رواية وردة القاسم الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم جنات
رواية وردة القاسم البارت الثاني والعشرون
رواية وردة القاسم الجزء الثاني والعشرون
رواية وردة القاسم الحلقة الثانية والعشرون
بليل والكل نايم فى قصر عيله المنشاوى فى اوضه قاسم كانت ورده صاحيه وقاعده على السرير وقاسم نايم جمبها
ورده بصوت واطى:قاسم….قاسم
قاسم:امممم
ورده اضايقت ونادت بصوت عالى:قااااااسم
قاسم قام قعد بسرعه:فى ايه مالك
ورده ضحكت على شكله:مافيش
قاسم:يعنى سمعتى البيت كله علينا وتقوليلى مافيش حاجه ياورده
ورده:مانا بقالى ساعه بنادى عليكى
قاسم:مانا رديت عليك
ورده بسخريه:اممممم دى رد يعنى
قاسم:عايزه ايه ياورده
ورده:جعانه اوى
قاسم:مانا جبتلك تلاجه فى الاوضه وحطتلك فيها كل الاكل اللى بتحبيه
ورده:لا مانا مش عايزة اكل من الاكل ده
قاسم:اومال عايزة تاكلى ايه
ورده:حاجه تانيه مش موجوده فى القصر
قاسم:وايه اللى مش موجود فى القصر
ورده:متضحكش عليا ونبي
قاسم:قولى ياحبيبتى عايزة ايه وانا اجبولك
ورده غمضت عينيها:فسيخ
قاسم :نعـــــــم
ورده:نفسي فيه اوى ياقاسم عشان خاطرى
قاسم:واجيبه منين الوقت ده ياورده طب بكرة هابقي اجبلك
ورده:لا الوقت نفسي فيه اوى ياقاسم
قاسم:استغفر الله العظيم
ورده بتمثل الحزن:دى اول مرة اطلب منك حاجه وتعمل كدا شكراا ياقاسم اتفضل نام مش عايزة حاجه
قاسم:مش قصدى ياورده بس طلبك غريب عمرك شوفتى حد بياكل فسيخ الساعه ٣ الفجر
ورده:ابنك
قاسم باستغراب:ابنى
ورده:ايوا مش هو اللى نفسه فيه
قاسم:خليكى هنا هروح اشوف هجيب المصيبه دى منين
قاسم قام نزل وورده فضلت تضحك عليه
بعد ساعتين قاسم اتصل على ورده:الو
قاسم:انزلى المطبخ يلا
ورده:طب ماتطلع
قاسم:مستحيل اطلعه الاوضه يلا انزلى
ورده لبست اسدال ونزلت دخلت المطبخ كان قاسم واقف وسعديه معاه وبتفتح الفسيخ
ورده:اسفه انك صحيتى بسببى
سعديه:ولا يهمك يابتى
ورده:انتى بتعملى ايه
سعديه:هفتحه ليكى واخليه كمان زى البيه ماطلب
ورده:لا سبيه كدا
قاسم:وهتاكليه ازاى
ورده اخدت الفسيخه وقعدت على الترابيزة وبقت تاكل بلذذ:طعمها يجنن تعالى كل معايا ولا انت من الناس اللى مش بتحبه
قاسم قعد قدامها:لا باكله بس مش الفجر الصراحه
ورده ضحكت:ابنك ماليش فيه
قاسم:كلى كلى لما نشوف اخرتها مع ابنى ايه
ورده بتاكل وقاسم بيتفرج عليها لقو فاطمه وبدر نازلين
فاطمه:اهو قولتك فى ريحه فسيخ
بدر بصدمه لما شاف ورده:انتو بتعملو ايه
قاسم:الوحم ياحبيبي
فاطمه قعدت جمب ورده:ريحته تجنن
بدر قعد جمب قاسم وبصله اوى وضحكو
سعديه جابت فسيخه لفاطمه وبقو ياكلو الاتنين وهما فرحانين وبدر وقاسم بيتفرجو عليهم
بعد شويا خلصو اكل
قاسم:خلاص الحمدلله
فاطمه وورده:الحمدلله
بدر:سعديه ممكن تشيلى الحاجات دى عشان ريحه القصر بقت صعبه
ورده:هو انتو مش بتاكلو فسيخ فى القصر
فاطمه:لا بناكله فى الجنينه برا
ورده:انا عايزة انام بقي
قاسم:يلا غسلى وتعالى
ورده وفاطمه غسلو وكل واحده طلعت مع جوزهااا
•••••••••••••••••••••
صباحااا فى قصر عيله رضوان وتحديدااا فى اوضه ياسين وندى
ياسين صحى فى صوت ندى بتصرخ فى الحمام قام بسرعه وخبط عليها:ندى انتى كويسه
ندى مش بترد ياسين فتح دخل كانت واحده بتعيط
ياسين:مالك ياندى فى ايه انتى تعبانه
ندى بصلته وهزت راسها باه
ياسين:طب البسي بسرعه ونروح المستشفى
ندى هزت راسها بلا
ياسين:فى ايه ياندى اى لغه الاشارات دى
ندى اخيرا نطقت:انا حامل
ياسين بصدمه:ايه
ندى بدموع:انا حامل ياياسين
ياسين شدها لحضنه:مبروك ياروح قلبي
ندى:الله يبارك فيك ياحبيبي انا فرحانه اوى
ياسين:مش اكتر منى انا هطير من الفرحه يلا البسي عشان ننزل نفرحهم
ندى:حاضر
ياسين وندى نزلو كانو الكل قاعدين علر السفرة بيفطرو ماعدا ليلى
ياسين:صباح الفل
الكل:صباح الخير
ياسين:ندى حامل
الكل فرحووو بالخير وباركو لندى وياسين
زهرة:مبروك يابتى ربنا يسعدكو يارب
ندى:الله يبارك فيك يازهرتى ياقمر
زهرة ضحكت:فكرتينى بوردة
غسان قرب من ياسين:مبروك ياياسين
ياسين حضنه:الله يبارك فيك ياغسان
ندى قربت منهم :هى ليلى صاحيه
غسان:ايوا
ندى:انا هطلعلها
غسان:اتفضلى
ياسين بص لغسان:فى النهارده اجتماع مع قاسم وبدر تحضر معايا
غسان باستغراب:وانا هعمل ايه
ياسين:اللى بتعمله فى اى اجتماع فى شركتنا وبعدين انت ناسي ان فى دمج بين شركتهم وشركتنا يلا نروح
غسان:يلا
••••••••••••
ندى خبطت على باب اوضه ليلى
ليلى:اتفضل
ندى فتحت ودخلت:صباح القشطه
ليلى:صباح الفل
ندى:عامله ايه النهارده
ليلى:الحمدلله النهارده اول يوم فى الشهر الرابع
ندى:ربنا يكملك على خير يالى لى..عندى ليكى خبر حلو
ليلى:جولى
ندى:انا حامل
ليلى بفرحه:مبروك ياندوشه اكده انا وانتى وورده وفاطمه كلنا حوامل
ندى ضحكت:تصدقى صح
ليلى:ربنا يجومنا كلنا بسلامه
ندى:يارب
••••••••••••••••
ياسين وغسان وصلو الشركه ودخلو اوضه الاجتماعات وقاسن وبدر بصو لبعض مستغربين ان غسان جاى مع ياسين
ياسين شايف استغرابهم:غسان جاى يحضر الاجتماع معايا
بدر:طب خلينا نبدا
بدا الاجتماع وغسان كان متردد انه يشارك بس بعد كدا شارك معاهم وقاسم وبدر عجبهم اقتراحاته
بعد شويا خلص الاجتماع وخرج كل الموظفين وفضل الشباب
ياسين بص لغسان:لا انت تحضر معانا على طول بقي
غسان :لو قاسم وبدر موافقين انا معنديش مشكله
قاسم:طبعاا براحتك دى شركتكو زى ماهى شركتنا بردو
ياسين:ندى حامل ياقاسم
قاسم بفرحه:بجد
ياسين:لسه عارفه النهارده
قاسم:مبروك ياصاحبي
ياسين:الله يبارك فيك ياخالو
بدر ضحك:مبروك ياياسين
ياسين:الله يبارك فيك ياصاحبي
غسان كان بيبصلهم اوى صداقتهم حلوة هو حتى معندوش صاحب واحد
قعدو يتناقشو شويا فى امور الشغل وبعد كدا كل واحد رجع على بيته
••••••••••••••••
بليل بدر نايم وفى حضنه فاطمه وياسمين نايمه فى سريرها تلفونه رن وكان رائف
بدر قام من غير مافلطمه تحس بيه وخرج البلكونه ورد على صاحبه:فى جديد
رائف:ايوا الهجوم كمان ساعه
بدر بعصبيه:انت لسه فاكر تعرفنى
رائف:مكناش هنهجم بس مسكو الراجل اللى تباعنا ولازم نتحرك عشان نلحقه
بدر:متتحركوش غير لما اجيلكووو فاااااهم
رائف:فى انتظارك متتأخرش
بدر:سلام
بدر بيلف لاقى فاطمه واقفه قدامه وعيونها مليانه دموع:صحيتى ليه يافاطمه
فاطمه بدموع:عشان خاطرى بلاش تروح
بدر:لازم اروح يافاطمه
فاطمه:لو انا ماليش خاطر عندك عشان خاطر ابنك او بنتك اللى بطنى
بدر مسك وشها بين ايديه:ياحبيبه قلبي انا مقدرش ارفضلك طلب الا ده يافاطمن لازم اخط حقه عشان ارتاح
فاطمه عيطت جامده ودخلت فى حضنه:انا مش هقدر اعيش من غيرك يابدر
بدر بعدها عنه:انتى واثقه فيا
فاطمه:اكتر من نفسي
بدر:يبقي خلى عندك ثقه انى هرجعلك تانى ماشي ادعيلى كتير يافاطمن وان شاء الله هرجعلك ونعيش كلنا سوااا انا وانتى وياسمين والصغير اللى هيجى
فاطمه:ان شاء الفه
بدر:ممكن اروح اجهز بقي
بدر لبس واخد مسدسه وباس راس فاطمه اللى دموعها زى الشلال مش بتقف وخرج من الاوضه
فاطمه دخلت الحمام اتوضت وخرجت لبست الاسدال وفضلت تصلى وتدعى كتير ان ربنا يرجعه ليها بالف سلامه
•••••••••••••••
بدر خرج وركب عربيه من غير ماحد يشوفه لان الكل نايم وبعد شويا من الوقت وصل المكان اللى متجمع فيه رائف والفريق كله
بدر:جاهزين
رائف:طبعا يافندم
بدر:هناخد وقت اد ايه على مانوصل
رائف:ساعه يكون النهار طلع
بدر:يلا نتحرك بقي
ركبو العربيات الخاصه بالجيش واتجهو للمكان
••••••••••••••••••••••
فى صباح يوم جديد فى قصر المنشاوى الكل متجمع على السفره ماعدا طبعااا بدر وفاطمه
قاسم:هو بدر خرج بدرى لا ايه
نجيه:معرفش ياولدى انا صاحيه من ٥ محدش نزل
فاطمه نازله من على السلم وباين عليها التعب وعيونها حمرا من كتر العياط راحتها نجيه وسندتها عشان تقعد:مالك يابتى
قاسم:بدر فين يافاطمه
فاطمه بدموع:كلموه عشان المهمه ومشي الفجر
سالم:راح بدون مايخبرنا كيف
فاطمه:محبش يقلق حد فيكو
حمدان:ربنا يحميه ويرجعه لينا بسلامه
الكل:امين
نجيه:بلاش كريمه تعرف
حمدان:بكون احسن بردك عشان حالتها متدهورش
الكل:حاضر
نجيه:ورده يابتى خدى فاطمه واخرجو شمو شويا هوا فى الچنينه شوي
ورده:حاضر ياماما
خرجت ورده وفاطمه اللى اول ماقاعدت عيطت جامد اوى وورده بتحاول تهديها:يابطه ان شاء الله هيبجى بالف سلامه
فاطمه:يارب ياورده اناخايفه اوى
ورده:اهدى يا روحى خير ان شاء الله
ياسين كان جايب ندى عشان تقولهم خبر حملها وشافو فاطمه وهى بتعيط
ندى جرت عليهم:فى ايه يابطه مالك
ورده:بدر طالع مهمه تبع شغله وهى قلقانه عليه
ندى قعدت جمبها:ان شاء الله هيرجع بسلامه ادعيله يابطه
فاطمه:يااااارب
ندى:وانا اللى جايه اقولكو على خبر حلو
ورده:خبر اي
ندى:انا حامل
ورده وفاطمه بصولها بفرحه:مبروك ياندى
البنات حضنو بعض فى الوقت ده كان قاسم خارج من القصر وشاف ياسين واقف ساند على العربيه وعينيه على البنات
قاسم:مالك ياض
ياسين:هو بدر راح المهمه
قاسم:عرفت منين
ياسين:ورده كانت بتقول لندى
قاسم:مشي الفجر ومعرفش حد
ياسين:انا خايف عليه اوى
قاسم حط ايده على كتفه:ان شاء الله هيبقي بخير ياصاحبي
ياسين:يارب. طب رن عليه
قاسم:تلفونه مقفول
ياسين:ماهى عادته على طول
ندى من بعيد:قاسم
ندى جرت على حضن قاسم:وحشتنى اوى
قاسم:وانتى ياحبيبتى عامله اي
ندى بعدت على حضنه:الحمدلله كويسه انا خايفه على بدر اوى
قاسم:ان شاء الله هيرجع بسلامه
ندى وياسين:يارب
قاسم:مبروك ياندوشه كبرتى وهتبقي احلى ماما
ياسين:قصدك اقصر واصغر ماما
ندى بصت لقاسم:يرضيك اختك تتهزق كدا
قاسم ضحك:بلاش انا والله لو اخد بوكس منى مش هنلاقى وشه
ندى مسكت دراع ياسين:لا خلاص مسمحاه
ياسين:لا كتر خيرك والله
ندى:انا هدخل اقولهم الخبر
ندى دخلت وكانت نجيه وحمدان وسالم قاعدين:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
ندى باست ايد جدها وعمها وحضنت نجيه
نجيه:عامله ايه ياحبيبتى
ندى:بخير ياماما الحمدلله
ندى بصت على عمها حمدان اللى قاعد زعلان وقعدت جمبه:ان شاء الله هيرجع بسلامه ياعمو بدر بطل
حمدان بصلها وابتسم:يارب يابتى
ندى:وانا اللى جايه افرحكو معايا
سالم:خير يابتى
ندى:انا حامل
الكل فرحو وباركو لندى ونسو حزنهم وخوفهم على بدر
نجيه:انتى چايه لوحدك يابتى
ندى:لا ياسين بره مع قاسم
نجيه:وه سايبه چوزك برا يابتى
سالم:نادى چوزك يابتى
ندى:حاضر ياجدى
ندى خرجت ونادت على ياسين ودخل هو وقاسم وسلم عل الكل وباس ايد سالم
سالم:كيفك يا ولدى
ياسين:بخير ياجدى
نجيه:امك كيفها ياولدى دلوك
ياسين:بنحاول ننسيها ياخالتى الموضوع مش سهل عليها اختها الصغيرة وكمان جوزها
حمدان:ربنا يسامحهم ياولدى
نجيه:اجعد اتغدى معانا ياولدى
ياسين:خليها مرة تانيه ياخالتى
سالم:مافيش مرة تانيه هتجعد تاكل ويانا
ياسين:حاضر ياجدى
حمدان:تعالو نجعد فى المندرة اعملولنا شاى يانجيه
نجيه:حاضر
قام سالم وحمدان وقاسم وياسين ودخلو المندرة
سمعو صوت ياسمين بتعيط وسعديه جيباها
ندى اخدتها:ياروحى وحشتينى
فاطمه وورده دخلو من باب القصر
نجيه:خدى بتك فى حضنك يافاطمه وراضيهاا
فاطمه جت تاخد ياسمين من ندى لفت وشها الناحيه التانيه ومرضتيش تروحلها
نجيه:معلش يابتى عشانك فطمتيها يابتى زعلانه منيك
ندى:انتى فطمتيها دى صغيرة اوى
ورده:ماينفعش ترضع وهى حامل
ندى:صح
نجيه:تعالو نحضر الوكل يابنات وانتى يافاطمه اعمليلهم الشاى
فاطمه:حاضر
كلهم دخلو المطبخ
••••••••••••••••••••••••
فى المندرة كل الرجاله قاعدين يتكلمو وتلفون قاسم رن برقم رد عليه وقام وقف بصدمه:اييييه … بدر اتصاب……..
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية وردة القاسم)
