رواية ملاك الجاسر الفصل السابع عشر 17 بقلم لولو وائل
رواية ملاك الجاسر الجزء السابع عشر
رواية ملاك الجاسر البارت السابع عشر
رواية ملاك الجاسر الحلقة السابعة عشر
خيريه:انا هساعدكو
جانا وفوزية بصدمه:اى
خيريه:متتصدموش كتير مش أول مره
فوزيه:قصدك اى مش اول مره
خيريه:قصدى انى السبب فى موت رحمه ومحمد
فوزيه بصدمه:اى انتى الى موتى اختى
خيريه:متعمليش فيها زعلانه دانتى كنتى بتلفى على محمد ولا نسيتى
فوزيه:احم انتى عرفتى ازاى
خيريه:انا اعرف كل حاجه انا كنت موجوده هنا من وانا لسه صغيره
جانا:انتى بتقولى اى ماما مالها ومال انكل محمد
خيريه:امك كانت بتحب محمد وكانت هتموت عليه من قبل ما يتجوز رحمه وكانت عماله تلف عليه علشان يحبها بس هو حب رحمه علشان كانت احسن منها وانضف منها مش زيها كانت كل يوم عند راجل شكل لحد ما حملت بلغلط من واحد وراحت لزقتها فى محمد علشان يتجوزها بس رحمه ساعدته وخرجته منها واتجوزها وامك كانت بتكرها جدا امك اتجوزت عمر المهدى وبعدها جبتك انتى امك لما عرفت ان عمر بدا يحب رحمه كرهته وقتلته علشان كدا خدتك وسفرتو واول لما عرفت خبر موت رحمه رجعت تانى
جانا:الكلام ده صح يا ماما
فوزيه:انتى جبتى الكلام ده كله منين يا خيريه
خيريه:انا اعرف كل واحد عمل اى فى البيت ده
جانا:يعنى انا بنت مين
خيريه:انتى بنت سالم الشرقاوى
جانا:اى انتى بتقولى اى يعنى اى يعنى روفان تبقى اختى
خيريه:ايوه تحبى أكمل يا فوزيه
فوزيه:ماانتى قولتى كل حاجه
خيريه:لا لسه فى حاجه دلوقتى امك على ذمت سالم بيه
جانا:يعنى اى يعنى انا بنت حرام
فوزيه:اوعى تقولى كده يا بنتى انا اسفه علشان خبيت عليكى
جانا:سبينى فى حالى انا بكرهك
ذهبت جانا خارج المنزل
فوزيه:انتى لى قولتلها الحقيقه لى
خيريه:بنتك كانت مسرها هتعرف
فوزيه:ماشى يا خيريه انا هندمك على كل ده
فى الشركه
يوسف:ندى جاسر فاضى
ندى:أه تقدر تدخل
يوسف:ماشى
دخل يوسف
جاسر:روح يا يوسف
يوسف:مشاء الله انا ملحقتش اتكلم لسه
جاسر:هتروح ولا اى
يوسف:ماشى سلام
ذهب يوسف الى المطار
يوسف:منه وحشتينى اوى
منه:اوفه وحشتنى اوى
يوسف:بس اى الحلوه دى خسيتي وبقيتى زى القمر
منه:خلاص بقى يا اوفه بتكسف يلا بقى علشان نفسى اشوف داليا
يوسف:ماشى بس نروح الاول تغيرى يكونو هما خرجو من الشركه
منه:ماشى يلا
فى الشركه
جاسر:الو
يوسف: اى يا صحبى
جاسر:عايز اى
يوسف:انا عازم نفسى عندك النهارده علشان اختى عايزه تشوف داليا
جاسر:ماشى يا خويا
يوسف:كنت عارف انك مش هتكسفنى
جاسر:يلا يا خويا علشان اخلص الشغل
يوسف:ماشى يا صحبى سلام
ملاك:اوف انا اتخنقت
ندى:وانا الوقت بيعدى ببطء اوى
جاسر:يلا يا ملاك
ملاك:ماشى طب ممكن توصل ندى معانا
ندى:لا مفيش داعى
ملاك:خلاص بقى يلا هتمشى لوحدك
جاسر:ملاك عندها حق يلا يا ندى
ندى:ماشى
اخذ جاسر ملاك وندى وداليا اوصل ندى الى بيتها وذهب الى القصر
جاسر:داده خيريه
خيريه:نعم يا بنى
جاسر:جهزى الاكل علشان يوسف جاى
خيريه:حاضر يا بنى
داليا:اى ده جاى ومحدش قالى
ملاك:ولا انا اعرف برضو
جاسر:اصل منه عايزه تشوفك فا عزمته
داليا:ماشى هروح اخد دش واغير واجى
ملاك:وانا كمان هطلع اغير هدومى
صعدت الفتاتان واغتسلو وابدله ملابسهم ونزلوا مره اخرى
وصعد جاسر اغتسل وابدل ملابسه ونزل حتى اتى يوسف
يوسف:ازيك يا جاسر وحشنى يا راجل
جاسر:ده على اساس مشفتنيش فى الشركه
يوسف:ميبقاش قلبك اسود يا اخى
جاسر:فين منه
منه:ازيك يا جاسر
جاسر:ازيك يا منه
منه:وحشنى والله امال فين داليا
داليا:منوش وحشانى والله
منه:وانتى اكتر يا روحى مش تعرفيني
داليا:أه طبعا دى ملاك مرات جاسر
منه:أنت اتجوزت من غير معرف اخص عليك
جاسر:كل حاجه جت صدفه معلش بقى متزعليش
منه:ازيك يا ملاك انا منه
ملاك:اهلا بيكى نورتى والله
منه:ممكن نكون صحاب
ملاك:طبعا ده شرف ليا
منه:طيب يلا يا بنات نعقد نتكلم شويه مع بعض
جاسر طب ناكل الاول
يوسف:ياريت لحسن انا واقع من الجوع
جاسر:داده الاكل جهز
خيريه:أه جهز اتفضلو
جاسر:ماشى يلا يا جماعه
ذهبو الى المائده ليتناولو الطعام بعد الطعام ذهب الفتيات ليتحدثو مع بعضهم
منه:انتى بتدرسى يا ملاك ولا اتخرجتى
ملاك:لا لسه بدرس انا فى تالته تجاره
منه:مشاء الله بتعرفى تتكلمى لغات
ملاك:بعرف انجليزى واسبانى وإيطاليا بس لكن فرنساوى كان نفسى اتعلمه لكن مجاش وقت
منه:مشاء الله عليكى انا بعرف اتكلم انجليزى وفرنساوى وإيطالى لكن اسباني لا وداليا زى
داليا:أه بس انا بعرف شوايه اسباني كنت بتعمله الفتره الى فاتت
ملاك:وانتى يا منه مخلصه ولا لسه
منه:لا لسه فى تالته تجاره برضو وهكمل معاكو هنا
ملاك: بجد طب علشان نبقى مع بعض
داليا:تعرفى يا ملاك انا ومنه اتربينا مع بعض ولما كنا فى البيت القديم كانت دايما بتقعد معايا ليل نهار وكنا نخبط على الجيران ونجرى لحد ما مراد قفشنا
ملاك:مراد مين
داليا:كان معجب بى منه بس دخل شرطه وبقى ظابط مخبرات ومعرفش عنه حاجه وكان صاحب جاسر ويوسف
ملاك:مشاء الله
منه:كانت ايام جميله بجد
منه:بقولكو اى متيجو نخرج مع بعض
ملاك:امتى
منه:اممممم بكره اى رايكو نجيب فساتين لينا احنا التلاته
ملاك:ده بكره كتب الكتاب هنلحق
منه:اه هنلحق هننزل بدرى كتب الكتاب بليل وهنعمل حفله صغيره بليل يعنى هنلحق انشاء الله
داليا:ماشى بس مين الى هيقنع جاسر
ملاك:متخافيش سبيها عليا
داليا:ماشى
يوسف:منه يلا
منه:ماشى يا بنات باى نتقابل بكره
داليا وملاك:انشاء الله
ذهب يوسف ومنه وصعدت داليا الى غرفتها وجاسر وملاك ايضا
ملاك:جاسر
جاسر:نعم
ملاك:كنا عايزين بكره نروح نجيب فساتين ممكن
جاسر:مش هينفع
ملاك:جاسر ونبى انا مش بخرج خالص علشان خاطرى
جاسر:ماشى بس بشرط هتخدو الجرد معاكو
ملاك:ماشى شكرا يا جسورتى
جاسر:بلاش الدلع ده ونبى
ملاك:ههههه حاضر
وذهب أبطالنا فى نوم عميق وأتى اليوم الحديد مليئ بالأحداث
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ملاك الجاسر)
