رواية وردة القاسم الفصل الأول 1 بقلم جنات

رواية وردة القاسم البارت الأول

رواية وردة القاسم الجزء الأول

رواية وردة القاسم الحلقة الأولى

نبدا روايتنا فى احدى محافظات الصعيد وتحديدااا فى قصر عيله المنشاوى
كبير عيله المنشاوى سالم قاعد فى ساحه القصر ومعاه ابنه حمدان وولده بدر
سالم:كيف الشغل ايه ياولدى
حمدان:كله زين ياابوى متجلجش
سالم بص لبدر:وانت يابدر بجالك مده مهمل الشغل
بدر:اسف ياجدى بس غصبن عنى انت عارف طبيعه شغلى انا اخدت اچارة وباذن الله كل يوم هروح الشركه
سالم:ربنا يعينك ياولدى وينصركو
حمدان:امين يارب
سالم:قاسم فين يابدر مرچعش من امبارح واصل
بدر:حوصل مشكله فى الفرع فى القاهرة ياجدى وكان لازمن يسافر
سالم:مشكله وانى معرفهاش كيف ياولدى
حمدان:مشكله بسيطه يابوى قاسم جال يسافر يحلها ويرچع زمانه على وصول
•••••••••••••••••••
فى المطبخ
كانت نجيه ام قاسم وفاطمه مرات بدر وكريمه مرات حمدان بيحضرو الفطار
كريمه حست بتعب قربت منها فاطمه:انتى تعبانه ياماما ارتاحيلك شوي
نجيه:اسمعى الكلام ياكريمه ميت مرة اجولك بلاش تدخلى المطبخ عاد
كريمه:لازمن اساعدتكو يانجيه
نجيه قعدتها على الكرسي:اباى عليكى انتى تعبانه والداكتور جال بلاش شغل وحركه كاتير انى وفاطمه هنحضر الوكل
دخلت ثريه عليهم واتكملت بصوت عالى:الساعه بجت ٩ والفطار لساته مچهزش عاد
نجيه:طب جولى صباح الخير للول والوكل خلاص چهز . سعديه
سعديه الخدامه:نعم ياستى
نجيه:خرچى الوكل على السفره
سعديه:من عيونى
ثريه خرجت من المطبخ
كريمه:بدل ماتعلى صوتها تاچى تساعدنا
نجيه:مش عايزين مشاكل عاد ياكريمه اخرچى يافاطمه يابتى نادى على عمى والكل عشان يفطروو
فاطمه كانت خايفه تخرج لان بدر منبه عليها متخرجش من القصر ابدااا
نجيه:مالك يابتى اخرچى
فاطمه:حاضر ياخالتى
فاطمه خرجت ووشها فى الارض:احم جدى الفطور چاهز
سالم:حاضر يابتى يلا ياولدى ناكل لجمه عشان نشوف مصالحنا
فاطمه دخلت المطبخ بسرعه من غير ماتبص لبدر
سالم قعد على راس السفره وعلى يمينه زوجه ابنه المحببه لقلبه نجيه وجمبها ثريه وعلى يساره قعد ابنه حمدان وزوجته كريمه وجمبهم بدر وفاطمه
سالم:فين بتك ياثرية
ثريه:نوارة لساتها نايمه يابوى
سالم خبط بايده على السفره:ميت مرة اجول الكل يتچمع على الفطار ولا خلاص انا كلمتى مبجتش تتسمع عاد
ثريه:ماهى ندى لساتها نايمه هى كمان يابوى
بدر:ندى نزلت الجامعه من بدرى ياعمتى نجيه:النهارده اول يوم فى الدراسه ياثريه
ثريه بلعت ريقها:اخر مرة يابوى من بكرة هتكون موچوده على الفطار
سعديه جت ومعاها ياسمين الصغيره بنت فاطمه وعمران الله يرحمه عندها ٦ شهور:ياسمين صحت يابتى وعماله تبكى
فاطمه اخدتها من سعديه:شكراا ياخاله
كريمه:هاتيها يابتى
بدر اخدها من فاطمه وباس راسهاا واداها لامه
كريمه:صباح الچمال على عيونك ياحبيبه ستك
سالم بيبصلها بفرحه:اول حفيده فى عيله المنشاوى ربنا يباركلك فيها يابتى
فاطمه:تسلم ياجدى ويباركلنا فى عمرك يارب
كريمه:عجبال ماتخوها يارب
فاطمه بصت لبدر ونزلت وشها فى الارض
قاسم دخل القصر:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
حمدان:حليت المشكله ياولدى
قاسم باس راس والدته وايد جده:ايوا ياعمى كله حاچه زين
سالم:عفارم عليك ياولدى الله يحميك يارب
قاسم:تسلم ياجدى
نجيه:اجعد افطر ياولدى
قاسم:اكلت فى الطريق ياست الكل انا هطلع انام شوي وانت يابدر روح الشركه
بدر:حاضر ياقاسم
قاسم طلع اوضته وفاطمه قامت واخدت ياسمين من جدتها:هطلع اكلها ياماما
كريمه:اطلعى ياحبيبتى وانت يابدر وصل مرتك لعند الداكتوره عشان هتطعم ياسمين
بدر:تطعيم ايه ده
كريمه:٦ شهور ياولدى
بدر:حاضر وبص لفاطمه اجهزى وانا هستناكى فى العربيه
فاطمه:حاضر
نجيه وكريمه بيشيلو الاكل وسالم وحمدان راحو على الشركه
••••••••••••••
ثريه طلعت لبنتها وصحتها
نوارة:ياما سبينى انام شوي
ثريه:جدك زعج عشان انتى منزلتيش على الفطار
نوارة قامت قعدت:نهار اسود اكيد هيطين عيشتى
ثرية:من بكرة تنزلى تفطرى معيزاش اسمع كلمه من حد
نوارة بضيق:حاضرر ياما سبينى انام بجي
ثريه:كل حياتك نوم نوم
وسابتها وخرجت من الاوضه
•••••••••••••••
فاطمه جهزت ونزلت كان بدر راكن على العربيه وماسك تلفونه:انا جاهزة
بدر فتحلها بابا العربيه وهى ركبت وبدر اتحرك بالعربيه:كام مرة قولتك متخرجيش من باب القصر
فاطمه بتوتر من غير ماتبصله:خالتى نجيه اللى قالتلى انادى عليكو عشان الفطار
بدر بصلها وشاف توترها:متكرريهاش تانى ساحه القصر مليانه حرس وجدى منبه على كل الحريم ميطلعوش من القصر
فاطمه:حاضر
بعد شويا وصلووو ودخلو عند الدكتورة اللى بدات تجهز الحقنه عشان تطعم ياسمين اللى عيطت جامد وفاطمه اخدتها فى حضنها عشان تهدى شويا
الدكتورة:لازم تاخد خافض لحرارة لانه طبيعى تسخن
فاطمه:شكرااا يادكتورة
خرجو من عند الدكتورة وياسمين نامت من كتر العياط وبعد شويا وصلو القصر فاطمه نزلت وبدر راح على الشركه
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
نروح لقصر عيله رضوان
الكل متجمع على السفره بيفطرو
وهدان كبير العيله على راس السفره وعلى يمينه ابنه منصور ومراته زهرة وجمبها هنيه اختها وعلى يساره غسان وياسين وليلى مرات غسان بتحط الاكل مع نبويه الشغاله وورده خلصو وقعدو يفطرو معاهم
وهدان:كيف الشغل فى الشركه ياولدى
منصور:زين يابوى متجلجش
وهدان بص لغسان وياسين:وانت ياغسان كنت فين امبارح
غسان:كان عندى حاطه مهمه ياجدى
وهدان:اهم من الشغل اياك
غسان:اخر مرة ياجدى تؤمر بحاچه
وهدان:عايزك كيف اخوك ياسين مافيش اهم من الشغل عنديه
غسان:الشغل وابن قدرى المنشاوى
ياسين:يووووه مش هتبطل تتكلم فى الموضوع ده
منصور:لساك بتكلم قاسم ولد المنشاوى بعد ماحذرتك
غسان:قاسم وبدر ابن عمه كمان
ياسين قام وقف وبص لجده:قاسم وبدر صحابي من وقت ماكنا صغيرين وماشوفت منهم حاچه عفشه ياجدى
وهدان:بس انت عارف ياولدى التار اللى بين العيلتين
ياسين:وانا ماليش دخل باللى حوصل زمان ياجدى
غسان:خليك ماشي وراه وهو وابن عمه لحد مايغرجوك
ياسين:عن اذنكوو انا رايح الشركه
ياسين باس راس امه
زهرة:كمل وكلك يابنى
ياسين:الحمدلله ياست الكل
زهرة:ربنا يحميك ياضي عينى
منصور: افضلى دلعى فيه
هنيه:لازمن تشد ابنك يامنصور مبجاش يسمع كلامك واصل
زهرة بصت لاختها بضيق:جومى ياليلى يابتى انتى وورده نشيل الوكل ونچهز الغدا
ليلى وورده:حاضر ياخالتى
زهرة وليلى وورده دخلو المطبخ ووهدان ومنصور وغسان راحو الشركه
••••••••••••••
فى المطبخ
ليلى وورده واقفين جمب بعض بيقطعو الخضار
ليلى:مابلاش ياورده ليعمل زى المرة اللى فاتت
وردة: انا نفسي اكمل تعليمى
ليلى:هو جال معندناش بنات تتعلم دانا كنت تالته على المدرسه فى ثانويه ورفضو انى ادخل كليه
ورده بحزن:حتى لو اروح الامتحانات بس
زهرة جت من وراهم وطبطبت على كتفها:بلاش تتكلمى فى الموضوع ده عاد يابتى لمنصور يضربك
ورده بحزن:من غير حاجه بيضربي
زهرة:اصبري ياحبيبتى واللى ربنا عايزه هيكون
ورده:ونعمه بالله
هنيه دخلت المطبخ:بتوشوشو فى ايه
زهرة:هنيه طلعينى انا وابنى والبنات من راسك فاهمه ولا لع
هنيه:طب انتى وابنك وجولنا مااااشي لكن البنات واحده فيهم بتى وواحده مالهاش اهل
ورده زعلت من كلامها
زهرة:الله يرحمهم ومين اللى جال انها ملهاش اهل احنا اهلها ياهنيه
ليلى:امى إكده ياخالتى ماعندهاش حاچه تعملها غير انها توچع اللى جدامها وبس دانا بتها ومسلمتش منيها
زهرة:يلا نكمل الوكل وانتى ياهنيه لو مش هتساعدنا اطلعى من المطبخ
هنيه اضايقت من كلامهم وخرجت
زهرة:متزعليش منها ياحبيبتى
وردة:انا اتعودت خلاص منهم على كدا
ليلى:انتى نكديه ليه يابت يلا نكمل تطبيخ ليجى جدى يعلجنا على باب القصر
زهرة وورده ضحكوووو
•••••••••••••••••••••••••••••
وقت غروب الشمس
قاسم صحى ونزل تحت كانت امه واخته قاعدين:مساء الخير
ندى جرت على حضنه:وحشتنى ياقسومه مشوفتكش النهارده
قاسم بعدها عنه بقرف:قسومه بقي دى منظر دكتورة
ندى:مالى مانا قمر اهو
نجيه:سيبك منها ياحبيبي انت رايح فين دلوك
قاسم:هخرج اتمشي شويا فى الاراضي ياست الكل
ندى بغمزة:يمكن تشوف القمر اللى خد عقلك من اول نظره
قاسم:ماتلم نفسك يابت انتى
نجيه:لسه معرفتش بت مين ياولدى
قاسم اتنهد:مشوفتهاش غير المرة دى بس ياما نجيه:مصير الحى يتلاجى ياولدى .ربنا يفرح جلبك ويراضيك ياجلب امك
ندى:ايوا بقي هو قلب امه وانا بنت البطه السودا صح
نجيه بشهقه:انا بطه سودة يابت ماتحترمى نفسك
ندى:اسفين ياقمرايه العيله انتى
قاسم ضحك عليهم:انا ماشي
••••••••••••••••••••
فى اوضه بدر
فاطمه بتلف ببنتها ياسمين اللى بتعيط وسخنه جدااا بسبب التطعيم وكلمت حماتها كريمه على تلفون اللى قالتها تقعدها فى ميا فاترة عشان الحراره تنزل
فاطمه دخلت ملت نص البانيوو وقعدت ياسمين فيه وجبتلها لعب كتير عشان تتلهى بيهم بس بردو بتعيط فاطمه بعد شويا طلعتها من الميا ولبستها هدومها وفضلت تلف بيها فى الاوضه
فاطمه بتعب:نامى شويا بقي بجد معنتش قادرة
بدر كان داخل الاوضه وسامعها وقرب منها واخد ياسمين:هى مالها
فاطمه وشها فى الارض:حرارتها عاليه ورجلها بتوجعها بسبب التطعيم
بدر:طب تحبي نوديها لدكتورة بتاعتها
فاطمه:لالا هى قالتلى انها هتسخن شويا والحراره هتنزل ان شاء الله احم احضرلك الحمام
بدر:ياريت
فاطمه دخلت حضرتله الحمام وطلعت هدوم ليه واخدت ياسمين وخرجت البلكونه
بعد شويا بدر خرج وكانت فاطمه بتتكلم فى التلفون وباين عليها التعب
بدر:بتكلمى مين
فاطمه اتخضت:دى ماما كريمه
الباب خبط فاطمه:دى اكيد هى
راحت فتحت وكريمه دخلت واخدت ياسمين منها:دى حرارتها عاليه قوى يابتى
فاطمه بتعب: عملت زى ماحضرتك قولتيلى وبردو مش بتنزل
بدر:انا شايف نوديها لدكتورة احسن
كريمه:ده عادى ياحبيبى بسبب التطعيم بكرة باذن الله هتبجى زينه
فاطمه:يارب
كريمه:انتى تعبانه ياحبيبتى انى هاخدها معايا وانتى ناميلك شوي
فاطمه:لالا ياماما حضرتك تعبانه وكمان عشان لو حبت ترضع
كريمه:طب لو احتاجتى حاچه كلمينى علطول
فاطمه:حاضر
كريمه مشت وفاطمه راحت قعدت على الكنبه وشايله ياسمين
بدر قعد على السرير بيشتغل على اللاب بعد شويا ياسمين نامت وفاطمه نيمتها مكانها وراحت تاخد شاور وخرجت نامت وبدر خلص شغله ونام هو كمان……
•••••••••••••••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
منصور:وانت عرفت الكلام ده منين
غسان:مصادرى الخاصه ياحاچ
منصور:حلو قوى احنا لو خدنا الصفجه دى من عيله المنشاوى هنخسرهم ملايين
غسان:اكيد يابوى وده هدفى.. انا هطلع انام دلوك
منصور:اطلع ياولدى
غسان طلع كانت ليلى قاعده فى الاوضه دخل ورزع الباب وهى اتخضت
غسان بسخريه:سلامتك من الخضه ياليلى هانم
ليلى:انا حضرتلك الحمام وطلعتلك هدوم
غسان:مانتى هنا عشان تخدمينى وبس للاسف مالكيش لازمه ولا نافعه فاى حاجه تانيه
ليلى قلبها وجعها بسبب كلامه:انا هنام عايز منى حاجه
غسان:مش عايز اشوف وشك
ليلى راحت تنام على الكنبه زى كل يوم ودموعها على خدها
•••••••••••••••••
فى المكتب
كان قاعد وهدان وابنه منصور الباب خبط ودخلت ورده بالقهوة وحطيتها على المكتب ووقفت
منصور بصلها:عايزة ايه يابت واجفه كيف الصنم ليه إكدا
ورده:جدى النهارده كان اول يوم فى السنه الدراسيه لو سمحت كنت عايزة ارجع كليتى
منصور قام وقف وورده خافت منه:بتجولى ايه سمعينى إكدا تانى
ورده بخوف:عايزة اكمل تعليمى
منصور:مش كفايه عايشه واكله شاربه كمان هنصرف على علامك مافيش جامعه انسي
ورده:ياجدى
وهدان بحده:كلمه عمك منصور تتسمع يابت نجوان معنداش بنات تتعلم
ورده بدموع:عشان خاطرى ياجدى
منصور ضربها بالقلم ومسكها من طرحتها:انتى مابتفهميش بذوج يابت انتى احمدى ربك ان بعد عملتك السوده انا سايبك تطلعى من اوضتك المفروض كنت سيبتك محبوسه فيها لحد ماتموتى وتريحينا عايزك تجفلى خشمك وحسك مش عايز اسمعه واصل
وهدان:خلاص يامنصور سيبها وهى ماهتفتحش الموضوع ده واصل
ورده خرجت بسرعه شافت زهرة اترمت فى حضنها وفضلت تعيط
هنيه:ناس ماتجيش غير بالعين الحمراا
زهرة:تعالى اطلعى اوضتك ياحبيبتى زهرة طلعتها اوضتها وفكتها طرحتها وخليتها تنام على السرير ووردة غمضت عينيها وزهرة خرجت من الاوضه وورده فتحت عينيها تانى وفضلت تعيط كتير لحد مانامت…..