رواية هوس سارة الفصل التاسع 9 بقلم أميمة تيتو

رواية هوس سارة الجزء التاسع

رواية هوس سارة البارت التاسع

رواية هوس سارة الحلقة التاسعة

احمد: مش قولتيلي اراقب وفاء ومها
ساره: ايه اللي حصل
احمد: وفاء متفقه مع مها انهم يخلوكي تتنزلي عن املاكك وانهم معاهم حاجه ممكن تضيعك
ساره: باستغراب حاجه ايه
احمد: مش عارف بس سمعت انه دليل ممكن يوديكي ف داهيه بخصوص حاجه حصلت من سبع سنين
ساره: حاجه من سبع سنين وسرحت
فلاش
انا والله تعبت اوي
من شغل لشغل واخر اليوم اروح البيت انام وتاني يوم ابدا تاني
مها: اعملي زي ماقولتلك يابنتي
ساره: لا دا مستحيل دي بنت عمي ازاي اعمل فيها كده انا اه بحبو وعايزه اتجوزو بس لا مش هستغل بنت عمي
مها: ياستي لا مادا حقك برضو الفلوس اللي بنت عمك بتتمتع بيعها دي من حقك برضو بس هما استغلو ان بابكي مات وانت كنتي بنت صغيره يعني كان عندك تمن سنين وكنت شغاله ف بيت بابكي زي الخدامه وهيا بتلعب وعايشه زي الاميرات دا حقك يابنتي افهمي
ساره: انا عارفه انهم ظلموني واستغلو اني طفله وخلوني امضي علي تنزل عن حقي وبقيت خدامه ف بيت بابا وكل اللي هما فيه دا نتيجه تعب بابا ودا حقي اني استرجع املاكي بس هيا ايه ذنبها تتجوز واحد مش بيحبها وعايزها عشان فلوسها بس وبعد فتره يسبها بعد مايضمن ان فلوسها تبقي ليه
مها: خلاص خليكي كدا بقي مش هتتجوزيه دا موظف ومهما حولتي مش هتقدرو
ساره: طيب انا لازم امشي
محمد: ساره ساره
ساره: نعم
محمد: مها اقنعتك صح
ساره: بصراحه مش عايزه اعمل كده مهما كان دي بنت عمي
محمد: عمك ايه مش دا نفسو اللي ظالمك
ساره: طيب هفكر
محمد: مفيش تفكير هيا بتحبني هتجوزها واخليها تمضي علي ورق تنزل عن حقها ف الاملاك واطلقها خلال شهر شهرين واتجوزك ودي ف الاول والاخر فلوسك
ساره: بس
محمد: مبسش
ودلوقتي انا وانت هنروح نحتفل بالخبر الحلو دا اخيرا وافقتي
ساره: انا مش موافقه
محمد: تعالي بس
بعد يومين
ساره: انت ليه طلبت مني اجاي هنا
محمد: تعالي بس
ساره: فين
محمد قرب من ساره واخدها ف حضنو
وحاول يخلع الشميز بتاعها
ساره: انت بتعمل ايه
محمد: انت بعد فترة هتكوني مراتي عادي
ساره: لا لا ابعد عني
محمد: انتي مش واثقه فيا
ساره: اكيد واثقه فيك انا بحبك
محمد: طيب تعالي معايا انا اوعدك اني هخليكي تنسي كل حاجه وحشه حصلت معاكي وهوضعك عن كل حاجه مريتي بيها
بعد ساعه
ساره بتلبس هدومها
محمد: رايحه فين
ساره: همشي اتاخرت
محمد: بكره كتبي كتابي علي امنيه
ساره: بدموع ماشي
تاني يوم
ايمن: يلا الماذون جاه
ساره: امنيه لا لا بلاش
ايمن: ايه هو اللي بلاش
ساره: بتردد محمد مش بيحب امنيه بيحبني انا هو عايز ياخد فلوسها بس
ايمن: انت بتقولي ايه ياكدابه عايزه تخديه منها عيب عليكي
ساره: بدموع ارجوك صدقني ارجوك
ايمن: اطلعي برا بيتي اطلعي من انهارده مش هتعيشي في بيتي
امشي
ومسك ايديها ورمها برا البيت
برا البيت ساره بدموع بلاش يامنيه هتخربي حياتك
مها: انتي ليه عملتي كدا دي صحبتك
انت هتستفادي ايه
مها: اهدي بس اهو رامكي برا بيتك اهو هتروحي فين دلوقتي
ساره: انا مخنوقه اوي يامها
بعد مرور شهر
كانت ساره لاقت شغل واجرت بيت وعايشه فيه لوحدها
الباب رن
ساره فتحت الباب
مها: عامله ايه
ساره: انا مضيقه اوي وتعبانه في حاجه عايزه اقولك عليها
مها: قولي
ساره: انا حامل
يامها
مها: نعم ازاي دا
من مين
ساره: محمد حامل ف اسبوعين
ومش عارفه اعمل ايه
مها: قولي لمحمد
ساره: انا بفكر ف كدا هكلمو
بعد ساعتين
ف بيت محمد
ساره وامنيه بيتكلمو
امنيه: بصراحه انا زعلانه منك عشان اللي عملتي يوم كتب كتابي بس مسامحكي ياستي
استني هروح اشوف الموبيل بيرن
ساره: محمد عايزه اقولك حاجه
محمد: قولي
ساره: انا حامل
محمد: نعم
ساره: دي الحقيقه حامل ف أسبوعين
هنعمل ايه دلوقتي
محمد: انت مجنونه ليه معملتيش حسابك انا انا مليش دعوه دي غلطتك
ساره: بعياط غلطتي ازاي تقصد ايه
محمد: بصي انا لازم اطلعلي من الموضوع دا بقرشين حلوين انتي جايه تبوظي الدنيا عليا انت عارفه لو عمك عرف ايه اللي هيحصل
ساره: بعياط يعني ايه
محمد: يعني مش عايزك تباني خالص الفتره الجايه مش عايز مشاكل
ساره: بعياط وقهر ارجوك لا متعملش فيا كدا
محمد: امشي امشي دلوقتي قبل ماتيجي وتشوفك وانت بتعيطي كدا
بااااك
احمد: ساره ساره
ساره: اااها ايوا ايوا
احمد: مالك انت بتعيطي
ساره: كنت بتقول ايه
احمد: انا بقالي زي نص ساعه بكلمك انت سرحانه ف ايه
ساره: انا تعبانه تعبانه اوي يااحمد انا مفرحتش نفسي ارتاح بقي
احمد اخد ساره ف حضنو وبدا يهدي ف ساره
خلاص متعيطيش كلامي ضيقك
ساره: بعياط انا مخدتش بالي انت بتقول ايه انا كنت سرحانه افتكرت حاجات كتيره وحشه كنت فاكره اني نسيت
احمد: طول ماهما حوليكي مش هتنسي يا ساره
ساره: بعياط يعني ايه عايزني اسيب حقي دول ضمورني ياحمد
احمد: لا اوعدك اني هساعدك وهفضل معاكي لحد مايرجعلك حقك ياساره
انا بحبك ومش هتخلي عنك
ساره خرجت من حضن احمد بتقول ايه
احمد: اه بحبك ياساره بحبك اوي كمان
ساره: ااا ازاي ازاي دا
احمد: زي النااس ارجوكي اوثقي فيا انا غيرهم