رواية ميراث نور الفصل التسعون 90 بقلم لينا بسيوني
رواية ميراث نور الجزء التسعون
رواية ميراث نور البارت التسعون
رواية ميراث نور الحلقة التسعون
” قبة حمراء ”
جهزت نفسي وبدأت فى تنفيذ خطتى ، اتحولت قدام الكهف لتنين وطيرت فى طريقى ناحية كهوف الطاليسى بالجزائر فضلت طائر لحد ما وصلت لقمة الجبل اللى كنت واقف عليه اخر مرة .
شوفت بعين التنين الثاقبة كهوف الطاسيلى على بعد حوال٣٠ كيلو متر او اكتر .
اخدت نفس عميق وفردت اجنحتى وطيرت ببطئ فى اتجاه الكهوف.
فضلت طاير حوالى ٥ كيلو لحد ما انصدمت باللى شوفته ….
أسراب من التنانين ظهرت فجأة ، طايرة ناحيتى فى وضعية هجوم …
هنا أتشتت مكنتش عارف إذا كان اللى شايفه ده وهم ولا حقيقة !
حاولت ألف وأرجع تانى لكنى ملحقتش الاسراب حوطتنى من كل ناحية ورفرفوا اجنحاتهم بسرعة رهيبة زى طائر الطنان،
نفثت النار عليهم فنفثوا النار فى اتجاهى.
اتفأجأت لما لاقيت نارهم بتحرقنى فبدأت أسقط متأثر بالحريق اللى فى اجنحتى ، التنانين ماسبتنيش و اتكاترت عليا هبطت ورايا وفضلت تنفث النار فى اتجاهى …
لفيت لفة كاملة واتحولت لفراشة صغيرة وهنا اتفاجأت باللى حصل ..
التنانين هم كمان اتحول لفراشات صغيرة زيي وفضلوا يهاجمونى و نجحوا انهم يمزقوا اجناحتى الرقيقة.
فقدت توازنى و لفيت فى الهوا غصب عنى فأرتميت على الارض وانا على هيئتى البشرية .
دراعى وجسمى كانوا متغطيين بالجروح والحروق من الدرجة الثالثة
التفت للفراشات اللى كانت بتهاجمنى واندهشت لما لاقيتها بتتساقط من السماء وبتتحول لعشرات من الرجال اللى شبهى بالضبط فى الشكل والحجم .
قاموا من على الأرض و جريوا ناحيتى فى وضع هجوم وعينهم كلها غل .
قومت من على الأرض وانا بتألم وحاولت اجرى بخطوات عاجزة وبطيئة لكنى وقفت تانى واتذهلت لما لاقيت فى عشرات تانيين شبهى بالضبط بيجروا ناحيتى من الاتجاه التانى ومن كل الاتجاهات.
وقفت فى مكانى وحاولت امد أيدى المحروقة جوه جيب القميص الضيق عشان اطلع النضارة .
قاومت ألم جلدى المحروق وهو بيحتك بأطراف جيبى ، أيدى دخلت جوه لكن ملحقتش اطلعها .
اتفأجأت ببوكس فى وشى وتوالى بعدها الضرب من الاشخاص اللى شبهى واللى كان اعدادهم بتتزايد .
نشفت نفسي وتجاهلت ضربهم وحاولت اطلع أيدى من جيبى.
صرخت من الالم وانا بطلع أيدى اللى ماسكة النضارة ونجحت اخيرا انى احط النضارة على عينى .
أذرع النضارة التفت حوالين رأسي ومسكت فيها فحسيت بالنغزة .
الرؤية كانت اسود فى اسود فهديت نفسي وحاولت اتخيل الواقع، حددت هدفى وهو الخروج من سحر الوهم ورؤية الحقيقة والواقع .
السواد اللى على عينى اتبدل بومضات زى الفلاش بعدها اتضحت الرؤية وشوفت قدامى صحراء عادية جدا وكثبان رملية .
بصيت على دراعى وجسمى لاقيته سليم مفهوش ولا خدش .
اتلفت ورايا و أديت إشارة للنضارة بتصور معين اقدر من خلاله اعرف حدود منطقة الوهم .
النضارة اظهرتلى قبة وهمية حمراء و غطت بيها منطقة كبيرة جدا من الصحراء .
انا كنت جوه القبة بالتحديد على أطرافها ، السماء جوه القبة ( منطقة الهلاوس ) كان لونها احمر .
لفيت ورايا واتمشيت لحد ما خرجت بره القبة واول ما خرجت بره القبة شوفت السماء بلونها الطبيعى ، قلعت النضارة عشان اتأكد أن دى حدود القبة و انتظرت أى هلاوس محصلش حاجة …
مديت رأسي لقدام داخل حدود منطقة الوهم فشوفت واحد شبهى بالضبط ماسك ساطور وهيقطع رقبتى .
رجعت برأسي بسرعة لورا ولبست النضارة .
كده انا حددت بداية منطقة الوهم ، محتاج اعلمها بحاجة ، ياترى ايه ؟!
بصيت حواليا ملقتش حاجة غير احجار ضخمة فقررت انقلها واستخدمها عشان اميز بيها الحدود .
جربت اتحول لشخص ضخم بالقميص وانا لابس النضارة , كنت متردد فى الأول و مش عارف ايه اللى ممكن يحصل لو استخدمت سحرين مختلفين عن بعض تماما مع بعض فى نفس الوقت ..
هل ممكن سحر النضارة يأثر على القميص اوالعكس خاصة أن الاتنين بيعتمدوا على خيالى ؟!
قررت اجازف و اتحول بالقميص لعملاق ضخم عشان أقدر انقل الحجارة .
اخدت نفس عميق ولافيت لفة كاملة بالقميص وانا لابس النضارة
محصلش حاجة ..
متحاولتش ..
قلعت النضارة وحاولت تانى فاتحولت عادى .
عرفت انى مش هينفع استخدم النضارة والقميص مع بعض .
شيلت 5 احجار ورصيتهم جنب بعض بشكل مستقيم على حدود منطقة الوهم .
سمعت صدى صوت مارو فى الصحراء بيقول :
الو انت سامعنى يا والدى ؟!
قولتله :
ايوا يا مارو انت فين ؟! لسه فاكرنى دلوقتى !!
قالى :
لامؤخذة يا والدى ،طبقة الزيت علقت بس انا شوفتك وانت بتتحول من تنين لفراشة وبتقع على الأرض وبتضرب نفسك وتمرمغ نفسك فى التراب ..
قولتله :
اه .. هلاوس الزفت توران … فكرة النضارة نجحت .
قالى :
يعنى حددت المنطقة خلاص .. نيجى ؟ !
قبل ما اديله الموافقة لاقيته قدامى هو وحنوش .
رجعت لهيئتى الطبيعية ،.لبست النضارة وعرفت مارو حدود القبة .
مارو قالى :
الدايرة اللى عاملها توران واسعه جدا ادينى نص ساعة أو ساعة بالكتير اكون حاوطتها وفكيت السحر اللى فيها .
قولتله :
وليه نقعد ساعة !!!
اخدت سيف اصف بن برخيا من ايد حنوش ورشقته فى الارض بشكل عمودى واستدعيت ننح .
خرج وهو بيتاوب فقولتله :
ننح مفيش وقت عايزينك فى حاجة مهمة .
قالى بسخرية :
انتوا ديما كده مستعجلين !!! مش بتفتكرونى غير فى المصائب و اللحظات الحاسمة لما بيغلب حماركم .
قولتله :
انجز يا ننح عايزين نبطل السحر فى المنطقة دى .
وريته حدود منطقة الوهم قولتله:
ها الشغلانة تأخد منك وقت قد ايه .
مردش عليا و اختفى ثوانى ورجع ، قال :
لا اعفونى من الطالعة دى , السحر المعمول سحر اوائل من النوع اللى انا ملعون بيه اصلا … كنت نفعت نفسي …اللى اقدر أفيدكم بيه أنى اقولكم ان السحر ده مش سحر صافى مش مجرد تعويذة مرمية هتبطلوها … الساحر معاه حاجة هى اللى بتقوى الإشارة وبتخلى سحر الوهم يوصل للمسافة الطويلة دى كلها وانتوا حاليا على اطراف الإشارة كل ما قربتوا اكتر من المركز كل ما هيزيد تأثير سحر الوهم عليكم .. ويشتد لدرجة الجنون .
بص للعصاية اللى فى ايد مارو وقال :
و انسى العصاية برضه .. مش هقدر تعمل معاه حاجة .. الحل الوحيد أن انتوا توقفوا الشي اللى مطلع الإشارة دى .
قطعت كلامه وشاورتله على السيف فقالى :
خلاص كده اروح ؟!
قولتله :
عندك حاجة تفيدنا بيها ؟!
قالى :
لا …
هزتله رأسى بخيبة أمل وشاورتله يرجع تانى جوه السيف .
بصيت لمارو وحنوش و قولتلهم :
شكل توران مكدبش لما قال ان اللى معانا دى العاب اطفال .. هنعمل ايه دلوقت ؟! حد عنده اقتراحات ؟!
هرشوا دماغهم فى تفكير ..
قولتلهم :
مفيش وقت للتفكير انا هدخل بالنضارة واحاول اوصل للشي اللى مقوى الإشارة و أوقفه
حنوش قطع كلامى وقال :
لا طبعا مجازفة .. اكيد توران مأمن الحاجة بتاعته اللى منعرفش هى ايه .. وبنسبة كبيرة هيقفشك
قولتله :
لو قفشنى هقوله أنى جاى اسلمه الخاتم مقابل نصير وتعقد معاه معاهدة السلام .. المشكلة دلوقتى فى المسافة مش هينفع امشي كل المسافة دى .
بصيت لمارو و قولتله :
أنا محتاج عصايتك يا مارو عشان اتنقل بسرعة ده طبعا بعد ما تتكرم وتشيل التعويذة اللى عليها .
قالى :
طب ليه يا والدى ما تجيب الخاتم والنضارة واروح أنا .
حنوش دخل فى الكلام وقال :
يعنى انتوا رجالة عليا مثلا .. على فكرة نصير يخصنى اكتر منكم كلكم انا اللى هاخد الحاجة وهروح.
اشتد الجدال بينا فزعقت و قولتلهم :
لا انت ولا هو .. انتوا الاتنين متهورين ده غير أن توران كان متفق معايا انامش انتوا ..و انا صاحب فكرة استخدام النضارة ونصير ورثى … اخلص يا مارو وفك تعويذة العصاية .
مارو كان متردد لكنى زغرتله بعينى فبص فى الارض وردد تعزيمات على العصاية وقبل ما يناولهالى ،قال :
طب ما ممكن العصاية متشتغلش مع النضارة ما الاتنين سحر مختلف برضه !
قولتله بحزم :
هات ياد العصاية ..
إدانى العصاية وهو مغلوب على أمره .
اول ما مسكتها منه شهقت شهقة طويلة و شوفت فى ثوانى معدودة مشاهد للأحداث اللى كانوا مخبينها عليا .
مارو حط أيده على كتفى وقال :
أنت كويس يا والدى؟!
ضيقتله عينى وقولت :
الا كويس … اخلص بس من الحوار ده و افوقلكم.
مارو خبط رأسه وقال :
اهو ده اللى كنت خايف منه .. أنت شوفت حاجة ؟!
قولتله :
لينا قاعدة مع بعض إن شاء الله لو اتكتبلنا عمر .
لبست النضارة فظهرتلى القبة الحمراء تانى عملت زى مارو وخبطت العصاية ٣ مرات ونجحت اتنقل بالنضارة قدام كهف من الكهوف ..
أديت النضارة إشارة أنها تخلينى اشوف وراء الجدران وشوفت من وراء واحد من الجدران الكهف اللى فيه نصير واللى كان متكلبش ولوحده فى ركن من الأركان ، منهك من كتر التعذيب ونايم على نفسه .
اندفعت وانتقلت بسرعة جوه الكهف عشان انتهز الفرصة و انقذ نصير .
انتقلت بالفعل وقربت من نصير ولسه هضرب بالعصاية على اصفاده عشان احرره سمعت صوت توران بيقول :
مكنتش اعرف انك عنيد كده !! ومكنتش اعرف ان حياة الناس اللى حواليك اغلى من حياتك .. مش انت لوحدك انت وكل عيلتك ..كلكم مستعدين تضحوا عشان بعض … اغبياء .. اغلى حاجة عند الانسان هى روحه .. ايه وجه الاستفادة انك تموت عشان شخص تانى يعيش …
قطعت كلامه و قولتله :
انا مش جاى فى حرب انا جاى اديك اللى انت عايزه فى مقابل انك تسيبنا فى حالنا وتسلمنى نصير ..ولا ضرر ولا ضرار زى ما قولت .
قالى :
تمام وانا موافق .
قرب عليا ومد أيده وقال :
هات الخاتم ..
مديت أيدى بالخاتم وانا بعدل الرؤية فى النضارة وخليتها تورينى بعين الجن فشوفت الخادم بتاع توران واقف معاه .
قولتله :
اتفضل الخاتم … بس ياترى انت عارف هو بيشتغل ازاى ؟!
قالى :
اكيد هعرف ..
مد أيده عشان يخطف الخاتم من أيدى فقبضت أيدى تانى و قولتله
وياترى هتنقل روحك فى اى جنى ؟! انا اراهن انك هتنقلهافى الجنى اللى فى خدمتك .. صعبان عليا الجنى ده يعنى مكلف بخدمتك وفى الاخر هتغدر بيه !!
لفت نظرى الجنى اللى جنبه واللى سرح فى صدمة فى اللحظة دى فتحت قبضة أيدى .
توران التقط الخاتم بسرعة ، خده وقرب ناحية النار و تفحصه بشغف فى إضاءتها .
قولتله:
تمام كده .. انا وفيت بوعدى دورك بقى توفى بوعدك وتسيبنا نمشي .
قال:
حقيقى انت وفيت بوعدك …لكن أنا للاسف مش هينفع اوفى بوعدى لانكم هتقتلونى يا نور ،يرضيكم اموت على ايديكم بعد كل السنين دى .. لا حقيقى يرضيك ؟!
ملحقتش ارد عليه اتفأجات بحاجة خبطت راسي فأترزعت على الأرض .
فتحت عينى لاقيت نفسي متكتف جنب نصير والنضارة والعصاية مش معايا.
شوفت قدامى توران وقدامه بلورة سحرية بيبص فيها على مارو وحنوش اللى واقفين على حدود المنطقة وبيمدوا رأسهم جوه المنطقة ويخرجوها بسرعة عشان يشوفوا الوهم اتشال ولا لا
توران قال :
شوفت يا زيران … توران قدر يغير قدره .. كده فاضل الاتنين اللى بره اللى هنجرجرهم هنا وندبح الأربعة مع بعض..
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ميراث نور)
