رواية أحببت صعيدية الفصل الحادي عشر 11 بقلم هناء عادل
رواية أحببت صعيدية الفصل الحادي عشر 11 بقلم هناء عادل |
رواية أحببت صعيدية الفصل الحادي عشر 11 بقلم هناء عادل
الجد بعصبية اكتر ولسه هيمد أيده عليها اتمسكت
فهد :ماهو مش فهد اللى مراته تتمد الايد عليها وانا واقف حتى لو كنت جده هى خلاص بقت من زمه راجل
محمد : انت مش سامع هى بتقول اى
فهد : هى بتقول الصح دايما مفيش في كلامها غلط
الجد : انت اتجننت ولا اى ماهو صحيح انت ربايه البندر هتعرف عن عاداتنا اى
فهد : اى عداتكم دى اللى بتمنع البنت من حقها الأساسي تمنعها من تعليمها أن تفهم تشوف عالم تانى أنها تكبر وتفتخر بنفسها هو انتوا مش هتتغيروا كل العالم اتقدم واتغير مفيش غيركم والله عال ان البنت ابسط حقوقه مش واخداها لازم تعرف أن التعليم ده من حقها
محمد: بس ياولدى انت عارف كلام الناس
فهد: كلامهم ولابيودى ولا بيجيب اهم حاجه انت عايز اى من قلبك
الجد : انت جاي تقول حقهم ومش حقهم بناكلهم وبنشربهم عايزين اي تانى
رهف: انا اول مره اعرف ان تفكيرك بالطريقه دى ياجدى افتكر أن عقلك كبير وفاهم وواعى لكن للاسف
محمد :انا موافق
الجد : انت بتقول اى عايز تجبلنا العار
رهف بفرحه : شكرا بجد ياعمى انت اخترت الصح لبنتك
محمد بابتسامه خفيفه : طبطب بايده على كتف رهف ومشي
رنا : انت بتقول اى يابوي عايزنى اسافر مع رهف واسيبك هنا لوحدك
محمد : اسمعى كلامى انتى راحه علشان تكملى تعليمك وترفعي راسي عايزك يارنا ترفعى راسي وافتخر بيكى فى اهل المنطقه هنا
رنا : طيب وامى
محمد : متشغليش بالك بامك انا هعرف اقنعه المهم تروحى تجهزى شنتطك علشان تلحقي مع بنت عمك
رنا : حاضر يابوى
صفيه :انت بتقول اى يامحمد عايز تبعد بنتى الوحيده عن حضنى مش كفايه اللى حصل زمان
محمد : ماهو احنا مش هتفضل قفلين الباب على رنا البت لازم تتعلم ونشوف حياتها كفايه اللى حصلها واللى حصل زمان دا نصيبنا واتمني أن احنا نتحرم منها
صفيه : لا انا مش حمل واجع تانى وقلبي يتكسر لا خليها هنا جنبي يامحمد ابوس ايديك
محمد : لا البت هتسافر مع رهف وهتكمل تعليمها ومتخفيش معاها بنت عمها
صفيه: اللى تشوفه بس لو حصل حاجه ليه والله ميكفينى عيلتك كلها يامحمد فاهم
محمد : حرك رأسه بمعنى الاستجابه ومشي
______
بعد مرور وقت
وهما في الطريق
رنا : شكرا ليك يا فهد انك اتكلمت مع جدى وبابا انى اكمل تعليم
فهد : انتى لازم تشكري رهف هى السبب
رنا : بجد انا كنت حاسه ان رهف هى اللى اتكلمت شكرا اوى ليكى يااحله اخت في الدنيا
وصلوا الفله
فهد : ادخلوا انتوا وأبقا خدى رنا على غرفته
رهف :وانت رايح فين
فهد : اجتماع مهم وراجع
_____
في الاجتماع
سونيا: حضرتك وصلنا الملف ده ومحدش فتحه لانه مخصص ليك فقط فعلشان كده معرفناش اى اللى موجود فيه
فهد : ابعتيه على مكتبي علطول
رنا : حاضر
فهد : بعد ماخلص شغل والاجتماع وخارج افتكر الملف رجع وفتح اي ازاى ده يحصل بعصبية
وخرج ركب عربيته ورجع البيت
رررهف رررهف
خرج ادم وحمزه ورنا : بسرعه بصدمه اى اللى حصل
رهف بخوف : حصل اى مالك كده
فهد مسك رهف من شعرها انتى ازاى كده وا٠٠ط٠يه للدرجه دى انتى زبال٠٠٠ه
رهف انا مسمحش ليكى انك تتكلم معايا بالطريقه دى حصل اى
فهد : مش عارفه ياحرميه يانصبه
رنا : اى الكلام اللى بتقوله ده يافهد
فهد : مش عايز حد يدخل بينى وبين مراتى
رهف : انت صدقت انى مراتك ولا اى دا مجرد كام يوم وهنطلق
فهد : دا على جثتى يا رهف
علشان تطلبي منى وتاخدى كله وترمينا احنا صح لا فوقي واصحى لنفسك انتى مجرد خدامه زى مابابا جابك هنطلعك احنا من البيت
رهف بضحكه مستفزه : مش هتقدر يافهد بيه علشان كل الأملاك بقت باسمى
فهد :يابت ال٠٠٠٠
رهف :رفعت صابعه بمعنى اسكت وبتحذره وقالت قبل اى حاجه افتكر ابوك
هتعرف بعدين صفيه كانت خايفه أن بنتها تسافر تكمل تعليمها ليه ورهف الأملاك كلها بقت باسمها ازاى وهتمشي أمور البيت كله ازاى