رواية نبض السيف الفصل الرابع عشر 14 بقلم سارة محمد
رواية نبض السيف الفصل الرابع عشر 14 بقلم سارة محمد |
رواية نبض السيف الفصل الرابع عشر 14 بقلم سارة محمد
سيف : مش هتخرجى…غير فى حاله واحده…
نبض بقله حيله وعصبيه : هى ايه الحاله دى؟
سيف : على جثتى…
نبض قعدت على الأرض وفضلت تعيط وتصوت بكل قله حيله…
بالليل…
سيف فتح اوضه نبض ودخل…
نبض : مخبطتش على الباب ليه ؟
سيف : علشان انتى مراتى…
نبض : سيف انت لو مفكر انك جوزى بجد …هنط من البلكونه ديه ….وبدءت ترجع لورا بضهرها ناحيه البلكونه
سيف : انتى مجنونه ينبض هو انا جيت جنبك ؟
نبض بلعت ريقها وقالتله : عاوز ايه؟
سيف دخل الأوضه واترمى على جنب السرير وقالها : هنام ومش عاوز اسمع صوت…
نبض حطت ايديها فى جنبها وقالتله : وانا انام جنبك ان شاء الله ازاى؟
سيف عطاها ضهره وقالها : لو انتى مستحرماها بما انك بقيتى مراتى على سنه الله ورسوله انزلى نامى تحت…
وقولت مش عاوز اسمع صوت…انا تعبان وعاوز انام…
نبض قعدت على حرف السرير وهو عطيلها ضهره وقالتله..
الجوازه دى عمرها مهتنجح…
سيف : عنها منجحت…
نبض : انت اتجوزتنى ليه ؟
سيف : علشان بتحبينى…
نبض فى اللحظه دى قلبها اتخطف ومعرفتش ترد..
اوقات بتشوفه اعقل واحد على الأرض واوقات بتشوفه اكتر واحد مجنون بس الحاجه الوحيده الى هى متأكده منها هى ان قلبها معاه..
مهما قالتاه بكرهك هيفضل قلبها يحبه…
نامت نبض على الحرف التانى من السرير…
وصحيت الصبح على تليفون سيف بيرن…
سيف بكل إرهاق : الو ..
هشام : اختك دخلت فى غيبوبه…
سيف قام بسرعه ولبس بسرعه وجاى يخرج…
نبض وقفت قصاده : خدنى معاك…
سيف : انتى بتقولى ايه ؟
نبض بعياط : بالله عليك عاوزه اشوفها…
سيف : اوعى ينبض من قدامى …
نبض بصريخ وعياط : بالله عليك يسيف …بالله عليك..
نده ع الحراس ياخدوها من قدامه يطلعوها ومشا ..
دخل من باب المستشفى لقا الحزن مخيم على وشوش الكل…
دخل بص عليها وخرج على طول…
واول مخرج..
هشام : انا ماشى يعمى …
بابا اميره : رايح فين ؟
انت مش شايف حالتك؟
هشام : مش هتأخر..
وخرج ركب تاكس…وقاله ورا العربيه ديه…
فضل التاكس ماشى ورا عربيه سيف لحد سيف موصل للبيت…
سيف وقف اتكلم مع الحرس كلمتين وبعدين دخل جوا مخرجش…
هشام قال لنفسه ليه سيف حاطط حرس وكلاب؟
اكيد فى حاجه جوا علشان كدا حاطط الحرس والكلاب…
رجع تانى المستشفى…
قعد جنب اميره وهى نايمه…
هشام : كان كلامنا واقف على انى شاكك ان اخوكى مدارى حاجه…
وشاكك كمان انه له علاقه بأختفاء نبض صاحبتك…
انا مش هسيب الموضوع ده ..علشانك انتى بس…
وهلاقى صاحبتك بس انتى اصحى بس وفتحى عينيكى…
انتى عارفه انى مقدرش اعيش من غيرك…وعارف كمان انك ادها..
فى البيت….
نبض : هى عامله ايه دالوقت؟
سيف : زى مهيا الدكتور قال الله اعلم هتصحا امتا ..
نبض : هتفضل حابسنى هنا لحد امتا ؟
سيف : بصى يا بنض انا مش عاوز وجع دماغ وفيا الى مكفينى…
نبض : اه يعنى اخرس احسن صح…
سيف : اه اخرسى…
نبض قامت من على السفره ورميت الشوكه الى كانت فى ايديها على الأرض…
وطلعت اوضتها…
نبض: انا لازم احاول اهرب تانى ..انا مش عارفه ازاى المره دى ولا ايه الى هيحصل..بس انا مش هقدر اعيش كدا ..
بالليل…
سيف دخل نام على السرير…
ونبض نامت…
سمعت وهى نايمه صوت …
قامت بسرعه بصيت جنبها لقيت سيف بيتكلم بصوت واطى كلام اكتره مش مفهوم…
نبض بهدوء: سيف ..اصحى يا سيف…
مبيصحاش..
بصيت على وشه لقيته احمر…
قريت ايديها براحه من وشه وهى خايفه لقيت درجه حرارته عاليه جدا…
قامت بسرعه جابت ميا وتلج وفضلت تعمله كمادات…
ووهى باصه على وشه قالت…
ليه ربيت دقنك انت عارف انك بيها احلى !
فضلت صاحيه جنبه لحد الصبح…
فتح عينيه لقاها نايمه على الكرسى قصاده …
وجه يقوم مكنش قادر…
نبض فتحت عينيها بسرعه…
نبض : حاسس ب ايه دالوقتى؟
سيف حاول يقوم من على السرير وقالها…
انا مش عارف ايه الى حصلى…
نبض : انت درجه حرارتك كانت عاليه خالص امبارح ونزلت حاجه بسيطه…فلازم يشوفك دكتور…
سيف : لا انا هبقا كويس…
نبض : انا مش بهزر يسيف انت لازم يشوفك دكتور بجد…
سيف : ملكيش دعوه
نبض :طيب خليك هنا وانا هجبلك تفطر..
نزلت جابتله الأكل وطلعت…
نبض : كُل..
سيف : مش عاوز اكل..مليش نفس…
نبض : انت زعلان علشان اميره صح ؟
حاسس انك كنت السبب صح ؟
سيف : اسكتى يا نبض…
نبض قامت وقفت و بعصبيه : اسكتى ينبض..اخرسى ينبض..ملكيش فيه ..ادخلى ينبض..اطلعى ينبض..اتجوزينى ينبض..
فيه ايه يا سيف انا تعبت ..تعبت…
سيف بتعب : خدى الأكل ده واطلعى بره واقفلى الباب وراكى يالا علشان انا مش قادر اتكلم…
نبض بعصبيه : حاضر هغور فى داهيه تاخدنى…
واخدت الصينيه وخرجت وقفلت الباب ونزلت قعدت تحت…
قررت انها تصلى اليوم ده وتبداء تنتظم فى الصلاه…
اتوضت وصليت .وبعدين نامت فى الصالون لأنها كانت منامتش…وبعدين صحيت قلقانه…طلعت جرى فوق عند سيف لقيت حالته بتسوء اكتر..
جات تفتح باب البيت لقيته مقفول بالمفتاح ..طلعت تجرى على البلكونه وفضلت تنده على الحرس بس كانوا بره البيت خالص ومش سامعينها…
مسكت تليفون سيف وجات تفتحه معرفتش الباسورد…
فضلت تفوق فيه بس هو كان فى مكان تانى خالص …
مسكت التليفون وفضلت تجرب الباسورد…
لحد مطلع فى الأخر نبض…
اتصلت بالدكتور حسام ..
نبض : ايوا يا دكتور عوزاك تيجى هنا حالا معلش علشان سيف تعبان جدا ..
حسام : طيب انا جاى حالا ينبض.. متقلقيش…
جه والحرس دخلوه علشان عارفينه…
حسام : هو على الحاله دى من امتا ؟
نبض : من امبارح…
حسام : طيب انا هديله حقن المفروض انها هتنزل الحراره العاليه دى وبرضو افضلى معاه بالكمادات…واول ميصحا ابقى كلمينى علشان لازم امشى ضرورى بجد…
نبض : تمام يا دكتور اتفضل ونزلت معاه تنزله…
حسام : انتى عارفه انى طلبت ايدك من اخوكى؟
نبض بصدمه : ايه ؟ اخويا مين ؟ انت بتقول ايه ؟
حسام : اخوكى سيف…يعنى هيكون اخوكى مين!
نبض بعد مبلعت ريقها : اه سيف …
حسام : هو اخد رأيك ؟
نبض : لا والله اصلا احنا كان عندنا شويا مشاكل فى البيت اكيد مسمحتش فرصه…
حسام : اتمنى من كل قلبى انك توافقى بجد..
نبض بصيت فى الأرض ومكانتش عارفه تقوله ايه …
حسام : طيب انا همشى دالوقتى واول ميتحسن كلمينى…
وخرج حسام من البيت بس كانت المفاجأه انه اول مخرج …
تم
تم
مش ظاهرلي الرابع عشر