روايات

رواية عشقته صعيدياً الفصل التاسع عشر 19 بقلم سهير أحمد

 رواية عشقته صعيدياً الفصل التاسع عشر 19 بقلم سهير أحمد

رواية عشقته صعيدياً الفصل التاسع عشر 19 بقلم سهير أحمد

رواية عشقته صعيدياً الفصل التاسع عشر 19 بقلم سهير أحمد

آدم : آه والله كفايه أنها كانت أحسن واحده بتعرف ترقص فى الكليه كلها
فهد بغضب: نعم
آدم : حضرتك مش مصدقنى ده احنا يا ما اشتركنا فى حفلات ومسابقات مع بعض
حور بهمس : كفايه الله يحرقك أنا اللى يخربيتى علشان شوفتكم الهى أتحول
فهد : أمم حفلات مع بعض
آدم : كان الكل بيقول علينا ينفع كابل بس حضرتك سبقت
فهد : حورى معلش هاتيلى التليفون من العربيه
حور : مابلاش يا فهد أحم احنا رايحين يعنى
فهد بغضب: حورى روحى العربيه
فهد : آنسه نورا معلش ينفع تسألى فى المحل ده عندهم قطن ولا لأ
نورا باستغراب : آه أوى أوى
البنتين مشوا
فهد : قولتلى تنفعوا كابل تعالالى ونزل فيه ضرب
حور فى العربيه : معلش يا آدم كان نفسى ألحقك يا قلب أمك بس أما أشوف مين
اللى هيلحقنى
فهد سابه بكل برود وراح ركب العربيه من غير ولا كلمه وساق
حور : فهد هو أنت ساكت ليه
فهد : …………………………….
حور برجاء  : فهد أنا بخاف من سكوتك والنبى اتكلم
فهد ببرود  : لينا بيت نتكلم فيه
حور بعياط : طيب أنت زعلان منى
فهد بصوت جمهورى : حووور يميين بالللاه لو متخرصتى لأقلب العربيه بيا وبيكى دلوقتى
حور سكنت وعيطت فى صمت
حور : أنت رايح فين القصر عدى
فهد : هنرجع الصعيد
وصلوا
الخدامه : أهلا يا فهد البيه مجالش أنكم هتعاودوا النهاردة
فهد : معلش يا حاجه جهزيلنا الوكل  وطلعوا أوضتهم
///////////////////////////////////////////////////////
الجد : هو أتأخر كده ليه
سليم : جدى فهد بعت رساله أنهم رجعوا الصعيد
الجد : وهو ازاى يتصرف من دماغه
بدر : خلاص يابوى نسافرلهم وخلاص
الجد : خلاص قوموا جهزوا حاجتكم علشان هنعاود تانى
الكل: حاضر يا جدى
///////////////////////////////////////////////////////////
حور ببكاء : فهد أبوس ايدك اتكلم
فهد ببرود : أنتى ليه بتحبى تعصبينى
حور : أنا مقصدتش مكنتش أعرف
فهد كسر الفاظه : بتعرفى ترقصى واحد جاى يقول مراتك بتعرف ترقص
حور : دى كانت مسابقات والله سلوا يعنى
فهد : وتنفعوا كابل صح
حور : والله ده كان كلام أهبل يعنى وأنا اتجوزتك أنت
جذبها إلى أمامه  وبهمس : حورى أنا بغير عليكى من نفسى من أبوك ومن جدك كل راجل بيشوفك حتى المرايه دى بغير انك بتقفى قدامها وأنتى مش حاسه بيا ولا بنارى
حور بتحضنه : أنا آسفه يا حبيبى  وعد منى مش هعمل حاجه تعصبك بس والله ده كان أيام الكليه
فهد حضنها  بتملك : ” أثق أن  عناقك أشبه بامتلاك الدنيا فى لحظه ” أنا بحبك ياحورى مش هاممنى انك تحبينى بس متسيبنيش
حور : هشش أنا مستحيل أبعد عنك مستحيل بس متزعلش منى
فهد بعد عنها : أنا عمرى مازعل منك يا روحى تيجى ننام شويه
حور : والأكل
فهد : هقولها مش وقته تمام
حور : طيب أنا هغير على ماتقولها
فهد فكر قليلا يريد أن يعرف أين مكانته عندها ففكر فى شئ ما يود فعله
حور : يلا ننام
فهد غير نومته منامش فى حضنها نام عادى وحور حاولت تنام معرفتش
حور : فهد أنت نمت
فهد : لسه
مسكت رأسه وحطتها على صدرها وحطت ايديها فى شعره
حور : مبقتش بعرف أنام غير كده على فكرة
فهد بسعادة : حورى  هو احنا هنوصل لفين
حور : لفين ازاى مش فاهمه
فهد : يعنى أنتى ممكن تكملى معايا وإلا
حور بمقاطعة : مفيش وإلا إن شاء الله بص هو أنا مش عارفه بس حاسه بإحساس حلو أوى معاك
فهد : زى ايه
حور : يعنى أنا مبسوطه معاك صحيح بخاف من غيرتك بس بحبها مش عارفه بقى بس أنا بتبسط عارف أنا من زمان كان نفسى أتحجب أنا قلبى بدأ يدق لك لما طلبت منى كده حسبتك خايف عليا
فهد : إن شاء الله نكمل سوا عارفه قالها وهو يدفن رأسه فى رقبتها أكتر أنا نفسى فى خمس عيال
حور : حرام عليك يا فهد هو أنا أرنبه أنا مش عاوزة غير طفل واحد
فهد غير مصدقا : يعنى احنا فى أمل نجيب ولاد
حور : طبعا هو أنا أساسا خلاص مقدرش أسيبك بس أما أحس نفسى جاهزة تمام
فهد بسعادة : تمام يا روح قلبى وحياتى كلها وناموا بسعادة
////////////////////////////////////////////////////////////
العيله وصلت القصر
الجد : اطلعوا اواضكم ارتاحوا ونتجمع على الغدا
ابراهيم وجميله
جميله بتعب: الله يسامحك يا فهد جعانه نوم والله
ابراهيم بحنان : معلش ارتاحى شويه على السرير
جميله بتوتر : ابراهيم تعالى نام على السرير
ابراهيم : لأ وبعدين علشان تبقى براحتك
جميله بابتسامه : وأنا مش هبقى على راحتى  وأنت جوزى ومش مرتاح
ابراهيم : أن مكنتيش تحلفى بس  آه الواحد ضهره اتقضم من النوم على الكنبه يا جميله يا أختى
جميله  بضحك : معلش يا حبيبى
ابراهيم : قولت ايه
جميله : معلش
ابراهيم : لأ اللى بعدها
جميله بخجل : تصبح على خير بقى
ابراهيم بسعادة  : وأنتى من أهله يا مراتى يا حبيبتى
//////////////////////////////////////////////////////////
سليم وصفاء
سليم بيحدفها بالمخده : اتخمدى بقى يا شيخه
صفاء : عاا أنا مالى من الصبح وأنت مش طايقنى ليه
سليم : لا أبدا مش هطيقك ليه هو أنتى عملتى حاجه ده أنتى بريئه وأنا الشرير صح
صفاء بدلع : متجولش على نفسك شرير يا حبيبى
سليم : عارفه لولا الظروف اللى أنتى فيها بس كنت جيت عرفتك آخر الدلع ده ايه
صفاء بضحك : خلاص خلاص  نام
////////////////////////////////////////////////////////////////
على السفرة
حور بتعب : كفايه يا فهد مش هقدر أكمل
فهد بقلق : فى ايه يا حور مش أكلتك
حور: مش قادرة أكل أكتر من كده
الجد : مالك ياحور وشك مصفر ليه
حور : مش عارفه يا جدو بس بطنى وجعانى شويه
فهد : طيب قومى نروح نكشف
حور بتعب : مالوش لازمه حاجه سخنه وهبقى  كويسه
فهد : لأ يلا
حور : حبيبى والله هبقى كويسه لو تعبت هقولك
جه الليل والكل نام وحور مش قادرة تنام من التعب
حور ببكاء: فهد فهد
فهد بقلق : فى ايه بتعيطى ليه
حور : مش قادرة حاسه انى هموت
فهد وهو بيشيلها : طيب يلا نروح المستشفى
حور من تعبها مكانتش قادرة تتكلم
الجد  بقلق :  فى ايه يا بنى
فهد : حور تعبانه ورايحين المستشفى ابقى تعالى يا جدى
قدام أوضه فى المستشفى كان الكل موجود وقلقان  فالجد صحى الكل والدكتور جوة
سعاد : ماخافوش يا جماعه يمكن حبله
فهد : مش عاوز حاجه أهم حاجه هى
الجد : استهدى بالله يابنى
فهد : خير يا دكتور مراتى مالها
الدكتور بقلق : لازم عمليه حالتها خطيرة
فهد : ليه هى مالها
الدكتور : فشل كلوى غير أنها عايشه بكليه واحده ولازم نشيل الكليه دى
فهد : طيب شيلها طالما  فشل كلوي
الدكتور : مش هينفع محتاجين متبرع لأن هى تقريبا متبرعه لحد بكليتها اليمين فاحنا عاوزين حد يتبرع لها بالشمال
فهد بدون تردد : أنا هتبرع لها
الدكتور : حضرتك الموضوع مش سلق بيض لازم تحاليل
فهد : عارف وأنا جاى معاك يلا
الجد : أنت بتقول ايه لأ طبعا
فهد : هو ايه اللى لأ
الجد : مش هتتبرع أنت أكيد فى حد تانى
فهد بزعيق : مراتى بتموت جوة مش هستنى حد تانى هتبرع لها وأنا وخلاص اتفضل يا دكتور
عملوا التحاليل وطلعوا ينفع يتبرع لها ودخلوا العمليات وقعدوا ساعتين
الجد : أحفادى يابنى
الدكتور: متقلقش الحمد لله العمليه نجحت هما فى أوضه واحده وهيفوقوا كمان كام ساعه بس
الجد : متشكرين الحمد لله
حور بتعب : فهد
فهد وهو يسند جبينهم على بعض  : ألف سلامه عليكى يا حبيبتى
حور : تعبانه أوى يا فهدى مش قادرة
فهد : هشش انشالا أنا وأنتى لأ
حور بسرعه : بعد الشر عليك متقولش كده يارب اللى يكرهوك هو أنا كان مالى
فهد بغضب: من اهمالك فى الأكل بس بعد كده أنا اللى هحددلك تاكل ايه
الجد : اوعى بقى أمال لو مكنتش خارج من العمليه
حور باستغراب : عمليه ايه
فهد : مفيش يا روحى ارتاحى أنتى بس
حور : فهد تعالى نام هنا
فهد بتعب: حاضر يا روحى
وناموا جمب بعض
الجد : اتلم يا كلب أنت وهى راعوا أنى واقف
حور : والنبى ياسليم أقعد فى حته دلوقتى وأسكت
الكل جه يسلم عليهم
الدكتور : أخباركم ايه دلوقتى
فهد  : بخير الحمد لله
الدكتور :  لأ لأ  مينفعش تقوم من سريرك علشان الجرح اللى فى بطنك
فهد : لأ أنا مرتاح كده يادكتور
حور : جرح ايه وعمليه ايه يا فهدى
فهد : قولتلك مفيش يا حبيبتى
سعاد بتريقه : ماتقولها يا زينه الرجال مفيش يا أختي أصله اتبرعلك بكليته على الله يطمر
حور بدموع : ليه كده يا فهد
فهد مقبلا رأسها : مقدرش أشوفك تعبانه ومشاركيش تعبك
حامد بقلق : هو أنتى اتبرعتى لمين يا حور قبل كده
حور : لعمو جمال جوز ماما كان تعبان واتبرعتله
حامد بغضب ولسه هيتكلم
ساميه : ألف سلامه عليكى يا روح ماما
حور بصدمه : ماما عرفتى أزاى أن أنا هنا ????????????????
يتبع…..
لقراءة الفصل العشرون : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

زر الذهاب إلى الأعلى