رواية من أنا الفصل الخامس 5 بقلم نعمة أحمد

رواية من أنا الجزء الخامس

رواية من أنا البارت الخامس

رواية من أنا الحلقة الخامسة

_لا مش هتموتى ولا حاجه بس انتى حامل
بصدمه:نعاااام
_بهزر بهزر ، دول شوية سخونيه عادى
=آه بحسب ، بقولك صحيح هوا انت اللى كنت بتأذن فالمسجد صح !؟
_اه
=الله صوتك حلو اوى بجد ، تعرف أنى كان نفسي اوى اتجوز واحد صوته حلو عشان يقرأ لي قرآن
_واهو ربنا حققلك حلمك واتجوزتى عبد الباسط عبد الصمد زمانك
=طب يلا يا حلو
_يلا ايه؟
=يلا عشان تقرأ ليا سورة يوسُف
_اشمعنا سوره يوسُف ؟
=بحبها عشان بتطمنى دايما أن مهما طال الابتلاء ف الفرج جاى جاى وبطريقه احسن من اللى كنت تتمناها وعشان علمتنى أنى متعلقش بحد غير ربنا ولا اخلى فقلبي غيره عشان ربنا بيغير على عبده ف لو خليت فقلبي غيره ممكن يبتلينى بفقده ، ممكن تقرأ بقا يلا
_طب قومى جيبي المصحف
“قومت جيبت المصحف”
=اتفضل ، ادخل جوا شويه عشان اقعد جمبك
_للدرجادى مش قادره تبعدى عنى
=لا يا نجم فهمت غلط ،عشان استشعر القراءه بس مش اكتر
_ماشي يختى
“حطيت راسي على كتفه وبدأ يقرأ وانا روحت فعالم تانى ”
معرفش عدى من الوقت قد اى بس صحيت لقيتنى لسه نايمه على كتفه وهوا جمبي والساعه غالبا كانت واحده او اتنين بليل
صحيته براحه:احمد يا احمد ، قوم نام فالاوضه
فجأة لقيته مسك ايدى جامد وقالى:متسبنيش يا اميره انا بحبك
استغربت بس جاريته :مش هسيبك متخافش
_اوعدينى مهما حصل مش هتسيبينى
حطيت ايدى على راسه:شكله بيهلوس ده ولا ايه
اتكلمت :اوعدك ، قوم بقا يلا متقرفنيش
“سندته ودخلته فالاوضه وانا روحت اتوضى عشان أصلى ،لقيت الفون بتاعه بعت رساله ،معرفش ايه اللى خلاني امسكه لقيت الرساله ظاهره من بره ومكتوب فيها «مش هتخلص اللعبه دى بقى يا احمد وتطلقها انا زهقت»
وقعت عالارض بإنهيار وقعدت اعيط بصوت مسموع ،لقيته طلع من الاوضه وجه عليا
اتكلم بخضة وقرب منى :فيه ايه يا اميره مالك
بصيتله بحزن :ليه كده يا احمد
بعدم فهم:ليه ايه؟
وريتله الرساله واتكلمت بزعيق وعياط:ليه تعمل فيا كده ، لو انت مش بتحبنى اتجوزتنى ليه يا اخى
بسخريه :ولا صح ممكن يكون كل اللى الحوار اللى عملته ده تمثيليه ، قعدت تقولى يا اميره عيشي الحلم. يا اميره متبوظيش حياتك يا اميره يا اميره ، سمعت كلامك وحبيتك وانت فالاخر طلعت بتضحك عليا
اتكلم :يا اميره افهمينى ،انا بحبك والله انتى مش فاهمه انا فعلاً اتجوزتك وانا مش بحبك بس انا حبيتك والله واللى بعتت الرساله دى خطيبتى القديمه وانا كنت نهيت كل حاجه و..
اتكلمت بهدوء عكس اللى جوايا:طلقنى يا احمد ارجوك كفايه
_طب ادينى فرصه اشرحلك
=صدقنى يا أحمد اللى بيحصل من الاول كان غلط ، ده الحل الأسلم ليا وليك
بحزن:مكنتش حابب أن قصتنا تخلص كده
=مش دايما كل النهايات لازم تكون سعيده ،ممكن تكون قاسيه وبتوجع بس لازم تنتهى كده
_اتكلم بحزن بعد سكوت طويل :أنتِ طالق يا اميره