رواية نبض السيف الفصل الحادي عشر 11 بقلم سارة محمد
 |
| رواية نبض السيف الفصل الحادي عشر 11 بقلم سارة محمد |
رواية نبض السيف الفصل الحادي عشر 11 بقلم سارة محمد
( عندما اخبرتك بأن لا تترك يدى…امسكتها للحد الذى اصابها بالوجع…و عندما مدتها إليك تفننت فى اساليب الحفاظ عليها..ولكن بطريقتك الخاصه …فأصبح حُبكَ هلاكى..وقلبى وطنُك المُحتل )
اميره طلعت تجرى على بابا نبض وقالتله : الحق يا دكتور نبض مش موجوده..
نبض سمعت صوت بيقولها متصحى بقى…
فتحت عينيها لقيت سيف قدامها وهى نايمه على السرير…
اتخضت وقامت بسرعه..
انا فين ؟!
سيف : انتى مخطوفه…
نبض بلعت ريقها : مخطوفه ليه؟!
سيف : كدا…
نبض : متهزرش يسيف الساعه كام..لازم امشى…
سيف : مش هتمشى من هنا…
نبض : انت بتقول ايه ؟!
سيف : زى مسمعتى كدا ؟!
نبض بصدمه : انت اتجننت يسيف…
سيف : مش عاوز اسمع صوتك بقا…
نبض : انت خطفتنى ويوم خطوبتى…صح ؟!
انت بتحبنى يا سيف ؟!.
سيف بعصبيه : انتى السبب …انتى الى دخلتى حياتى انتى السبب..
نبض : دا على اساس انك مدخلتش حياتى ؟!
سيف : انتى الى دخلتى حياتى…وانا حاولت ابعد لكنك كنتى بتقربى…
نبض : انا يا سيف ؟! قالتله كدا بأستغراب..
وبعدين بصيتله وقالتله..
انت بتحبنى ؟!
سيف ابتسم وعينيه بدءت تدمع وقالها…
انتى بقيتى بتفكرينى بيها…
نبض : هى مين ؟!
سيف قام من مكانه وبعد شويا وقالها : كنا خلاص هنتجوز هنا فى البيت ده ….. وكنت ب….بحبها ..عملتلها كل حاجه ممكن تتخيليها…..حققتلها كل امنياتها…وفى يوم الفرح…
اشتغل فيديو …ووقفنا كلنا نتفرج…
كانت مع واحد فى الفيديو….انا مش عارف طلعوها من تحت ايدى ازاى يومها..
وبعدها بأسبوع…
ماتت…. نطت من البلكونه يا حرام…
نبض سكتت شويا بتحاول تستوعب كلامه وبعدين بلعت ريقها وبتوتر : سيف لو سمحت روحنى…
سيف قرب من نبض ووقف قصادها وقالها…
عارفه مين الى رماها من البلكونه؟!
نبض رجعت لورا اكتر وقالتله تانى : روحنى يا سيف..
سيف بأبتسامه : يغنى مش عاوزه تعرفى؟!
نبض بدءت تبص حواليها وتتوتر وتخاف اكتر….
سيف : وانتى ينبض اصريتى انك تدخلى حياتى….
وبقيتى بتفكرينى بيها…
ودا بقا بيتنا انا وانتى…
نبض بخوف ممزوج بمحاوله لأنكار كلامه : سيف انت بتهزر صح؟!
كل ده هزار صح ؟!
سيف بصيلها وسكت…
نبض : بابا هيدور عليا ولو عرف انك الى خطفتنى مش هيحصل خير خالص…
سيف : يعرف ازاى ينبض وانا الى خرجت مخصوص علشان ادورله على بنته…انتى مش صاحبت اختى برضو وانا مش ظابط…
يعنى صاحبت اختى تختفى مره واحده ومدورش عليها…
دا انا اول واحد اتحرك من المعازيم وراح يدور عليكى…
نبض عيونها رغرغت : سيف انت محتاج تتعالج…
سيف : كلنا مرضى نفسيين ينبض ومحدش فينا سليم…
وقفل الباب وخرج….
نبض مصدومه صدمه عمرها من الى حصل….
حاسه انها السبب…
عندها احساس انها مش هتخرج من هنا ابداً…
تانى يوم …
سيف : الأكل…مش هتاكلى؟!
نبض : لاء..
سيف : ليه ينبض…
نبض : هو انت ترضا ان حد يسيف يخطف اختك اميره كدا ؟!
مسك صينيه الأكل رماها على الأرض بكل تهور…
نبض بصريخ : روحنى يسيف…روحنى…
سيف بعصبيه : مش عاوز اسمع صوت ….
نبض بصوت عالى : لا انا مش هسكت انا هفضل اصرخ لحد الناس متسمعنى..
سيف : ششش..اسكتى ينبض…
نبض بصريخ مش هسكت… انا مش هسكت يا سيف…
وراحت ماسكه السكينه من على طبق الفاكهه ومقرباها من رقبتها ..
نبض : انا لحد دالوقت مش مستوعبه الى بيحصل…فمشينى من هنا .. علشان انا لو استوعبت ..بجد هقتل نفسى ..
سيف : نزلى السكينه …
نبض : روحنى…
سيف : انتى بتؤمرينى ؟!
نبض : اه ..
سيف قرب منها براحه وقالها….
يا نبض انا كنت قافل كل البيبان وانتى الوحيده الى اتجرئتى وخبطتى على بابى…انتى الوحيده الى خدتى قلبى ..انا مقدرش اعيش من غيرك..
انا هروحك بس نزلى السكينه دى…
وقرب منها اكتر وشد بسرعه السكينه من ايديها ورماها على الأرض وبدء يتحول…
نبض بخوف : انت مش هتروحنى ؟!
قرب منها وقالها…
انتى كنتى عاوزه تئذى نفسك تانى ؟!
انتى مش هتبطلى تعملى الحركه الى بتستفزنى ديه ؟!
نبض رجعت لورا اكتر وقالتله…
مش هتروحنى ؟!
سيف بنبره صوت مش عاليه لكنها مليانا وحشيه : هعلمك الأول…ازاى متأذيش نفسك بعد كدا …
نبض : انت بتقول ايه يا سيف…
بدء يفتح الدرج وبيدور على حاجه….
نبض بخوف : انت هتعمل ايه يا سيف بتدور على ايه ؟!
سيف بغضب : على ده ومسك فى ايده سوط (كُرْباج)
نبض رجعت لورا اكتر…وبرعب : انت هتعمل ايه ؟!
سيف : مش قولتلك هعلمك ازاى ن
متأذيش نفسك تانى …
ونزل بالسوط على جسمها…..
مصرختش فى لحظتها….. لكن كانت نظراتها عباره عن صريخ العالم كله…
وقعت على الأرض….
بعدها بثوانى ..
وفضلت تصرخ بأعلى ما عندها وتعيط….
(فى بعض الأحيان نشعر بالألم فقط بعد تصديق العقل واستيعابه لمن اهداك إياه)
نبض فضلت تصرخ وتتألم فى الأوضه …مش عارفه مصدر الصرخات دى من قلبها ولا من الوجع الى بيقطع فى جسمها….
مقدرتش تقوم من على الأرض لدرجه انها نامت على الأرض…
تانى يوم العصر….
سيف فتح الباب ودخل وهى لسا مكانها…
سيف : انتى لسا فى مكانك ؟!
نبض وطيت راسها فى الأرض ومرديتش عليه…
سيف : متردى عليا…
وقرب منها لقا السوط الى ضربها بيه امبارح معلم ..لافف على دراعها ودراعها وارم جامد وعلى ضهرها…
بصيلها بعد مشاف شكلها وسكت…
نبض بعصبيه وهى بتستعطفه بعينيها : مبسوط كدا ؟!
وبعياط …مبسوط صح…
انت اذيتني من غير سبب …
ليه بتعمل كدا؟!
هااا ..ليه ..
انت ياما ساعدتنى فااكر..
يااما…وياما خوفت عليا…
ليه بتأذينى دالوقتى …وبصريخ والدموع مغرقه وشها…
ليييه ؟!
سيف قرب منها اكتر وقالها…
طيب هاتى دراعك…
نبض رجعت دراعها لورا وقالتله…
انا بكرهك… بكرهك…
وحقيقى هتندم على الى بتعيشهولى دالوقتى دا ….
هتندم…
اطلع بره…وبصريخ تانى…اطلع بره…
طالما انت هتأذينى مش عاوزه اشوف وشك تانى…
سيف بصيلها وخرج…
وبعت مع الشغاله كريمات لدراعها…
وفضل لمده اسبوع حابسها فى الأوضه وبيروح يبص عليها نص او ربع ساعه…
والناس بدءت تقول ان هى الى هربت….
وانها كانت مضطربه نفسياً…
لكن فى حوار دار بين اميره وسيف…
اميره بعياط : سيف انت خطفت نبض ؟!
سيف : انتى اتجننتى ولا ايه ؟!
ما انا كنت معاكم فى الوقت ده..انتى نسيتى؟!
اميره : خلاص يبقا لازم تلاقيها…
مش انت بتحبها ؟!
سيف : وانا قولتلك انى بحبها ؟!
انتى عارفه انى مبحبش حد من وقت ولو كنت هحب حد كنت خطبت بنت خالتك…وراح قاعد ..
اميره : خلاص يسيف متكملش…خلاص..
وبعدين فكرت شويا وقالتله :بس..بس ..انت كنت بتخاف على نبض…انا كنت شايفه ده..
سيف بزعيق : زى اختى..زيك كدا بالظبط…
نبض فكرت هتعمل ايه مع سيف بس مش عارفه تتعامل معاه زى العبده…لأن ده عمره مكان طبعها….
قافله عليها باب الأوضه ومش بتفتحله…
بعد اسبوع قررت انها لازم تعامله كويس علشان تطلع من هنا…
سيف دخل بعد اسبوع لقا باب اوضتها مفتوح…
نبض : انا عاوزه انزل تحت انا زهقت من القاعده هنا..
سيف : مش هسمح لحد انه يشوفك…ولا انك تتعاملى مع واحد غيرى…مش هسمحلك بالفرصه دى…
ازاى كانت عينك فى عينى ولما فتحلك باب العربيه ومدلك ايده …مسكتى ايده وانتى بصالى.. ازاااى هااا
نبض سكتت شويا وهى مش عارفه ترد عليه تقوله ايه وخايفه ىدها يعصبه اكتر وبعد تفكير قالتله : عادى متدخلش حد هنا خالص…
بس انا بجد زهقت من الأوضه دى…
سيف : طيب ثوانى ونزل مشا الجناينى والحارس…
بس طلق الكلاب فى الجنينه..
سيف : انزلى..
نبض نزلت…وبصيتله وقالتله…
ممكن ادخل المطبخ ؟!
سيف : لو قربتى ناحبه حاجه تأذى بيها نفسك…انتى عارفه الى هيحصل كويس…
نبض : اممم…لا انا هشرب بس…
دخلت المطبخ وهى عينيها بتدور على مهرب ليها لاحظت ان فى شباك فى المطبخ …طلعت من المطبخ واخدت معاها طبق الفاكهه…
نبض : انا هاكل فاكهه اهو …علشان تعرف انى باكل وان الشغاله بتضحك عليك…
مسكت التفاحه واكلت منها …وبعدين حطيتها…
وسيف قاعد فى الصالون قصادها…
نبض : بابا عامل ايه ؟!
سيف : كويس خالص وعايش حياته احسن من الأول كمان …
نبض حبست دموعها وابتسمت وقالتله…
انا عاوزه الجاكيت من فوق علشان الدنيا ساقعه هنا…
سيف : هدومها جات على ادك؟!
نبض : للأسف بالظبط…
هطلع اجيبه…
سيف : خليكى انا هطلع اجيبه …واول ممشا..
نبض طلعت جرى فنحعت شباك المطبخ ووقفت على الرخامه ونطت منه … وقعت على رجليها جامد وجايه تقوم وهى مش قادره تحرك رجليها لقيت كلبين جايين جرى عليها….
نبض صرخت…والحارس طلع جرى علشان يسيطر على الكلبين قبل ميئذوها…
لكن وقف كل المشهد ده صوت سيف وهو بيقوله…
سيبهم…
