رواية عشقته صعيدياً الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم سهير أحمد
 |
| رواية عشقته صعيدياً الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم سهير أحمد |
رواية عشقته صعيدياً الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم سهير أحمد
حور بشهقه وهى بتفتح الشنطه: يانهار ملحوس بدمك يا فهد أنا كنت عارفه من الأول
خرجت بالبرنس
حور بغضب: ياسافل ياقليل الأدب فين اللبس ده ايه ده
فهد ببرود : لبس برده ياروحى ملبستيش ليه
حور : ولا متعصبنيش ده مسخرة ومن امتى بلبس الحاجات دى
فهد وهو متوجه ليها : من دلوقتى ياحورى وهتلبسيهم يلا بقى
حور : متحلمش مش هلبسهم لو وصلت ملبسش وأفضل كده برده مش هلبسهم وكملت بغيظ ده أنا لابسه ومش لابسه ياجدع
فهد بغمزة : هيبقى شكلك أحسن على فكرة لو ملبستيش يااه نفسى أشوفك كده
حور بخجل وهى ماشيه : والله العظيم أنت عيل بارد
فهد : طب افتحى طب
حور: لأ وامشى بقى يارخم
فهد : الله مش أنتى اللى قولتى أنا مالى
حور : برده مش لابساهم والله ماهلبسهم
بعد شويه
حور طلعت ببرود وقعدت فى الصاله وفهد بيبصلها بصدمه
فهد بصدمه وصوت أشبه للبكاء : ال البنطلون ده كان بتاعى صح
حور ببرود : أمم
فهد بعصبية : أنا جايب الترنج من أمريكا يا جاحده حرام عليكى
( حور لبست ترنج من فهد وقصت البنطلون علشان يبقى قدها فباظ )
حور ببرود : معلش بقى يابيبى تعيش وتاخد غيرها
فهد : أعيش وآخد غيرها يا كلبه ياحيوانه ده أنا هربيكى من أول وجديد يابنت حامد
وطلع يجرى وراها
حور : أهدى بقى اللى حصل حصل
فهد : أهدى ده أنا هشرب من دمك
حور : خلاص والنبى هدفعلك تمنه
فهد : تمن مين يا مقشفه يابت ده أنتى بتستغسرى تشربى شويه ميه يا بت
حور : مين دى اللى مقشفه أنا مش جايبه كانز بيبسى فى السكه
فهد : دى مرة يا معفنه وفى الآخر تعملى فى هدومى كده
حور وقفت : بس بقى علشان تعبت
فهد بنهجان : وأنا والمصحف أنا جعان ادخلى اعمليلى أكل
حور : مين يا عمر اللى تعمل أكل كنت الخدامه اللى جابتهالك فاطمه ولا ايه
فهد مسكها من قفاها : بتقولى ايه
حور بخوف: هبهرك ده أنا الشيف شربينى بياخد عندى دروس اتنين وخميس اوعى بس التيشيرت
فهد : تيشيرت الله يرحمه هتبهرينى ازاى أنتى بتعرفى تطبخى أصلا
حور بغرور : عيب عليك اللى قدامك دى أحسن واحده تعمل اندومى محروق
فهد : آه طب قدامى يا أخرة صبرى
حور : على فين
فهد : هندخل نلعب فى المطبخ هنعمل أكل يعنى
حور : آه إذا كان كده يلا يا حبيبى
فى المطبخ
فهد : هاه هنطبخ ايه
حور : أنت بتعرف تعمل ايه
فهد بتفكير : أنا هاكل كريب وأنتى
حور : والله ما مزعلاك تعالى يلا نعمل بيتزا
فهد بصلها بغضب
حور بتراجع : نعمل كريب وبيتزا متبصليش كده
وهما بيطبخوا
حور : فهد
فهد : أمم
حور : لو تعبت أطلع أنت وأنا هكمل
فهد : لأ عادى متعبتش
حور : خلاص اعجن حلو العجينه معجنه خالص
فهد بغيظ : باردة بس بحبها سيبت مصر كلها وحبيت دى
حور بغضب : مالها دى إن شاء الله
فهد : يا شيخه اتنيلى ده أنا أحلى منك
حور بدلع وهى بتلف ايديها على رقابته: بصراحه من ناحيه أحلى منى فأنت قمر يابن فاطمه
فهد : والله دلعك ده هيودينى فى داهيه وبتيجى فى الآخر تزعلى
حور : طيب يلا نكمل بقى
عملوا الأكل ومخلاش من هزارهم
فهد : حور نتكلم جد بقى
حور : فى ايه
فهد : عاوزين نحفظ قرآن سوا صدقينى حفظ القرآن حلو أوى وبيريح كل أما بتفكترى آيه غصب عنك بتحسى براحه
حور بدموع وفرحه : أنت عاوز تخلينى أحفظ القرآن
فهد وهو بيمسح دموعها: أيوة علشان نبقى سوا فى الجنه تبقى حورى فى الدنيا وفى الآخرة
حور رمت نفسها فى حضنه : أنا بحبك بحبك أوى أنت ملاك صدقنى أنت نعمه كبيرة لو فضلت عمرى كله أشكر ربنا مش كفايه وكملت
” تحاول اهدائى السعادة ولكن لا تعلم أنك أفضل هدايا القدر ????????????”
فهد بعشق : وأنا بعشقك مش بحبك بس ياحورى وهفضل سندك على طول لغايه ما نحفظ القرآن ونعمل كل حاجه حلوة سوا تمام
حور : تمام يا فهدى
/////////////////////////////////////////////////////////
الجد : شوف ابن ال .. وقال ايه مكانش راضى يروح ده مرنش عليا حتى
بدر : سيبهم يعيشوا براحتهم
حامد : ربنا يهنيهم
سعاد : يارب
فاطمه : الله ايه التغيير ده
سعاد بابتسامه : أنا كنت زعلانه منها لتكون زى أمها بس هى كويسه
هنيه بغيرة : ما خلاص بقى مفيش إلا الموضوع ده سيبيهم
حامد : فى ايه يا هنيه مغلطوش فى حاجه
هنيه : ولا غلطوا أما نقوم نشوف الوكل
الجد : مالها مرتك يا ولدى أنت مزعلها فى حاجه
حامد : لا والله يا بوى بس هى دنها كام يوم مش خابر مالها
هنيه فى نفسها : راحه تتفسح وبنتى مطمرطه اهنه مفكرش حتى يجولهم روحوا شموا نفسكم بس ازاى بنت ال.. أهم عنده من أى حاجه واصل
بدأت سموم سعاد تعمل أخيرا فى وقت قد تحسن فيه حال سعاد ولكن انخرب حال أخرى وهى هنيه هذا القدر
/////////////////////////////////////////////////////////
عند فهد وحور حاضنين بعض عند الشط
فهد وهو بيستنشق ريحه رقبتها أكتر : عارفه يا حور نفسى أعمل ايه
حور بمشاكسه: ايه يا أخويا
فهد : نفسى نيجى هنا أنا وأنتى وحياه
حور بغيرة بتطلع من حضنه : حياة مين
فهد لتجاهل كلامها: لما تكونى فى حضنى متطلعيش منه أبدا حياة دى بنتنا الكبيرة هنيجى وهى عندها عشر سنين
حور باستغراب : اشمعنا يعنى عشر سنين
فهد بحزن : علشان سبتينى فى الوقت ده لوحدى عارفه أنا كنت بتخيل سيناريوهات زباله لما كنت براقبك كل يوم كنت بخاف أشوفك بتحبى خوفت أخسرك
حور : ايه لازمته الكلام ده دلوقتى
فهد بغضب وهو بيضغط عليها فى حضنه بتملك : علشان متفكريش تسيبينى أنا مش هستحمل حد ياخدك منى
حور : فهد أنا بستمد قوتى منك مش عاوزة أشوفك زعلان
فهد : أصل أنتى مش عارفه أنا كنت بحس بايه أنا عارف أن الراجل المفروض ميعيطش وبيان ضعيف قدام مراته بس أنتى بنتى
حور : اديك قولت بنتك وبنتك مستحيل أسيبك
فهد وهو بيشيلها لجوة : هنفضل سوا مش كده
حور : أمم ومش هنسيب بعض أبدا أبدا
فهد بحب : اختارى فيلم على ماجى
حور : أنت هتروح فين
فهد : هغير وأجيب حاجه تتاكل وآجى
حور : اشطا
فهد : ايه ده
حور بطفوله : موفاسا أقعد بسرعه
فهد : ياربى على الجنان قعد يتفرج ويبص عليها ضامه ركبها لبعض ومركزة
حور ببكاء : قتله قتله يا فهد
فهد : معلش يا حبيبتى البقاء لله
حور : اتصل بشركه ديزنى
فهد : وده ليه إن شاء الله
حور : علشان اسكار قتل موفاسا فلازم نشتكيه
فهد بصدمه : نعم يا أختى
حور : بسرعه قبل أما يقفلوا يا فهد
فهد وهو بيحضنها علشان يناموا : هنتصل بيهم بكرة
حور بنعاس : بجد
فهد : آه نامى بقى
الصبح
فهد : حورى قومى يا كسلانه
حور بنوم : سيبنى أنام شويه يا فهد
فهد بيلعب فى شعرها : تؤ قومى يلا نتفسح
حور : صباح الخير
فهد : صباح الفل ياعسل
حور : سمعتك وأنا نايمه بتقول فسح
فهد : يا عفريته بتسمعى وأنتى نايمه
حور : الله أكبر الله أكبر النهارده الخميس
فهد : مش هحسدك يعنى
اتفسحوا وهيصوا وقضوا شهر من أجمل الأوقات فى سعادة غير مدركين بأن الغيرة تجمعت فى قلب امرأة لا يدرون القادم لهم
فهد بملل : يلا يا حور بقالك ساعه بتلبسى
حور : مش عارفه أربط الطرحه
فهد : هاتى الدبوس كده وأنا هربطهالك
حور : خد على الله تعرف
حور : لأ فنان يلا بقى علشان أخرتنا أنت أوى
فهد برفعه حاجب: ده أنا
حور : أيوة يلا بقى
//////////////////////////////////////////////////////////////
الجد : مابدرى ما كنتم تفضلوا هناك
حور : أنا قولتله من الأول سليم هيزعل مسمعش كلامى مبيحبكش الواد ده
فهد : اتلمى أتلمى بقى
الجد : ولا دى حته من قلبى اللى يزعلها كأنه زعلنى أنا بالظبط
حور : أصيل يا سليم أصيل يا أخويا
سامح بسعادة : حرحر كل دى غيبه كنتى بتعملى ايه
حور : والله يا سوسو يا أخويا مشاغل المهم جبنا شويه حاجات هتعجبكم
فهد : دى جلابيه وسجادة صلاة ياجدى
وبدأوا يوزعوا الهدايا عليهم
حور بابتسامه : اتفضلى يا ماما هنيه أحلى عبايه ليكى
هنيه برفعه حاجب : ……………………..????????
