف ابقى اعدى عليه انهاردة وانا راجع
################
فالمستشفى
جلال بسخريه : اى دة جى لى يا عريس
مراد بغضب: بقلك اى انا فيا اللى مكفينى مش محتاج تزودها
جلال : هسكت خالص هسيبك تغرق نفسك بنفسك واقف اتفرج عليك
مراد : يوووووه بقه يا جلال
########################
جاء المساء
وتم كتب الكتاب ومراد اخد اسراء عالشقه اللى جبهالها
مراد : بصى يا اسراء انا اتجوزتك بس عشان اساعدك لانى حسيت انك محتاجه مساعدتى انما انتى بالنسبه ليا اختى مش اكتر
اسراء حزنت من كلامه
مراد: انتى عارفه مليكه بالنسبالى اى هى الهوا اللى بتنفسه واتمنى محدش يعرف بجوازنا دة الشقه دى ليكى ومفتاحها هيكون معاكى والبواب تحت لو احتجتى اى حاجه
اسراء : انا عارفه ان كل اللى حاصل غصب عنك وانك بتساعدنى صدقنى دة جميل هشيلوا ليك طول العمر ويبخت مليكه بيك محدش بيحب حد كدا
مراد : اسراء انتى زى تقى اختى لو احتجتى اى حاجه كلمينى والبواب تحت امرك فاى حاجه تعوزيها
انا مضطر امشى دلوقتى اقفلى الباب كويس ومتفتحيش لحد
اسراء : شكرا على كل اللى عملته
مراد : مفيش شكر بين الاخوات
*********************””*
مراد رجع البيت وكان اياد مستنيه فالجنينه
اياد : ممكن نتكلم
مراد : معلش تعبان وقت تانى
اياد : لا دلوقتى وهنتكلم
مراد بنفاذ صبر: نعم
اياد : كنت فين
مراد : كنت فالمستشفى
اياد بغضب: كداب انا روحت المستشفى وقالوا انك خرجت من بعد العصر ومرجعتش
مراد بتوتر: انت بتحاسبنى ولا اى
اياد : مراد انت مخبى اى علينا اى اللى بيحصلك اى الفتور اللى بينك وبين مليكه دة فيك اى
مراد : مليش وعلاقتى بمراتى كويسه ومحدش يدخل فيها
اياد : بجد كويسه مراتك انت مش ملاحظ عامله ازاى احكيلى يا مراد انت مخبى اى يمكن اساعدك
مراد : يوووووة قلتلك مفيش حاجه ومتتدخلش فى حياتى
اياد : ماشى يا مراد
*******************””””””””
مراد طلع عند مليكه اول ما شافته راحت عندة وحضنته
مليكه : وحشتنى اوى يا مراد
مراد بحزن : وانتى كمان يا حبيبتى اى اللى مصحيكى لدلوقتى
مليكه : مستنياك يا حبيبى
مراد : طب انا هدخل الحمام
مليكه قعدت مستنياه وهو خرج وراح عالسرير
وقرب منها ومشه ايدة على وشها
مليكه : مراد انت بعيد عنى لى
مراد : انا جنبك يا حبيبتى اهو
مليكه : جسمك بس بس روحك مش هنا
مراد : لا يا حبيبتى متهيئلك
مليكه : انت بتهرب من عيونى لى يا مراد بص فى عيونى وكلمنى وانت باصص فيها
مراد بص لعنيها : بحبك يا مليكه بحبك
مليكه رمت نفسها فى حضنه : وانا بعشقك
****************””**”””******
صباح يوم جديد
الفطار
اياد : هتروحوا الفرح الساعه كام
مليكه : مش عارفه هنروح امته يا حبيبى
مراد : اى فرح مين
رهف : اى دة انت مش معانا خالص فرح معتز والهام
مراد : اه شوفوا هتروحوا امته وانا معاكوا
ملك : بابى انا عايزاك تاخدنى تجبلى فستان جميل ليا
مراد وهو بيحضنها : معلش حبيبتى خدى ماما انا ورايا شغل
ملك بزعل: يا بابى انا مبقتش اشوفك ولا بتخرجنى
مليكه : معلش حبيبتى بابى مشغول شوى
مراد : انا ماشى
مهاب: ملوكه اى رايك نروح انا وانتى
ملك : هييييييي ومامى كمان
مليكه : حاضر يا حبيبتى
##################
عند تقى
تقى : مالك يا جلال فيك اى مهموم لى
جلال : تعبان وحاسس بخنقه فظيعه
تقى: فى اى متقلقنيش
جلال: هقلك بس دة سر لو حد عرفه متلوميش الا نفسك
تقى: فى اى يا جلال احكى بقه
جلال : مراد
تقى: ماله
جلال : متجوز
تقى بضحك : بجد وعندة بنت كمان
جلال : لا غير مليكه
تقى بصراخ : اى
جلال : اهدى
تقى: انت اتجننت اهدى اى يعنى اى ومين دى
جلال : دكتورة اسراء
تقى: دكتورة المجانين ازاى وانت عرفت ازاى
جلال قص لها كل ماحدث
تقى: يا نهار اسود وانت ازاى توافقه وكمان تكون معاه لى وهو ازاى يعمل كدا مفكرش فى مليكه وهيفضل مخبى عليها لامته
جلال : معرفش صدقينى حاولت معاه كتير انتى عارفه مليكه غاليه عليا ازاى حاولت معاه كتير بس هو كان مصمم على رأيه
تقى: مليكه او عرفت انا مش عايزة افكر فاللى ممكن يحصل ربنا يستر
***********************
فالمول
مهاب : جربى دة يا مليكه
مليكه : لا اللون دة فاتح جدا مبحبش الفاتح
مهاب : طب بصى شوفى دة شبه بتاع ملك وتبقوا لابسين زى بعض
مليكه : ماشى
**********************
المساء
الكل جهز ومراد وملك والاولاد
اياد حب يغيظ مراد : اى الجمال دة الام وبنتها بجد لبسكوا يجنن
ملك : هوبا هو اللى اختار
مراد بغيظ : نعم بتقولى مين
ملك : هوبا راح معانا واختار اللبس ليا ولماما
مراد بص على مليكه : اى الكلام دة
مليكه : احم مهاب لقى ملك زعلت لما انت رفضت فعرض ان يروح معانا فملك فرحت فروحنا
مراد بغيظ : وانتى لى ما اخترتيش فستانك وخلتيه هو يختاره
مليكه : عادى شافنى محتارة فحب يساعدنى
مراد بصوت عالة: تطلعى حالا تغيريه
مليكه بغضب: مراد انت اى اللى بتقوله دة
مراد اللى سمعتيه
مليكه : مش هغيرة يا مراد وبعدين انت اللى رفضت تيجى معانا يبقى ملكش حق تتكلم
اياد : اهدوا يا جماعه
رهف : يا مراد محصلش حاجه
مراد بغضب: اياد روحوا انتو وخد ملك معاك
اياد : وانتو
مراد : لا لما اشوف مين اللى كلامه هيمشى
مليكه بغضب بصت لمراد وطلعت عالاوضه ودخلت فضلت تكسر فكل اللى تلاقيه قدامه وهى مش عارفه بتعمل اى يمكن فاض بيها وعايزة تخرج طاقتها فاى حاجه
مراد دخل عليها : مليكه انتى اتجننتى اهدى شوى اى اللى بتعمليه دة
مليكه : انت عايز اى ارحمنى بقه
مراد ببرود الفستان دة لو متغيرش مفيش خروج
وفتح الدولاب ومسك فستان ورماه فى وشها
خمس دقايق لو مخلصتيش متلوميش الا نفسك
##########$$#$$$$$$
الفرح
اياد : جلال عايز اتكلم معاك
جلال : خير فى اى
اياد : مراد ماله متغير بقاله كتير وعالطول خناق هو ومليكه مكنوش كدا
جلال بتوتر: طب مسالتوش لى
اياد : مرضيش يتكلم وقال دى حياتى
جلال : احم بس مراد متكلمش معايا فى حاجه
اياد : مع انى اشك بس هعمل نفسى مصدقك
*****************””
مليكه لبست ونزلت ومراد بصلها وركبوا العربيه وكل واحد فى ملكوت تانى
مليكه : اه يا مراد لو اعرف مخبى عنى اى بس انت مش مراد اللى حبيته ابدا انت واحد تانى خالص دا انت كنت فى حضنى امبارح ومش فحضنى محستش المشاعر اللى بتكون بينا انت موتها يا مراد وبتموت كل حاجه بينا
اما مراد : فمش عارف اى حصله ومش مصدق تصرفاته معقول اوصل الحياه بينا لكدا اى مش قادر اتصرف طبيعى وانا حاسس انى خاين يارب حلها من عندك
وبعد مدة وصلوا الفرح
الكل قاعد ومبسوط الا مراد ومليكه وتقى شيفاهم وحزينه جدا
جلال : قرب من مراد ما افسدة الرجال يصلحه الرجال الاخرون
مراد قصدك اى
جلال : بعدك واهمالك لمليكه صدقنى لو لقت اهتمام من اى حد هتميل ليه
مراد : لا طبعا مليكه مش كدا
جلال : هتبقى كدا صدقنى حل امورك وحاول تتكلم مع مليكه يمكن تتفهم الموضوع وتلاقوا حل سوا
بس الوضع كدا مش هينفع هضيع مراتك من ايدك
مراد بص على مليكه ولقاها قاعدة تتكلم مع مهاب الدم غلى فى عروقه وشدها ليه : بتتكلموا باى
مليكه : مراد اوعى ايدى انت اتجننت
مراد : شايفك مبسوطه اوى وانتى بتتكلمى معاه
مليكه : انت اكيد مجنون ابعد عنى
مراد : يلا هنروح
مليكه : لا مش هروح احنا لسه جايين وثانيا انا زهقت من قعدة البيت
مراد : خلاص انا همشى
مليكه ببرود : اتفضل
مراد اتصدم من ردها كان متوقع تقله يقعد معاها
اما مليكه فكانت جابت اخرها وقررت التعامل ببرود مع مراد
مراد مشى وجلال طلع وراه
جلال : متستغربش الجفا مش بيجيب غير الجفا
مراد بصله وسابه ومشى
يتبع..
لقراءة الفصل الثالث والأربعون : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية المسمومة للكاتبة كوكي سامح
