رواية زواج عن صفقة الفصل الثالث عشر 13 بقلم آية محمد
 |
| رواية زواج عن صفقة الفصل الثالث عشر 13 بقلم آية محمد |
رواية زواج عن صفقة الفصل الثالث عشر 13 بقلم آية محمد
ثائر كان لسه هيضربها لكن جاء شخص من خلفه ومسك ايده ومنعه
رعد: ايدك متترفعش على امى يااستاذ ثائر
ثائر: استاذ أى انا ابوك ولا نسيت
رعد: انا ابويا ميت قبل ما اجى الدنيا
ثائر: انت بتقول اى
رعد: زى مسمعت وياريت حضرتك تتفضل تخرج برا
نغم: رعد دا أبوك
رعد: انتى سمعتى انا قولت اى ابويا مات
ثائر خرج وهوا فى كميه الغضب
نغم: ليه يارعد عملت كدا
رعد: لانى مقدرتش اشوفه بيمد ايده عليكى مش كفايه اللى حصلك بسببه
نغم: بس مهما كان دا ابوك
رعد: ياريت تقفلى على السيره دى….وكمان انا جعان انا على لحم بطنى من الصبح
ثائر رجع قصره وفضل يكسر فى كل حاجه قدامه
دخل عليه عز
عز: اى اللى انت بتعمله دا ياثائر
ثائر بغضب: انا ابنى طردنى وكله دا بسببها هيا سبب هيا اللى بعدته عنى
عز: مترميش غلطك على حد انت اكتر واحد غلطان فى كل دا
ثائر: ايوا ياجدى عارف انى غلط وندمان بس هيا غلاطها اكبر لأنها خبت عليا ان ليا ابن
عز: كنت عايزها تعمل اى يعنى
ثائر: كانت تيحى وتقولى
عز: وانت كنت هتصدق….انت ناسي سبب فرائكم اى…سببه ان انت مكنش عندك ثقه فيها وكانت فى نظرك خاينه ازاى كانت هتيجى تقولك وهيا ف نظرك خاينه لو كنت انت مطرحها هتعمل اى
ثائر سكت
عز: قبل متعمل حاجه تبوظ علاقتكم اكتر مهيا بايظه حاول تصلحها
ثائر: ازاى
عز: انت بتحبها؟؟
ثائر: انت لسه بتسئالنى السؤال دا انا حياتى باظت لانها بعيده عنى
عز: خلاص يبقي تحاول ترجعها وانا هساعدك
ثائر ب ابستامه: شكرا ياجدى
ثائر اهتم بنفسه وبقي اللى يشوفه يقول شاب فى ثلاثينات من عمره
مرت ايام
و ثائر حاول ان يخليها تغير بالطبع كانت بتغير وبتخفى ذالك
كان بيحاول يستفزها عشان ترجعله
وكان بيحاول يخليها ترجع تحبه زى زمان ميعرفش انها بتحبه لكن اللى عمله مش قليل عشان تسامحه
فضلو كتير على ذالك الحال
ونرمين مش بتفارق رعد ورعد كل يوم حبه بيزيد اتجاها
نغم كانت ماشيه وكأنها شابه صغيره لا يبدو عليها كبر السن
كان فى شويه شباب ماشين وراها
الشاب: المزه حرام تمشي على رجليها تعالى معانا واحنا نوصلك
ثائر: وانا هخليى روحك توصل للى خالقها
الشاب: وانت تطلع مين بقي
ثائر: هعرفك انا مين
قام ثائر بضربه وكل الناس اتلمت ونغم بتحاول تبعده عنه
نغم: كفاااايه بقي وبطل تراقبنى وتمشي ورايا
ثائر: يعنى عايزانى اعمل أى
نغم: عايزاك تسبنى فى حالى
ثائر: يعنى دا اخر قرار عندك
نغم: اه ياريت بقي تبعد وتسبنا وتروح تشوف حياتك
ثائر: بس انتى هيا حياتى
نغم: خلاص مبقاش ينفع الكلام دا انت اتأخرت اوى
ومشيت وسابته
ثائر رجع قصره وهوا فاقد الامل مش عارف يعمل اى
عز: مالك ياثائر
ثائر: تعبان اوى ياجدى عملت كل حاجه وبرضوا مش عايزة تسامحنى
عز: خلاص اهدى وكل حاجه وليها حل
ثائر: خلاص ياجدى مافيش داعى انا هسيبهم كفايه اللى حصلهم لحد كدا
عز: لو بتحبها يبقي لازم تفضل متمسك بيها
ثائر: اعمل اى ذا هيا مش عايزه تنسا اللى فات
عز: ما اللى انت عملته دا مش من السهل انه يتنسي بسهوله ولازم تحاول تانى
ثائر: اعمل اى
عز: هقولك تعالى
عند رعد
رعد بغيره: اى اللى انتى لابساه دا
نرمين: لابسه اى
رعد: انتى بتستهبلى
نرمين: فى اى يارعد دا عاشر فستان ميعجبكش
رعد: عشان عريانين
نرمين: لا مش عريانين
رعد: انا قولت عريانين يعنى عريانين
نرمين: هوا انت اللى هتلبس ولا انا
رعد: متخلنيش احلف ان مافيش فرح
نرمين: لا وعلى اى خلاص هغيره
رعد: يلا انجرى جتك القرف فى جمالك
نرمين غيرت الفستان وقاست واحد غيره
نرمين اول لبست الفستان التانى كانت جميله جدا ورعد فضل واقف متنح وفاتح فمه زى الاهبل
نرمين: رعد…ررعد…رررررعدددد…انت ياعم روميوا
رعد بعدم تركيز: عايزه اى ياجوليا قصدى يانرمين
نرمين: كنت فين
رعد: هكون فين ما انا متلقح واقف أهو
نرمين بكسوف: طيب عجبك الفستان
رعد: وصاحبه الفستان كمان
نرمين بتوتر: رعد
رعد: عيون رعد
نرمين: انت لازم تعزم ابوك على فرحنا متنساش انه ابوك ومن حقه يفرح فى يوم زى دا
رعد: انا بقول ان الوقت اتأخر ولازم نمشي عشان ورايا شغل
نرمين: بس…
رعد بمقاطعه: انا هخرج احاسب على الفستان ابقي حصلينى
واتجه للخارج
تانى يوم
عز اتصل بنغم وطلب منها تقابله ضرورى وبالفعل نغم وعز اتقابله فى كافيه كبير وجميل وهادئ
نغم بقلق: نعم ياجدى فى حاجه عشان حضرتك تطلبنى ضرورى
عز: بصي يانغم انا عرفت كل اللى حصل بينك وبين ثائر
نغم: ان….
عز بمقاطعه: سبينى اكمل كلامى
هزت راءسها
وعز كمل حديثه: انا عارف ان ثائر غلط بس انتى كمان غلطتى لان مافيش سبب من الاسباب يخليكى تخفى عن ثائر انه ليه ابن لانه لايجوز
نغم: يعنى كان فكرك ياجدى لما اجى اقوله ان ليه ابن هيصدق وخصوصا انى فى نظره كنت خاينه
عز: خلاص يابنتى اللى فات انسيه وانتى عاقبتيه27 سنه بعدك عنه دا كان اكبر عقاب ثائر كان بيموت فى اليوم ميت مره عشان انتى مش جنبه ومتأكد انك انتى كمان بتحببه زى مهوا بيحبك
نغم سكتت
عز: بلاش تخلوا الماضي مسيطر على حاضركم عيشوا اللى فاضل من ايامكم وانسوا اللى فات وافتحوا صفحه جديده انا مش ديملكم ممكن اموت فى اى وقت
نغم: بعد الشر عليك
عز: هيا دى الحقيقه وبطلب منك طلب قبل ما اموت عايزك تدى ثائر فرصه
نغم سكتت مره اخرى وفضلت تفكر فى كلام عز وقطع شرودها حد بيغنى
والمفاجاه ان ثائر هوا إللى بيغنى
اديني فرصة أفهمك
واديني وقت اكلمك
من غير كلامي ما يصدمك
وبعديها ليك الإختيار
خليني مرة أقول كلام
وأعلمك سر الغرام
هيفيد بإيه بس الخصام
اسمعني بس وخد قرار
أنا حبي ليك أنا روحي فيك
وخلاص عرفت الدنيا بيك
شوفت بعينيك شوفت الحياة
اديني وقتك ثانيتين
أشرح شعوري في كلمتين
إنت إللي بحلم أكون معاه
أَنّا حُبِّيّ لَيّكَ أَنّا رُوحِيّ فِيكِ
وَخَلاص عُرِفَت الدُنْيا بِيك
شَوَّفتِ بِعَيْنَيْكَ شَوَّفتِ الحَياَة
اديني وَقَتَّكِ ثانِيَتَيْنِ
أُشَرِّح شُعُورِيّ ڤِي كَلِمَتَيْنِ
إنت إللي بِحَلَم أُكَوِّن مِعاهُ
من وسط كل العاشقين
دخلت قلبي بنظرتين
وهلاقي زيك تاني فين
قلبي لوحدك أنت فيه
يا عطر ورد بتوه معاه
وعشت همساته وغناه
متقولش نبعد تاني لا
ده أنا عمري وياك إبتدى
أَنّا حُبِّيّ لَيّكَ أَنّا رُوحِيّ فِيكِ
وَخَلاص عُرِفَت الدُنْيا بِيك
شَوَّفتِ بِعَيْنَيْكَ شَوَّفتِ الحَياَة
اديني وَقَتَّكِ ثانِيَتَيْنِ
أُشَرِّح شُعُورِيّ ڤِي كَلِمَتَيْنِ
إنت إللي بِحَلَم أُكَوِّن مِعاهُ
أنا حبي ليك أنا روحي فيك
وخلاص عرفت الدنيا بيك
شوفت بعينيك شوفت الحياة
اديني وقتك ثانيتين
أشرح شعوري في كلمتين
إنت إللي بحلم أكون معاه
نغم كانت واقفه مصدومه وفجأءه ثائر قرب منها وركع وفى ايده خاتم
ثائر: ممكن تسامحينى وتخلينا نتجوز ونرجع نعيش مع بعض من تانى وصدقينى هعوضك عن كل حاجه مريتى بيها
كان كل اللى فى الكافيه بيقوللها وافقى
وثائر كان بيبصلها نظهره كلها حب وترجى
وعز بصلها وهيا فضلت تفكر غى الكلام اللى قاله عز وفجاءه لقت نفسها وافقت
نغم: موافقه
ثائر شالها ولف بيها
نغم بخجل: ثائر احنا فى مكان عام.
ثائر: مش مهم المهم انك معايا
نغم: بس انا خايفه
ثائر: خايفه من أى
نغم بدموع: خايفه ترجع تسبنى تانى
ثائر ضمها ليه
ثائر: مستحيل حاجه تقدر تفرقنا تانى انا غلط وعرفت غلطى ومستحيل ارجع اسمح للغلط انه يتكرر تانى
نغم بدموع واشتياق: انت وحشتنى اوى ثائر رغم كل اللى عملته فيا بس مقدرتش انى أكره انا…واسفه لان انا كمان غلط لانى حرمتك من فرحه كل اب بيتمنها
ثائر: هششش خلاص انسي كل حاجه مدام بقينا مع بعض هنصلح كل حاجه
عز: احم احم
نغن بعظت عن ثائر بخجل وثائر غمزلها وعز فضل يضحك عليهم.
يتبع…..
لقراءة الفصل الرابع عشر والأخير : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية مالك القدر للكاتبة علياء عبدالله
