رواية منقذي الامير الفصل الثالث عشر 13 بقلم آية طه
رواية منقذي الامير الجزء الثالث عشر
رواية منقذي الامير البارت الثالث عشر
رواية منقذي الامير الحلقة الثالثة عشر
وانتى تسمعى الكلام وانتى ساكته مفهوم.
ملك:ولو مسمعتش يعنى هتعمل ايه.
امير:يحملها ويدخل بيها لغرفتها ويضعها فى السرير وينظر فى عينيها.
لتتوتر ملك وتدير وجهها للوجه الثانيه.
ملك بخجل:انت بتعمل ايه ابعد كدا.
امير:وابعد ليه مش مراتى وانا حر ولا ايه رايك.
ملك:انا اصلا مكنتش موافقه وانت اتجوزتنى غصب فمتقولش مراتى.
امير:تمام انا موافق انا مش هقول مراتى ولا اخد حقوقى وانتى متقوليش انا حره واسمعى الكلام.
ملك:لا انا اقول اللى انا عايزه اقوله وانا حره.
ليقبل امير شفاتاها وهى تنظر له بعيون صادمه.
ويبعد امير عنها ويقول:ها حلو كدا لسه بردو هتعندى وتقولى انتى حره ومش هتسمعي الكلام.
ملك:انت قليل الادب ومترتبتش على فكره.
امير:انا هعديلك الكلام دا علشان بس الصدمه اللى انتى فيها بس من هنا ورايح اى حاجه هيبقى ليها عقاب تمام.
ويخرج امير لتحضير الطعام ولكنه تذكر فونه فى الغرفه ليتصل بالمشفى ليطمئن على والدته ليدخل وينصدم من المنظر.
ملك وفى يديها كيس مخدرات تحاول ان تتعاطاه.
ليسحب منها امير الكيس.
امير:ايه اللى انتى بتعمليه دا حراااام عليكى.
ملك:هات بس اخر مره والله خلاص اخر مره مش هاخد تانى هات الكيس.
امير:لا طبعا مش هدهولك انتى جبتيه منين دا اصلا.
ومسكها امير وفتش ملابسها وشنطتها وكل شئ حتى اخرج كيسين اخرين من اشيائها فذهب الى الحمام والقاهم هناك ورجع اليها.
امير:انطقى جبتى الحاجات دى منين انطقى.
ملك:معرفش انا لاقيتها.
امير:انتى هتستعبطى لاقيتها فين يعنى هى برشامه صداع دى مخدرات انطقى جبتيها منين.
ملك:جبتها مكان ما جبتها وانت مالك انت مش خلاص اخدتهم ورماتهم عايز ايه تانى سبنى فى حالى بقى كفايه دماغي اللى انا مش طايقاها.
امير:مالك انتى ملاكى انتى حبيبتى انتى البراءه اللى فى عينيها هى اللى شدتنى ليكى وخلتنى اتعلق فيكى فى ايه ايه اللى غيرك كدا.
ملك:عايز تعرف ايه اللى غيرنى كدا لما تبقى عايش 20 سنه مع شخص مفكر انه ابوك وبعدين تكتشف ان جوز امك مش ابوك وتكتشف انه كان بيحطلى المخدرات فى الاكل والشرب علشان ابقى تحت رحمته واعمل اللى هو عايزه وكمان اعرف انه هو اللى باعت شريف ليا يضحك عليا علشان يصورنى ويفضحنى فى كل حته علشان يبقى معاه كارت تانى يضغط عليا بيه لما عرف انى نويت ابطل مخدرات وهو اللى بعتنى ليك علشان اتجسس عليك واقولك على حاجه كمان لو عرفتها هتكرهنى ومش هتعرف تبص فى وشي.
امير:ايه انك السبب فى ان امى تكون فى المستشفى.
ملك بصدمه:انت عرفت ازاى.
امير:عيب تسالنى السؤال دا انا ظابط فى الداخليه.
ملك:انت عرفت امتى.
امير:من ساعه امى مادخلت المستشفى.
ملك:ومع ذلك فضلت جمبي وبتساعدنى وبتحبنى.
امير:اكتر من الاول.
ويقترب منها ويضع يده على كتفها.
امير:انا كل يوم بحبك اكتر من اليوم اللى قبله وكل مره اشوفك فيها اتعلق فيكي اكتر انتى قلبي وروحى وحياتى كلها ياملاكى.
لتحتضنه ملك وتبكى بكاء ندم.
ملك:انا اسفه حقك عليا هو هددنى انه ينشر الصور والفيديوهات ويرمينى فى الشارع انا اسفه.
امير:انا مش زعلان منك انا عارف انه غصب عنك انا شفت خوفك وقلقك على امى من ساعه مادخلتى البيت دا وانا عارف انك مش قصدك تاذيها بس ساعدينى علشان نعدى المرحله دى سوا ياروحى.
ملك:مش قادرة يا امير انا مش هقدر.
امير:لا طبعا هتقدرى علشانك وعلشانى وعلشان مستقبلنا وانا معاكى وعمرى ماهسيبك ابدا انت حته منى ياملك.
ملك:وانا عايزه اخف والله عايزه اخف واعيش طبيعى وابقى زى زى باقيه البنات.
امير:هيحصل والله ليحصل بس انتى ساعدينى ماشي ياقلبي.
ملك:حاضر يا امير هحاول.
وبعد اسبوع ماجده خرجت من المستشفى ورجعت البيت وامير حكالها كل حاجه وهى تقبلت وجوده وتقبلت ملك وعايشين مع بعض.
فارس كان ذاهب لامير البيت ليلتقى بايمان على السلم.
فارس:صباح الخير يا انسه ايمان.
ايمان بخجل:صباح النور يا استاذ فارس.
فارس:ايه استاذ دى ارفعى الالقاب بقى قولى ياحضره الظابط ..ياسياده النقيب.
تضحك ايمان .
فارس:يادين النبي احلى ضحكه دى ولا ايه مع انى زعلان منك يا انسه ايمان.
ايمان:زعلان منى انا ليه خير عملت ايه.
فارس:سرقتى قلبي…قصدى عرفتى انى اترقيت ومقولتيش مبرووك وحتى لما باجى زياره لامير بتخدى بعضك وتمشى للدرجه دى انا وحش ومش طايقه تقعدى معايا ولا تشوفى وشي.
ايمان:لا مش كدا والله بس يعنى بسيبكم تقعدوا براحتكم يعنى وانا معرفش انك اترقيت والله مبروووك.
فارس:الله يبارك فيكى بس كدا على الواقف ومبرووك حاف كدا كمان مفيش كوبايه عصير حته جاتوه كوبايه مايه على الاقل انتو ناس بخيله ولا ايه.
ايمان:لا والله ابدا طبعا تشرفنا وتنورنا فى اى وقت.
فارس:طيب ممكن اعدى عليكم النهارده بعد الغدا كدا انا وامير.
ايمان:طبعا تشرف وتنور.
وتستاذن ايمان ويصعد فارس لامير ويدخل البيت.
فارس:مساء الخير ياست الكل.ويقبل يد ماجده.
ماجده:اهلا بيك يافارس يابنى عامله ايه.
فارس:بخير طول مانت بخير ياست الكل.
وعايز اقولك على مفاجاه ايه من الاخر.
ماجده:مفاجاه ايه دى.
فارس:استنى بس لما نشوف عصافير الكنارى فين.ياامير ياملك انتو فين.
يدخل عليه امير.
امير:ايه يابنى مالك عامل دوشه على المسا كدا ليه.
فارس:جعااااان انتو عزمينى علشان تجوعونى ولا ايه.
امير:يامفجوع اصبر على رزقك بعمل الاكل اهو.
فارس:بتعمل الاكل اهو امال فين مرات اخويا تلحقنى انا مش عايز اتسمم.
امير:بتعمل السلطه وجيالك ياخويا.
فارس:طب كنت عايزك فى موضوع كدا يا امير.
امير:طيب ماشى تعالى نتكلم فى البلكونه.عن اذنك يامى.
ويدخلوا البلكونه.
فارس:بص بقى من الاخر انت عارف مليش فى المقدمات وكلامى دبش ومش بعرف اتكلم من الاخر كدا عايزك تخطبلى.
امير:ايه اخطبلك ياواد احنا دفعه واحده اخطبلك ايه ومين دى المتعوسه المنحوسه اللى عايز تتجوزها.
فارس:ايمان جارتكم.
امير:يانهارك اسود ملقتش غير دى يافارس خلاص خلصو بنات الدنيا.
فارس:فى ايه ياامير مالك مالها ايمان يعنى.
امير:ايمان البت اللى كان بيحبها ياسر الله يرحمه وامه عارفه كدا فانت لما تروح تقولها هتجوز ايمان عايزاها تعمل ايه اكيد هتزعل يعنى.
فارس:ماشي يا امير بس البت كدا كدا هتتجوز يعنى مش هتقعد كدا على طول واللى عرفته واللى فاهمته انها مكنتش بتحب ياسر
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية منقذي الامير)
