رواية ملاك الجاسر الفصل السابع والثلاثون 37 بقلم لولو وائل
رواية ملاك الجاسر الجزء السابع والثلاثون
رواية ملاك الجاسر البارت السابع والثلاثون
رواية ملاك الجاسر الحلقة السابعة والثلاثون
داليا:يجماعه الحقو المقنع خلع المسك
جريو كلهم علشان يشوفو الكاميرات
كلهم بصدمه: ندى
ملاك:أيوا فعلا دى شنطة ندى ندى عايشه الحمدلله يارب بس بتعمل كده لى
داليا:الحمدلله انها عايشه بس اكيد روفان مهددها بحاجه
جاسر:الفرصه جت خلاص هنقدر نسجن روفان عن طريق ندى
ملاك:مش هخلى حياة ندى فى خطر تانى
جاسر:هى حياتها فى خطر كده كده علشان تطلعها من الخطر ده لازم نجبها وناخد الدليل الى معاها
منه:ملاك انا عارفه انك خايفه عليها بس علشان نلحقها قبل ما تموت فعلا لازم ناخد منها الدليل ونبلغ عن روفان مفيش حل غير كده
جاسم:فى اى يا ماما
جاسر:ده ابنى
ملاك:لا ده ابنى انا تعالى يا جاسم
جاسر:طالما لسه بتكرهينى ليه سمتيه جاسم
ملاك:بقولك اى متيجى نخلص من الهم ده وتطلقنى انا مش قادره اعيش معاك انا عايزه امشى من هنا
جاسر:لحد امتى هتفضلى كده انا قولتلك الحقيقه انا مكنش قصدى كنت مضطر افهمى بقى كفايه بقى كفايه انا قلت هستحمل زعلك بس لكل انسان قوة تحمل وانا خلاص قوة تحملى نفدت ومش مضطر استحمل تانى اعملى الى انتى عايزه كنتى انا أه رديتك تانى بس خلاص مش انتى عايزه تطلقى مش هطلقك عند مأذون علشان يبقى مفهاش رجعه تانى وترتاحي منى
وتركها وذهب
داليا:خلاص بقى يا ملاك لى كده
ملاك بدموع:انا مش قادره اسمحه لما واحد يقول عليكى خاينه هتقوليلو اى ها هتقدرى تسمحيه رد عليا هتسمحيه
داليا:ملاك هو اعتذر وقالك انو كان مضطر خلاص بقى متعقديش المواضيع بقى ليه كل ده ابنك ذنبه اى حرام عليكى كفايه بقى
ملاك:وانا اعمل اى دلوقتى
داليا:روحى اعتذرى منه أكتر اعتذار هيفرق مع جاسر انك تقولى لجاسم الحقيقه وان هو ابوه يلا يا ملاك
ملاك:حاضر تعالى يا جاسم
وذهبو الى الغرفه
يوسف:لى قولت كده يا جاسر انت بجد عايز تطلقها
جاسر:انا تعبت انا غلطت أه بس مكنش قصدى كان غصب عنى هتفضل كده لحد امتى انا مش قادر استحمل أكتر من كده وانا ابنى عمره ما قالى يا بابا هو انا اتحرم من الكلمة دى وكمان متتقليش
يوسف:بجد مش عارف اقول اى
عند ملاك
ملاك:جاسم حبيبى مش كنت بتسألنى بابا فين
جاسم:رجع من السفر انا نفسى اشوفه
ملاك فى بالها:هو انا وحشه اوى كده علشان احرم اب من ابنه داليا عندها حق لازم اصلح العلاقه بنا تانى
ملاك:انا كدبت عليك بابا مكنش مسافر
جاسم:كدبتى عليا لى بابا فين
ملاك:جاسر
جاسم:جاسر مين الى كان بيزعق من شوايه ده
ملاك:اه
جاسم:يعنى هو ده بابا انا عايز ارحله
ملاك:تعالى
وذهبو الى جاسر ولكن ملاك كانت تقف بعيد عنه حتى لا يراها
ملاك:اهو يا حبيبى رحله
جاسم بصوت عالى: بابا
جاسر:جاسم واخذه بين احضانه
جاسم:وحشتنى اوى يا بابا
جاسر:وانت اكتر اخير سمعتها مين الى قالك
جاسم:ماما الى قالتلى
جاسر:ربنا يهديكى يا ملاك
داليا:واقفه كده لى يا ملاك
وراها جاسر
ملاك:انا اسفه يا جاسر بس كان غصب عنى والله
جاسر:خلاص حصل خير
ملاك:طب انا مليش حضن زى جاسم
واخذها جاسر بين احضانه
جاسر:وحشتينى اوى
ملاك:وانت كمان
يوسف:احم راعو ان فى سنجل بائس نفسه يتجوز هنا
جاسر:قطعت اللحظه حسبى الله
يوسف:اخلص يا عم هنعمل اى
جاسر:هنخطف ندى بس
يوسف:ازاى طب نورهان بتيجى بلفلوس لكن دى ازاى
جاسر:هنخدرها
يوسف:ازاى
جاسر:هى جانا فين
يوسف:فوق
جاسر:اندها
ملاك:هى جانا هنا انا مشوفتهاش من اول ما جيت
داليا:هى قفله على نفسها علشان انتى متمشيش بسببها
جانا:نعم كنت عايزنى فى حاجه
جاسر:فى حاجه جديده
جانا:لا
ملاك:ازيك يا جانا
جانا:انا اسفه سامحينى انا مكنش قصدى
ملاك بمقاطعه: انا عرفت كل حاجه انا مسمحاكى
جانا:انتى طيبه اوى بجد وحضنتها
يوسف:المشهد ده مؤثر اوى انا هعيط
جاسم:انشف يا عمو كده متبقاش ضعيف
يوسف:انت جبت الكلام ده منين يلا
جاسر:هههههه احسن تستاهل الكلام جالك من العيل الصغير اشرب بقى
يوسف:طالعك ياخويا
ملاك:هنعمل اى دلوقتى
جاسر:انا هكلم مالك يجلنا ونشوف هنعمل اى
يوسف:ماشى
عند مراد
نادر:مالك يا مراد
مراد:مفيش بفكر هنعمل اى
كان ينظر من الشرفه ورأى منه فى الحديقه
مراد:انا نازل
نادر:رايح فين وبص من البلكونه وشاف منه
منه:معقول مراد مبقاش مهتم بيا زى زمان
مراد:مين قالك كده
منه بخضه:أنت جيت امتى
مراد من شوايه قاعده لوحدك ليه بقى انا مش متهم بيكى زى زمان
منه:بصراحه انا مكنش قصدى بس
مراد بمقاطعه:انا بحبك يا منه انا عديت مرحله الحب دى من زمان اوى انا بقيت بعشقك بس الظروف الى احنا فيها مخلياني ابعد عنك سامحينى يا منه
منه:وانا كمان
مراد:وانتى كمان اى ها
منه:انا داخله جوا
مراد:ونبى قوليها انا عمرى مسمعتها منك
منه:انا كمان بحبك وجريت على جوا
مراد:اخيرا سمعتها نخلص بس من الى احنا فيه وهتكونى مراتى وملكى للابد
عند جاسر
جاسر:الو ازيك يا مالك
مالك:الحمدلله وانت عامل اى واحشنى والله
جاسر:وانت اكتر والله بقولك هينفع تجيلى اسكندريه
مالك:ماشى مسافة السكه
جاسر:مستنيك
ملاك:هيجى
جاسر:أه بقولك اى وحشتينى اوى
ملاك:ده وقتو مش لما نخلص من الهم ده الاول
جاسر:سديتى نفسى
نور:ملاك
ملاك:نور عامله اى انتى قولت هتفضلى هناك
نور: مكنتش عايزه اسيبك ولا اسيب حبيب خالتو و انتى اتصلحتى مع جاسر صح
ملاك:اه
نور:ربنا يهديكو
ملاك:منه فين
منه:انا اهو اخبارك اى يا نور
نور:الحمدلله وانتى اخبارك اى
منه:الحمدلله
مراد:اى يا بشر مفيش جديد
جاسر:هننزل القاهر
مراد:تانى
ملاك:طب متجبها اسكندريه احسن علشان تبقى فى امان
جاسر:احنا لازم نعرف الاول حد جبرها على حاجه وله لا
داليا:تعالو بسرعه
ذهبو جميعهم سريعا الى غرفة
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ملاك الجاسر)
